ضعف روحیه همیاری
معلمها و اولیا اکثرا گله می کنند که بچهها روحیه همکاری و مشارکت در کلاس ندارند. این جریان به ویژه بعد از انقلاب ارتباطی و اطلاعاتی و وارد شدن موبایل و اینترنت به زندگی انسان که بسیاری از ارتباطات را مجازی کرده بیشتر لمس می شود، به طوری که بعضا گفته می شود کودکان زندگی در فضاهای تنهایی و کوچک را بیشتر تجربه می کنند. این مسئله باعث شده که روحیه مشارکت و روابط چهره به چهره در میان بچهها کم رنگ شود. اگر بپذیریم که در مدرسه نابغه ها یکی از اهداف اصلی تقویت روحیه همیاری، مشارکت و کارهای دسته جمعی است، سخنی به گزاف نگفته ایم. یکی از نقاط ضعف توسعه علم در کشورهای توسعه نیافته و در حال رشد، این است که محققین ترجیح میدهند در فضاهای انفرادی کار کنند و طبیعتا اکثر داده های تحقیقی انفرادی نسبت به کارهای دسته جمعی در حد ضعیف تر و پایین تری قرار دارد (البته این اصل مسلم و پذیرفته شده و مطلق نیست. چه بسا تحقیقاتی که به طور انفرادی انجام شده و نتایج منحصر به فردی داشته است). مواجهه خلاق یک راهکار و راه حل برای جبران این کاستی محسوب می شود. وقتی بچهها هر روز صبح در انتظار یک تفاوت یا شگفتی باشند، لذا می توانند هر روز شادی و نشاط را تجربه کنند و این امر به معنای از بین رفتن بی تفاوتی و کسالت از فضای آموزشی می باشدبر همین اساس در روش مواجهه خلاق تلاش می شود عوامل جدایی و انفعال شناخته شده و بچهها را به یکدیگر نزدیک تر کنند. مثلا می توان از بچهها خواست در توری بیرون آمده از قاب را با کمک یکدیگر جا بیندازند و یا یک پازل را با کمک هم به پایان برسانند. هر چه بچهها به هم نزدیک تر شوند، فضای دلبستگی و صمیمیت بیشتر شده و کارها با راندمان بالاتری انجام خواهد شد.اضطراب و نگرانی
یکی از معضلات هزاره سوم وجود اضطراب و نگرانی در بچهها ست، البته این موضوعی پیچیده است که باید در خصوص آن اقدامات متعددی را انجام داد. یکی از راههای مقابله با ترس ها، اضطرابها و نگرانی ها ایجاد فضای جدید، نو و متفاوت در کلاس است. یک تحقیق نشان میدهد بچهها در فضاهای آموزشی تکراری بعد از مدتی حضور و رفت و آمد، دچار اضطراب و تشویش ناشی از فضاهای کسل کننده می شوند. این یعنی نیاز به تغییر در محیط، روش تدریس و نحوه برقراری ارتباط که در امر آموزش بسیار مهم و حیاتی محسوب میشود.کسالت و بی نشاطی
نشاط، شرط اول رشد هر کودکی محسوب می شود. اگر شادی و سرور از تدریس گرفته شود، اگر فقط بین ما و بچهها درس و درس خواندن حاکم شود، افت تحصیلی به یقین تنها محصول چنین عملکردی خواهد بود. لذا در مواجهه خلاق تلاش می شود با تنوع بخشی در محیط و توجه به عنصر لذت، کلاس را برای تک تک بچهها شادی آور و توأم با نشاط کرد. بدون نشاط، شادی، لذت و سرور هیچ کلاس درسی بهره وری لازم را نخواهد داشت. بهره وری یک امر آرمانی و اتوپیایی و دور از دسترس نیست بلکه با تلاش، انعطاف در عملکرد و تنوع بخشی به سهولت به دست می آید.بی تفاوتی نسبت به مدرسه
در سال های پایانی قرن بیستم یک تحقیق در مدارس چند کشور جهان ( ایران، فرانسه، مصر، ایتالیا) نشان داد که روز به روز بچهها نسبت به مدارس و مجموعه دروس بی تفاوت تر می شوند. در واقع یکی از مشکلات و چالش های اساسی این بود که اگر چه بچهها در امتحانات موفق می شوند و نمره قبولی می آورند اما بسیاری از آنها نسبت به کل درس و مدرسه و فرآیند یادگیری بی تفاوت هستند. بی تفاوتی زمانی ایجاد میشود که برنامه ریزی آموزشی، روشهای تدریس و فضاهای آموزشی نتوانند با نیازهای روز حرکت کنند. در آن صورت این امکان وجود دارد که بچهها در دروس نمره قبولی بیاورند، اما الزاما به معنای فهم و درک عمیق مطالب محسوب نمی شود. در هر حال مواجهه خلاق یک راهکار و راه حل برای جبران این کاستی محسوب می شود. وقتی بچهها هر روز صبح در انتظار یک تفاوت یا شگفتی باشند، لذا می توانند هر روز شادی و نشاط را تجربه کنند و این امر به معنای از بین رفتن بی تفاوتی و کسالت از فضای آموزشی می باشد (ناظری، ۸۶: ۱۲).منبع: جامعهشناسی نخبهپروری، مهرداد ناظری، چاپ دوم، نشر علم، تهران 1396
.jpg "جدول تعهدات بیمه تکمیلی دی ۱۴۰۴: پوششها و جزئیات کامل را ببینید")
.jpg "بالاخره اسفناج را خام بخوریم یا پخته؟")
