آشنايي با باغ های ایرانی – 3
نویسندگان : فاطمه حيدري - هما ايراني بهبهاني
14) آشنايي با باغ دولتآباد
باغ دولت آباد، به باغ بيروني و باغ اندروني تفكيك شده و پلان باغ به صورت تقاطع دو خط عمودي و افقي بوده که در تقاطع محورهاي اصلي، بناهايي چون سردر ورودي، ميدان جلوخان، عمارت طهراني، بهشت آئين، تالار آيينه (ديوانخانه)، آب انبار، دژ نگهباني، اصطبلها، حرمسرا، ساختمان هشت و ابنيه خدماتي قرار گرفتهاند.
قنات تاريخي دولتآباد با قدمتي بيش از 200 سال، از احداث پنج رشته قنات تشکيل شده و از ارتفاعات مهريز سرچشمه گرفته و پس از مشروب نمودن بخشي از اراضي مهريز و به کار انداختن چند آسياب آبي و پس از طي بيش از 50 کيلومتر به يزد رسيده و آباديهاي چند در اطراف يزد، از جمله باغ دولت آباد را آبياري ميکند.
در زمان حال، قناتها به كل خشك شدهاند و اكنون چند چاه عميق كه به وسيله پمپهاي عظيم برقي كار ميكنند، آب باغ را تأمين ميكنند. پس از درگذشت محمد تقيخان، ديگر آب قنات به شهر نرسيد و در بيرون به مصرف كشت و زرع ميرسيد كه تا امروز نيز چنين است. در اين دوره، اكثر كرتها زير كشت درختان ميوه بودند.
چند اصله درخت توت و در ساير كرتها، نارنجستان، انارستان و تاكستان ايجاد شدند. به گفته مرحوم پيرنيا كه از اهالي اطراف، تاريخ شفاهي معماري ايران را گردآوري ميكرد، گلهاي رز باغ دولتآباد آنقدر زياد بود كه گلابگيري آنها 2 ماه طول ميكشيد.
در دوران پهلوي ساخت و ساز حومه شهري پيرامون باغ را فرا گرفت و به تدريج، باغ دولت آباد در مركز شهر قرار گرفت، درختهاي اصلي باغ، دو رديف كاج و يك رديف سرو، در دو طرف محور اصلي كاشته شدند، و مجدداً دو كرت اصلي بصورت متقارن در دوطرف آب نماي بزرگ باغ زيركشت رفتند.
اين 6 رديف كاج و سرو تا به امروز حجم انبوه فضاي سبز باغ را تشكيل ميدهند. در چهار خياباني كه از محورهاي اصلي به وجود ميآمده است، درختهاي بيد مجنون و ارغوان بر مهتابي بزرگ سايه ميافكند كه اطراف آن از ياس زرد، نسترن و بوتههاي گل پر بوده است.
همچنين بر بالاي مهتابي ديگري كه در كنار حوض عمارت سردر قرار دارد، داربستي از گل نسترن وجود داشته است.پوشش گياهي باغ در حال حاضر چند اصله درخت توت 100 ساله و كاجها و سروهاي دو طرف محور اصلي ميباشند که در حال خشك شدن هستند.
15) آشنايي با باغ فين کاشان
باغشاه فين از گونه باغ قلعههاي ايراني است كه به دلايل خاص خود بدين گونه و با چنين نظمي شكل گرفتهاست. چشمه سليمانيه در جنوب باغ فين قرار گرفته است،آب آن زلال و داراي املاح زيادي است.آب چشمه فين به واسطه كيفيتهاي خاص خود مانند صافي و پاكي و روشنايي كم نظير وهمچنين كيفيت ثابت وتغيير ناپذيرش همواره مشهور و ضرب المثل بوده است. اين چشمه از بن صخرهايي به نام كوه دندانه و شكاف تخته سنگهاي معدن گچ و آهك در شش كيلومتري غرب كاشان از زمين ميجوشد.
نظام كاشت باغ فين شامل درختان مثمر، از جمله انجير، توت، انار، بيد، بيد مشك، به، گوجه سبز، گلابي و زردآلو و همچنين گونههاي تزييني همچون سنجد زينتي ميشد. بخش ديگري از گياهان باغ را گلها و گياهان تزييني تشكيل ميدادند.
عمدهترين بخش از گياهان كه در شكل بخشيدن به نظام گياهان در باغ تأثير به سزايي دارد مرتبط با درختان سايهگستر باغ است كه عمدة آن را درختان سرو تشكيل ميدهند.همچنين درختاني همچون چنار و سپيدار و بيد نيز در اين بخش به چشم ميخورد.
تعداد درختان نظامساز باغ: شامل 579 اصله درخت سرو، 11 اصله درخت چنار و 2 اصله درخت سپيدار است.
16) آشنايي با باغ قدمگاه نيشابور
از نيشابور حدود 24 كيلومتر و از مشهد حدود 100 كيلومتر فاصله دارد. اين مكان به عنوان مكاني مقدس از سابقه طولاني برخوردار است. اين باغ را زماني به شاپور كسري و زماني به حضرت علي(ع) و سپس به حضرت رضا (ع) نسبت دادهاند. وجه تسميه باغ با توجه به وجود سنگي سياه است كه جاي دو پا بر آن نقش بسته است.
ميگويند سال 200 هـ . ق حضرت رضا (علیه السلام ) كه از مدينه عازم مرو بودند، در اين مكان توقف كرده و چون خواستند با خاك تيمم كنند، آبي جاري پديد آمد. اين وقايع مهم، اين مكان را به مكاني مقدس و ايمن براي زايران در كنار مسير مشهد تبديل كرد كه در دورههاي مختلف مجموعهاي ميان راهي شامل: كاروانسرا، آبانبار، حمام و مكانهايي جهت اطراق زائران و مسافران در حاشيه خيابان شكل گرفت.
شكل اصلي باغ كنوني در دوران صفوي و به دستور شاه عباس اول احداث شد و در دورههاي بعدي در زمان شاه سليمان صفوي و در دوران ناصرالدين شاه قاجار مرمتهايي جهت حفاظت و احياء باغ صورت پذيرفت. آخرين مرمت و بهسازي مجموعة مذكور در سال 1350 توسط سازمان حفاظت آثار آغاز شده و تا به امروز ادامه دارد و به شماره 236 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.
كوشك هشت ضلعي، در مركز باغ قرار دارد. در ضلع شرقي بقعه نيز چهار طاقي كوچكي قرار دارد كه از چشمهاي جوشان حفاظت ميكند. روايت است آب آن هنگام وضوي حضرت رضا (علیه السلام) جوشيده و جاري گرديده است و به ميمنت آن را چشمه حضرتي مينامند.
اين باغ به عنوان بخش اول اين مجموعه با مساحتي برابر 1 هكتار، به صورت مربعي با ابعاد 100*100 متر و با دو ساختمان قديمي در موقعيت مركزي آن، مهمترين عنصر اين مجموعه است. ين باغ منطبق با شيب كوهپايه بينالود در سه سطح، با اختلاف ارتفاع 5/1 متر از يكديگر شكل گرفته است. در هر سطح، دو كرت بزرگ با درختان كاج وجود داشته كه در دورههاي بعد درختان چنار، گردو، و توت جايگزين بسياري از درختان كاج شده است.
آبياري باغ از طريق دو قنات، كه قنات اولي، قنات اصلي از سمت بالا ده و قنات دوم از سمت پايين ده كه در ميانه باغ به قنات اولي ميپيوندد صورت ميگيرد كه در حال حاضر قنات دوم جايگزين چشمه اصلي (چشمه حضرتي) ميباشد. سردر وردي باغ با پلكاني در دو طرف در خارج از مجموعه به فضاي محصور باغ مرتبط ميشود و با آبنمايي در مركز و كرتهاي درختكاري شده به بقعه منتهي ميشود.
در بالاي باغ دو كرت كه استخر بزرگي در ميان آن است وجود دارد كه آب پس از ورود به استخر توسط جويهاي باريكي به 4حوض هشت گوش دور بقعه هدايت شده و توسط آبنمايي در محور مركزي به حوضچههاي بعد انتقال مييابد. پوشش گياهي باغ درختان چنار، كاج، توت، گردو و زبان گنجشك ميباشد كه در ميان اين درختان، گونههاي درختان چنار، كاج و توت كهنسال به چشم ميخورد.
17) آشنايي با باغ کلات نادري
مجموعه باغ و عمارت خورشيد براي آرامگاه نادر شاه افشار به سال 1160 هـ . ق به دستور وي ساخته شده است. اين بنا بعدها در دوراني که آل جلاير (سده سيزدهم هـ . ق ) در اين منطقه حکمراني داشته با تغييرهاي اندکي به صورت کاخ مورد استفاده قرار گرفت.
عمارت خورشيد با معماري ويژه ايراني، با بخشي استوانهاي شکل ( 94/20 متر از کف زير زمين و 30/11متر بلندتر از پوشش طبقه هم کف) ساخته شد.
سنگهاي پر حجم و سنگين بنا، که موضوع آنها انواع ميوههاي گرمسيري و پرندگاني چون طوطي است. گفته ميشود احتمال دارد سنگ تراشهاي اين بنا را نادر شاه از هند آورده باشد زيرا ميوههايي چون موز، آناناس و ... در آن زمان در ايران وجود نداشته است تا سنگ تراشان ايراني توانسته باشند شبيه آنها را حجاري كنند.
از نظام کاشت باغ بجز يک رديف چنار کهنسال در باغچه غربي باغ و در کوچة غربي باغ که جزو عرصه باغ بوده، چيز ديگري بر جاي نمانده است و همين رديف درختان چنار کهن بعدها مبناي درختکاريهاي بقيه قسمتهاي باغ قرار گرفت و 220 عدد درخت چنار کاشته شد كه اکنون باغ با اين درختان شکل گرفته است.
در حال حاضر منبع آبرساني اوليه باغ از بين رفته است و آب باغ بوسيله موتور پمپ از آب ذخيره شده در آب انباري که در زير پيادهرو انتهاي شرقي باغ ايجاد شده تامين ميشود
18) ذآشنايي با باغ گلشن طبس
اين باغ با عمارتي در دو طبقه و زيرزمين كوچك، در يك نخلستان(2000 نفر خرما) با ابعادي در حدود 266 متر در 260 متر بنا شده و به شماره 1310 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.
سردر ورودي باغ با نمايي از اندود گچ سفيد، رو به ميدان و سوي ديگر رو به باغ، با ايواني دو ستونه و تزيينات آجري نقشدار ساخته شده است.
اين باغ داراي دو خيابان اصلي متقاطع بوده و در مركز آن حوضي است با ابعاد 85/25*5/7 متر و سه فواره، كه محوطه باغ را به چهار مربع بزرگ تقسيم ميكند.
كه هر كدام از اين مربعها با گذرگاههاي كوچكي به چهار كرت تقسيم شده، كه در داخل آنها 2500 اصله مركبات (درختان نارنج و...) و انار (500 اصله) كاشته شده است.
اين باغ بر روي امتداد جريان آب چشمههاي سرد و گرم كه به جانب طبس ميآيد شكل گرفته، آب از انتهاي مجموعه وارد باغ شده و پس از آبياري كرتها و حركت در جويها و فوارهها از زير هشتي ساختمان سردر ميگذرد و به شهر ميرود.
منبع: http://www.hamshahrionline.ir
/س