ناراحتی‌های پوستی

پچ‌های قرمز، پوسته‌دار و خارش‌دار پوست هستند که اساساً بر روی سر، صورت و قفسه‌ی سینه ایجاد می‌شوند. استرس می‌تواند باعث افزوده شدن یک حمله و در نتیجه باعث افزایش بیماری شود. درماتیت سبورئیک یک
يکشنبه، 24 دی 1396
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: علی اکبر مظاهری
موارد بیشتر برای شما
ناراحتی‌های پوستی
 ناراحتی‌های پوستی
 

نویسنده: احمد حاجی شریفی

 
 

درماتیت سبورئیک (1):

پچ‌های قرمز، پوسته‌دار و خارش‌دار پوست هستند که اساساً بر روی سر، صورت و قفسه‌ی سینه ایجاد می‌شوند. استرس می‌تواند باعث افزوده شدن یک حمله و در نتیجه باعث افزایش بیماری شود. درماتیت سبورئیک یک ضایعه‌ی جلدی است که معمولاً در شیرخواران و بالغین ایجاد می‌شود. در شیرخواران، هم سر و هم ناحیه‌ی پوشک می‌تواند مبتلا شود. در بالغین بثورات تمایل دارند بر روی قسمت‌های مرکزی صورت، ابروها و سر ظاهر شده و اغلب باعث پوسته‌دار شدن پوست می‌گردند. درماتیت سبورئیک هم چنین می‌تواند در زیر بغل، کشاله‌ی ران یا وسط قفسه‌ی سینه به وجود آید. در مردان این وضعیت گاهی در نواحی ریش‌دار ایجاد می‌شود.
علت بیماری نامشخص است اما درماتیت سبورئیک گاهی در ارتباط با رشد بیش از حد یک ماده‌ی شبه مخمر که به طور طبیعی بر سطح پوست وجود دارد می‌باشد. این بیماری می‌تواند عود کرده و دوره‌های تشدید ممکن است در نتیجه‌ی استرس یا بیماری ایجاد شوند.

علایم آن:

علایم درماتیت سبورئیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پچ‌های قرمز و پوسته‌دار از پوست ملتهب، اغلب همراه با یک کبره‌‌ی زردرنگ.
- پلک‌ها که دردناک، قرمز و دارای کبره می‌باشند.
- شوره‌ی بیش از حد.
- خارش، گه گاهی در نواحی مبتلا.
بثورات ممکن است به طور متناوب، در طول یک دوره‌ی چند ماهه یا چند ساله خودنمایی کنند.

بیشتر بخوانید: علل و درمان خانگی خشکی دور چشم

 

بیماری‌های تاولی (2)

اختلالاتی از انواع متنوع هستند که باعث ایجاد بثورات تاولی می‌شوند. بعضی از انواع این بیمار به علت یک ژن غیرطبیعی است که از هر دو والدین به ارث می‌رسد.
بیماری‌های ناشایع متعددی وجود دارند که منجر به بثورات تاولی بر روی سطح پوست می‌شوند. این بیماری‌های تاولی ممکن است در نواحی خاصی ایجاد شوند یا نواحی گسترده‌ای از بدن را درگیر کنند. برخلاف تاول‌های انحصاری که آسیب‌های پوستی جزیی هستند، بیماری‌های تاولی می‌توانند خطرناک باشند. این عامل خطر بستگی به نوع بیماری دارد. در صورت عدم درمان، این بیماری‌ها ممکن است در نهایت باعث تهدید حیات شوند.
بعضی از انواع نادر بیماری‌های تاولی در زمان تولد وجود دارند و در نتیجه به ارث رسیدن یک ژن غیرطبیعی از هر دو والدین به صورت اتوزوم مغلوب به وجود می‌آید. این بیماری‌ها باعث می‌شوند که پوست کل بدن خیلی شکننده شده و در صورت لمس تاول ایجاد شود.
به طور شایع‌تر، بیماری‌های تاولی در بزرگسالی دیده می‌شوند. سه نوع اصلی از این بیماری وجود دارد که همه‌ی آن‌ها جزو بیماری‌های خودایمنی هستند و در آن‌ها بدن پادتن‌هایی تولید می‌کند که باعث آسیب به پوست می‌شوند. معمولاً شایع‌ترین نوع بیماری تاولی پمفیگویید است. این اختلال، افراد مسن‌تر از 60 سال را مبتلا می‌سازد. در این بیماری تاول‌های سفت و متعدد اساساً بر روی ساق‌ها و تنه ایجاد می‌شوند که هر تاول تا 3 سانتی متر عرض دارد. در آغاز تاول‌ها ممکن است دارای خارش نیز باشند.

پمفیگوس

این بیماری نسبت به پمفیگویید شیوع کمتری دارد و معمولاً افراد بالای 60 سال را مبتلا می‌کند. در این وضعیت تاول‌ها ممکن است در هر قسمتی از بدن ظاهر شوند اما اغلب در اطراف چشم‌ها و داخل دهان به وجود می‌آیند. تاول‌ها شکننده بوده و ممکن است به طور خود به خودی پاره شوند و تکه‌هایی از پوست لخت را برجا بگذارند.

درماتیت هرپتی فرم

این بیماری در همراهی با آلرژی به گلوتن (پروتئین موجود در گندم) شکل می‌گیرد. این وضعیت منجر به ایجاد تاول‌های خارش‌دار، به طور معمول بر روی آرنج‌ها، باسن و زانوها می‌شود.

لیکن پلان (3)

این بیماری یک راش خارش‌دار متشکل از ضایعات کوچک و برآمده با قله‌ی مسطح و درخشنده بوده و دارای رنگ صورتی یا بنفش می‌باشد. وجود این بیماری شایع‌تر از همه، در افراد بالای 30 سال است و استرس نیز ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد.
در لیکن پلان ضایعات کوچک درخشنده و خارش‌دار به صورت توده‌های متراکم ظاهر می‌شوند. اغلب هیچ علت مشخصی وجود ندارد اما گاهی این راش ممکن است در اثر واکنش به یک داروی خاص مثل آنتی‌بیوتیک‌های سولفونامیدی (4) یا داروهای ضد روماتیسمی دارای طلا به وجود آید. هم چنین پلان ممکن است در ارتباط با استرس نیز باشد.

علایم آن:

راش ممکن است به صورت پچ‌هایی بر روی قسمت تحتانی کمر، سطوح داخلی مچ‌های دست، ساعدها و مچ‌های پا ایجاد شوند. لیکن پلان اغلب به طور ناگهانی ظاهر می‌شود و ممکن است بیش از یک ناحیه را مبتلا سازد. اما بعضی اوقات راش به تدریج در یک دوره‌ی زمانی چند ماهه انتشار می‌یابد. علایم لیکن پلان عبارتند از: گروهی از ضایعات کوچک، درخشنده، صورتی یا بنفش با قله‌ی مسطح بر روی پوست که سطح بعضی از ضایعات ممکن است توسط شبکه‌ای از خطوط سفیدرنگ پوشیده شده باشد خارش شدید به ویژه در شب ایجاد کند.

بیشتر بخوانید: دلایل خارش پوست

 

لیکن پلان مچ دست

سطح داخلی مچ دست یکی از مناطقی است که ضایعات خارش‌دار لیکن پلان ممکن است در آنجا ظاهر شوند.
این بیماری هم چنین می‌تواند ناخن‌ها و سر را نیز مبتلا سازد. اگر لیکن پلان، ناخن‌ها را درگیر کند، در امتداد طولشان برآمده شده و در بعضی موارد می‌افتند. در صورت ابتلای سر، ریزش تکه‌ای موها همراه با اسکاری شدن سر ممکن است رخ دهد. هم چنین ضایعات ممکن است بر روی نواحی آسیب‌دیده‌ی پوست، مثلاً در اثر خراش ظاهر شوند. شکل دیگری از لیکن پلان دهان را درگیر می‌کند.

ارتیم مولتی فرم (5)

یک راش قرمز است که به طور معمول حلقه‌های متحدالمرکز با مراکز بنفش رنگ را ایجاد می‌کند. این بیماری در کودکان و بالغین جوان شایع‌تر از دیگران است و در مردان نیز شایع‌تر از زنان خواهد بود. ارتیم مولتی فرم به سرعت ایجاد شده و به صورت نقاط قرمز متمایز که در عرض چند روز بزرگ می‌شوند، مشخص می‌گردند. ضایعه گسترده بوده و اغلب کف دست‌ها و پاها را درگیر می‌کند. این بیماری ممکن است غشاهای مخاطی مثل مخاط دهان و بینی را نیز مبتلا سازد. راش در افراد جوان شایع‌تر بوده و مردان را بیشتر از زنان گرفتار می‌کند. این بیماری مسری نیست و معمولاً خفیف است، هرچند بعضی اوقات یک شکل شدید از بیماری رخ می‌دهد.
در بیشتر موارد علت ارتیم مولتی فرم ناشناخته است، اما ضایعه می‌تواند در نتیجه‌ی یک عفونت ویروسی مثل ویروس هرپس سیمپلکس که عامل تب خال است به وجود آید. سایر عواملی که می‌توانند باعث شدت یافتن ضایعه شوند عبارتند از: مصرف داروهای خاص مثل: آنتی‌بیوتیک‌های سولفونامید، فنی تویین یا واکسن فلج اطفال، هم چنین ارتیم مولتی فرم می‌تواند در نتیجه‌ی سرطان یا رادیوتراپی نیز ایجاد شود.

علایم بیماری ارتیم مولتی فرم:

علایم بیماری که به صورت ناگهانی ظاهر می‌شوند عبارتند از:
1- نقاط قرمز خیلی کوچک که به طور قرینه بر روی بدن پخش می‌شوند. این نقاط به طور معمول به صورت حلقه‌های قرمز رنگی با مراکز بنفش که ضایعات هدف نامیده می‌شوند در می‌آیند. ضایعات ممکن است در قسمت مرکزی تاولی شوند. 2- خارش ناحیه‌ی مبتلا 3- ضایعات دردناک و ملتهب در داخل دهان و بینی 4- تب 5- سردرد و گلودرد 6- به طور گه گاه اسهال.
در موارد نادر اکثراً پوست و غشاهای مخاطی در سرتاسر بدن به شدت ملتهب و زخمی می‌شوند. افراد در چنین مواردی نیازمند درمان اورژانسی هستند زیرا این وضعیت ممکن است در صورت عدم درمان تهدیدکننده‌ی حیات باشد.

پتریازیس روزه‌آ (6)

یک ضایعه‌ی بیضی شکل صورتی با نقاط مسطح است که بیش از همه تنه و اندام‌ها را درگیر می‌کند.
پتریازیس روزه‌آ یک ضایعه‌ی خفیف و صورتی ایجاد می‌کند. این وضعیت بیش از همه در بالغین جوان رخ می‌دهد. این بیماری معمولاً تنه، بازوها و قسمت فوقانی ران را مبتلا می‌کند و به طور نادرتر ممکن است پاها، دست‌ها و سر نیز درگیر شوند. به نظر می‌رسد که این وضعیت در نتیجه‌ی یک عفونت ویروسی ایجاد می‌شود.
علایم به موازات پیشرفت بیماری در طول زمان تغییر می‌کنند. این عوارض به طور معمول به ترتیب زیر ظاهر می‌شوند:
- ابتدا یک پچ بیضی با قطر 2 تا 6 سانتی متر که پچ پیشاهنگ خوانده می‌شود ظاهر می‌گردد. این پچ مشابه آن چیزی است که در ضایعات حلقوی شکل رخ می‌دهد.
- حدود 3 تا 10 روز بعد، تعدادی نقاط مسطح، بیضی و صورتی کوچک‌تر با قطر 1 تا 2 سانتی متر ظاهر می‌شوند. این ضایعه در تنه شروع شده و در طول شکم، ران‌ها، قسمت فوقانی بازوها و گردن انتشار می‌یابد. اما نقاط موجود بر روی پشت به صورت خطوط فراگیر، مشابه آنچه که در یک درخت کریسمس دیده می‌شود به وجود می‌آیند.
- یک حاشیه‌ی پوسته دهنده ممکن است در اطراف لبه‌ی پچ‌ها بعد از چند هفته ظاهر شود.

سلولیت (7)

این بیماری عفونت باکتریایی پوست و بافت‌های زیرین است که منجر به قرمزی و تورم می‌شود. در سلولیت یک ناحیه از پوست و بافت‌های زیرین آن توسط باکتری‌هایی که از طریق یک زخم کوچک و احتمالاً غیرقابل توجه وارد شده‌اند عفونی می‌شود. عفونت باعث قرمزی، درد و تورم شده و بیشتر از همه ساق‌ها را مبتلا می‌کند.
به ویژه افراد پیر مستعد ایجاد سلولیت هستند زیرا در آن‌ها احتمال بیشتری برای جریان خون ضعیف که منجر به عدم تجمع مایع در بافت‌ها یا زخم‌های ساق می‌شود وجود دارد. این مشکلات خطر عفونت را افزایش می‌دهند. سایر افرادی که خطر سلولیت در آن‌ها افزایش یافته، شامل: مصرف کنندگان داروهای داخل وریدی و یا افرادی که به دلیل اختلالاتی همچون مرض قند یا ایدز مقاومت بدن‌شان در برابر عفونت کاهش یافته می‌باشند.
علایم آن به تدریج طی چندین ساعت ظاهر می‌شوند و عبارتند از:
- قرمزی، تورم و در بعضی موارد گرمی در ناحیه‌ی پوست مبتلا.
- درد و حساسیت در همان ناحیه.
- گاهی تب و لرز.
در صورت مشاهده‌ی این علایم بدون رنگ با پزشک مشورت کنید. عدم درمان سلولیت ممکن است منجر به عفونت شدید خونی شود.

حلقه‌ی کرمی (8)

یک عفونت قارچی است که پچ‌های حلقوی قرمز و خارش‌داری را بر روی سر، کشاله‌ی ران یا هر جای دیگری از بدن ایجاد می‌کند.

روزآسه

روزآسه قرمزی و جوش‌های طولانی مدت و احتمالاً دایمی بر روی گونه‌ها و پیشانی می‌باشد. این بیماری اکثر در سنین 30 تا 50 سالگی دیده می شود و در زنان شایع‌تر خواهد بود، گاهی به طور ژنتیکی به صورت خانوادگی رخ می‌دهد.
الکل، قهوه و غذاهای ادویه‌دار ممکن است باعث شدت حمله شوند. در روزآسه ضایعه‌ای بر روی قسمت مرکزی صورت ایجاد گشته که اغلب منجر به سوزش و خارش می‌شود. علت این اختلال نامشخص است اما احتمال دارد یک عامل ژنتیکی وجود داشته باشد، زیرا روزآسه اغلب به صورت خانوادگی رخ می‌دهد. ضایعه ممکن است با خوردن یک وعده غذای ادویه‌دار، نوشیدن الکل یا قهوه یا وارد شدن به یک اتاق گرم شدت یابد.
در بیشتر موارد اولین علامت، برافروختگی قرمز رنگی است که اغلب به طور خود به خود، پس از تماس با یکی از عوامل تحریک کننده، بر روی گونه و پیشانی ظاهر می‌شود. و بعد ضایعه‌ای به وجود می‌آید که در ابتدا متناوب بوده اما ممکن است دایمی شود. سایر علایم عبارتند از: پوست قرمز و پف کرده.

ارتیم ندوزوم (9)

تورم‌ها (ندول‌های) براق، حساس، قرمز یا بنفش رنگی هستند که بر روی ساق‌ها به وجود می‌آیند.
اختلالات زیادی ممکن است منجر به ایجاد ارتیم ندوزوم شوند که در آن تورم‌های حساسی به رنگ قرمز یا بنفش بر روی ساق‌ها ظاهر می‌شوند. ارتیم ندوزوم بیشتر از همه در بالغین جوان دیده می‌شود، به ویژه در خانم‌ها. این وضعیت ممکن است با بیماری‌های طولانی مدتی همچون سل و بیماری‌های التهابی مثل سارکوییدوز (10) در ارتباط باشد. هم چنین احتمال دارد این بیماری در اثر واکنش به داورها به ویژه بعضی از انواع آنتی‌بیوتیک‌ها به وجود آید. در کودکان این حالت اغلب همراه با گلودرد به دلیل عفونت استرپتوکوکی می‌باشد. در بعضی موارد هیچ علت واضحی وجود ندارد.

علایم ارتیم ندوزوم:

در بسیاری از موارد ارتیم ندوزوم همراه درد مفاصل و عضلات و تب می‌باشد. ندول‌ها بر روی ساق‌ها و با شیوع کمتر بر روی ساعدها ظاهر می‌شوند. این ندول‌ها به صورت زیر هستند:
- براق و قرمز روشن یا بنفش می‌باشند.
- در کل بین 1 تا 15 سانتی متر قطر دارند.
- بسیار دردناک و حساسند.
ندول‌ها در عرض چند هفته کم رنگ شده و ممکن است شبیه خون مردگی به نظر آیند.

تگ‌های پوستی (11)

یک چین پوستی کوچک و بی‌ضرر است که معمولاً توسط یک ساقه به گردن، تنه، کشاله‌ی ران یا زیر بغل وصل می‌شود. با افزایش سن احتمال مبتلا شدن بیشتر است و افراد چاق نیز بیشتر امکان دارد که مبتلا شوند.
تگ‌ها چین‌های پوستی کوچکی هستند که گاهی اوقات از نواحی اطراف تیره‌تر بوده، توسط یک ساقه به بدن اتصال می‌یابند و معمولاً به طور خود به خودی به وجود می‌آیند، اما گاهی در نتیجه‌ی بهبود ناقص یک زخم ایجاد می‌شوند. تگ‌های پوستی در هر جایی از بدن و به طور مشخص روی گردن و تنه یافت می‌شوند اما ممکن است در کشاله‌ی ران یا زیر بغل هم به وجود آیند.
در صورتی که شک دارید این ضایعات تگ هستند با پزشک مشورت کنید. ممکن است تگ‌ها زیرِ بی حسی موضعی، توسط سوزاندن با اشعه‌ی X و تراشیدن یا بریدن با قیچی جراحی برداشته شوند.

کراتوزسبورییک (12)

توده‌ای زگیل مانند رنگدانه‌دار و بی‌ضرر است. کراتوزسبورییک که زگیل‌های سبورییک هم نامیده می‌شوند، توده‌ی پوستی بی‌ضرری هستند که معمولاً به رنگ قهوه‌ای یا سیاه می‌باشند. این توده بر روی تنه ایجاد می‌شود اما ممکن است سر، گردن و با شیوع کمتر پشت دست‌ها و ساعدها را نیز مبتلا سازد. این توده ممکن است به صورت منفرد یا گروهی ظاهر شود. کراتوزسبورییک در افراد مسن شایع‌تر است.

علایم کراتوزسبورییک:

شما ممکن است متوجه یک کراتوزسبورییک به صورت یک گچ کبره‌زده شوید که به جای این که در پوست ثابت شده باشد بر روی آن چسبیده باشد. این توده معمولاً بدون درد اما گاهی خارش‌دار است. احتمال دارد که خاراندن ضایعه باعث زخم شدن آن شود. - قطر آن حداکثر 2 سانتی متر است. -سطحش چسبناک و سفت است. - به رنگ قهوه‌ای یا سیاه می‌باشد. - ممکن است برآمده یا مسطح باشد.
در موارد نادری فرد ممکن است صدها عدد کراتوزسبورییک داشته باشد.

راش‌های دارویی (13)

انواع متفاوت و زیادی از راش‌ها هستند که در بعضی افراد در طی یا بعد از درمان با داروهای خاص ایجاد می‌شوند. راش‌ها یک عارضه‌ی شایع درمان دارویی هستند. این واکنش در نتیجه‌ی یک پاسخ آلرژیک به دارو یا مواد حاصل از شکسته شدن دارو در بدن به وجود می‌آید. واکنش‌های دارویی می‌توانند تقریباً هر نوع راش از جمله بعضی از اشکالی که سایر اختلالات مثل لیکن پلان یا ارتیم مولتی فرم را تقلید می‌کنند به وجود آورند.
با این وجود اکثر راش‌های دارویی به صورت نواحی برجسته که به طور گسترده‌ای در سطح بدن انتشار می‌یابند ظاهر می‌شوند. راش‌های دارویی ممکن است با خارش شدیدی همراه باشند. بعضی اوقات حتی زمانی که یک راش خفیف است احتمال دارد اثرات شدیدتر دیگری مثل خس خس سینه و شوک قلبی عروقی وجود داشته باشد. گاهی افراد مبتلا به واکنش‌های شدید، نیازمند درمان در بیمارستان هستند. داروهایی که اغلب ایجاد راش می‌کنند آنتی‌بیوتیک‌هایی مثل پنیسیلین هستند اما تقریباً هر درمان دارویی در صورت حساس بودن فرد نسبت به آن‌ها قادر به ایجاد یک واکنش آلرژیک است. راش‌های دارویی معمولاً در عرض چند روز اولِ شروع درمان به وجود می‌آیند، اما می‌توانند پس از این که دوره‌ی درمان پایان یافت نیز ایجاد شوند.
حساسیت پس از حداقل یک بار برخورد قبلی با دارو به وجود می‌آید، این که مردم دارویی را برای اولین بار بدون ایجاد هیچ واکنشی مصرف کنند و در دوره‌های بعدی درمان با آن دارو راش ایجاد شود امری شایع خواهد بود.

حس لامسه

احساس لامسه‌ی ما از گیرنده‌هایی که در قسمت درم پوست وجود دارند و به فشار، ارتعاشات گرما، سرما و درد پاسخ می‌دهند، ناشی می‌شود. در هر ثانیه میلیاردها پیام از تحریکات دریافت شده در سرتاسر بدن به مغز ارسال خواهد شد و در آن جا این پیام‌ها به صورت یک تصویر حسی در می‌آیند و فرد را از خطراتی مثل یک وسیله‌ی داغ و غیره آگاه می‌سازند. بعضی نواحی حسی مثل انتهای انگشتان دارای تراکم بالایی از گیرنده‌ها می‌باشند.
با این که حس لامسه حسی است که در پوست بدن وجود دارد و توسط آن انسان می‌تواند با برخورد پوست یا تماس با هر شی و غیره خشکی، نرمی، زبری، سختی، چسبندگی، تری، مایعی، سوزش، درد، ‌سردی، گرمی، سوز، باد و غیره را تشخیص دهد، اما اگر کسی حس لمس را از کف بدهد از آن چه که ذکر شده بی‌بهره می‌شود. علت آن منع ورود روح نفسانی در اعصاب است. اگر عامل بی‌حسی لامسه در مرکز یعنی جمجمه به وجود آمده، بستگی به محل ضایعه دارد، که در این صورت بیشتر اندام‌های پایین بدن مثلاً پاها بی‌حس می‌شوند ولی حس اندام‌های فوقانی سلامت باقی می‌ماند.

پاک کردن آرایش صورت

آب پرتقال بهترین و سالم‌ترین ماده از مواد پاک‌کننده‌ی آرایشی می‌باشد.

پاک کردن جرم صورت

برای پاک کردن و برطرف کردن جرم و کثافاتی که روی پوست صورت مانده است، شب‌ها باقلای تازه را بکوبید و به صورت خمیر بر صورت بمالید و یا آرد باقلا را با آب گرم، خمیر کرده و بر پوست صورت بمالید.
* هر روز دو قاشق عسل را با یک قاشق روغن زیتون مخلوط کنید و بر پوست مالش دهید.
*آرد باقلا یا آرد نخود یا آرد عدس یا آرد برنج یا آرد گرسنه و یا آرد گاودانه را به تنهایی یا با ترکیب چند عدد از آن‌ها، به وسیله‌ی شیر خمیر کرده و روزی سه مرتبه بر پوست صورت ماساژ دهید.
*بیست گرم شیطرج را نرم بسایید و با یک لیوان سرکه مخلوط و روزی سه مرتبه بمالید. مدتی صبر کنید، بعد با آب جوشانده‌ی خارخاسک صورت را بشویید.

نرم کردن پوست دست‌ها

برای این که پوست دست‌هایتان نرم شود، هر شب با روغن بادام یا روغن کنجد یا روغن ذرت یا روغن کرچک یا روغن زیره و یا روغن هسته‌ی هلو دست‌ها را مالش دهید.
*آب لیمو و گلیسیرین را مخلوط کنید، بعد چند قطره آمونیاک اضافه کرده و هر شب بمالید.
*مقداری سندروس را در روغن بزرک بجوشانید و شب‌ها بمالید.
*پیه مرغ آب کرده و روغن گل را به نسبت مساوی گرم کنید، بعد مقداری موم در آن مخلوط کرده، سپس مقداری گل زوفا، نشاسته و کتیرا را نرم بسایید و با لعاب به دانه مخلوط و به آن‌ها اضافه کنید و شب‌ها بر دست‌هایتان مالش دهید.
*ریشه‌ی باباآدم، گل بنفشه، تخم شنبلیله و چوبک را به نسبت مساوی نرم بسایید، بعد با روغن کنجد مخلوط کنید و کمی بجوشانید و شب‌ها بر دست‌هایتان مالش دهید.
*هر بار 60 گرم پوست شاخه‌های جوان درخت بلوط خشک کرده را نرم بسایید، بعد در یک لیتر آب سرد ریخته و 10 دقیقه بجوشانید و هر روز با آب آن دست‌ها را بشویید.
*هر روز گل بنفشه را بپزید و صبح و شب با آب آن دست‌ها را بشویید.
*شب‌ها مقداری شیر و کمی گلاب را با مقداری پوره‌ی سیب‌زمینی خام مخلوط کنید و بر دست‌ها بمالید و بخوابید.
*کتیرا، بابونه‌ی شیرازی، مخلصه و شاه تره را به نسبت مساوی نرم بسایید و شب‌ها کمی از آن را با ماست مخلوط کنید و بمالید و بخوابید.
*هر روز دست‌ها را با آب لیمو ترش بشویید و شب‌ها پوست لیموترش را به دست‌ها بمالید و بخوابید.

بیشتر بخوانید: چهارده درمان خانگی سریع و ارزان سفید کردن پوست

 

زیبا کردن پوست صورت

اگر دوست دارید پوست صورت زیبایی داشته باشید، باید از خوردن زنیان، زیره، نوشیدنی‌های جوهردار یا الکلی یا خوراکی‌های ناگوار و گِل‌خواری و خوردن غذاهای چرب یا سرخ کرده یا محرک، هم چنین قرار دادن پوست صورت در معرض نور خورشید و مطالعه هنگام خواب و نیز از بی‌خوابی شبانه پرهیز کنید و در مقابل از خوراکی‌های شاداب کننده‌ی پوست بیشتر استفاده کنید، مانند: آب پرتقال، گلابی، هلو، آلوچه، انار، رب انار، خرما، گیلاس، کلم، تره فرنگی، انجیر، کشمش، انگور، چغندر، آب هویج، مرزه، اسفناج، ترب، تربچه، تره، نخود، عدس، زردچوبه، زعفران، مغز دانه‌های به، جگر، تخم کبوتر خام، سیر، پیاز، ماءالشعیر، مربای هلیله، اگیر ترکی، اطریفل، میخک، سعد کوفی و گل زوفا.
*برای زیبا کردن پوست صورت می‌توانید قلع را بسوزانید تا خاکستر شود و طوری که به دهان نرسد (چون سمی و کشنده است)‌ گاهی به صورت بمالید.
*سیاه دانه را نرم بسایید و با کمی پودر صابون مخلوط کنید و صورت را با آن بشویید.
*قرنفل، هل قرابی، زرمباد و هلیله‌ی سیاه از هرکدام 5 گرم، سنامکی 25 گرم، پوست هلیله‌ی زرد 10 گرم و قند یا شکر 100 گرم، همه را نرم بسایید، بعد با یک کیلو عسل مخلوط کرده و صبح، ظهر و شب، هر مرتبه یک قاشق شربت خوری از آن را میل کنید.
*شب، ترشی خیار بخورید و بخوابید و مقداری قرنفل کوبیده را همان شب بخیسانید و فردای آن روز صاف کرده و آب آن را با عسل شیرین کنید و بنوشید.
*یک دسته‌ جعفری را در آب بجوشانید و یک هفته صبح و شب صورت را با آب آن بشویید.
*شنبلیله‌ی کوبیده را بر صورت ضماد کنید.
*آب ترب را با عسل مخلوط و بر صورت ضماد کنید.
*آب انگور را با پنبه خوب به صورت بمالید و بگذارید تا خشک شود، بعد از 30 دقیقه کمی جوش شیرین در مقداری آب گرم ریخته و صورت را با آن بشویید.
*نارنج یا پرتقال را ورقه ورقه کرده و روی صورت گذارید یا آب آن را بمالید.
*مقداری کدو حلوایی کاملاً پخته شده را له کنید و به صورت بمالید و پس از نیم ساعت بشویید.
*سوسن زرد را کوبیده و بر صورت ضماد کنید.
*بیست گرم بنفشه‌ی فرنگی خشک را در نیم لیتر آب سرد 2 ساعت بخیسانید و بعد چند دقیقه بجوشانید، سپس 10 دقیقه هم دم کنید و پس از صاف کردن روزی سه تا چهار فنجان از آب آن را بنوشید و چند هفته ادامه دهید.
* نخود را بخیسانید و آب آن را به صورت بمالید.
* کندش، زعفران، مرصاف، مصطکی و کمی رناس را کوبیده با آب پیاز مخلوط کنید و به صورت بمالید.
* اشنان سبز، آرد باقلا، آرد جو، به دانه، تخم خربزه، تخم خیار، کف دریا و گِل ارمنی را با هم مخلوط کرده و نرم کنید، سپس کمی از آن را با شیر مخلوط کرده و به صورت بمالید.
*دارچین، زنجبیل، هلیله‌ی سیاه، شیطرنج، فلفل سیاه، بابونه‌ی شیرازی و نخود الوند از هرکدام 5 گرم و آمله‌ی مقشر، ثعلب و تخم‌های مغز میوه‌ی کاج از هرکدام 10 گرم، همه را نرم بسایید، بعد با 20 گرم پودر نارگیل، یک کیلو مویز بی‌دانه‌ی کوبیده شده و یک کیلو عسل مخلوط کنید و هر روز صبح، ظهر و شب، هر مرتبه یک قاشق شربت خوری از آن را میل فرمایید.

زیبا کردن پوست بدن

برای زیبا کردن پوست بدن باید برگ‌های گردو را بجوشانید، بعد آب آن را داخل آب وان بریزید و در آن بمانید و بدن را بشویید.
*دو کیلو نمک دریا را داخل آب وان حل کنید و در آن بمانید و بعد از خارج شدن از وان با یک حوله‌ی زبر خود را ماساژ دهید.
*آب جوشانده‌ی گل‌های تیول را در آب وان بریزید و در آن استحمام کنید.
*یک کیلو سبوس گندم را در یک کیسه‌ی نازکی بریزید (به طوری که به هم فشرده باشد)، بعد در ظرف آبی به مدت 15 دقیقه بجوشانید، سپس آب آن را صاف کرده و داخل آب وان حمام ریخته و در آن آب بمانید و خود را شستشو دهید.
*در هر ماه دو تا سه مرتبه حمام بُخار بگیرید (اگر چاق هستید نیز بسیار مفید خواهد بود).

سفید کردن پوست دست‌ها

در این مورد باید پوره‌ی سیب‌زمینی خام یا آب سیب‌زمینی خام را با مقداری شیر و چند قطره گلاب مخلوط کنید و شب‌ها روی دست‌ها مالش دهید و بخوابید.

روشن کردن پوست صورت

برای باز شدن و روشن شدن رنگ چهره و صاف شدن بشره (پوست صورت) باید از خوردن غذاهای غلیظ و سرخ کرده و خیلی چرب و دیر هضم پرهیز کنید و از خوراکی‌هایی که رنگ رخساره را روشن می‌کنند زیاد استفاده کنید، مانند: انار، گلابی، به، مویز، سیاه‌دانه با مغز گردو، زعفران با انجیر، نخود، پیاز، بادنجان، تره، اسفناج، والک، کدو، زیتون، روغن زیتون، آب جوشانده‌ی کاسنی و عرق کاسنی.

بیشتر بخوانید: مواد لازم برای تهیه پوست روشن


*برای روشن کردن پوست صورت باید هر روز یک قاشق غذاخوری خاکشیر و نیم فنجان سکنجبین را در نیم لیوان گلاب بریزید و آن لیوان را از آب پر کنید و قبل از صرف صبحانه میل کنید.
*مغز بادام تلخ و کتیرا را جدا جدا نرم بسایید، بعد هر دو را با آرد باقلا و آرد نخود مخلوط کنید (از هرکدام 250 گرم بردارید)‌ و شب‌ها یک قاشق از آن را با کمی شیر گرم حل کنید و بر پوست صورت مالش دهید و بخوابید و صبح آن‌ها را با آب جوشانده‌ی سبوس گندم یا آب جوشانده‌ی سبوس برنج و در صورت مهیا نبودن با آب نیم گرم بشویید و این عمل را تا سفید شدن چهره ادامه دهید.
*تخم خربزه و پوست خشک لیموترش را نرم بسایید، بعد با آرد جو، آرد باقلا و سدر، همه را به نسبت مساوی مخلوط کنید و شب‌ها یک قاشق از آن را با کمی شیر گرم مخلوط کرده، به صورت مالش دهید و بخوابید و صبح به جای شستن با آب، آن‌ها را به وسیله‌ی پنبه و گلاب از صورت پاک کنید.
*آرد جو، تخم ترب، تخم اریسا یا ریشه‌ی اریسا، تخم خربزه، مغز بادام تلخ، نشاسته، کتیرا و گِل ارمنی را در هم نرم بسایید و شب‌ها مقداری از آن را با کمی شیر مخلوط کرده و بمالید.
*هر شب دو برابر عسل و یک برابر روغن زیتون را با هم مخلوط کنید و بر سطح صورت مالش دهید.
*شب‌ها گوشت له شده‌ی گیلاس را به صورت مالش دهید و بخوابید.
*شب‌ها آب ترب خام را به صورت بمالید.
*شب‌ها مغز تخم خربزه‌ی ساییده شده را با موز در هم ترکیب کنید و بمالید.
*مغز پسته‌ی وحشی را نرم بسایید، بعد با آب خمیر کنید و بمالید.

بیشتر بخوانید: سفید کننده‌ی خانگی پوست

زردی پوست صورت

خوراکی‌هایی که زردی پوست، به خصوص زردی پوست صورت را برطرف می‌کنند عبارتند از: سیب درختی، گلابی، انگور، توت فرنگی، پرتقال، انجیر، انار، موز،‌ بادام، بلوط، عدس، لوبیا، گندم، هویج، اسفناج و برگ چغندر.
هم چنین برای رفع زردی پوست صورت می‌توانید یک پیاز را خرد کرده و در یک لیوان آب بجوشانید تا آب آن به حد یک استکان برسد، بعد صاف کنید و آب آن را قبل از صبحانه بنوشید و شب‌ها آرد نخود خام را با آب گرم خمیر کرده و بر پوست صورت ضماد کنید.

تیرگی رنگ پوست

برای برطرف کردن تیرگی رنگ پوست باید هر روز آب هویج و یا آب زردک بنوشید.
* دارفلفل، قرنفل، سازج هندی و سنبل‌الطیب از هرکدام 5 گرم، زنجبیل، بسد، کهربا، مروارید، درونج، زرمباد و ابریشم سفته از هرکدام 10 گرم و بهمن سرخ و بهمن سفید از هرکدام 20 گرم، همه را نرم بسایید، بعد با مقداری عسل خمیر کنید و صبح، ظهر و شب، هر مرتبه یک قاشق شربت‌خوری از آن را میل فرمایید.
* زنجبیل، آمله‌ی مقشر، پوست هلیله‌ی زرد، پوست هلیله‌ی کابلی و هلیله‌ی سیاه از هرکدام 10 گرم، شقاقل، بهمن سرخ، بهمن سفید و تودری سرخ و سفید از هرکدام 20 گرم و مغز تخم زبان گنجشک 40 گرم، همه را بسیار نرم بکوبید، بعد کنجد، مغز بادام شیرین و مغز پسته‌ی خام از هرکدام 200 گرم را نرم بکوبید، بعد همه را با یک کیلو عسل مخلوط کرده و هر روز صبح، ظهر و شب، هر بار یک قاشق شربت‌خوری از آن را میل کنید.
*هر روز صبح نصف استکان سکنجبین را با نصف استکان گلاب مخلوط کنید، بعد مقداری آب سرد و یک قاشق غذاخوری خاکشیر اضافه کرده تا یک لیوان شود و قبل از صبحانه بنوشید و از غذاهای سرخ کرده و خیلی چرب و دیر هضم پرهیز کنید.
*آرد باقلا، مغز بادام و کتیرا را به نسبت مساوی نرم کنید و هر شب یک قاشق شربت‌خوری از آن را با کمی شیر گرم مخلوط کرده و بر پوست بمالید و صبح با آب جوشانده‌ی سبوس گندم یا آب جوشانده‌ی سبوس برنج که گرم هم باشد شستشو دهید.
* جو،‌ عدس، زرمباد، کتیرا، خلال نارنج، صدف سوخته و پوست تخم‌مرغ سوخته را به نسبت مساوی نرم بسایید، بعد مغز تخم کدو و مغز بادام از هرکدام برابر هر یک از داروهای فوق و کنجد، زردچوبه و آرد باقلا از هرکدام 2 برابر هریک از داروها را بکوبید، بعد با داروها مخلوط کنید و هر بار کمی از آن را با کمی آب گرم حل کرده و بر صورت بمالید و پس از این که روی صورت خشک شد، آن را بشویید و در طول روز هشت مرتبه تکرار کنید.

رفع چربی از پوست

برای برطرف کردن چربی پوست باید به آب لیمو کمی نمک بزنید و به وسیله‌ی پنبه بر پوست بمالید و پس از حدود 20 دقیقه با آب ولرم بشویید.
*هر بار 20 گرم سغز دشتی را در یک لیوان آب بپزید و بر پوست بمالید.
*آب نارنج یا رب نارنج را بر بدن بمالید، مدتی صبر کنید و بعد بشویید.

زبری پوست

اگر پوست زبری دارید برای برطرف کردن زبری آن هر شب هنگام خوابیدن، پوست را با روغن برگ ترب چرب کنید.

خشکی پوست

برای رفع خشکی پوست، شب‌ها پیاز رنده شده یا آب پیاز را روی پوست مالش دهید و بخوابید.
*برگ درخت توت تازه یا برگ تمشک تازه را بکوبید و شب‌ها بر آن ضماد کنید.
*شیر تازه‌ی نجوشیده را با آب خربزه و آب مقطر به نسبت مساوی مخلوط کنید و با آن پوست را بشویید.
*هر بار چند عدد گل شقایق را بجوشانید و چند دقیقه‌ای روی پوست بگذارید.
*آب گرمک و شیر را به نسبت مساوی مخلوط کنید و بجوشانید و روی پوست بمالید.

پوستی که پوسته پوسته می‌شود

در این مورد باید یک شب لعاب گل خطمی و لعاب تخم کتان را با هم مخلوط کنید و بر پوست بمالید و شب دیگر گل نیلوفر و گل بنفشه را نرم بسایید و با چربی آب کرده‌ی مرغ و روغن بادام شیرین مخلوط کرده، بعد گرم کنید و چون گرم شد کمی موم عسل در آن حل کرده تا به صورت مرحم در آید و بر پوست بمالید و تا نتیجه‌ی کامل ادامه دهید.

پوستی که مانند پولک ماهی می‌شود (داءالحیه)

اگر پوست زبر شده و حالت پولک‌های ماهی را پیدا کرده است برای رفع آن باید از روغن ماهی زیاد استفاده کنید و آرد شلمک را با ترب خام کوبیده مخلوط کنید و هر شب بر آن ضماد گذارید و تا نتیجه‌ی کامل ادامه دهید.

مشکلات پوستی کودکان (کرادل کاپ)

کرادل کاپ یک راش ضخیم و فلس‌دار است که در طی ماه‌های اول زندگی روی سر ظاهر می‌شود. این بیماری در سنین 1 ماهگی تا 1 سالگی ایجاد می‌شود. کودکان مبتلا به کرادل‌کاپ دارای یک پوست قرمز و فلس‌های ضخیم متمایل به زرد روی سر می‌باشند. هم چنین نواحی فلس‌دار ممکن است روی پیشانی، بین ابروها و پشت گوش‌ها ظاهر شوند. عامل بیماری ناشناخته است. اگرچه کرادل‌کاپ ناخوشایند می‌باشد اما بی‌ضرر است. به ندرت ممکن است این راش ملتهب شده و یا به وسیله‌ی باکتری‌ها عفونی شود.

اقدامات لازم:

کرادل‌کاپ در نهایت بدون هیچ درمانی خودش از بین می‌رود. با وجود این، شستن مرتب مو و سر کودک به پیش‌گیری از ایجاد پوسته‌ها کمک خواهد کرد. هم چنین می‌توانید سر کودکتان را شب‌ها با روغن بچه ماساژ داده و صبح پوسته‌های نرم را پاک کنید. اگر این اقدامات مؤثر نباشد و یا راش ملتهب یا عفونی شود بایستی با پزشک مشورت کنید.

راش عفونی

راش عفونی ممکن است با یک آنتی‌بیوتیک موضعی یا داروهای ضد قارچ درمان شده و راش ملتهب با کورتیکواستروئیدهای موضعی درمان می‌شود. این بیماری باید در هفته‌های اول درمان، شروع به بهبود کند اما گاهی ممکن است از بین رفتن آن طول بکشد.

راش پوشک

راش قرمز در ناحیه‌ای است که پوشک پوشیده شده و علت ایجاد آن تحریک یا عفونت است. این بیماری از زمان تولد تا زمانی که کودک پوشک مصرف می‌کند ممکن است ایجاد شود. تقریباً تمام کودکان در بعضی اوقات مبتلا به راش پوشک می‌شوند. این راش باعث التهاب و زخم در قسمت‌هایی از پوست که به وسیله‌ی پوشک پوشیده شده‌اند می‌شود و ناراحتی آن ممکن است کودک را بی‌قرار کند.
راش پوشک معمولاً به علت تحریک پوست به وسیله‌ی ادرار یا مدفوع ایجاد می‌شود. این راش معمولاً فقط در جایی که پوست و پوشک کثیف به طور مستقیم با هم در تماس هستند ایجاد شده و به نواحی دیگر پوست منتشر نمی‌شود. اگر پوشک کودک زود به زود تعویض نشود یا آن ناحیه کاملاً پاک نشود، راش بدتر می‌شود. خوش بو کننده‌های پوستی و استفاده از بعضی پودرهای شوینده‌ی پوشک‌های پارچه‌ای می‌توانند راش‌های مشابهی را ایجاد کنند.
عفونت قارچی پوست مثل کاندیدا یا با شیوع کمتر، عفونت باکتریایی مثل زردزخم می‌توانند عامل راش پوشک باشند. راشی که عامل آن عفونت باکتریایی است تمام ناحیه‌ی پوشک نظیر چین‌های پوستی کودک را مبتلا می‌کند. گاهی یک راش پوسته‌دار شبیه کرادل‌کاپ نیز در ناحیه‌ی پوشک کودک ایجاد می‌شود.

اقدامات درمانی:

اگر شما اقدامات توصیه شده‌ی شخصی در مورد راش پوشک را رعایت کنید معمولاً این راش بعد از چند روز بدون هیچ درمانی پاک می‌شود. اما اگر اقدامات شخصی باعث بهبودی نشد یا فکر می‌کنید راش پوشک عفونی شده است بایستی کودکتان را نزد پزشک ببرید. راش پوشک عفونی بایستی درمان شود و طی یک هفته کاملاً برطرف می‌گردد. اگر اقدامات پیش‌گیرنده مرتباً در تمام طول مدتی که کودک پوشک می‌شود دنبال نشود، راش پوشک ممکن است عود کند.
راش پوشک معمولاً با استفاده از اقداماتی که در زیر آمده است با موفقیت بهبود می‌یابد و از عود آن پیش‌گیری می‌شود.
* برای پیش‌گیری از تحریک پوست، پوشک‌های کودکتان را زود به زود تعویض کنید.
*در موقع عوض کردن پوشک ناحیه‌ای که پوشک روی آن بوده است را به آرامی با آب تمیز کنید و اجازه دهید تا آن ناحیه کاملاً خشک شود.
*از یک کرم پوششی مثل کرم روغن کرچک یا روی استفاده کنید.
*از خوشبوکننده‌های پوستی پرهیز کنید.
*هرگاه که می‌توانید و هر موقع که امکان دارد کودک را بدون پوشک بگذارید.
*پوشک‌های پارچه‌ای را با یک پودر شوینده‌ی غیر بیولوژیکی بشویید و یا از یک بار مصرف‌ها استفاده کنید.
*همراه با پوشک‌های پارچه‌ای از آستری‌های جذاب استفاده کنید.

اگزمای کودکان

این نوع اگزما یک نوع خارش و التهاب پوست می‌باشد که گاهی با پوسته پوسته شدن همراه است. این بیماری می‌تواند در هر سنی ایجاد شود اما معمولاً زیر 18 ماهگی به وجود می‌آید و گاهی به صورت ارثی خواهد بود. اگزما حدود یک پنجم کودکان زیر سن مدرسه را مبتلا می‌کند. این بیماری ممکن است چند سال طول بکشد اما معمولاً در اواخر کودکی از بین می‌رود. کودک مبتلا دارای پوست قرمز، ملتهب و خارش‌دار است که ممکن است او را تحریک‌پذیر کرده باشد.

بیشتر بخوانید: اگزما و التهاب پوست

 

علل این بیماری:

علت اگزما در کودکان کاملاً شناخته شده نیست، اما واکنش حساسیتی به بعضی از رژیم‌های غذایی یا محیط کودک یک عامل خطر است. آلرژی‌های شایع (موادی که واکنش حساسیتی را بر می‌انگیزند) شامل: شیر گاو، سویا، گندم، نان و تخم مرغ می‌باشند. هم چنین کودکان مبتلا نسبت به بیماری‌های حساسیتی مثل تب یونجه و آسم مستعد هستند. گاهی ابتلا به بیماری‌های حساسیتی مشابه در بستگان نزدیک مطرح‌کننده‌ی یک عامل ژنتیکی در به وجود آمدن آن است.

علایم این بیماری:

علایم اگزما شدت‌های متفاوتی دارند و معمولاً نواحی خاصی از بدن را گرفتار می‌کنند. این علایم عبارتند از:
- راش قرمز و پوسته‌دار.
- خارش زیاد
- ضخیم شدن تدریجی پوست.
در نوزادان، راشِ اگزمایی بیشتر در صورت و گردن به وجود می‌آید و بعد از زمانی که کودک شروع به خزیدن می‌کند، در زانوها و آرنج‌ها ایجاد می‌شود. در کودکان بزرگتر، راش معمولاً در قسمت داخلی مچ دست‌ها و آرنج و پشت زانوها ایجاد می‌شود. خارش زیاد باعث می‌شود تا کودک راش را بخاراند که در این صورت ممکن است عفونت‌های باکتریایی رخ دهد. اگر عفونت ایجاد شود التهاب شدیدتر شده و ممکن است تاول‌هایی به وجود آیند.
عارضه‌ی وخیم اما نادر اگزما، هرپس اگزمایی است و زمانی رخ می‌دهد که کودکِ دارای اگزما مبتلا به عفونت هرپس سیمپلکس شود. هرپس اگزمایی یک ناحیه‌ی قرمز گسترده با تاول و تب ایجاد می‌کند.

درمان اگزمای در کودکان

والدین نقش مهمی را در درمان اگزمای کودکان ایفا می‌کنند و پیگیری اقدامات درمانی زیر ممکن است بتواند به کنترل علایم و حفظ سلامت کودک کمک کند.
* پرهیز از فرآورده‌های پوستی خوش بو.
* شستن کودک با کرم نرم کننده به جای صابون.
* حمام کردن کودک: حداقل یک بار در روز با استفاده از روغن مرطوب کننده‌ی حمام.
* بعد از شستشو، پوست کودک را با یک کرم نرم کننده‌ی کودک مرطوب کنید.
* مصرف مرتب کورتیکواستروئید موضعی تجویز شده (روی پوست ناحیه‌ی مبتلا)
* اگر کودک خود را می‌خاراند از کوتاه بودن ناخن‌هایش اطمینان حاصل کنید، پس از کوتاه کردن ناخن‌هایش سر آن‌ها را با سوهان نرم سایش دهید تا هیچ‌گونه زبری (پیلیسه) نداشته باشد و هنگام شب دست‌های او را داخل دستکش نخی بگذارید.
بهتر است بدانید که اگزما ممکن است در تمام دوران کودکی وجود داشته باشد. اگرچه هیچ درمان قابل اطمینانی وجود ندارد اما معمولاً علایم بیماری کنترل می‌شوند. اگزما معمولاً در بزرگسالی بدون هیچ اثری از بین می‌رود، اما در موارد معدودی راش‌ها باقی می‌مانند. حدود نیمی از کودکان مبتلا در آینده به بیماری حساسیتی دیگری دچار می‌شوند.

روزئولای شیرخوارگی

یک عفونت ویروسی است که ابتدا تب بالا و به دنبال آن دانه‌های صورتی ریزی را ایجاد می‌کند. بیشترین شیوع این بیماری بین سنین 6 ماهگی تا 2 سالگی است. روزئولای شیرخوارگی بیماری شایعی در اوایل کودکی است که حدود سه دهم کودکان را مبتلا می‌کند. عفونت معمولاً در بهار و پاییز به وسیله‌ی انواعی از ویروس هرپس که از طریق تماس نزدیک با سایر کودکان انتشار می‌یابد ایجاد می‌شود، اما یک بار ابتلا به عفونت، در تمام عمر فرد را ایمن می‌کند.
علایم روزئولا در دو مرحله ایجاد می‌شوند:
علایم اولیه 5 تا 15 روز بعد از عفونت به سرعت طی چند ساعت ظاهر می‌شوند. این علایم عبارتند از:
* تب بالا
* اسهال خفیف
*سرفه‌ی خشک
* درد گوش
* بزرگ شدن غدد لنفاوی در گردن.
در بعضی کودکان تب بالا باعث تشنج می‌شود و بعد از حدود 4 روز، تب فروکش کرده و دانه‌های ریز صورتی روی صورت و تنه ظاهر می‌شوند. این دانه‌ها معمولاً چند روز بعد ناپدید می‌شوند.
روزئولای نوزادی نیاز به درمان خاصی ندارد و بلافاصله با پایین آمدن درجه‌ی حرارت بدن کودک بهتر شده و دانه‌ها ظاهر می‌شوند. اما اگر اقدامات شخصی برای پایین آوردن تب مؤثر نبود و یا کودک زیر 6 ماه است و یا تشنج کرد و یا اگر بعد از پایین آمدن تب هنوز ناخوش به نظر می‌رسد بایستی به پزشک مراجعه کنید.

پی‌نوشت‌ها:

1.Seborrhoeic Dermatitis
2.Blistering Disease
3.Lichen Planus
4.Sulphonamid
5.Erythema Multiforms
6.Pityriasis Rosea
7.Cellulitis
8.Ringworm
9.Erythema Nodosoma
10.Sarcoidosis
11.Skin Tag
12. Seborrhoeic Keratosis
13.Drug-induced Rashes

منبع مقاله :
حاجی شریفی، احمد، (1395)، دائرةالمعارف گیاه درمانی ایران، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ پانزدهم.
 


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط