اين بار سارکوزى به هند مى رود
بعد از سفر معاون وزیر امور خارجه هند به ایران و مذاکره با تهران در مورد توسعه روابط تجاری و انرژی ، خبر از سفر برنارد کوشنر وزیر امورخارجه دولت سارکوزی به هند منتشر شد. سفری که پیش نیاز انعقاد قرار داد بزرگی در زمینه انرژی هسته ای را آماده خواهد کرد.
کوشنر وزیر امور خارجه فرانسه روز پنج شنبه بیستم دسامبر سال 2007 میلادی به هند سفر می کند و با دست اندرکاران صنعت تولید انرژی هسته ای این کشور مذاکرات گسترده ای خواهد داشت.سفر سارکوزی به هند که بازهم همچون تجربه سفر به چین با هدف توسعه تعاملات اقتصادی و تجاری بین دو کشور است در ماه ژانویه سال 2008 میلادی انجام خواهد شد. این سفر نا بهنگام کوشنر و سپس سارکوزی به هند و تمایل برای انعقاد قراردادی در حوزه انرژی هسته ای سفر این دولتمرد فرانسوی به چین را برای ما تداعی می کند. سفری که در ظاهر تجاری و اقتصادی بود و پیامدی سیاسی برای غرب به ارمغان آورد.
سارکوزی زمانی به چین سفر کرد که این کشور بزرگترین مخالف کشورهای غربی با افزایش فشار روی ایران بود . سخنگوی وزارت خارجه امریکا در سخنرانی های خود بارها اعلام کرده بود که برای همراه کردن چین با غرب زمان بسیار زیادی لازم است. وی همراه کردن روسیه که حامی دیگر ایران بود را کار چندان مشکلی نمی دانست و بر این عقیده بود که حمایت روسیه از ایران تنها برای قدرت نمایی این کشور در برابر امریکا است.به هر حال در این شرایط سارکوزی سفری به چین کرد و بعد از انعقاد دو قرار داد بسیار بزرگ شرایط را به نفع غرب تغییر داد.
به نظر می رسد این سیاست سارکوزی برای جلب حمایت جهان در همراهی کشورها با سیاست افزایش تحریم اقتصادی ایران نسبت به سیاست امریکاییها کارایی بیشتری داشته است. همانطور که در مورد چین سبب شد تا بانکهای این کشور به ظاهر دوست ایران تقریبا یک هفته بعد از خروج سارکوزی از این کشور نیز همچون کشورهای غربی از ارایه اعتبارات اسنادی به بازرگانان ایرانی خودداری کنند.اگرچه بعد از ارایه گزارش گروههای جاسوسی امریکا در مورد برنامه هسته ای ایران سران پکن بارها در مورد عدم ضرورت تشدید تحریم اقتصادی و حتی لغو تحریمهای قبلی صحبت کردند و قرار دادی برای توسعه میدان نفتی یادآوران با ایران منعقد کردند.
ولی در پاسخ به اعتراضهای امریکا به این قرارداد اعلام کردند ما سیاست را از اقتصاد جدا کرده ایم. با شنیدن این سخن از طرف چینی ها اولین معنایی که به ذهن می رسد همراهی و نزدیکی چین با امریکا در عرصه سیاسی جهان وتمایل این کشور به استفاده از فرصتهای موجود در بسترهای بکر اقتصادی ایران است. البته بهره برداری ازبسترهای اقتصادی ایران و انعقاد قرار دادها نیز در سطحی خواهد بود که به منافع این کشور پهناور آسیایی در تجارت با امریکا و دیگر کشورهای هم پیمان آن آسیب وارد نکند.
به هرحال وزیر امور خارجه هند در راس هیاتی وارد ایران شد و در مدت حضورش با سعید جلیلی دبیر شورای امنیت ملی در مورد توسعه همکاریهای دو کشور در بخشهای انرژی ، حمل و نقل و امنیت مذاکره کرد. وی با تاکید بر ضرورت توسعه همکاریهای دو جانبه بین ایران و هند افزود: همکاری نزدیک بین دو کشور سبب ایجاد ثبات بیشتر و برقراری صلح در منطقه می شود.ایران و هند سابقه همکاریهای گسترده ای با یکدیگر دارند و قرابت فرهنگی بین دو کشور می تواند زمینه ای برای توسعه همکاریهای اقتصادی باشد.
گفته می شود در این سفر در مورد همکاری هسته ای ایران و هند و خط لوله انتقال گاز ایران- پاکستان و هند سخن گفته شد و از تمایل طرفین برای مذاکراتی در حوزه توسعه روابط دو جانبه در انرژی هسته ای نیز سخن به میان آمد. بعد از بازگشت این هیات به هند اخبارجدیدی مخابره شد مبنی بر اینکه سران هندی خواستار به رسمیت شناختن حق ایران در برخوردای از انرژی صلح آمیز هسته ای هستند و دیپلماسی را تنها راه حل این مساله می دانند.
اما آیا هند واقعا کشور دوست ایران است یا اینکه همچون دوستان چینی با تغییر شرایط موضع خود را نیز تغییر می دهد؟ به نظر می رسد این ابراز دوستی هند با ایران سیاست تازه ای باشد که سران این کشور برای جلب توجه کشورهای غربی به اقتصاد هند از آن استفاده کرده اند.زیرا هند همان کشوری است که در سال 2005 میلادی رای موافق خود را برای ارسال پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد و سال های بعد از آن در بسیاری از مذاکرات سه جانبه ایران – پاکستان و هند شرکت نکرد و به دلایل مختلف اجرای این پروژه را به تعویق انداخت. البته دلایل دیگری برای این عدم حضور ذکر شد ولی بدون شک مسایل سیاسی از جمله مسایل بسیار با اهمیت در این تاخیر هند درهمکاری با دیگر کشورها در اجرای پروژه خط لوله و دیگر تعاملات اقتصادی با ایران بود.
از طرف دیگر هند همان کشوری است که بعد از اعلام تحریم یک جانبه امریکا علیه بانکهای ایران به سرعت به جرگه کشورهایی پیوست که برای نشان دادن دوستی خود با امریکا و یا ترس از قرار گرفتن بانکهای خود در فهرست سیاه این کشور از همکاری بانکی با ایران سرباز زد به بهانه های مختلف اعتبارات اسنادی به بازرگانان و صنعتگران ایرانی ارایه نداد.
فرانسه پنجمین شریک اقتصای هند در اتحادیه اروپا و هفتمین سرمایه گذارخارجی در هند است. بزرگترین شرکای تجاری هند در سالهای اخیر کشورهای انگلیس ،بلژیک ، آلمان و ایتالیا هستند. اتحاده اروپا دومین بازار هدف کالاهای صادراتی هند است و کشور فرانسه سالانه 05/2 درصد از کل صادرات هند را جذب می کند.طبق آمارهای موجود تنها 3/1 درصد از کالاهای وارداتی به هند را کالاهای فرانسوی تشکیل می دهند.طبق آمارهای موجود در سال 2005 میلادی ارزش تجارت دو جانبه ایران 18/1 میلیارددلار است.
کوشنر وزیر امور خارجه فرانسه روز پنج شنبه بیستم دسامبر سال 2007 میلادی به هند سفر می کند و با دست اندرکاران صنعت تولید انرژی هسته ای این کشور مذاکرات گسترده ای خواهد داشت.سفر سارکوزی به هند که بازهم همچون تجربه سفر به چین با هدف توسعه تعاملات اقتصادی و تجاری بین دو کشور است در ماه ژانویه سال 2008 میلادی انجام خواهد شد. این سفر نا بهنگام کوشنر و سپس سارکوزی به هند و تمایل برای انعقاد قراردادی در حوزه انرژی هسته ای سفر این دولتمرد فرانسوی به چین را برای ما تداعی می کند. سفری که در ظاهر تجاری و اقتصادی بود و پیامدی سیاسی برای غرب به ارمغان آورد.
سارکوزی زمانی به چین سفر کرد که این کشور بزرگترین مخالف کشورهای غربی با افزایش فشار روی ایران بود . سخنگوی وزارت خارجه امریکا در سخنرانی های خود بارها اعلام کرده بود که برای همراه کردن چین با غرب زمان بسیار زیادی لازم است. وی همراه کردن روسیه که حامی دیگر ایران بود را کار چندان مشکلی نمی دانست و بر این عقیده بود که حمایت روسیه از ایران تنها برای قدرت نمایی این کشور در برابر امریکا است.به هر حال در این شرایط سارکوزی سفری به چین کرد و بعد از انعقاد دو قرار داد بسیار بزرگ شرایط را به نفع غرب تغییر داد.
به نظر می رسد این سیاست سارکوزی برای جلب حمایت جهان در همراهی کشورها با سیاست افزایش تحریم اقتصادی ایران نسبت به سیاست امریکاییها کارایی بیشتری داشته است. همانطور که در مورد چین سبب شد تا بانکهای این کشور به ظاهر دوست ایران تقریبا یک هفته بعد از خروج سارکوزی از این کشور نیز همچون کشورهای غربی از ارایه اعتبارات اسنادی به بازرگانان ایرانی خودداری کنند.اگرچه بعد از ارایه گزارش گروههای جاسوسی امریکا در مورد برنامه هسته ای ایران سران پکن بارها در مورد عدم ضرورت تشدید تحریم اقتصادی و حتی لغو تحریمهای قبلی صحبت کردند و قرار دادی برای توسعه میدان نفتی یادآوران با ایران منعقد کردند.
ولی در پاسخ به اعتراضهای امریکا به این قرارداد اعلام کردند ما سیاست را از اقتصاد جدا کرده ایم. با شنیدن این سخن از طرف چینی ها اولین معنایی که به ذهن می رسد همراهی و نزدیکی چین با امریکا در عرصه سیاسی جهان وتمایل این کشور به استفاده از فرصتهای موجود در بسترهای بکر اقتصادی ایران است. البته بهره برداری ازبسترهای اقتصادی ایران و انعقاد قرار دادها نیز در سطحی خواهد بود که به منافع این کشور پهناور آسیایی در تجارت با امریکا و دیگر کشورهای هم پیمان آن آسیب وارد نکند.
به هرحال وزیر امور خارجه هند در راس هیاتی وارد ایران شد و در مدت حضورش با سعید جلیلی دبیر شورای امنیت ملی در مورد توسعه همکاریهای دو کشور در بخشهای انرژی ، حمل و نقل و امنیت مذاکره کرد. وی با تاکید بر ضرورت توسعه همکاریهای دو جانبه بین ایران و هند افزود: همکاری نزدیک بین دو کشور سبب ایجاد ثبات بیشتر و برقراری صلح در منطقه می شود.ایران و هند سابقه همکاریهای گسترده ای با یکدیگر دارند و قرابت فرهنگی بین دو کشور می تواند زمینه ای برای توسعه همکاریهای اقتصادی باشد.
گفته می شود در این سفر در مورد همکاری هسته ای ایران و هند و خط لوله انتقال گاز ایران- پاکستان و هند سخن گفته شد و از تمایل طرفین برای مذاکراتی در حوزه توسعه روابط دو جانبه در انرژی هسته ای نیز سخن به میان آمد. بعد از بازگشت این هیات به هند اخبارجدیدی مخابره شد مبنی بر اینکه سران هندی خواستار به رسمیت شناختن حق ایران در برخوردای از انرژی صلح آمیز هسته ای هستند و دیپلماسی را تنها راه حل این مساله می دانند.
اما آیا هند واقعا کشور دوست ایران است یا اینکه همچون دوستان چینی با تغییر شرایط موضع خود را نیز تغییر می دهد؟ به نظر می رسد این ابراز دوستی هند با ایران سیاست تازه ای باشد که سران این کشور برای جلب توجه کشورهای غربی به اقتصاد هند از آن استفاده کرده اند.زیرا هند همان کشوری است که در سال 2005 میلادی رای موافق خود را برای ارسال پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد و سال های بعد از آن در بسیاری از مذاکرات سه جانبه ایران – پاکستان و هند شرکت نکرد و به دلایل مختلف اجرای این پروژه را به تعویق انداخت. البته دلایل دیگری برای این عدم حضور ذکر شد ولی بدون شک مسایل سیاسی از جمله مسایل بسیار با اهمیت در این تاخیر هند درهمکاری با دیگر کشورها در اجرای پروژه خط لوله و دیگر تعاملات اقتصادی با ایران بود.
از طرف دیگر هند همان کشوری است که بعد از اعلام تحریم یک جانبه امریکا علیه بانکهای ایران به سرعت به جرگه کشورهایی پیوست که برای نشان دادن دوستی خود با امریکا و یا ترس از قرار گرفتن بانکهای خود در فهرست سیاه این کشور از همکاری بانکی با ایران سرباز زد به بهانه های مختلف اعتبارات اسنادی به بازرگانان و صنعتگران ایرانی ارایه نداد.
رابطه اقتصادی فرانسه و هند
فرانسه پنجمین شریک اقتصای هند در اتحادیه اروپا و هفتمین سرمایه گذارخارجی در هند است. بزرگترین شرکای تجاری هند در سالهای اخیر کشورهای انگلیس ،بلژیک ، آلمان و ایتالیا هستند. اتحاده اروپا دومین بازار هدف کالاهای صادراتی هند است و کشور فرانسه سالانه 05/2 درصد از کل صادرات هند را جذب می کند.طبق آمارهای موجود تنها 3/1 درصد از کالاهای وارداتی به هند را کالاهای فرانسوی تشکیل می دهند.طبق آمارهای موجود در سال 2005 میلادی ارزش تجارت دو جانبه ایران 18/1 میلیارددلار است.
