فقط هياهو

صداي قورقور قورباغه‌اي، توجّه شيري را به خود جلب کرد. شير که تصوّر مي‌کرد چنان صداي بلندي از گلوي جانوري تنومند بيرون مي‌آيد به سمت صدا راه افتاد. امّا پس از مدّتي کوتاه، قورباغه را ديد که از برکه بيرون مي‌آمد. شير هم‌چنان که قورباغه را زير پنجه‌ي سنگين خود له مي‌کرد، نعره کشيد: ‌«عجب، جانور به اين کوچکي و اين همه سر و صدا!»
اين حکايت در تمسخر کساني که فقط حرف مي‌زنند، آمده است.
منبع مقاله :
هندفورد، اس. اِي و ديگران؛ (1392)، افسانه‌هاي مردم دنيا (جلدهاي 9 تا 12)، ترجمه‌ي حسين ابراهيمي (الوند) و ديگران، تهران: نشر افق، چاپ سوم