کنترل وزن در دوران بارداری

حتما می دانید که خانم‌های باردار باید در هر شرایطی (چه لاغر باشند، چه طبیعی، چه چاق) افزایش وزنی متناسب با وضعیت خود داشته باشند. بنابراین استفاده از رژیم‌های غذایی محدود برای کاهش وزن خانم های باردار چاق توصیه نمی شود و باید با توصیه های تغذیه ای مناسب میزان کالری دریافتی و در نهایت، وزن را کنترل کرد. نکات زیر برای دستیابی به این هدف می تواند کمک کننده باشد
 

 ۱) اجتناب از سرخ کردن غذاها و حتی الامکان طبخ غذاها به شکل آب پز، بخارپز و کبابی
 
۲) حذف چربی ها شامل کره حیوانی، مارگارین، خامه، سرشیر، دنبه، پیه و جدا کردن چربی های قابل رویت گوشت قرمز و پوست مرغ قبل از طبخ
 
۳) استفاده از شیر و لبنیات کم چرب به جای شیر و لبنیات پرچرب
 
۴) محدود کردن مصرف شیرینی ها، کیک های خامه ای و دسرهای پرچرب یا شیرین
 
۵) خودداری از مصرف سس های چرب مانند مایونز و سس های مخصوص سالاد و استفاده از سس تهیه شده از ماست کم چرب، کمی نمک، روغن زیتون، آب لیمو یا آب نارنج به جای سس مایونز
 
۶) محدود کردن مصرف زرده تخم مرغ به سه عدد در هفته چه به صورت تنها یا در انواع غذاها مثل کوکو و املت عواقب ناراحتی روحی مادران باردار
انتقال در فعل و انفعالات ژنتیکی و همچنین در رفتار بعدی این کودکان تاثیر می گذارد. دانشمندان برای انجام این تحقیق، ساختار ژنی کودکانی را زیر ذره بین بردند که مادرانشان در زمان بارداری قربانی خشونت در خانه بودند.

 
۱) خوردن میوه های تازه به جای شیرینی و شکلات به عنوان میان وعده
 
۲) محدود کردن مصرف نانهای شیرین (نان قندی، نان شیرمال، شیرینی، کیک و ...) و انواع شکلات و آب نبات
 
۳) مصرف دوغ، آب و آب میوه های طبیعی به جای نوشابه های گازدار ۴) استفاده از میوه هایی نظیر سیب، هلو، گلابی که قند کمتری دارند و محدود کردن مصرف میوه های شیرین مانند انگور، خربزه، خرما، انجیر، توت و...
 

 ۱) در حالت نشسته و در یک مکان ثابت و دایمی غذا بخورید.
 
 ۲) پنج دقیقه قبل از صرف ناهار یا شام یک لیوان آب بنوشید. ۳) قبل از صرف غذا، سالاد (بدون سس مایونز) میل کنید.
 
۴) سعی کنید وعده های اصلی غذا (صبحانه، ناهار و شام) را حذف نکنید، زیرا ناچار به ریزه خواری خواهید شد.
 
۵) غذا را در ظرف کوچک تری بکشید تا مقدار کمتری غذا بخورید.
 
 ۶) پس از صرف غذا و سیر شدن، بلافاصله سفره را ترک کنید.
 
 ۷) غذا را آهسته و با آرامش میل کنید.
 

ناراحتی روحی مادران باردار، موجب مشکلات رفتاری فرزندان می شود. بر اساس تحقیقی تازه کارکرد ژنتیکی نوجوانانی که مادرانشان در زمان بارداری مورد خشونت خانگی قرار بگیرند، تغییر می یابد؛ به این معنا که تهدیدی که نوزاد . در حالت جنینی تجربه می کند، می تواند در کل زندگی او تاثیر گذار باشد.
 
به گزارش خبرنگار یک سایت خبری به نقل از دویچه وله، آیا مادرهای باردار احساسات خود را به جنین منتقل می کنند؟ این سوالی است که اخیرا دانشمندان پی گیری کردند. محققان دانشگاه کنستانس (Konstanz) آلمان به این نتیجه رسیدند که زنان بارداری که زیر فشار روحی هستند، این ناراحتی را به جنین خود منتقل می کنند. این انتقال در فعل و انفعالات ژنتیکی و همچنین در رفتار بعدی این کودکان تاثیر می گذارد. دانشمندان برای انجام این تحقیق، ساختار ژنی کودکانی را زیر ذره بین بردند که مادرانشان در زمان بارداری قربانی خشونت در خانه بودند.
 
تغییر در فعل و انفعالات ژنتیکی نه در ساختار ژن دانشمندان تا کنون احتمال می دادند که بین ناراحتی روحی مادران باردارو رفتار فرزندان آنها رابطه ای وجود دارد. اما یافته ی علمی جدید در این رابطه آن است که در ساختار ژن فرزندان این مادران تغییری ایجاد نمی شود، بلکه فعل و انفعالات ژنتیکی آنها دگرگون می شود. این دانشمندان نتایج تحقیق خود را در نشریه ی علمی Translational Psychiatry منتشر کردند.
 
یکی از این محققان می گوید: «این کودکان در زندگی آینده شان آسیب پذیری بیشتری در رابطه با استرس و بیماریهای روحی پیدا می کنند». به گفته ی آنان، این فرزندان معمولا ترسوتر و از کنجکاوی کمی برخوردار هستند.
 

یکی از دانشمندان دانشگاه کنستانس می گوید: «بدن مادر به جنین خود خبر می دهد که او در یک محیط خطرناک و تهدید آمیز بزرگ خواهد شد. به همین دلیل این کودکان در شرایط سخت سریع تر فرار می کنند یا اینکه سریع تر دست به نبرد می زنند. در حالی که کودکان دیگر در همین شرایط ممکن است آرام بمانند و در وحله ی اول شرایط را وارسی کنند و بسنجند».
 
دانشمندان این تغییرات ژنتیکی را در کودکانی در سنین بین ۱۰ تا ۱۹ سال یافتند که مادرانشان در زمان بارداری مورد خشونت قرار گرفته بودند. محققان برای انجام این تحقیق دادههای ۲۵ مادر با فرزندانشان را بررسی کردند. از این ۲۵ مادر، ۸ مادر ذکر کردند که در زمان بارداری از طرف شریک زندگی خود از لحاظ روحی و جسمی مورد خشونت قرار گرفته بودند.
 

اما در این مسئله همچنان چند پرسش بی جواب مانده است. یکی این که شرایط مادر از چه زمانی به بعد قادر به تاثیر گذاری روی ژنهای کودک است؟ همچنین اینکه استرس مادر از چه حدی می تواند روی جنین تاثیر گذار باشد؟ دانشمندان توضیح میدهند که نتایج این پژوهش هنوز نهایی نیست و تاکید می کنند که در آینده تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام خواهند داد.
 

منبع: 9 ماه انتظار شیرین، بتول جعفری گلستان، چاپ دوم، نوید حکمت، قم 1396