غول‌های گازی

زحل

زحل ششمین سیاره از طرف خورشید در منظومه شمسی ماست و از لحاظ بزرگی دومین سیاره منظومه است. این سیاره از این نظر با دیگر سیارات فرق میکند که دارای حلقه‌هایی در اطراف خود است که برای اولین بار توسط منجم ایتالیایی، گالیله، در 1610 مشاهده شدند.
شما میتوانی این سیاره را بدون تلسکوپ مشاهده کنید اما اگر میخواهید حلقه‌های آن را ببینید نیاز به استفاده از یک تلسکوپ دارید. زحل قطری ده برابر قطر زمین دارد و در حدود هفت صد و شصت زمین را میتوان در حجم آن جا داد. از آن جا که این سیاره به سرعت دور محور خود میچرخد کمی پهن به نظر میرسد با قطری که در استوا نسبت به قطبها بلندتر است. زحل سیاره‌ای بسیار سبک است – تنها سیاره‌ای که بر روی حجم بزرگی از آب میتواند شناور شود. سیاره هفتم از طرف خورشید است. این ششمین سیاره از لحاظ اندازه است و با چشم انسان قابل مشاهده است. این سیاره به طور تصادفی توسط اخترشناس بریتانیایی ویلیام هرشل در قرن 18 کشف شد. یک روز زحل در حدود 10 ساعت طول می کشد و سیاره تقریبا 30 سال طول می کشد تا یک بار به دور خورشید بچرخد. از آنجایی که به سرعت در اطراف محور خود حرکت می کند، بادهای قوی وجود دارد که کل سیاره را می پوشاند. در استوا احتمالا سرعت باد تا 1700 کیلومتر است. از آنجایی که بسیار دور از خورشید است، درجه حرارت در سطح آن منفی 175 درجه سانتیگراد است.
حلقه های زحل جذاب ترین ویژگی های این سیاره هستند. آنها بسیار گسترده هستند، اما خیلی مسطح هستند. آنها به فاصله بیش از یک صد و سی هزار کیلومتر از مرکز سیاره گسترش می یابند، اما اکثر آنها تنها چند متر ضخامت دارند. احتمالا بیش از 100000 حلقه جداگانه وجود دارد - ساخته شده از سنگ های یخی و گازهای یخ زده. این باعث می شود آنها در نور خورشید بدرخشند.

بیشتر بخوانید: حقایقی پیرامون منظومه ی شمسی

بیش از 50 قمر در اطراف زحل کشف شده است. بعضی از آنها تنها 20 کیلومتر وسیع هستند و برخی دیگر بزرگتر از ماه ما هستند. بزرگترین ماه کیوان یا زحل، تایتان است - حتی بزرگتر از سیاره تیر. اطلاعات ما در مورد این ماه بسیار زیاد نیست زیرا دارای اتمسفر غلیظ نارنجی رنگی از نیتروژن و گازهای دیگر است. در زیر ابرهای ضخیم ممکن است برخی از اشکال آب در تیتان وجود داشته باشد.
در سال 1997، ناسا برای رسیدن به زحل، یک فضاپیما را از کیپ کاناورال، فلوریدا راه اندازی کرد. پس از یک سفر 7 ساله، کاسینی به اطراف زحل حرکت کرد و یک تلسکوپ کوچک را به سطح بزرگترین ماه زحل، تایتان، فرستاد. در چند سال گذشته، اطلاعاتی مهم درباره تیتان به زمین ارسال شده است. همچنین متوجه شده‌ایم که بارانهای متان مایع در سطح تیتان میاید که رودخانه ها و دریاچه های هیدروکربن را شکل میدهند..

اورانوس

اورانوس سیاره هفتم از طرف خورشید است. این ششمین سیاره از لحاظ اندازه است و با چشم انسان قابل مشاهده است. این سیاره به طور تصادفی توسط اخترشناس بریتانیایی ویلیام هرشل در قرن 18 کشف شد.
اورانوس دارای قطری بیش از پنجاه هزار کیلومتر - حدود 4 برابر زمین - است و 3 میلیارد کیلومتر دور از خورشید است. اورانوس 84 سال طول می کشد تا در مدار خود در اطراف خورشید بگردد و 17 ساعت برای یک چرخش در اطراف محور خود نیاز دارد. چیزی غیر معمول در مورد اورانوس این است که قطب آن به طور مستقیم رو به خورشید است. این به این معنی است که به پهلو دور خورشید میچرخد. هر قطب 42 سال نور خورشید و سپس 42 سال تاریکی را می گیرد.
اورانوس متعلق به مجموعه "غولهای گاز"ی است. جو آن عمدتا شامل هیدروژن و هلیوم و کمی متان است که به سیاره رنگ آبی مایل به سبز می دهد. سطح اورانوس احتمالا از گاز یخ زده تشکیل شده است. در زیر این پوسته، یک لایه آب سمی وجود دارد. هسته از یخ و سنگ است.
در سال 1977 یک ستاره شناس آمریکایی کشف کرد که اورانوس همچنین یک سیستم حلقه دارد. 10 تا از 17 قمر اورانوس زمانی کشف شد که Voyager 2 در سال 1986 در کنار این سیاره پرواز کرد.

نپتون

زمانی که نپتون در 1846 کشف شد، اخترشناسان فکر کردند که یک ستاره است. این سیاره هشتمین سیاره از طرف خورشید است. این سیاره دارای نور درخشانی نیست، بنابراین تنها زمانی قابل مشاهده است که از یک تلسکوپ استفاده می کنید. این سیاره مانند اورانوس شبیه یک دیسک سبز – آبی به نظر میرسد.
نپتون، تقریبا 4.5 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد، تقریبا 165 سال طول می کشد تا یک بار در اطراف خورشید چرخش کند. روز نپتون کوتاه تر از یک روز زمین است - فقط 16 ساعت است. نپتون چندین نقطه تاریک دارد. دانشمندان فکر می کنند که این لکه ها طوفان های عظیمی هستند که در سراسر سیاره ی یخ زده حرکت می کنند. بادهای قوی و یخی با سرعتی تا 1000 کیلومتر بر ساعت به این سیاره ضربه می زنند. آنها سریعترین باد هستند که در منظومه شمسی ما اندازه گرفته شده اند. جو نپتون می تواند خیلی سریع تغییر کند. هنگامی که Voyager 2 در سال 1989 در سیاره پرواز کرد، نقاط تاریک از بین رفته بودند.
مانند دیگر سیارات غول پیکر، نپتون یک توپ گازی است. اتمسفر آن ساخته شده از متان یخ زده است، که سیاره را به رنگ آبی نمایش می دهد. این سیاره دارای 8 ماه شناخته شده است. بزرگترین ماه تریتون است - در حدود همان اندازه ماه ماست. این سیاره آتش فشان های فعال دارد. هنگامی که آنها فوران می کنند، نیتروژن منجمد و گاز را تا حدود 20 کیلومتر ارتفاع پرتاب میکنند.