کارشناسان حقوق ثبت اختراعات نشان می دهند که مشارکت های خصوصی و دولتی منجر به خروجی های نوآورانه نوید بخشی در ثبت اختراعات می شود. همکاری بین نهادهای خصوصی و نهادهای دولتی دارای پتانسیل برای بهبود انتقال تکنولوژی در فناوری نانو است. مللی که در حوزه نانو – فضا وارد می شوند می توانند در محیط های تعاونی، با توسعه چارچوب ها و شبکه های سازمانی نزدیک بین اشخاص فعال در فناوری نانو، سرمایه گذاری کنند.
 
"قرن بیست و یکم به عنوان قرن نانو مورد ستایش قرار گرفته است و پیشرفت های عمده تکنولوژیکی در کنترل ماده در مقیاس نانو در آن انتظار می رود. با این حال، علیرغم وعده های خود، فناوری نانو همچنان در وضعیت علمی در حال ظهور قرار دارد." این ادعای استاد رافائل زینگ از دانشگاه ودا و دکتر ماریوس فیشر از موسسه ماکس پلانک برای نوآوری و رقابت است. با کار خود در Nano Today که در تاریخ 22 فوریه 2019 منتشر شده است، آنها به دنبال توجه به موضوع انتقال تکنولوژی هستند و این که چگونه دانش، توسط دانشگاه ها توسعه می یابد و به واحدهای خصوصی منتقل می شود و نهایتاً تولید محصولات تجاری را توسعه می دهد.
 
برای مطالعه این موضوع، پروفسور زینگ و دکتر فیشر اطلاعات جمع آوری شده در مورد اختراعات نانو فناوری را با شناسایی تمامی درخواست های ثبت اختراع اروپا در مورد نانوساختارها از سال 1991 تا 2016 مورد بررسی قرار دادند. یافته های آنها نشان داد که اختراعات ثبت شده توسط سازمان های خصوصی و عمومی به طور عمومی در حال افزایش است، هر چند در سطح کوچک.
 
پروفسور زینگ می نویسد: "در حالی که مؤسسات تحقیقاتی هنوز هم به طور مستقل، اکثریت اختراعات خود را توسعه می دهند، اطلاعات ما نشان می دهد که انتقال دانش خصوصی به دانش عمومی در حال تحقق است. تشویق محیطی که مؤسسات تحقیقاتی و شرکت های خصوصی در همکاری با هم به نوآوری در فناوری نانو کمک کنند، یک کار راهبردی است."
 
دو محقق متوجه شدند که اگر چه تعداد ثبت اختراع های مشترک فناوری نانو توسط شرکت های خصوصی و موسسات تحقیقاتی هنوز ممکن است به طور مطلق کم باشد اما از سال 2000 تا کنون افزایش چشمگیری داشته است و در سال های اخیر 8 درصد از تمام اختراعات توسط شرکای دولتی - خصوصی به طور مشترک ثبت شده اند. علاوه بر این، آنها اشاره کردند که پرونده های ثبت اختراع خصوصی - عمومی بیشتر در ادارات ثبت اختراع جریان یافته تا ادارجات عمومی مستقلاً توسعه یافته، و پروفسور زینگ معتقد است که چنین تمایلی برای به دست آوردن حفاظت گسترده تر جغرافیایی و سرمایه گذاری در استراتژی های ثبت اختراع، ارزیابی درونی داخلی را به ارمغان می آورد. قرن بیست و یکم به عنوان قرن نانو مورد ستایش قرار گرفته است و پیشرفت های عمده تکنولوژیکی در کنترل ماده در مقیاس نانو در آن انتظار می رود
 
آنها همچنین دریافتند که در برخی کشورها مانند ایالات متحده، فرانسه و ژاپن، که ثبت اختراع خصوصی بیشتر است، تعداد کل ثبت اختراعات فناوری نانو بیشتر شده است. به نظر می رسد که این کشورها چهارچوب قابل اعتماد و شبکه های سازمانی نزدیک بین اشخاص فعال در فناوری نانو را توسعه داده اند.
 
بر اساس اطلاعات آنها، دانشگاه وستا دارای دو پتنت فناوری نانو در اروپا است. یکی از آنها، حق ثبت اختراع ماده شبه هیدروتلسایت است که در نتیجه مشارکت دانشکده علوم و مهندسی با شرکت خصوصی JDC Corporation بوده است. این دو شریک در تحقیقات در مورد سیستم های تصفیه فاضلاب با هیدروکسیدهای دو لایه نانو مشغول فعالیت بوده اند. این اختراع در سال 2004 ثبت شد و در حوزه های قضایی در سراسر جهان ثبت شده است.  در حالی که مؤسسات تحقیقاتی هنوز هم به طور مستقل، اکثریت اختراعات خود را توسعه می دهند، اطلاعات ما نشان می دهد که انتقال دانش خصوصی به دانش عمومی در حال تحقق است.
 
پروفسور زینگ می گوید: "روابط همکاری در فناوری نانو در افزایش مشارکت خصوصی و دولتی منعکس شده است. جمع آوری دارایی ها، دانش و تکنولوژی ها، نوآوران را با راه های بهتر برای حل چالش های تکنولوژی نوآوری، روبرو می سازد." "برای کشورهای ورودی به حوزه نانو - فضا، ما اعتقاد داریم که ایجاد خوشه های صنعتی که ادغام نهادهای دانشگاهی را دارند، دارای پتانسیل بالایی است."