سرکه سمبل سن و صبر

بالغ بر 10000 سال است که در طب مردمي از سرکه براي درمان انوع بيماري ها استفاده مي شود. سقراط نيز معتقد بود که سرکه خاصيت آنتي بيوتيک دارد و درمان پنوموني (ذات الريه)، اسکوروي ( بيماري ناشي از کمبود ويتامين C) و درمان زخم ها استفاده مي شد. همچنين براي سرکه خاصيت درمان آرتريت، پيشگيري از استئوپروز، کاهش فشار خون و کلسترول، درمان عفونت، کمک به عمل هضم و کنترل وزن قايل هستند. اما بسياري از اين ويژگي ها هنوز از نظر علمي تاييد نشده اند. البته مطالعه اي که اخيرا در کالج تغذيه ي آمريکا بر روي اثرات سرکه انجام شده، نشان داده است که مصرف سرکه قبل و همراه غذا، از افزايش سطح گلوکز و انسولين، بعد از صرف غذا به مقدار قابل توجهي مي کاهد. اين اثر احتمالا از طريق کاهش فعاليت آنزيم دي ساکاريداز و افزايش غلظت گلوکز 6- فسفات عضلات اعمال مي شود. بنابراين شايد بتوان گفت اثرات فيزيولوژيک سرکه مشابه اسکورباز يا متفورمين است. شواهد ديگر نيز نشان داده اند که سرکه باعث بهبود حساسيت به انسولين در افراد مقاومت و غير مقاوم به انسولين مي شود.
منبع: ماهنامه ي دنياي سلامت
/خ