مترجم: محمد علی آصفی پور
منبع:راسخون
راه شیری یک نوار بزرگ از ستاره ها، گرد و غبار و گاز است که کهکشان ما را تشکیل می دهند. این مجموعه شامل میلیاردها ستاره است. خورشید و منظومه خورشیدی ما تنها یکی از آنهاست. راه شیری تنها یکی از میلیاردها کهکشان است که جهان ما را تشکیل می دهند. قطر آن حدود 100000 سال نوری است و هم سنِ خود کیهان است. نام آن احتمالا به چگونگی دیدن کهکشان توسط ما بر می‌گردد - یک نوار باریک سفید تار که به نظر می رسد شبیه شیر ریخته شده باشد. مرکز راه شیری شامل یک سیاهچاله است؛ یک شیء نامرئی که دارای کشش بسیار شدید گرانشی است و حتی نور نمی تواند از آن فرار کند. این کهکشان توسط یک هاله غول پیکرِ ساخته شده از ستاره های قدیمی و گاز احاطه شده است که صدها هزار سال نوری به کیهان گسترش یافته است. راه شیری شکل دیسکی نازک را دارد با شش بازوی مارپیچی که از مرکز برآمده‌ی آن بیرون آمده است. این برآمدگی شامل خوشه ستاره های بزرگ، گاز و گرد و غبار و همچنین یک میدان مغناطیسی قوی است. کل کهکشان در اطراف این میله درونی از ستارگان می‌چرخد. ستاره های جدید به طور مداوم در اطراف بازوهای مارپیچی شکل می گیرند. بیشتر ستاره ها در کهکشان ما کوتوله های قرمز هستند، ستاره های سردی که بسیار کوچکتر از خورشید ما هستند.
کهکشان به سمت لبه ها پراکنده می شود. مرکز راه شیری شامل یک سیاهچاله است؛ یک شیء نامرئی که دارای کشش بسیار شدید گرانشی است و حتی نور نمی تواند از آن فرار کند. این کهکشان توسط یک هاله غول پیکرِ ساخته شده از ستاره های قدیمی و گاز احاطه شده است که صدها هزار سال نوری به کیهان گسترش یافته است.
سیستم خورشیدی ما در لبه داخلی یکی از بازوهای مارپیچی، در فاصله حدود سی هزار سال نوری از مرکز قرار گرفته است. این منظومه یک مدار گردی اطراف مرکز را در حدود 240 میلیون سال تکمیل می کند.
ستاره شناس ادوین هابل اولین کسی بود که متوجه شد که کهکشان راه شیری تنها یکی از کهکشانهای بسیار زیاد در جهان ما است. نزدیکترین کهکشان به ما آندرومدا است که اغلب به عنوان کهکشان خواهر کهکشان ما نامیده می شود. تخمین زده می شود که در حدود 4 میلیارد سال آینده، کهکشان راه شیری و آندرومدا برخورد خواهند کرد.
منبع:راسخون
راه شیری یک نوار بزرگ از ستاره ها، گرد و غبار و گاز است که کهکشان ما را تشکیل می دهند. این مجموعه شامل میلیاردها ستاره است. خورشید و منظومه خورشیدی ما تنها یکی از آنهاست. راه شیری تنها یکی از میلیاردها کهکشان است که جهان ما را تشکیل می دهند. قطر آن حدود 100000 سال نوری است و هم سنِ خود کیهان است. نام آن احتمالا به چگونگی دیدن کهکشان توسط ما بر می‌گردد - یک نوار باریک سفید تار که به نظر می رسد شبیه شیر ریخته شده باشد. مرکز راه شیری شامل یک سیاهچاله است؛ یک شیء نامرئی که دارای کشش بسیار شدید گرانشی است و حتی نور نمی تواند از آن فرار کند. این کهکشان توسط یک هاله غول پیکرِ ساخته شده از ستاره های قدیمی و گاز احاطه شده است که صدها هزار سال نوری به کیهان گسترش یافته است. راه شیری شکل دیسکی نازک را دارد با شش بازوی مارپیچی که از مرکز برآمده‌ی آن بیرون آمده است. این برآمدگی شامل خوشه ستاره های بزرگ، گاز و گرد و غبار و همچنین یک میدان مغناطیسی قوی است. کل کهکشان در اطراف این میله درونی از ستارگان می‌چرخد. ستاره های جدید به طور مداوم در اطراف بازوهای مارپیچی شکل می گیرند. بیشتر ستاره ها در کهکشان ما کوتوله های قرمز هستند، ستاره های سردی که بسیار کوچکتر از خورشید ما هستند.
کهکشان به سمت لبه ها پراکنده می شود. مرکز راه شیری شامل یک سیاهچاله است؛ یک شیء نامرئی که دارای کشش بسیار شدید گرانشی است و حتی نور نمی تواند از آن فرار کند. این کهکشان توسط یک هاله غول پیکرِ ساخته شده از ستاره های قدیمی و گاز احاطه شده است که صدها هزار سال نوری به کیهان گسترش یافته است.
سیستم خورشیدی ما در لبه داخلی یکی از بازوهای مارپیچی، در فاصله حدود سی هزار سال نوری از مرکز قرار گرفته است. این منظومه یک مدار گردی اطراف مرکز را در حدود 240 میلیون سال تکمیل می کند.
بیشتر بخوانید: کهکشان راه شیری
ستاره شناس ادوین هابل اولین کسی بود که متوجه شد که کهکشان راه شیری تنها یکی از کهکشانهای بسیار زیاد در جهان ما است. نزدیکترین کهکشان به ما آندرومدا است که اغلب به عنوان کهکشان خواهر کهکشان ما نامیده می شود. تخمین زده می شود که در حدود 4 میلیارد سال آینده، کهکشان راه شیری و آندرومدا برخورد خواهند کرد.
