رصدخانه باستانی در پرو محل پرستش مهرپرستان
نويسنده: مصطفي خسروي
محققان از کشف قديمی ترين رصدخانه سراسر قاره آمريکا در پرو خبر داده اند.
بر اساس گزارشی که در مجله ساينس به چاپ رسيده است، آثار به دست آمده از يک بنای ۲۳۰۰ ساله در منطقه چانکيلوی پرو که به نام برج های سيزده گانه شناخته می شود از وجود آيين های مهرپرستی پيشرفته در آن خبر می دهد. اين برج ها به گونه ای ساخته شده اند که به منجمان برای بررسی زمان طلوع و غروب خورشيد در طول کمک می کردند.
برج های ۱۳ گانه چانکيلو به صورت شمالی-جنوبی و در امتداد خط الرأس يک يک تپه ساخته شده اند و از لحاظ ساختمان همچنان در وضع مناسبی قرار دارند. کلايو راگلز استاد نجوم باستان شناختی دانشگاه لايچستر بريتانيا می گويد اين برج ها بيشتر از يک قرن است که شناسايی شده اند ولی تابحال به هدف ساخت آنها توجهی نشده بود. محققان می گويند برج ها در مساحت های ۷۵ تا ۱۲۵ متر مربعی ساخته شده اند و فاصله بين آنها به گونه ای است که در نور خورشيد در افق به صورت مضرص از ميان آنها عبور می کند. بر اساس گزارشی که در مجله ساينس به چاپ رسيده، دو نقطه رصد کردن در اين بنا وجود داشته که منجمان باستانی با قرار گرفتن بر روی آنها بر اساس نوری که از فاصله بين برج ها عبور می کرده حرکات سالانه خورشيد را بررسی می کردند.
به گفته آقای راگلز، منجمان باستانی با بررسی حرکات سالانه خورشيد در اين مکان تقويم سالانه خود را تدوين می کردند. او می گويد:"در زمان اعتدال بهاری خورشيد در منتهی عليه سمت راست اولين برج در اين سمت قرار دارد و در زمان اعتدال پاييزی به سمت چپ اولين برج در اين سمت قرار می گيرد. در بين اين دو فاصله زمانی، خورشيد در بين اين دو نقطه جابجا می شود." برج های سيزده گانه چانکيلو در منطقه ای به وسعت چهار کيلومتر مربع در حوزه آب ريز رودخانه کاسما-سچين پرو قرار دارند. محققان می گويند اين بنا در قرن چهارم پيش از ميلاد ساخته شده و شامل معبد مستحکمی بوده است. به گفته ايوان گزی کارشناس مؤسسه ملی فرهنگ پرو ساکنان منطقه از اقوام مهرپرست بوده اند و اين رصدخانه به آنها در تعيين روزهای عبادتشان بر اساس تقويم خورشيدی کمک می کرده است.
آقای راگلز هم با اشاره به عدم امکان حضور همزمان بيش از دو يا سه نفر بر روی مکان های رصد خورشيد در اين بنا می گويد شواهد نشان می دهد مقام های مذهبی در روزهای خاص دينی با استقرار در آنها به بررسی حرکت خورشيد می پرداختند و فرارسيدن زمان برگزاری آئين های دينی را به اطلاع ديگران می رساندند. اينکاها از اقوام سرخپوست بومی پرو بوده اند که به گفته محققان از قرن پانزدهم بعد از ميلاد به پيشرفت های مهمی در رصد خورشيد دست پيدا کرده بودند و از پيروان آئين های مهرپرستی بوده اند.
منبع:www.bbc.co.uk
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
بر اساس گزارشی که در مجله ساينس به چاپ رسيده است، آثار به دست آمده از يک بنای ۲۳۰۰ ساله در منطقه چانکيلوی پرو که به نام برج های سيزده گانه شناخته می شود از وجود آيين های مهرپرستی پيشرفته در آن خبر می دهد. اين برج ها به گونه ای ساخته شده اند که به منجمان برای بررسی زمان طلوع و غروب خورشيد در طول کمک می کردند.
برج های ۱۳ گانه چانکيلو به صورت شمالی-جنوبی و در امتداد خط الرأس يک يک تپه ساخته شده اند و از لحاظ ساختمان همچنان در وضع مناسبی قرار دارند. کلايو راگلز استاد نجوم باستان شناختی دانشگاه لايچستر بريتانيا می گويد اين برج ها بيشتر از يک قرن است که شناسايی شده اند ولی تابحال به هدف ساخت آنها توجهی نشده بود. محققان می گويند برج ها در مساحت های ۷۵ تا ۱۲۵ متر مربعی ساخته شده اند و فاصله بين آنها به گونه ای است که در نور خورشيد در افق به صورت مضرص از ميان آنها عبور می کند. بر اساس گزارشی که در مجله ساينس به چاپ رسيده، دو نقطه رصد کردن در اين بنا وجود داشته که منجمان باستانی با قرار گرفتن بر روی آنها بر اساس نوری که از فاصله بين برج ها عبور می کرده حرکات سالانه خورشيد را بررسی می کردند.
به گفته آقای راگلز، منجمان باستانی با بررسی حرکات سالانه خورشيد در اين مکان تقويم سالانه خود را تدوين می کردند. او می گويد:"در زمان اعتدال بهاری خورشيد در منتهی عليه سمت راست اولين برج در اين سمت قرار دارد و در زمان اعتدال پاييزی به سمت چپ اولين برج در اين سمت قرار می گيرد. در بين اين دو فاصله زمانی، خورشيد در بين اين دو نقطه جابجا می شود." برج های سيزده گانه چانکيلو در منطقه ای به وسعت چهار کيلومتر مربع در حوزه آب ريز رودخانه کاسما-سچين پرو قرار دارند. محققان می گويند اين بنا در قرن چهارم پيش از ميلاد ساخته شده و شامل معبد مستحکمی بوده است. به گفته ايوان گزی کارشناس مؤسسه ملی فرهنگ پرو ساکنان منطقه از اقوام مهرپرست بوده اند و اين رصدخانه به آنها در تعيين روزهای عبادتشان بر اساس تقويم خورشيدی کمک می کرده است.
آقای راگلز هم با اشاره به عدم امکان حضور همزمان بيش از دو يا سه نفر بر روی مکان های رصد خورشيد در اين بنا می گويد شواهد نشان می دهد مقام های مذهبی در روزهای خاص دينی با استقرار در آنها به بررسی حرکت خورشيد می پرداختند و فرارسيدن زمان برگزاری آئين های دينی را به اطلاع ديگران می رساندند. اينکاها از اقوام سرخپوست بومی پرو بوده اند که به گفته محققان از قرن پانزدهم بعد از ميلاد به پيشرفت های مهمی در رصد خورشيد دست پيدا کرده بودند و از پيروان آئين های مهرپرستی بوده اند.
منبع:www.bbc.co.uk
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
