چکیده:
کنجد یک عنصر محبوب در سراسر جهان است. مردم می توانند از آن در روغن، سالاد، پخت و سوشی استفاده کنند. اما برای بعضی از مردم، دانه های کنجد و روغن آن، باعث واکنش آلرژیک می شوند. شخص در قدم اول باید عناصر تشکیل دهنده مواد غذایی را که در برچسب آنها ذکر شده مطالعه کنند. در این مقاله به بررسی علائم، غذاهای آلرژی زا و درمان آن می پردازیم.
تعداد کلمات : 1142 / تخمین زمان مطالعه : 6 دقیقه
کنجد یک عنصر محبوب در سراسر جهان است. مردم می توانند از آن در روغن، سالاد، پخت و سوشی استفاده کنند. اما برای بعضی از مردم، دانه های کنجد و روغن آن، باعث واکنش آلرژیک می شوند. شخص در قدم اول باید عناصر تشکیل دهنده مواد غذایی را که در برچسب آنها ذکر شده مطالعه کنند. در این مقاله به بررسی علائم، غذاهای آلرژی زا و درمان آن می پردازیم.
تعداد کلمات : 1142 / تخمین زمان مطالعه : 6 دقیقه
نویسنده: جنا فلچر
مترجم: علی مهربانی
مقدمه:
واکنش به کنجد می تواند در حساسیت خفیف تا آلرژی شدید موثر باشد. آلرژی شدید شامل آنافیلاکسی(حساسیت شدید به پروتئین) می شود که یک وضعیت تهدید کننده برای زندگی است. هیچ کس دقیقا نمی داند که چند نفر به کنجد حساسیت دارند. اما ممکن است صدها هزار نفر در آمریکا را تحت تاثیر قرار دهد. تولید کنندگان مواد غذایی در ایالات متحده مجبور نیستند کنجد را به عنوان یک عنصر خاص در غذاها فهرست کنند، هرچند که برخی آن را انجام می دهند. طبق گفته مرکز علوم و منافع عمومی، تنها 14 نفر از 22 شرکت عمده مواد غذایی، به طور واضح برچسب مواد کنجد در برچسب های محصول خود درج می کنند. این امر برای افراد مبتلا به آلرژی مفید است. کنجد در انواع محصولات غذایی، و همچنین لوازم آرایشی، مکمل ها و داروها یافت می شود. برای یک فرد مبتلا به آلرژی کنجد حیاتی است تا اطمینان حاصل کنند که چه عناصری در مواد غذایی مصرفی آنها وجود دارد. این مخصوصا برای کسانی که سابقه واکنش شدید دارند، درست است. این مقاله به برخی از علائم آلرژی کنجد، مواد غذایی که باید اجتناب کرد، و نحوه درمان آن اشاره می کند.
علائم
افراد مبتلا به آلرژی کنجد ممکن است علائم مختلفی از خفیف تا شدید داشته باشند.
علائم احتمالی آلرژی به کنجد عبارتند از:
حالت تهوع
استفراغ
اسهال
کهیر زدن
درد در شکم
سرفه
صدای خشن
خارش در گلو یا دهان
قرمزی در صورت
ورم
فرد مبتلا به واکنش شدید به کنجد ممکن است آنافیلاکسی داشته باشد. آنافیلاکسی یک واکنش تهدید کننده زندگی است که نیازمند توجه فوری پزشکی است. افراد مبتلا به آنافیلاکسی ناشی از کنجد باید یک تزریق کننده آدرنالین مانند EpiPen را همیشه به همراه داشته باشند.
علائم آنافیلاکسی عبارتند از:
مشکل تنفس
غش کردن
ضربان قلب سریع
توقف قلب
سرگیجه
افرادی که علائم خفیف را تجربه می کنند باید درباره آن با پزشک صحبت کنند. بعضی از افراد هنگامی که دوباره با آلرژن تماس برقرار می کنند، واکنش بدتری را تجربه می کنند.
برای یک فرد مبتلا به آلرژی کنجد حیاتی است تا اطمینان حاصل کنند که چه عناصری در مواد غذایی مصرفی آنها وجود دارد. این مخصوصا برای کسانی که سابقه واکنش شدید دارند، درست است.
غذاهای آلرژی زا
طیف گسترده ای از غذاها حاوی کنجد هستند. غذاهای خاورمیانه یا آسیا اغلب حاوی روغن کنجد هستند. بسیاری از نانوایی ها نان شیرینی را با دانه های کنجد دانه می پزند، که می تواند منجر به آلودگی شود. فرد مبتلا به آلرژی کنجد همیشه باید درباره آماده سازی غذا بپرسد. لازم است بدانید که آیا ظرف آنها امکان تماس با کنجد را داشته است یا خیر. ضروری است که افراد مبتلا به آلرژی کنجد، از موارد زیر اجتناب کنند:
دانه کنجد
روغن کنجد
ارده
فرد باید نسبت به مواد غذایی زیر محتاط باشد و قبل از مصرف اطمینان حاصل کند که فاقد کنجد هستند.
محصولات پخته شده، از جمله نان، نان شیرینی، همبرگر و شیرینی
ظروف آسیایی حاوی روغن کنجد
غلات، مانند جودانه
پودرهای سوخاری
گوشت های فرآوری شده، مانند سوسیس
کیک ترکیه ای یا باقلوا
مارگارین
سوشی
سس ها و سیب زمینی ها
نان برشته شده در تستر
گوجه فرنگی
فلافل
برخی سوپ ها
همبرگر گیاهی
برنج طعم دار، رشته فرنگی، ریزوتو، کباب و خورش.
پاستیل
غذاهای میان وعده مانند: حلوا، مخلوط اسنک ژاپنی، آب نبات و کیک برنجی
شخص باید مراقب محصولات زیر باشد، زیرا ممکن است حاوی کنجد باشند:
لوازم آرایشی
داروها
مکمل ها
مواد غذایی حیوانات خانگی
سرانجام، مردم باید بدانند که چگونه تولید کنندگان ممکن است کنجد را در لیست عناصر فهرست کنند. همیشه برچسب های مواد غذایی را بر روی محصولات نصب شده است را مطالعه کنید. برخی از تولیدکنندگان ممکن است کنجد را تحت عنوان "طعم های دیگر" توصیف کنند. این به این علت است که قوانین برچسب گذاری مواد غذایی نیازی به فهرست خاصی از کنجد ندارند.
بیشتر بدانید : آلرژی غذایی
درمان
یک فرد می تواند عوارض جزئی را با داروهای بدون نسخه مانند آنتی هیستامین درمان کند. اگر فرد از علت واکنش آلرژیک آنها مطلع نیست، باید با پزشک مشورت کند. یک پزشک میتواند به تشخیص کمک کند، که ممکن است شامل آزمایش آلرژی باشد.
اگر فرد علائم واکنش آنافیلاکتیک را نشان می دهد، کارهای زیر را باید انجام دهد:
با اورژانس تماس بگیرد یا به پزشک متخصص مراجعه کند.
در صورت امکان آدرنالین را مدیریت کند
تا زمان رسیدن کمک، آرامش خود را حفظ کنید.
دراز بکشید
اگر فرد دچار استفراغ شد، با چرخاندن سر آنها به طرف مقابل، از خفگی آن جلوگیری کنید.
هرگز به او چیزی برای خوردن یا آشامیدن ندهید.
هنگامی که کمک رسید، متخصصان مراقبت از وضعیت فرد را تحت نظر قرار می دهند و آنها را به نزدیک ترین مرکز اورژانس منتقل می کند. اگر این اولین بار است که یک فرد واکنش آلرژیک داشته است، آنها باید در اسرع وقت آزمایش آلرژی را انجام دهند.
بسیاری از آلرژی ها در دوران کودکی ایجاد می شود. والدین و مراقبان باید اقدامات احتیاطی را برای کمک به کودک برای جلوگیری از تماس با کنجد انجام دهند. مطمئن باشید که به اعضای خانواده، معلمان و کارکنان مهد کودک در مورد آلرژی اطلاع داده اید.
یک پزشک با یک کودک مبتلا به آلرژی کنجد مانند یک بزرگسال رفتار خواهد کرد. کودک باید یاد بگیرد چگونه برای شناسایی و جلوگیری از تماس با آلرژن رفتار کند.
والدین یا مراقبین ممکن است نیاز به آموزش فرزند در مورد نحوه مدیریت آدرنالین داشته باشند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
افراد باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشد، اگر آنها:
اولین واکنش آلرژیک (حتی یک خفیف) را تجربه کنند
نمی تواند علت واکنش را شناسایی کنند
یک واکنش شدید دارند که باعث آنافیلاکسی می شود
یک پزشک باید علت واکنش آلرژیک را شناسایی کند. اگر فردی فکر می کند که کنجد علت آلرژی بوده است، دکتر می تواند آن را تایید کند. هنگامی که یک پزشک می داند چه چیزی واکنش آلرژیک را ایجاد کرده، می تواند درمان را پیشنهاد دهد. گزینه ها ممکن است شامل آنتی هیستامین ها و آدرنالین باشد. فرد مبتلا به آلرژی کنجد باید در مورد غذاها و محصولاتی که استفاده می کند، هوشیار باشد. هر کسی که مطمئن نیست که آیا محصول محتوی کنجد هست یا نه، باید از فروشگاه یا تولید کننده سوال کند. بهتر است نامهای دیگر دانه های کنجد و روغن را بدانید، چرا که تمام لیست ها به یک روش عناصر را لیست نمی کنند. اگر یک فرد در معرض خطر آنافیلاکسی باشد، باید یک تزریق کننده آدرنالین را به همراه داشته باشد.
برگرفته از سایت: www.medicalnewstoday.com