سنندج شهر دلیران
سنندج (به کردی سنهSine) مرکز استان کردستان ایران است. این شهر قریه‌ای بوده از قرا? کردستان که به «سینه» و «سنه» مشهور بود. شهرستان سنندج به مساحت ۵۰۲۳ کیلومتر مربع از شمال به میاندوآب، از جنوب به کرمانشاه، از مغرب به مریوان و از شرق به قروه و بیجار محدود می‌شود. این شهر از طریق چهار شریان ارتباطی با شهرهای استان و مرکز استان‌های همجوار و مرکز کشور در ارتباط است.
در نزدیکی سنندج سد بزرگی به نام سد قشلاق ساخته شده که آب شهر و ناحیه را تامین می‌کند. زبان مردم سنندج، کردی است. جمعیت شهر سنندج در سال ۱۳۳۵ برابر با ۴۰ هزار و ۶۴۱نفر با ۷۹۰۰ خانواده بوده است. در سال ۱۳۴۵ جمعیت شهر به ۵۴ هزار و ۵۷۸ نفر و ۱۰۶۱۵ خانوار رسیده است. نرخ رشد جمعیت در این دوره ۹۹/۲ درصد بوده که در مقایسه با نرخ رشد سایر مراکز استان‌ها در کشور نرخ رشد بالایی است. این افزایش نرخ رشد در شهر سنندج را می‌توان معلول افزایش رشد بخش خدمات و همچنین شکل‌گیری نظام شهرنشینی پیوسته در این منطقه دانست. جمعیت این شهر حدود ۷۵۰ هزار نفر است. البته طبق آمار جدید جمعیت این شهرستان با توابع بالغ بر یک میلیون نفر است.
سلیمان‌خان وقتی که به کردستان دست یافت در سال ۱۰۴۶ هجری قمری شهر سنندج را در محل روستای قدیمی «سنه» بنا کرد. شاه‌صفی او را متعهد کرده بود که دارالملک را از «حسن‌آباد» به سنندج کنونی منتقل سازد و قلاع صعب‌العبور کردستان را ویران کند. سلیمان خان وقتی به کردستان آمد به موجب عهد خود ضمن آباد کردن سنندج، قلعه حکومتی را در بالای تپه‌ای در محلی که امروزه باغ فردوسی سنندج گفته می‌شود، بنا کرد و در خارج و اطراف قلعه عمارات، حمام، مسجد و بازاری هم بنا می‌کند و یک رشته قنات نیز در دشت «سرنووی» احداث می‌کند و آب آن را به شهر و میان قلعه آورد.
از مناطق دیدنی این شهر تاریخی می‌توان مسجد جامع دارالاحسان، بازار قدیمی شهر، پارک دیدنی آبیدر (امیره) ، خانه کرد، موزه سنندج و عمارت خسروآباد را نام برد.
در ۶۵ کیلومتری سنندج دهستان نوگل (نگل) واقع است که به دلیل قرآنی باستانی که متعلق به قرون اولیه اسلام است گردشگران زیادی را به خود جذب کرده، به نظر می‌رسد که شهر سنندج در آغاز از الگوی معماری و شهرسازی صفویه پیروی کرده است. ساخت اولیه شهر سنندج با محلات آن تا دوره قاجاریه با اندک تغییراتی به همان صورت قدیمی باقی می‌ماند. سنندج در ۵۰۱ کیلومتری تهران قرار دارد. این شهر به ویژه در بهار و پاییز دارای طبیعتی زیبا و هوایی مطبوع است.
تاریخ ساخت بازار سنندج به زمان سلیمان‌خان اردلان در سال ۱۰۴۶ هجری قمری بازمی‌گردد. در این تاریخ سلیمان‌خان از طرف شاهان صفوی به عنوان والی کردستان منصوب و سنندج به عنوان مرکز ایالات کردستان انتخاب شده بود. این بازار و قلعه حکومتی (دژ سنه) هم‌زمان ساخته شدهاند. سقف راسته بازار به صورت طاق و تویزه، طاق و گنبد ساخته شده و سقف حجره‌ها نیز به صورت طاق تویزه ساخته شده است. مصالح به کار رفته در بازار، بیشتر سنگ، خشت و آجر است.
حالا می‌خواهیم به دیدنی‌های استان کردستان اشاره داشته باشیم. دیدنی‌هایی که اگر به آنجا سفر کردید، حتما باید ببینید.
۱) قسمت اندرونی
۲) قسمت بیرونی.
قمست اندرونی شامل اتاق پذیرایی، اتاق درس دادن به بچه‌ها (مکتب)، اتاق خواب، آشپزخانه، اتاق هنرهای دستی، قالی‌بافی، گیوه‌بافی و... اتاق دیگر شامل نگهداری اشیای زینتی و قیمتی خانه است. اتاق پذیرایی از مهمان‌های خان، قسمت بیرونی شامل حمام که این قسمت از حمام فقط مخصوص خان بود... در این حمام کیسه‌کش و یک نفر برای مشت و مال وجود داشت، یک حمام دیگر وجود دارد برای دیگر اعضای خانواده. قسمت دیگر، کتابخانه است که این کتابخانه تشکیل شده از کتاب‌های تاریخی و مذهبی قسمت دیگر نمایش انواع لباس‌های محلی زنان و مردان است.
این قرآن علاوه بر احترامی که میان مردم منطقه دارد از لحاظ هنری و تاریخی دارای ارزش فراوانی است و طبق روایات یکی از قرآن‌هایی است که در زمان خلافت حضرت عثمان به چهار اقلیم جهان ارسال شده است. این قرآن تاریخی مربوط به قرون اولیه اسلامی با خط کوفی روی پوست آهو نوشته شده است.
در نزدیکی سنندج سد بزرگی به نام سد قشلاق ساخته شده که آب شهر و ناحیه را تامین می‌کند. زبان مردم سنندج، کردی است. جمعیت شهر سنندج در سال ۱۳۳۵ برابر با ۴۰ هزار و ۶۴۱نفر با ۷۹۰۰ خانواده بوده است. در سال ۱۳۴۵ جمعیت شهر به ۵۴ هزار و ۵۷۸ نفر و ۱۰۶۱۵ خانوار رسیده است. نرخ رشد جمعیت در این دوره ۹۹/۲ درصد بوده که در مقایسه با نرخ رشد سایر مراکز استان‌ها در کشور نرخ رشد بالایی است. این افزایش نرخ رشد در شهر سنندج را می‌توان معلول افزایش رشد بخش خدمات و همچنین شکل‌گیری نظام شهرنشینی پیوسته در این منطقه دانست. جمعیت این شهر حدود ۷۵۰ هزار نفر است. البته طبق آمار جدید جمعیت این شهرستان با توابع بالغ بر یک میلیون نفر است.
● تاریخ
سلیمان‌خان وقتی که به کردستان دست یافت در سال ۱۰۴۶ هجری قمری شهر سنندج را در محل روستای قدیمی «سنه» بنا کرد. شاه‌صفی او را متعهد کرده بود که دارالملک را از «حسن‌آباد» به سنندج کنونی منتقل سازد و قلاع صعب‌العبور کردستان را ویران کند. سلیمان خان وقتی به کردستان آمد به موجب عهد خود ضمن آباد کردن سنندج، قلعه حکومتی را در بالای تپه‌ای در محلی که امروزه باغ فردوسی سنندج گفته می‌شود، بنا کرد و در خارج و اطراف قلعه عمارات، حمام، مسجد و بازاری هم بنا می‌کند و یک رشته قنات نیز در دشت «سرنووی» احداث می‌کند و آب آن را به شهر و میان قلعه آورد.
از مناطق دیدنی این شهر تاریخی می‌توان مسجد جامع دارالاحسان، بازار قدیمی شهر، پارک دیدنی آبیدر (امیره) ، خانه کرد، موزه سنندج و عمارت خسروآباد را نام برد.
در ۶۵ کیلومتری سنندج دهستان نوگل (نگل) واقع است که به دلیل قرآنی باستانی که متعلق به قرون اولیه اسلام است گردشگران زیادی را به خود جذب کرده، به نظر می‌رسد که شهر سنندج در آغاز از الگوی معماری و شهرسازی صفویه پیروی کرده است. ساخت اولیه شهر سنندج با محلات آن تا دوره قاجاریه با اندک تغییراتی به همان صورت قدیمی باقی می‌ماند. سنندج در ۵۰۱ کیلومتری تهران قرار دارد. این شهر به ویژه در بهار و پاییز دارای طبیعتی زیبا و هوایی مطبوع است.
● بازار قدیمی سنندج
تاریخ ساخت بازار سنندج به زمان سلیمان‌خان اردلان در سال ۱۰۴۶ هجری قمری بازمی‌گردد. در این تاریخ سلیمان‌خان از طرف شاهان صفوی به عنوان والی کردستان منصوب و سنندج به عنوان مرکز ایالات کردستان انتخاب شده بود. این بازار و قلعه حکومتی (دژ سنه) هم‌زمان ساخته شدهاند. سقف راسته بازار به صورت طاق و تویزه، طاق و گنبد ساخته شده و سقف حجره‌ها نیز به صورت طاق تویزه ساخته شده است. مصالح به کار رفته در بازار، بیشتر سنگ، خشت و آجر است.
حالا می‌خواهیم به دیدنی‌های استان کردستان اشاره داشته باشیم. دیدنی‌هایی که اگر به آنجا سفر کردید، حتما باید ببینید.
▪ هاجر خاتون؛
▪ خانه آصف
۱) قسمت اندرونی
۲) قسمت بیرونی.
قمست اندرونی شامل اتاق پذیرایی، اتاق درس دادن به بچه‌ها (مکتب)، اتاق خواب، آشپزخانه، اتاق هنرهای دستی، قالی‌بافی، گیوه‌بافی و... اتاق دیگر شامل نگهداری اشیای زینتی و قیمتی خانه است. اتاق پذیرایی از مهمان‌های خان، قسمت بیرونی شامل حمام که این قسمت از حمام فقط مخصوص خان بود... در این حمام کیسه‌کش و یک نفر برای مشت و مال وجود داشت، یک حمام دیگر وجود دارد برای دیگر اعضای خانواده. قسمت دیگر، کتابخانه است که این کتابخانه تشکیل شده از کتاب‌های تاریخی و مذهبی قسمت دیگر نمایش انواع لباس‌های محلی زنان و مردان است.
▪ عمارت خسروآباد؛
● مکان‌های طبیعی
▪ پارک جنگلی آبیدر؛
▪ دریاچه زریوار:
▪ قرآن تاریخی نوگل:
این قرآن علاوه بر احترامی که میان مردم منطقه دارد از لحاظ هنری و تاریخی دارای ارزش فراوانی است و طبق روایات یکی از قرآن‌هایی است که در زمان خلافت حضرت عثمان به چهار اقلیم جهان ارسال شده است. این قرآن تاریخی مربوط به قرون اولیه اسلامی با خط کوفی روی پوست آهو نوشته شده است.
▪ پالنگان:
● زبان کردی
● عروسی کردها:
● موسیقی:
● غذای محلی استان:
