![31 مرداد 1388 / 1 رمضان 1430 / 22 اوت 2009 31 مرداد 1388 / 1 رمضان 1430 / 22 اوت 2009](https://rasekhoon.net/_files/thumb_images700/article/46503553-090a-41a4-a06c-da9c4dc62032.jpg)
![]() 31 مرداد 1388 / 1 رمضان 1430 / 22 اوت 2009 |
![]() |
2) وقوع جنگ چالدران بين ايران و عثماني (893 ش):
در اوايل سلطنت شاه اسماعيل اول و تشكيل سلسله صفوي، او توانست كردستان و شهرهاي مقدس عراق را فتح كند و با تكيه بر تشيع اثني عشري، به زودي جمع كثيري از مردم شيعه ساكن در سرزمينهاي عثماني را به سوي خود جلب كند. اين اقدام جسورانه شاه اسماعيل، اگرچه خطرات فراواني را در پي داشت اما سبب تحكيم وحدت سياسي - مذهبي ايران گرديد و همين ويژگي از نظر سلاطين عثماني به مراتب خطرناكتر از احياي ساختار نظامي ايران بود. هنگامي كه سلطان سليم اول، پادشاه نيرومند و مشهور عثماني به سلطنت رسيد، چهل هزار تن از شيعيان را به قتل رساند. او كه خود را خليفه مسلمانان ميخواند، تصميم به توسعه متصرفات خود گرفت و به قصد تصرف تبريز، پايتخت دولت نوبنياد صفوي حركت كرد و جنگ سختي ميان او و سپاه شاه اسماعيل صفوي در منطقه چالدران در حوالي ماكو روي داد. در اين جنگ بر اثر كثرت سپاه عثماني و مجهز بودن به تفنگ و توپخانه، لشكر ايران عقب نشيني نمود و تعداد زيادي از دو طرف كشته شدند. شاه اسماعيل تا حدود همدان عقب نشست و سلطان سليم تبريز را اشغال كرد ولي به زودي بر اثر مقاومت ملي مجبور شد تبريز و آذربايجان را تخليه كند. پس از بازگشت سلطان سليم، شاه اسماعيل ديگر باره به آذربايجان و تبريز رفت و به تعمير خرابيهاي لشكريان عثماني پرداخت. گويند پس از اين واقعه، ديگر كسي شاه اسماعيل را خندان نديد. |
![]() |
4) رحلت حجت الاسلام "ميرزا حسن غفاري تبريزي" مدرس حوزه علميه قم (1379ش):
حجتالاسلام و المسلمين حاج ميرزا حسن غفاري تبريزي در سال 1305ش (1345ق) در تبريز به دنيا آمد و پس از تحصيلات جديد به فراگيري علوم ديني روي آورد. وي پس از پشت سر نهادن مقدمات و سطوح، در بيست سالگي راهي حوزه علميه قم شد و در درس خارج حضرات آيات سيد حسين بروجردي، سيد شهابالدين مرعشي نجفي و سيد محمد محقق داماد حضور يافت. ايشان پس از رحلت آيتاللَّه بروجردي، به آيتاللَّه مرعشي پيوست و ضمن شركت مداوم در هيئت استفتاي آن مرجع بزرگ، خود به تدريس سطوح عالي حوزه مشغول گرديد. وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي به تهران رفت و به تدريس، اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت. از ايشان تاليفاتي بر جاي مانده كه حديث از نظر شيعه، كاوشهاي علمي و تقريرات درس فقه آيتاللَّه بروجردي از آن جملهاند. اين عالم خدمتگزار سرانجام در آخر مرداد 1379ش برابر با بيستم جماديالاول 1421ق بدرود حيات گفت و در بهشت زهرا به خاك سپرده شد. |
5) نزول كتاب مقدس صحف بر حضرت ابراهيم(علیه السلام) |
![]() |
![]() |
8) مرگ "وارِن هستينگِز" سياستمدار انگليسي (1818م):
وارن هسْتينگِزْ، سياستمدار انگليسي در ششم دسامبر 1732 متولد گرديد و با حمايت عمويش توانست به تحصيلات خود ادامه دهد. علاقه وي به ادبيات، او را به سوي ادبيات و تمدن كهن و ريشهدار هند سوق داد. همين مسئله در سال 1750م زمينه شروع به كار وي به عنوان منشي در شركت هند شرقي انگليس شد و از آنجا كه به دنبال كسب شهرت و جوياي نام بود، در همين راه پيش رفت. هستينگز در سي و نه سالگي به حكومت بنگال رسيد و تا سال 1774م به مدت شش سال اين سمت را در اختيار داشت. وي از همين سال به مدت 10 سال تا 1784م به عنوان اولين فرماندار كل هندوستان انتخاب گرديد. هستينگز در اين مسئوليت، با اتخاذ سياستهاي سختِ قضايى و مالي به آن چنان رفتار ظالمانهاي دست زد كه از سوي سياستمداران و حقوقدانان انگليسي، به انجامِ جنايتهاي بزرگ و از جمله سوء استفادههاي مالي و تعدّي به مردم متهم و محكوم محكوم گرديد. بر همين اساس وي در سال 1784م از سمت خود استعفا داده و به انگلستان بازگشت. با اين حال، در نتيجه تلاش برخي از بشردوستان، از رفتار خشونتآميز انگلستان در هند پرده برداشته شد و به محاكمه طولاني مدت هستينگز و البته برائت وي انجاميد. وارن هستينگز سرانجام در بيست و دوم اوت 1818م در 87 سالگي درگذشت. |
9) امضاي قرارداد "ژنو" در مورد عدم تعرض به مجروحين و اسيران جنگ (1864م):
پس از پيشنهاد شخصي به نام هنري دونان مبني بر اين كه خدمت به رنجوران و زخميهاي نظامي، فعاليتي بيطرف محسوب شود، انجمن خيريه ژنو، از اين پيشنهاد استقبال كرد. در نتيجه يك كنفرانس بينالمللي با شركت نمايندگان 16 كشور آسيايى، افريقايى، امريكايى و اروپايى در ژنو تشكيل يافت و موافقتنامه سال 1864م براي بهبود وضع مجروحان نظامي ميادين جنگي تدوين يافت. اين قرارداد كه نمايندگان 12 دولت از كشورهاي شركتكننده آن را در 22 اوت 1864م امضا كردند، شامل اين موارد بود: بيطرف شمردن متصديان خدمات پزشكي نيروهاي مسلح، رفتار انساني با زخميها و بيطرفي غير نظامياني كه داوطلبانه به كمك زخميهاي جنگ ميشتابند. همچنين علامتي بينالمللي به منظور مشخص ساختن اعضا و وسايلي كه در اين راه به كار ميروند پيشبيني شده بود. اين قرارداد زمينه پيدايش سازمان صليب سرخ جهاني گرديد. |
![]() |