ساختمان مورفولوژیکی بدن زنبور عسل

الف- بدن زنبور عسل بطور متراکم از موهایی پوشیده شده است که دارای تارهای (Barb) جانبی کوتاهی است و به راحتی دانه ها و گرده ها را می گیرند. بر روی چشم های مرکب و پاها موهای صاف وجود دارد در پاهای جلویی، در حاشیه ساق (tibia) موهای راست و خشن و کوتاهی وجود دارد و برای تمیز کردن چشم ها از گرده گل بکار می رود و به آن برس چشمی گفته می شود (Eyebursh).
ب- بالهای زنبور در هنگام پرواز بوسیله قلاب هایی به هم درگیر می شوند و ممکن است 400 باردر ثانیه مرتعش می شوند، آرواره های زیرین (Mandibles) در زنبوران کارگر صاف و برای جمع آوری گرده و ساختن شاخه ها به کار می رود. آرواره¬های زیرین (Maxillae) مانند قاشقک های طویلی بوده و برای جمع آوری گرده های گل بکار می روند.
ج- لب تحتانی تبدیل به خرطوم شده و ضمایم حسی (Cabialplas) در اطراف آن قرار دارد. مایع شهد در اثر عمل مکنده حلق به درون چینه دان بزرگ یا معده عسل (Moneg Stomash) کشیده می شود. چهار لب مثلثی دریچه ای را درست می کند و از ورود عسل به معده جلوگیری می کند. بجز در موقعی که جهت تغذیه مورد نیاز است. روده زنبور عسل باریک و دراز است. و تقریبا به 100 لوله کوچک مالپیگی اتصال دارد روده راست بزرگ است و به مخرج ختم می شود. در انتهای بدن سوزنی وجود دارد که فقط در کارگرها و ملکه ها دیده می شود. حس بویایی در زنبوران عسل بسیار قوی و تیز است. چشم های مرکب دارای تعداد فراوانی واحد بینایی است و دارای مغز نسبتا بزرگی است. زنبوران عسل قادر به تشخیص رنگ قرمز و سیاه از هم نمی باشند.

محصولات زنبور عسل:

از محصولات زنبورعسل می¬توان به شهد یا عسل و گرده زنبورعسل و بره موم که از صمغ ها بوجود می آید اشاره کرد. گرده زنبور عسل دارای انواع مواد آلی و ویتامین ها می باشد. گرده شامل قندهای احیا کننده می باشد در گرده 31% کربوهیدراتها وجود دارد. میزان متوسط پروتئین گرده حدود 22% است و تمام اسیدهای آینه ضروری مورد نیاز انسان در ترکیب پروتئین دانه گرده وجود دارد. عصاره اتری گرده حاوی چربی ها و روغن ها، پیگمان ها، دونین ها، ویتامین ها و هورمون رشد می باشد. گرده حاوی 13 نوع اسید چرب و دو استرول عمده به نام های 24 – متیلن کلسترول و بی سی توسترول است. برای جمع آوری دانه گرده می توان از تله گرده استفاده کرد ولی این کار توصیه نمی شود زیرا جمعیت زنبورها را تضعیف می کند.

مصارف گرده زنبور عسل:

دانه ی گرده در پزشکی اهمیت خاصی دارد. در درمان بیماری پروستات و آلرژی در حال بی اشتهایی از داروهای که از دانه گرده ساخته می شوند استفاده می کنند. دانه گرده بعنوان مکمل غذایی بکار می رود و از آن در رفع چین و چروک و لکه-های صورت استفاده می گردد. از داروهای مشهور که از این ماده تهیه می شود می توان به Ofilorex , Prostaflor)) اشاره کرد.

نیش زنبور:

از نیش زنبور عسل بعلت خاصیت قلیایی و اسیدی بودن آن در دمان بیماریها استفاده می شود.