علائم عفونت باکتریایی واژینال

عفونت باکتریایی واژینال یک نوع عفونت واژن است که میلیون‌ها زن در سراسرجهان از آن رنج می‌برند. علائم آن بسیار خفیف است، گاهی اوقات می تواند شدید باشد. این مقاله اطلاعاتی در مورد نشانه‌های رایج بیماری که تصویر واضحی از آن است را ارائه می‌دهد.
عفونت باکتریایی واژینال یک عفونت غیراختصاصی واژن است که به دلیل رشد بیش از حد باکتری‌های خاصی در واژن اتفاق می‌افتد. بیماری باکتریایی واژینال عمدتا بر واژن، مجرای ادراری، مثانه و پوست در ناحیه تناسلی تأثیر می‌گذارد و بیشتر در زنان در سنین پایین مشاهده می‌شود. این بیماری یک التهاب دردناک واژن است که اگر درمان نشود ممکن است منجر به بیماری التهابی لگنی و سایر عوارض جدی به خصوص در زنان باردار شودبه این صورت که می‌توانند در رحم گسترش پیدا کنند و باعث زودرسی یا کم وزنی در نوزادان شوند.

علل

اگرچه عفونت باکتریایی واژینال یک بیماری عفونی جنسی نیست، ممکن است به علت مقاربت جنسی رخ دهد. این وضعیت عمدتا به دلیل رشد بیش از حد باکتری‌های بی هوازی در واژن است. واژن سالم حاوی مقدار کمی و متعادل این باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌ها است.
تعادل واژن از طریق رشد بیش از حد باکتری‌ها به علت عفونت‌های داخلی مختل می‌شود، هنگامی که باکتری محافظ، لاکتوباسیل که به عنوان یک ضد عفونی کننده طبیعی عمل می کند و پی اچ واژن را حفظ می کند، قادر به حفظ تعادل بین باکتری های خوب و بد نیست که منجر به عفونت باکتریایی می‌شود. رفتارهای جنسی ناراحت کننده یا ناسالم می‌تواند پی اچ واژن را افزایش دهد و منجربه عفونت شود. رطوبت در ناحیه واژن، استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک‌ها، سیگارکشیدن و بهداشت ضعیف، برخی از علل احتمالی دیگر این بیماری است. با استفاده از یک دستگاه داخل رحمی (آی یو دی) و داشتن شرکای جنسی متعدد، برخی دیگر عوامل کمک کننده هستند.

علائم و نشانه ها

اگر چه علائم این بیماری خیلی خفیف است که اکثر زنان از آن آگاه نیستند، برخی از نشانه های رایج عفونت واژن عبارتنداز:
ترشح غیر طبیعی واژن با بوی تند و تلخ
ترشح سفید یا خاکستری واژن
بوی تند ماهی مانند پس از رابطه جنسی
خارش و درد در اطراف مهبل و دهانه آن
احساس درد و سوزش در هنگام ادرار کردن

تشخیص

پزشک ممکن است از یک فرد مبتلا سؤالات مربوط به عفونت مانند وجود علائم دیگر مانند تب، درد لگن یا تاریخچه عفونت های منتقله از راه جنسی را بپرسد. پزشک ممکن است معاینه لگن را برای تجزیه و تحلیل واژن و گردن رحم ا انجام دهد. او همچنین میتواند امتحان دستی تخمدان‌ها و رحم را برای ارزیابی شدت عفونت انجام دهد. برای تشخیص عفونت باکتریایی واژینال از سایر عفونت‌های واژن، پزشک ممکن است تخلیه واژن را در زیر میکروسکوپ بررسی کند تا حضور سلول واژنی که سلول سرطانی نامیده می شود را شناسایی کند. این معاینه همچنین در تشخیص تعداد باکتری "خوب"، به نام لاکتوباسیل در مهبل (واژن) و پی اچ واژن کمک می کند. اگر چندین باکتری واژینال خوب وجود داشته باشد و پی اچ بیش از 4.5 باشد، فرد مبتلا به بیماری باکتریایی واژینال است.

درمان

این وضعیت در زنان می‌تواند با استفاده از دارو‌های آلوپاتیک و هومیوپاتی درمان شود و از این رو تجویزتوسط پزشک با داروهای هومیوپاتی برای عفونت باکتریایی می‌تواند درمان شود. درمان آن در درجه اول شامل آنتی بیوتیک هایی مانند قرص مترونیدازول، ژل مترونیدازول واژینال، کولینید کایین واژینال و تینیدازول است که در درمان این بیماری بسیار موثر هستند. با این حال، هنگام استفاده از این داروها از نوشیدنیهای غیر معمول اجتناب کنید و به کاندوم ها و دیافراگم ها متکی نباشید تا از بارداری یا هر نوع بیماری عفونی مقاربتی محافظت کنید، زیرا کرم ها یا ژل واژن ممکن است موجب تضعیف کاندوم‌ها و دیافراگم‌های لاتکس شود.