1) 21دي ماه سال1335هجري شمسي: ابوالقاسم سَحاب از بانيان جغرافياي جديد درايران درگذشت و دركتابخانه آستانه حضرت معصومه درقم به خاك سپرده شد. او با وجود تنگدستي خانواده تحصيلاتش را تاسطوح عالي دنبال كرد و با معلمي مخارج تحصيل خود را فراهم كرد. نام ابوالقاسم سحاب علاوه برتأليف كتابهاي متعدد درزمينه علم جغرافيا به سبب هنروي درخوشنويسي و كتابت آثاري زيبا و ارزشمند درتاريخ كشورمان نامي ماندني است. ازاين مرد فرزانه افزون برصدها مقاله
1) 21دي ماه سال1335هجري شمسي: ابوالقاسم سَحاب از بانيان جغرافياي جديد درايران درگذشت و دركتابخانه آستانه حضرت معصومه درقم به خاك سپرده شد. او با وجود تنگدستي خانواده تحصيلاتش را تاسطوح عالي دنبال كرد و با معلمي مخارج تحصيل خود را فراهم كرد. نام ابوالقاسم سحاب علاوه برتأليف كتابهاي متعدد درزمينه علم جغرافيا به سبب هنروي درخوشنويسي و كتابت آثاري زيبا و ارزشمند درتاريخ كشورمان نامي ماندني است. ازاين مرد فرزانه افزون برصدها مقاله درمطبوعات داخلي و خارجي يك ديوان شعر، نزديك به 70جلد كتاب درزمينههاي سياست، دين و علوم مختلف بجاي مانده است كه اسرارحج و زندگاني امام حسين (ع) ازآن جملهاند.
2) رحلت عالم مجاهد و متفكر بزرگ مسلمان آيتاللَّه "شيخ محمد مهدي شمسالدين" (1379 ش): متفكر و انديشمند بزرگ مسلمان، آيتاللَّه شيخ محمد مهدي شمس الدين، در نيمه شعبان سال 1353 ق برابر با 1312ش در نجف اشرف به دنيا آمد. وي پس از دوران كودكي، مقدمات علوم ديني را فراگرفت و پس از پشت سرگذاشتن سطوح عاليه، در درس خارج حضرات آيات: سيد محسن حكيم و سيد ابوالقاسم خويي به مقامات بالاي علمي دست يافت. شيخ محمد مهدي شمس الدين همزمان با تحصيل به تدريس و تأليف نيز ميپرداخت و با قلم شيوايش، در بسياري از مجلات علمي و ادبي نجف مقالاتي نگاشت. او همچنين در تأسيس مؤسسه مُنتدي النّشر در راستاي گسترش فرهنگ اسلامي شركت داشت و در دانشكده فقهِ نجف نيز به تدريس مشغول بود. شيخ محمد مهدي شمسالدين در 36 سالگي براي ياري مردم لبنان راهي اين كشور شد و با كمك امام موسي صدر، بنيادها و مؤسسات خيريه و علمي متعددي پايهگذاري كرد. ايشان بعدها به عنوان نايب رييس و سپس رييس مجلس اعلاي شيعيان لبنان برگزيده شد و منشأ خدمات مفيدي براي مردم گرديد. آيتاللَّه شيخ محمد مهدي شمسالدين، يكي از مردان نادري بود كه علم و فقاهت را با جهاد و استقامت درهم آميخته بود. وي ضمن آگاهي از علوم ديني، در عرصه پيكار با زورگويان و غاصبان صهيونيستي پيشگام بود و در عين حال از انقلاب اسلامي ايران به رهبري خميني كبير حمايت ميكرد. از اين متفكر مسلمان آثار متعددي بر جاي مانده كه ثورة الحسين، انصار الحسين، شرح عهد الاشتر و الغدير و... از آن جملهاند. آن مرد بزرگ سرانجام در 21 دي ماه 1379 ش برابر با نيمه شوال 1421 ق در 67 سالگي بدرود حيات گفت و در مسجد امام صادق(ع) كه توسط معظم له در بيروت تأسيس شده بود به خاك سپرده شد.
3) 13محرم الحرام سال1021هجري قمري: «مرحوم آيت الله ملا عبدالله شوشتري» ازعالمان شيعه و شاگرد مقدس اردبيلي درگذشت. مرحوم شوشتري همزمان با انتقال حوزه علميه قزوين به اصفهان ازنجف به ايران بازگشت و ازمدرسان برجسته اصفهان شد. ايشان دردوره اقامت خود دراصفهان به بناي مدرسه ملا عبدالله و مدرسه شيخ لطف الله درميدان نقش جهان همت كرد و اين آثارزيبا را ازخود به يادگارگذاشت. گفتني است كه مرحوم شوشتري درمدت اقامت خود درمشهد مقدس براي تعميرحرم مطهرامام رضا(ع) و برخي مساجد و مدارس تلاش بسياركرد. پيكرايشان دركنارمزارشهيدان كربلا به خاك سپرده شده است.
4) شهادت "عبداللَّه بن عفيف" به دست "عبيداللَّه بنزياد" (61 ق): نخستين اعتراض آشكار نسبت به جنايت عبيدالله بن زياد در شهادت امام حسين(ع)، از سوي يكي از شيعيان كوفه، به نام عبدالله بن عفيف اَزدي برخاست. عبيدالله بن زياد، پس از آن كه اسيران واقعهي كربلا را در مجلس خود با كلمات درشت و خشن، مورد اذيت و آزار قرار داد و آنان را سرزنش كرد، عبدالله بن عفيف كه از شيعيان دلير امير مؤمنان و از زاهدان و عبادت پيشهگان كوفه بود، همينكه نعرههاي نفرتانگيز عبيدالله را شنيد، به خشم آمد و پاسخ عبيدالله را داد. عبيدالله بن زياد كه انتظار چنين پيشآمدي را نداشت و خيال ميكرد كه ديگر نفس در سينههاي دوستان اهل بيت(ع) حبس شده است، با تكبر و خودخواهي تمام دستور داد او را دستگير كرده و به نزدش ببرند. تلاش مأموران حكومتي براي دستگيري وي به خاطر حمايت افراد قبيله عبدالله ناكام ماند اما ماموران عبيدالله شبانگاه به سوي خانه عبدالله بن عفيف هجوم آورده و او را از خانهاش به بيرون كشيده و با ضربات شمشير به شهادت رسانيدند. جناياتكاران حكومتي، سرش را از بدن جدا كرده و بدن او را به دار آويختند. بدينگونه نخستين جرقهاي كه كه ميرفت كوفه را بار ديگر به حركت درآورد و جنبش عظيمي را پيافكند، به دست مزدوران پليد اموي به خاموشي گراييد. ولي شش سال بعد، شيعيان كوفه و دوستداران اهل بيت(ع) انتقام خويش را از عاملان جنايت كربلا گرفتند و آنان را به دست مختاربنابيعبيده ثقفي به اشد مجازات رسانيدند.
5) رحلت "عمر صوفي رازي" منجم و رياضيدان (376 ق): ابوالحسن عمر صوفي رازي، منجم و رياضيدانِ ايراني و از منجمين دربار عضدالدوله ديلمي از پادشاهان آل بويه به شمار ميرفت. اثر پرارزش و نفيس او صورالكواكب نام دارد. همچنين "اشكال متوازي الاضلاع" در علم رياضيات، به زبان عربي نيز از اين دانشمند است.
6) وفات محقق شهير "شيخ محمدصالح مازندراني" داماد علامهي مجلسي (1080 ق): ملامحمد صالح بن احمد سروي مازندراني ملقب به حسام الدين، داماد علامه محمدتقي مجلسي بود. همسر وي آمنه بيگم، بانوي بسيار فاضل، عالم و پرهيزكار بوده و ملاصالح را در حل مسايل علمي ياري ميكرد. وي در نزد استادان بزرگواري مانند محمدتقي مجلسي، شيخ بهايى و ملاعبداللَّه شوشتري كسب علم كرد. وفات اين عالم رباني و محقق بزرگ در اصفهان روي داد و در كنار علامه مجلسي در جوار مسجد جامع اصفهان به خاك سپردهشد. حاشيهي شرح لمعه، شرح روضهي كافي و شرح زُبدةُالاصول شيخ بهايي از تأليفات ملا محمد صالح مازندراني به شمار ميروند.
7) 10ژانويه سال1653ميلادي: نخستين روزنامه خبري جهان بنام گازتا درشهرونيزبندرزيبا و معروف ايتاليا منتشرشد. اين روزنامه با سرمايه روحانيان عيسوي براي تشويق مردم به نبرد با عثمانيان انتشاريافت و چون بهاي آن برابربا يك گازتا واحد پول ونيزدرآن زمان بود؛ به همين نام موسوم شد و لغت گازتا با نام روزنامه مترداف شد.
8) 10ژانويه سال1824ميلادي: يكي ازمشهورترين مصالح ساختماني امروزي يعني سيمان را جوزف آسپرين شيميدان انگليسي ساخت. با اختراع سيمان تحول بزرگي درامورعمراني و ساختماني جهان پديد آمد. زيرا جستجو براي يافتن مادّهاي كه قطعات سنگ را به هم بچسباند و به استحكام بِنا بيافزايد از ديرباز ذهن آدمي را به خود مشغول كرده بود.
9) 10ژانويه سال1963ميلادي: ساعت الكترونيكي را دو صنعتگرجوان و هنرمند سوئيسي پس از12سال تلاش اختراع كردند. اين دوصنعتگرپس از وصل ميليونها ابزاردقيق و ريزاين ساعت را اختراع كرد. درساعت الكترونيكي، الكترونها حركت ميكنند و عقربهها را به جلو ميرانند.
10) تولد "سزار داكورنت" نقاش برجسته فرانسوي (1806م): سزار داكورنْتْ، نقاش مشهور فرانسوي در دهم ژانويه 1806م در اين كشور به دنيا آمد. وي به هنگام تولد، دست نداشت و در پاي راستش نيز فقط چهار انگشت نامتجانس به چشم ميخورد. اين طفل گرچه در جسم ظاهري خود دچار كمبود و نقص بود، اما در فكر و تخيل به مراتب كامل بود؛ چرا كه از همان كودكي با كمك پا و با يك تكه زغال بر ديوارها نقاشي ميكشيد. هرچند اين نقاشيها به صورت خطهاي پراكنده بود، اما نمايانگر استعداد ويژه او بود. براين اساس، وي را به پاريس فرستادند و پس از طي دوران اوليه تحصيل، وارد مدرسه هندسه گرديد. داكورنت در اين راه به سرعت پيشرفت و توانايى و سرعتش در نقاشي حيرتانگيز بود. قلم مو در پاي او آنچنان ميچرخيد كه گويا با دستانش به حركت در ميآيد. اين چنين بود كه داكورنت به يكي از برجستهترين نقاشان تاريخ فرانسه مبدل گشت. از جمله شاهكارهاي هنري وي، تصويري با عنوان حضرت مريم(س) بعد از رستاخيز به طول 3/30 متر ميباشد كه توسط دولت فرانسه خريداري و به نمايش گذاشته شد. ديگر اثرمعروف وي، توبه نام داشت كه آن نيز داراي شهرت فراواني ميباشد. سزار داكورنت سرانجام در سال 1906م در 100 سالگي درگذشت.
11) درگذشت "اوژن لابيش" نويسنده و نمايشنامه نويس فرانسوي (1888م): اوژن مارن لابيش مصنّف و نمايشنامه نويس معروف فرانسوي در اول سپتامبر 1815م در پاريس به دنيا آمد. وي در حين تحصيل در رشته حقوق، به ادبيات شوق فراوان يافت و به نگارش داستانهاي كوتاه، پراحساس و خيالانگيز براي روزنامههاي پاريس پرداخت. لابيش پس از آن با سرعتي باورنكردني، كمدي و نمايشنامههاي آهنگين خود را كه تعدادشان به صد ميرسيد به طور پياپي عرضه كرد. غالب اين كمديها، با همكاري چند تن از دوستانش نوشته شده بود. در ميان آنها شاهكارهايى وجود داشت و در بيشتر تئاترهاي مهم پاريس به نمايش گذاره ميشد كه كلاه حصيري ايتاليايى و مردم گريز از آن جملهاند. او در نوشتن كمديهاي انتقادي مهارت بسيار فراواني داشت و در كنار آن، تراژديهاي موفقي مينوشت. لابيش نويسندهاي است كه بي هيچ گونه بلند پروازي توانسته است در نمايشنامههاي عامه پسند و نشاطانگيز، آداب زندگي و اخلاق مردم، به ويژه طبقه كاسب و نوكيسه را به صورتي كاملاً دقيق و صادقانه بدون تحقير و نيشخند پيش چشم گذارد و با وسعت تخيل خود، آثاري بيافريند كه مردم را به خنده وادارد، بي آن كه به عمق موضوع لطمه وارد آيد. درباره او گفتهاند: لابيش نه تنها نمايشنامهنويسي بود كه با مزاح و نوشتههاي مسخرهآميزش ميتوانست مردم را بخنداند و سرگرم كند، بلكه داراي جهانبيني عميقي بود كه ميدانست هدف از بذلهگويي چيست. آثار نمايشي كامل لابيش در دو جلد به چاپ رسيده و آثار فراواني از او در تئاترهاي بزرگ دنيا به معرض نمايش گذاشته شده است. اوژن مارن لابيش سرانجام در دهم ژانويه 1888م در 73 سالگي درگذشت.
12) تشكيل "جامعه ملل" در ژنو پس از جنگ جهاني اول (1920م): جامعه ملل نخستين سازمان بينالمللي است كه بعد از جنگ جهاني اول به موجب پيماني 14 مادهاي كه بخشي از پيمان صلح "ورساي" بود، با عضويت اوليه 18 و سپس 45 كشور در دهم ژانويه 1920م تشكيل شد. در آغاز فعاليت جامعه ملل، كشورهاي افريقايى و امريكا و شوروي به آن ملحق نشدند و دولتهاي انگليس و فرانسه نيز تنها از آن پشتيباني ميكردند. منشور جامعه ملل، اعضا را متعهد ميساخت كه روابط خود را بر اساس احترام متقابل به يكديگر استوار سازند و عليه تجاوز به استقلال و تماميت ارضي شان، اقدام كنند. همچنين براي ناقضان منشور، مجازاتهايى در نظر گرفته شده بود. ولي فقدان ضمانت اجرايى براي تصميمات جامعه ملل بزرگترين مشكل اين جامعه و عامل اصلي انحلال آن بود. پس از روي كار آمدن هيتلر، آلمان، در سال 1933م جامعه ملل را ترك گفت و اين نخستين گام او در شانه خالي كردن از انجام تعهدات پيمان صلح ورساي بود. جامعه ملل با ناتواني در دفع تجاوز ايتاليا به حبشه و تجاوز آلمان به اتريش و چكسلواكي، و نيز تجاوز ژاپن به چين و هجوم شوروي به فنلاند، به تدريج اعتبار خود را از دست داد و كشورهاي متجاوز براي اينكه تعهدي در قبال جامعه ملل نداشته باشند به تدريج آن را ترك گفتند. در جريان جنگ جهاني دوم، جامعه ملل عملاً به حال تعليق درآمد تا اينكه پس از جنگ جهاني دوم، در 19 آوريل 1946م منحل شد و سازمان ملل متحد جايگزين جامعه ملل گرديد. هرچند هنوز هم برخي از مشكلات ساختاري جامعه ملل همچنان دامنگير سازمان ملل متحد نيز هست.
13) تأسيس آكادمي هنرهاي علوم سينمايي اسكار (1927م): آكادمي هنرها و علوم سينمايى اسكار، مؤسسهاي غيرانتفاعي است كه توسعه و پيشبرد هنر و علوم مربوط به اين حرفه را از طريق مبادله افكار و همچنين توسط اهداي جايزهها براي دستآوردهاي ارزشمند در رستههاي گوناگون تشويق ميكند. اين آكادمي كه به اسكار نيز معروف است، همه ساله از بين هنرمندان عرصه فيلمسازي، برترين افراد را انتخاب ميكند. نحوه انتخاب در آكادمي به اين نحو است كه هر يك از اعضاي آكادمي كه بيش از چهارهزار نفر ميباشند، مجاز است كه پنج نامزد براي بهترين فيلم سال و پنج نامزد در رسته خود انتخاب كند. بازيگران، بازيگران را انتخاب ميكنند، كارگردانان، كارگردانان را و فيلمبرداران، فيلم برداران را و... . نامزدهاي هر رسته ملزم به اين نيستند كه عضو آكادمي باشند. بخش تلويزيوني اسكار نيز از سال 1953م آغاز به كار كرد و برگزيدگان اين عرصه را نيز معرفي ميكند. نماد اسكار، تنديسي است با نگاهي جدي كه شمشيري به دست دارد و روي يك حلقه فيلم ايستاده است. هرچند اين تنديس قيمت مادي چنداني ندارد، ولي براي برندگان آن، شهرت و اعتباري جهاني به ارمغان ميآورد. امروز اسكار، يكي از معتبرترين جوايز سينمايي جهان محسوب ميشود.
14) امضاي قرارداد "تاشكند" در مورد كشمير بين هند و پاكستان (1966م): پس از استقلال هند و پاكستان و تصويب قانون استقلال هندوستان، مشكلات زيادي در نحوه اداره شبه قاره هند به وجودآمد. زيرا اولاً جمعيت مسلمانان هندوستان در سراسر شبه قاره پراكنده بودند و بين اقليت مسلمان و اكثريت هندو در قلمرو هند و بين اقليت هندو و اكثريت مسلمان در قلمرو پاكستان برخوردهاي خونين روي داد و يك جوخصومت و اختلاف بين دو كشور به وجود آورد. مهمترين اختلافي كه به جنگ ميان دو كشور انجاميد، بر سر حاكميت بر ايالت سرسبز و وسيع شمال غربي شبه قاره هند، يعني كشمير بروز كرد. بيش از 75 درصد جمعيت اين ايالت، مسلمان بودند و كشمير بالطبع ميبايست در قلمرو حكومت پاكستان قرار بگيرد. ولي مهاراجه هندي كشمير بدون توجه به خواست اكثريت مردم، اين ايالت را به هند ضميمه كرد و با اعلام اين تصميم در ماه اكتبر 1947م، مسلمانان كشمير سر به شورش برداشتند. اختلاف هند و پاكستان بر سر كشمير سرانجام به سازمان ملل متحد ارجاع شد و سازمان ملل كشمير را موقتاً بين هند و پاكستان تقسيم كرد. البته قسمت اعظم كشمير در قلمرو هند بود و فقط بخش كوچكي از اين ايالت وسيع در قلمرو پاكستان قرار گرفت. اين امر زمينههاي اختلاف دو كشور در سالهاي بعد را بيشتر از قبل فراهم كرد تا اين كه در 25 اوت 1965م آتش جنگ دو طرف بر سر اين منطقه، افروخته شد. اين جنگ در نهايت پس از سه هفته با شكست پاكستان به پايان رسيد و با دخالت سازمان ملل، آتشبس برقرار گرديد. پس از چندي رهبران دو كشور در ژانويه 1966م به دعوت نخستوزير وقت شوروي در تاشكند گرد آمدند و در دهم ژانويه با انتشار اعلاميه تاشكند تعهد نمودند كه نيروهاي خود را به خطوط قبل از جنگ منتقل نمايند و وضعيت موجود در كشمير را بپذيرند. با اين حال، اختلافات هند و پاكستان، در سالهاي پس از آن نيز همچنان ادامه دارد.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.