عواملی که بازده سوختی موتور دیزلی را کنترل می کنند

موتور دیزلی یک جز مهم از جامعه است و بزرگ‏ترین فایده ی آن نسبت به موتور احتراق داخلی گازوئیلی، بازده آن است.
موتور احتراق داخلی یکی از مهم‏ترین اختراعات انقلاب صنعتی است. موتور دیزلی یک انتخاب بسیار محبوب برای بسیاری از وسایل نقلیه در کل دنیا است. بازده موتور به سرعت تبدیل انرژی گرمایی (انرژی پتانسیل) به انرژی جنبشی اشاره می کند. هر چه بازده بیشتر باشد، انرژی جنبشی تولید شده توسط موتور بیشتر خواهد بود در نتیجه کار بیشتری را انجام خواهد داد.
موتور دیزلی به همان روشی کار می کند که موتور بنزینی کار می کند و با شعله ور شدن مقدار کمی سوخت، موتور روشن می شود. برخلاف موتور بنزینی و یا گازوئیلی، این موتور با شمع شعله ور نمی شود، بلکه این گرما است که با احتراق سوخت تولید می شود و موجب این شعله وری می شود. یک مهندس آلمانی به نام رادولف دیزل، این موتور را در سال 1892 ساخت که در میان تمام موتورهای احتراق داخلی، آن بالاترین بازده را دارد. دلیل این امر نسبت تراکم خیلی بالای سوخت قبل از شعله ور شدن است.
معمولاً موتور گازوئیلی مخلوط را با نسبت 8:1 تا 12:1 متراکم می کند اما نسبت تراکم احتراق موتور دیزلی از 14:1 تا 25:1 است. هم چنین برخلاف موتور گازوئیلی، هیچ کاربوراتوری در موتوری که با دیزل کار می کند وجود ندارد. سوخت به طور مستقیم و خالص به محفظه ی احتراق منتقل می شود در نتیجه این موتورها به نام موتورهای تزریق مستقیم (DI) نیز شناخته می شوند.

اهمیت بازده سوخت :

اصلی‏ترین فایده ی اقتصاد سوختی بالاتر، هزینه های پایین‏تر است. هر چه بازده سوخت بالاتر باشد، سوخت کمتری برای انجام نوع ویژه ای از کار، لازم و مورد نیاز خواهد بود. بدیهی است که برای کاربر نیز ارزان‏تر تمام خواهد شد. موتورهای دیزلی که در مصارف صنعتی به کار می روند به مقدار زیادی دیزل نیاز دارند تا کارهای بسیار سنگین روزانه را انجام دهند و حتی کمی افزایش در بازده سوخت و کمی کاهش در هزینه می تواند موجب تفاوت زیادی در تجارت شود.
در مورد وسایل نقلیه ای که از موتورهای دیزلی برای اهداف حمل و نقل استفاده می کنند، بازده به صورت نسبت کل مسافتی (مایل یا کیلومتر) که می تواند با مقدار ثابتی سوخت (در هر گالن و یا لیتر) طی شود، محاسبه می شود. هر چه مسافت طی شده بیشتر باشد، بازده بیشتر خواهد بود. فاکتورهای دیگر وسیله ی نقلیه نیز نقش مهمی در تعیین بازده ایفا می کنند که در زیر آورده شده‏اند :
• ویژگی های موتور خودرو
• وزن وسیله ی نقلیه
• مقاومت غلتشی وسیله ی نقلیه
• قلاب بدنه ی وسیله ی نقلیه
به علت وابستگی به این فاکتورها، خودرو جدیدتر بازده بالاتری را نشان خواهد داد. وقتی وسیله ی نقلیه قدیمی می شود و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، ارزش آن رو به پایین می رود.

روش هایی برای افزایش بازده :

یک روش انقلابی، استفاده از اتانول مخلوط شده با آب در موتور دیزلی است. آب را نمی توان به طور مستقیم به سوخت اضافه کرد در نتیجه نمی توان آن را در وسایل نقلیه مورد استفاده قرار داد. اما موتورهایی که برای اهداف و مصارف دیگر به کار می روند می توانند از این روش برای کسب بازده گرمایی بهتر استفاده بکنند. ترکیب را فقط در موقع احتراق می توان با دیزل مخلوط کرد در نتیجه ممکن است دو خط مجزا لازم باشد. این مخلوط، انتشارات را کاهش می دهد، موتور را سریع‏تر خنک می کند و از همه مهم‏تر بازده را افزایش می دهد.
تنها عیب خودروهایی که با دیزل کار می کنند، افزایش مقدار انتشاراتی است که توسط آنها تولید می شود. با این وجود، چنین وسایل نقلیه‏ای کاملاً محبوب هستند و مشهور هستند به این که مایل های بیشتری را در هر گالن نسبت به وسایل نقلیه با سوخت معمولی، طی می کنند. فقط هزینه ی این موتورها به مقدار کمی بیشتر از جایگزین های آنها است که با بنزین کار می کنند.
بازده بیشتر موتور دیزلی، قطعاً آن را انتخاب خوبی برای انجام هزاران کار ساخته است. مطالعات و آزمایشات مختلفی نیز در حال انجام هستند تا مقدار انتشارات مضر تولید شده توسط این موتورها را کاهش دهند. با وجود این انتشارات، بازده آن کافی است تا اهمیت و ارزش آن را حفظ کند و نگه دارد.