گارد باز سینمای ایران در برابر مشت‌های سنگین هالیوود

چند اثر ضدآمریکایی در سینمای ایران ساخته شده است؟
آمریکا در پیش از انقلاب اسلامی به دنبال منافع خود در ایران بوده و برای رسیدن به اهداف خود باکی از ظلم به مردم ایران نداشته و این رویه را تا کنون نیز ادامه داده است؛ جالب آنکه حکومت آمریکا برای مشروعیت بخشیدن به رفتار ضدایرانی خود، سال‌ها است که دست به تولید آثار هنری و رسانه‌ای به‌ویژه فیلم و سریال در این موضوع زده، اما در مقابل جریان تولیدات رسانه‌ای در ایران در حد توان خود به تولید آثاری که ماهیت آمریکا را نشان دهد، نپرداخته است.
سریال‌های زیادی مانند هوملند، لیست سیاه، خانم وزیر و سریال‌های دیگری نیز مانند اسکندل و معاون رییس جمهور، توسط ماشین فیلم‌سازی هالیوود ساخته شده که خط محور ضدایرانی را حتی اندک (در حد یک دیالوگ) در خود جای دادند تا جریان مخدوش شدن چهره ایران هیچگاه از رونق نیافتد؛ علاوه بر سریال، هالیوود فیلم‌های سینمایی متعددی نیز مانند بدون دخترم هرگز، سیریانا، ۳۰۰، سنگسار ثریا، گلاب و سپتامبر‎های شیراز تولید کرده که ایرانی‌ها را وحشی و تروریست نشان می‌دهند. این حجم زیاد از تولیدات تصویری در هالیوود علیه ایران در حالی صورت می‌گیرد که مردم ایران پس از انقلاب اسلامی فقط دست بیگانگان به‌ویژه آمریکایی‌ها را از اموال خود کوتاه کردند، اما این آمریکایی‌ها بودند که در مقام دشمنی با ایران برآمدند و لیست بلندی از ظلم‌ها را علیه مردم ایران اعمال کردند. لسیت بلندی از ظلم‌ها که می‌توان ده‌ها فیلم و سریال برای تبیین این دشمنی تولید کرد؛ فقط به چند مورد از این لیست دشمنی‌ها توجه فرمایید:
طراحی و سازماندهی کودتای نوژه.
حمایت از تحرکات تجزیه طلبانه در کردستان، ترکمن صحرا، آذربایجان، خوزستان و سیستان و بلوچستان.
ارائه کمک های وسیع مالی، تسلیحاتی، اطلاعاتی و مستشاری به عراق در جریان جنگ تحمیلی و مجهز ساختن عراق به سلاح های شیمیایی و میکربی.
حمله به چند فروند از ناوگان نیروی دریایی ایران در خلیج فارس در سال ۱۳۶۶.
سرنگون کردن هواپیمای مسافربری ایران بر فراز خلیج فارس توسط ناو وینسنز در تیرماه ۱۳۶۷ که منجر به شهادت حدود ۳۰۰ نفر گردید.
کمک و تجهیز گروه‌های تروریستی ضدانقلاب نظیر منافقین.
قراردادن نام ایران در فهرست کشورهای یاغی و حامی تروریسم.
اعمال تحریم‌های همه جانبه علیه مردم ایران مانند تحریم‌های شدید اقتصادی، تکنولوژی و دارویی. موارد بالا فقط چند نمونه کلی و جزئی از ظلم‌های آمریکا علیه مردم ایران بوده که متاسفانه حجم تولیدات تصویری در این باره در ایران بسیار کم بوده است؛ در بررسی فیلم‌های سینمایی، آثار ضدآمریکایی فقط به چهار فیلم با نام‌های «دست شیطان» (۱۳۶۰)، «بحران» (۱۳۶۶)، «دادستان» (۱۳۷۰) و «توفان شن» (۱۳۷۵) می‌رسد و در سریال‌ها نیز به سریال «یک مشت پر عقاب» (۱۳۸۶) ختم می‌شود.
با این بررسی می‌توان به جرأت گفت که از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون تعداد آثار سینمایی و یا تلویزیونی قابل توجهی که به تبیین مصادیق دشمنی آمریکایی‌ها پرداخته باشد، به بیش از ۵ اثر نمی‌رسد که این اتفاق با توجه به رویکرد فرهنگی و رسانه‌ای جمهوری اسلامی، بسیار تاسف برانگیز است. بی‌توجهی سینما و تلویزیون جمهوری اسلامی به موضوع دشمنی آمریکا در حالی است که در جریان مبارزات مردم ایران با رژیم پهلوی، آمریکا هر آنچه در توان داشت برای حمایت از محمدرضا پهلوی و جلوگیری از سقوط رژیم بکار گرفت؛ بعد از پیروزی انقلاب نیز آمریکا به جای عذرخواهی از جنایت‌های گذشته خود در ایران و در پیش گرفتن روابط مبتنی بر احترام مقابل و رعایت استقلال و امنیت جمهوری اسلامی ایران، راه خصومت با مردم ایران را در پیش گرفت به نحوی که در ۳۹ سال پس از انقلاب، مردم ایران شاهد خصومت‌ها و توطئه‌های گوناگون دولت‌های مختلف دموکرات و جمهوری‌خواه آمریکا علیه خود بودند.
اخیرا چند اثر تصویری ویدئو موزیک در باب تبیین چهره واقعی آمریکا و یک انیمیشن به نام «نبرد خلیج فارس ۲» برای حفظ روحیه حماسی جهت مبارزه با آمریکا ساخته شده که بتواند تا حدی خلاء آثار سینمایی و سریالی را پرکند؛ جالب آنکه این چند اثر محدود توانسته توجه بعضی رسانه‌های آمریکایی از جمله نیویورک تایمز را جلب کند. این روزنامه آمریکایی چندی پیش در گزارشی به تولیدات هنری اخیر در ایران پرداخت که کلیپ «ایستاده‌ایم ۲» یکی از محورهای این گزارش بود. داستان این نماهنگ مربوط به شلیک موشک توسط ناو آمریکایی در خلیج فارس به هواپیمای مسافربری ایران است که می‌توانست سال‌ها و از دریچه‌های مختلف عرضه شود تا گوشه‌ از جنایات آمریکا به ملت ایران را به نمایش بگذارد.
نیویورک تایمز با این ادعا که «چیزهایی مثل آتش زدن شمایل عمو سام و کشیدن مجسمه آزادی با جمجمه‌ای به جای صورت، خصوصا میان جوان‌ها خیلی وقت است که تاثیر خودش را از دست داده»، ایران را در شرایطی توصیف کرده که مجبور است با استفاده از تکنولوژی‌های جدید پیام خودش را به نسل جدید منتقل کند. این رسانه آمریکایی در همین راستا به موزیک ویدیوی «انرژی هسته‌ای» با صدای تتلو پرداخته و به بخش اصلی ترانه این کار هم اشاره می‌کند که در آن خواننده می‌گوید: «این حق مسلم ماست... خلیج مسلح فارس». «نبرد خلیج فارس ۲» سومین اثری است که در این رسانه آمریکایی بازتاب داده شده است؛ به بیان نیویورک تایمز حضور سردار سلیمانی به عنوان «عذابی برای غرب»، او را تبدیل به یک نقش اول ایده‌آل کرده است. پایان بخش گزارش نیویورک تایمز هم دو اثر موزیک ویدیو از حامد زمانی به نام «سپر» و «آمریکا» است. جالب آنکه حتی یکی از متخصصان عملیات روانی ارتش آمریکا نیز در وبلاگ خود به بررسی این کلیپ‌ها پرداخته است؛ این موارد نشان می‌دهد که کوچک‌ترین کارها در تبیین دشمن بودن آمریکایی‌ها به چه میزان حساسیت متخصصان رسانه‌ای آنها را بر می‌انگیزد. با توجه به خط مشی دائمی ایران‌هراسی در هالیوود، در کنار بی‌توجهی مسئولان و هنرمندان ایرانی و کم‌کاری در تولید آثار روشن‌کننده ماهیت آمریکا، دیگر نباید تعجب کرد که مردم دیگر نقاط جهان تصویر نادرستی از مردم ایران داشته باشند؛ همچنین با بی‌توجهی مسئولان فرهنگی، دیگر نباید انتظار داشته باشیم که نسل جدید ایرانی‌ها، از ظلم‌های همیشگی حکومت آمریکا در حق مردم ایران اطلاع داشته و واکنش منفی نشان دهند؛ و چه بسا این نسل ممکن است نسبت به رفتار حکومت آمریکا با ملت ایران، احساس هم‌ذات‌پنداری نیز پیدا کنند.
منبع مقاله : مشرق نیوز