علائم از دست دادن حافظه کوتاه مدت

از دست دادن پیش‌رونده حافظه می‌تواند یک تجربه ترسناک باشد. علائم از دست دادن حافظه کوتاه مدت باید به موقع تشخیص داده شوند چرا که ممکن است آن‌ها نشانه‌ی یک اختلال مغزی یا نخاعی باشند. در این‌جا سعی شده است تا به برخی از اطلاعات مفید درمورد دلایل، علائم و درمان از دست دادن حافظه کوتاه مدت اشاره شود.
شخصی که از، از دست دادن حافظه کوتاه مدت رنج می‌برد می‌تواند وقایع 20 یا 40 سال پیش را به یاد بیاورد اما نمی‌تواند جزئیات وقایعی که 15 دقیقه پیش اتفاق افتاده است را به یاد بیاورد. چنین از دست دادن حافظه‌ای می‌تواند تداخل قابل توجهی را در زندگی روزانه ایجاد کند و مشکلات عدیده‌ای را به وجود بیاورد. احتمالا فرد نمی‌تواند فعالیت‌های روزانه‌اش را به‌درستی انجام بدهد. معمولا از دست دادن حافظه، به خصوص برای اطلاعات کسب شده اخیر، اولین علامت فراموشی (از دست دادن پیش‌رونده حافظه و دیگر جوانب فکری) است و اگر به سرعت درمان نشود می‌تواند با گذشت زمان بدتر شود. بنابراین، همه باید از علائم از دست دادن حافظه کوتاه مدت و اثرات آن مطلع باشند. تشخیص زودهنگام و درمان به‌موقع می‌تواند به بهبود حافظه فرد کمک کند.

دلایل

افسردگی و اضطراب: افسردگی و اضطراب می‌تواند باعث عدم تعادل شیمیایی در مغز شود که در نهایت می‌تواند به‌شدت، حافظه فرد را تحت تاثیر قرار دهد. احتمالا فرد قادر به تمرکز نخواهد بود. او نمی‌تواند به چیزی که بقیه می‌گویند توجه کند یا بر روی کارش تمرکز کند. اگر شخص استرس داشته باشد یا دچار حواس پرتی باشد، توانایی به خاطر سپردن چیزها به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
سکته: یکی از دلایل بسیار معمول از دست دادن حافظه در افراد مسن، سکته است. عدم خونرسانی کافی به مغز حتی برای چند ثانیه منجر به سکته می‌شود. احتمال دارد که فرد وقایع دوران کودکی‌اش را به یا بیاورد اما ممکن است آن‌چه که برای صبحانه خورده است را به یاد نیاورد.
ضربه روحی: مغز معمولا سعی می‌کند که تجربه دردناک را سرکوب کند. سیستم عصبی مرکزی سعی می‌کند برخی از خاطرات دردناک را که می‌تواند منجر به این وضعیت شود را پاک کند. همانطور که در بالا توضیح داده شد، استرس بیش از حد ایجاد شده توسط ضربه روحی می‌تواند منجر به از دست دادن حافظه کوتاه مدت شود.
آسیب مغزی: هر گونه آسیب به مغز می‌تواند باعث از دست دادن حافظه کوتاه مدت شود. امکان دارد که حافظه به تدریج طی گذر زمان بهبود پیدا کند.
مصرف بیش از حد سیگار: سیگار کشیدن افراطی، ظرفیت ریه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در نتیجه ممکن است مغز کمتر از حد مورد نیازش، اکسیژن دریافت کند. این امر ممکن است حافظه فرد را به طورجدی تحت تاثیر قرار دهد.
دیگر دلایل معمول: کمبودهای تغذیه‌ای (بخصوص کمبود ویتامین B1 و B12 رژیم غذایی)، مصرف بیش از حد داروها (داروهای ضدافسردگی، آرام‌بخش‌ها، شل کننده‌های عضلانی)، کمبود خواب کافی (بی‌خوابی)، اختلال عملکرد غده تیروئید، بیماری آلزایمر و عفونت‌های جدی مثل HIV، سل و سیفلیس و غیره می‌توانند مغز و حافظه کوتاه مدت فرد را تحت تاثیر قرار دهند.

علائم مرتبط

فراموشی: این اختلال، طبیعتا پیشرونده است. فراموشی با تفکرات نامنسجم و سردرگمی ذهنی مشخص می‌شود.
اختلال بینایی: ممکن است همه، اختلال بینایی را تجربه نکنند اما در صورت آسیب مغزی همراه با از دست دادن حافظه می‌تواند تجربه می‌شود.
کاهش توانایی شناختی: شناخت، نتیجه روانشناسانه درک، یادگیری و استدلال است. تجربه کاهش توانایی شناختی، نشانه‌ای است که می‌تواند بسیار آسیب زا باشد.
اختلال در هماهنگی عضلات: این مورد در اختلالات خاص نخاع و مغز بیشتر دیده می‌شود.

درمان

بازی‌های فکری: بازی‌ها و تمارین فکری زیادی وجود دارند که می‌توانند به تقویت حافظه فرد کمک کنند، سعی کنید لیستی از موارد را حفظ کنید و پس از پنج دقیقه وقفه، آن‌ها را به یاد بیاورید. این بازی‌ها را باید هر چندوقت یکبار تا حد امکان انجام داد.
داروهای اعصاب و روان: داروهای زیادی وجود دارند که به بهبود حافظه فرد کمک می‌کنند اما باید آن‌ها را تنها با تجویز پزشک مصرف کرد. این داروها مستقیما سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می‌دهند بنابراین باید به هنگام استفاده از آن‌ها بسیار دقت کرد و نهایت مراقبت را به عمل آورد. شخصی که از دست دادن حافظه کوتاه مدت را تجربه می‌کند ممکن است از مشکلات روانی دیگری نیز رنج ببرد. در چنین مواردی، ممکن است داروهای او شامل داروهای روانی نیز باشند.
رژیم غذایی و ورزش: رژیم غذایی و ورزش منظم می‌تواند توانایی خون در انتقال اکسیژن به سلول‌های مغز را افزایش دهد و بنابراین می‌تواند به بهبود عملکرد مغز کمک کند.
علائم از دست دادن حافظه کوتاه مدت می‌تواند در افراد مختلف، فرق داشته باشد. از دست دادن حافظه، شرایطی است که باید به دقت تحت نظارت قرار بگیرد. بیشتر اوقات، از دست دادن حافظه کوتاه مدت با درمان برگشت‌پذیر است، با این حال، میزان موفقیت درمان به فاکتورهای مختلفی مثل دلیل از دست دادن حافظه، شدت علائم همراه، پاسخ کلی فرد، زمان تشخیص و نوع درمان بستگی دارد.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این متن تنها برای افزایش آگاهی خواننده است. این موارد قرار نیست جایگزینی برای توصیه کارشناسان پزشکی باشند.