| می‌روم رو به سمت جاده‌ی عشق | به طواف امامزاده‌ی عشق |
| راه کوتاه و داغ و طولانیست | حس و حالم عجیب طوفانیست |
| هرکه از این مسیر رد شده است | راه خورشید را بلد شده است |
| ذره بودست و آفتاب شده | هر دعایی که مستجاب شده |
| در کنار ضریح بیدارم | مثل ابر بهار می‌بارم |
| دل من باز مست باده شده | راهی یک امامزاده شده |
| هرکه در این مسیر پر نور است | از زمین و هوای آن دور است |
| آسمان در ضریح خوابیده | نور از این دریچه تابیده |
| تا همیشه بهشت من این است | راه کوتاه و وصل شیرین است |
