كيفيت آغاز رستاخيز

شيپور مرگ نواخته مى شود و اوضاع و احوال جهان عوض مى شود همه موجودات زنده مى ميرند) 1 (و در جهان طبيعت اثرى از حيات باقى نمى ماند و وحشت و اضطراب برجانها سايه مى افكند) 2 (مگر كسانى كه از حقايق و اسرار هستى آگاهند و دلهايشان غرق معرف و محبت الهى است. سپس جهان ديگرى كه قابليت بقاء و ابديت داشته باشد برپا مى شود) 3 (و صحنه گيتى با نور الهى روشن مى شود) 4 (و شيپور حيات به صدا درمى آيد) 5 (و همه انسانها (بلكه حيوانات نيز)) 6 (در يك لحظه زنده مى شوند) 7 (و سراسيمه و هراسان همانند ملخها و پروانگانى كه در هوا منتشر مى شوند) 8 (با سرعت به سوى محضر الهى روانه مى شوند) 9 (و همگى در صحنه عظيمى فراهم مى آيند) 10 (و غالبا مى پندارند كه توقفشان در عالم برزخ به اندازه يك ساعت يا يك روز يا چند روز بوده است.) 11 (به آياتى كه چنين وضعى را تبيين مى كند اشاره مى كنيم: 1-(1): و نفخ فى الصور فصعق من فى السموات و من فى الارض الا من شاءاللّه، و در صور دميده مى شود پس همه كسانى كه در آسمانها و زمينند مى ميرند مگركسانى كه خدا بخواهد. 2-(2): و يوم ينفخ فى الصور ففزع من فى السموات و من فى الارض الا من شاء اللّه، و روزى كه در صور دميده مى شود و تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند، در وحشت فرومى روند، مگر كسانى كه خدا خواهد. 3-(3) يوم تبدل الارض غير الارض و السموات. در آن روز كه اين زمين به زمين ديگر و آسمانها (به آسمانى ديگر مبدل مى شود). 4-(4): و اشرقت الارض بنور ربها، و زمين (در آن روز) به نورپروردگارش روشن مى شود. 5-(5) يوم ينفخ فى الصور فتاتون افواجا. روزى كه در صور دميده مى شود شما فوج فوج (به محشر) مى آييد. 6-(6): و ما من دابه فى الارض و لا طائر يطير بجناحيه الا امم امثالكم ما فرطنا فى الكتاب من شى ء ثم الى ربهم يحشرون. هيچ جنبنده اى در زمين و هيچ پرنده اى كه با دو بال خود پرواز مى كند نيست، مگر اينكه امتهايى همانندشما هستند ما هيچ چيز را در اين كتاب فروگذار نكرديم، سپس همگى به سوى پروردگارشان محشور مى گردند. 7-(7): و حشرناهم فلم نغادر منهم احدا. و همه آنها (انسانها) رابر مى انگيزيم و احدى از ايشان را فروگذار نخواهيم كرد. 7-(8): و نفخ فى الصور ذلك يوم الوعيد و جاءت كل نفس معها سائق وشهيد. و در صور دميده مى شود آن روز، روز تحقق وعده وحشتناك است- هر انسانى وارد محشر مى گردد در حالى كه همراه او حركت دهنده و گواهى است. 8-(9): يوم يكون الناس كالفراش المبثوث. روزى كه مردم مانندپروانه هاى پراكنده خواهند بود. 8-(10): يخرجون من الاجداث كانهم جراد منتشر. خارج مى شوند از قبرهاهمچون ملخهاى پراكنده. 9-(11): يوم تشقق الارض عنهم سراعا ذلك حشر علينا يسير. روزى كه زمين به سرعت از روى آنها شكافته مى شود و از (قبرها) خارج مى گردند و اين جمع كردن براى ما آسان است. 9-(12): يوم يخرجون من الاجداث سراعا كانهم الى نصب يوفضون. همان روزى كه از قبرها به سرعت خارج مى شوند گويى به سوى بتها مى دوند. 9-(13): و نفخ فى الصور فاذاهم من الاجداث الى ربهم ينسلون. و در صوردميده مى شود، ناگهان آنها از قبرها شتابان به سوى (دادگاه) پروردگارشان مى روند 01-(14): و نفخ فى الصور فجمعناهم جمعا و در صور دميده مى شود و ماهمه را جمع مى كنيم. 11-(15): و يوم تقوم الساعه يقسم المجرمون مالبثوا غير ساعه. وروزى كه قيامت برپا شود مجرمان سوگند ياد مى كنند كه جز ساعتى (در عالم برزخ) درنگ نكردند. در آن عالم، حقايق آشكار مى شود) 1 (و حكومت و سلطنت الهى ظهور تام مى يابد) 2 (و چنان هيبتى بر خلايق سايه مى اكند كه هيچ كس را ياراى بلند سخن گفتن نيست) 3 (و هر كسى به فكر سرنوشت خويش است و حتى فرزندان از پدر و مادر و خويشان ونزديكان از يكديگر فرار مى كنند) 4 (و اساسا رشته سببها و نسبها مى گسلد) 5 (ودوستيهايى كه بر پايه منافع و معيارهاى دنيوى و شيطانى بوده، تبديل به دشمنى مى گردد) 6 (و حسرت و پشيمانى از تقصيرهاى گذشته، دلها را فرامى گيرد.) 7 (به آياتى در اين رابطه توجه كنيد: 1-(16): و برزوا للّه جميعا. و (در قيامت) همه آنها در برابرخدا ظاهر مى شوند. 1-(17): يومئذ تعرضون لا تخفى منكم خافيه. در
آن روز همگى به پيشگاه خدا عرضه مى شويد و چيزى از كارهاى شما پنهان نمى ماند. 2-(18): الملك يومئذ للّه يحكم بينهم. حكومت و فرمانروايى در آن روزاز آن خداست. 3-(19): يوم يات لا تكلم نفس الا باذنه. آن روز كه (قيامت) فرارسد هيچ كس جز به اجازه او سخن نمى گويد. 4-(20): يا ايها الناس اتقوا اللّه واخشوا يوما لا يجزى والد عن ولده و لا مولود هو جاز عن والده شيئا. اى مردم تقواى الهى پيشه كنيد و بترسيداز روزى كه نه پدر كيفر اعمال فرزندش را تحمل كند و نه فرزند چيزى از كيفر (اعمال) پدرش را. 5-(21): فاذا نفخ فى الصور فلا انساب بينهم يومئذ و لا يتساءلون. هنگامى كه در صور دميده شود، هيچ يك از پيوندهاى خويشاوندى ميان آنها در آن روز نخواهد بود. 6-(22): الاخلاء يومئذ بعضهم لبعض عدو الا المتقين. دوستان در آن روزدشمن يكديگرند مگر پرهيزگاران. 7-(23): حتى اذا جاءتهم الساعه بغته قالوا يا حسرتنا على ما فرطنافيها. تا هنگامى كه ناگهان قيامت به سراغشان بيايد، مى گويند اى افسوس بر ما كه درباره آن كوتاهى كرديم.

پي نوشت :

(1)) زمر/ 68)
(2)) نمل/ 87)
(3)) ابراهيم/ 48)
(4)) زمر/ 69)
(5)) نباء/ 18)
(6)) انعام/ 38)
(7)) كهف/ 47)
(8)) ق/ 21 و 20)
(9)) قارعه/ 4)
(10)) قمر/ 7)
(11)) ق/ 44)
(12)) معارج/ 43)
(13)) يس/ 51)
(14)) كهف/ 99)
(15)) روم/ 55)
(16)) ابراهيم/ 21)
(17)) حاقه/ 18)
(18)) حج/ 56)
(19)) هود/ 105)
(20)) لقمان/ 33)
(21)) مومنون/ 101)
(22)) زخرف/ 67)
(23)) انعام/ 31)

منبع: آموزش عقايد، آیت الله محمد تقى مصباح يزدى(حفظه الله)
/س