ايران، عراق و لبنان؛ اولويت‌هاى خليل‌زاد در سازمان ملل
مهم‌ترين اولويت خليل‌زاد طى دوران ماموريتش در سازمان ملل، تلاش براى ايفاى نقشى جدى‌تر از سوى اين سازمان در عراق و نيز توجه به ديگر کانون‌هاى بحران در منطقه خاورميانه و نيز سودان و کوزوو خواهد بود.
زلماى خليل‌زاد، سفير سابق آمريکا در عراق، از روز دوشنبه 23 آوريل رسما جانشين جان بولتون شد و فعاليت خود را به عنوان نماينده دائم آمريکا در سازمان ملل آغاز کرد.
به گفته سخنگوى خليل‌زاد، مهم‌ترين اولويت خليل‌زاد طى دوران ماموريتش در سازمان ملل، تلاش براى ايفاى نقشى جدى‌تر از سوى اين سازمان در عراق و نيز توجه به ديگر کانون‌هاى بحران در منطقه خاورميانه و نيز سودان و کوزوو خواهد بود.
خليل‌زاد پس از آن به سمت نمايندگى دائم آمريکا در سازمان ملل انتخاب شد که جان بولتون پس يک دوره تصدى 16 ماهه، در ماه دسامبر گذشته نتوانست راى اعتماد سنا را براى تصدى دوباره اين مقام به دست بياورد. بولتون به خاطر تندى و پرخاشگرى‌هايش و نيز برخوردهاى نامناسبى که طى دوران کارى‌اش با نمايندگان ساير کشورها در سازمان ملل داشت، نتوانست اعتماد سنا را جلب کند.
خليل‌زاد بلافاصله پس از آغاز ماموريتش، همراه با گروهى از فرستادگان سازمان ملل عازم منطقه استقلال‌طلب کوزوو شد.
ريچارد گرنل، سخنگوى خليل‌زاد، مى‌گويد: «اولويت‌هاى خليل‌زاد طى چند ماه نخست آغاز ماموريتش ايران، لبنان، سودان و اصلاح ساختار سازمان ملل خواهد بود.» به گفته گرنل، کوزوو نيز يکى ديگر از اولويت‌هاى خليل‌زاد خواهد بود و او به همين خاطر و با تشويق کاندوليزا رايس راهى اين سفر شده است.
گرنل همچنين مسئله عراق را اولويت شماره يک تمام آمريکا دانست و اضافه کرد: «خليل‌زاد خود يکى از کارشناسان برجسته مسائل عراق محسوب مى‌شود و يکى از اولويت‌هاى او تلاش براى ايفاى نقشى جدى‌تر از سوى سازمان ملل در عراق خواهد بود.»
عمده فعاليت‌هاى سازمان ملل در عراق پس از انفجار مقر اصلى اين نهاد بين‌المللى در بغداد در اوت 2003 که منجر به کشته شدن 22 نفر از کارکنان سازمان ملل در اين کشور شد، به حالت تعليق درآمده است.
نمايندگان دائمى اغلب کشورها در سازمان ملل از اظهارنظر در مورد انتصاب خليل‌زاد که يک مسلمان سنى و زاده افغانستان است، خوددارى کردند. اما دوميزانى کومالو، نماينده دائم آفريقاى جنوبى در سازمان ملل در پاسخ به سئوال خبرنگاران گفت «به هر حال او هر چه باشد از بولتون بدتر نيست.»
امير جونز پرى، نماينده دائم انگليس در سازمان ملل که رياست اين ماه شوراى امنيت را بر عهده دارد و روابط چندان خوبى نيز با بولتون نداشت، گفت «براى آغاز دوره ماموريت خليل‌زاد لحظه‌شمارى مى‌کردم.»
خليل‌زاد 52 ساله متولد مزار شريف افغانستان است و در خانواده‌اى تحصيل‌کرده و ثروتمند متولد شده است. آقای خليل‌زاد در دانشگاه آمريکايى بيروت و دانشگاه شيکاگو تحصيل کرده است و در سال 1979 دکتراى خود را در رشته علوم سياسى دريافت کرده است.
سفير سابق آمريکا در افغانستان و عراق، به عنوان سياستمدارى عمل‌گرا و استاد گشودن گره‌هاى کور در سياست خارجى آمريکا شناخته مى‌شود. خليل‌زاد که پيش از اين نقشى کليدى در بازگشت ثبات نسبى به افغانستان و تصويب قانون اساسى عراق بازى کرده است، از جمله طرفداران مذاکره مستقيم با ايران است و در زمان سفارت خود در عراق نيز مقام‌هاى مافوق خود را قانع کرد تا بر سر مسئله عراق با ايران بر سر ميز مذاکره بنشيند (هر چند که اين مذاکرات هيچ گاه انجام نشد). کارشناسان آمريکايى مى‌گويند خليل‌زاد بر خلاف بولتون که لحنى تند و پرخاشجو داشت، مى‌تواند با روحيه مصالحه‌جوى خود منافع آمريکا در سازمان ملل را بهتر از سلف خود پيش ببرد.
در حالى که اين روزها خاورميانه به کانون سياست خارجى آمريکا تبديل شده است، تسلط خليل‌زاد به زبان‌هاى عربى و فارسى نيز نقطه قوت مهمى براى او محسوب مى‌شود. کارشناسان سياست خارجى آمريکا مى‌گويند هر گاه ايران و آمريکا بالاخره سر ميز مذاکره بنشينند، خليل‌زاد يکى از افرادى خواهد بود نقشى کليدى در اين مذاکرات ايفا خواهد کرد.
زلماى خليل‌زاد، سفير سابق آمريکا در عراق، از روز دوشنبه 23 آوريل رسما جانشين جان بولتون شد و فعاليت خود را به عنوان نماينده دائم آمريکا در سازمان ملل آغاز کرد.
به گفته سخنگوى خليل‌زاد، مهم‌ترين اولويت خليل‌زاد طى دوران ماموريتش در سازمان ملل، تلاش براى ايفاى نقشى جدى‌تر از سوى اين سازمان در عراق و نيز توجه به ديگر کانون‌هاى بحران در منطقه خاورميانه و نيز سودان و کوزوو خواهد بود.
خليل‌زاد پس از آن به سمت نمايندگى دائم آمريکا در سازمان ملل انتخاب شد که جان بولتون پس يک دوره تصدى 16 ماهه، در ماه دسامبر گذشته نتوانست راى اعتماد سنا را براى تصدى دوباره اين مقام به دست بياورد. بولتون به خاطر تندى و پرخاشگرى‌هايش و نيز برخوردهاى نامناسبى که طى دوران کارى‌اش با نمايندگان ساير کشورها در سازمان ملل داشت، نتوانست اعتماد سنا را جلب کند.
خليل‌زاد بلافاصله پس از آغاز ماموريتش، همراه با گروهى از فرستادگان سازمان ملل عازم منطقه استقلال‌طلب کوزوو شد.
ريچارد گرنل، سخنگوى خليل‌زاد، مى‌گويد: «اولويت‌هاى خليل‌زاد طى چند ماه نخست آغاز ماموريتش ايران، لبنان، سودان و اصلاح ساختار سازمان ملل خواهد بود.» به گفته گرنل، کوزوو نيز يکى ديگر از اولويت‌هاى خليل‌زاد خواهد بود و او به همين خاطر و با تشويق کاندوليزا رايس راهى اين سفر شده است.
گرنل همچنين مسئله عراق را اولويت شماره يک تمام آمريکا دانست و اضافه کرد: «خليل‌زاد خود يکى از کارشناسان برجسته مسائل عراق محسوب مى‌شود و يکى از اولويت‌هاى او تلاش براى ايفاى نقشى جدى‌تر از سوى سازمان ملل در عراق خواهد بود.»
عمده فعاليت‌هاى سازمان ملل در عراق پس از انفجار مقر اصلى اين نهاد بين‌المللى در بغداد در اوت 2003 که منجر به کشته شدن 22 نفر از کارکنان سازمان ملل در اين کشور شد، به حالت تعليق درآمده است.
نمايندگان دائمى اغلب کشورها در سازمان ملل از اظهارنظر در مورد انتصاب خليل‌زاد که يک مسلمان سنى و زاده افغانستان است، خوددارى کردند. اما دوميزانى کومالو، نماينده دائم آفريقاى جنوبى در سازمان ملل در پاسخ به سئوال خبرنگاران گفت «به هر حال او هر چه باشد از بولتون بدتر نيست.»
امير جونز پرى، نماينده دائم انگليس در سازمان ملل که رياست اين ماه شوراى امنيت را بر عهده دارد و روابط چندان خوبى نيز با بولتون نداشت، گفت «براى آغاز دوره ماموريت خليل‌زاد لحظه‌شمارى مى‌کردم.»
خليل‌زاد 52 ساله متولد مزار شريف افغانستان است و در خانواده‌اى تحصيل‌کرده و ثروتمند متولد شده است. آقای خليل‌زاد در دانشگاه آمريکايى بيروت و دانشگاه شيکاگو تحصيل کرده است و در سال 1979 دکتراى خود را در رشته علوم سياسى دريافت کرده است.
سفير سابق آمريکا در افغانستان و عراق، به عنوان سياستمدارى عمل‌گرا و استاد گشودن گره‌هاى کور در سياست خارجى آمريکا شناخته مى‌شود. خليل‌زاد که پيش از اين نقشى کليدى در بازگشت ثبات نسبى به افغانستان و تصويب قانون اساسى عراق بازى کرده است، از جمله طرفداران مذاکره مستقيم با ايران است و در زمان سفارت خود در عراق نيز مقام‌هاى مافوق خود را قانع کرد تا بر سر مسئله عراق با ايران بر سر ميز مذاکره بنشيند (هر چند که اين مذاکرات هيچ گاه انجام نشد). کارشناسان آمريکايى مى‌گويند خليل‌زاد بر خلاف بولتون که لحنى تند و پرخاشجو داشت، مى‌تواند با روحيه مصالحه‌جوى خود منافع آمريکا در سازمان ملل را بهتر از سلف خود پيش ببرد.
در حالى که اين روزها خاورميانه به کانون سياست خارجى آمريکا تبديل شده است، تسلط خليل‌زاد به زبان‌هاى عربى و فارسى نيز نقطه قوت مهمى براى او محسوب مى‌شود. کارشناسان سياست خارجى آمريکا مى‌گويند هر گاه ايران و آمريکا بالاخره سر ميز مذاکره بنشينند، خليل‌زاد يکى از افرادى خواهد بود نقشى کليدى در اين مذاکرات ايفا خواهد کرد.
