بوم گردی یا اکوتوریسم چیست؟
در سالهای اخیر، رشد علاقه به سفرهای مسئولانه با حاشیه ای فزاینده از گردشگری سنتی آفتاب و ماسه پیشی گرفته است. با برآورد برخی از کارشناسان که اکوتوریسم اکنون 11.4٪ از کل هزینه های مصرف کننده را تشکیل می دهد، این نوع سؤالات مانند اینکه بوم گردی یا اکوتوریسم چیست متداول تر شده است. همچنان که ما شاهد تأثیرات منفی بیشتر گردشگری انبوه در مقاصد محبوب در سراسر جهان هستیم، پاسخ به این سؤالات بسیار حیاتی خواهد شد.در پاسخ به اینکه بوم گردی یا اکوتوریسم چیست، اکوتوریسم، حرکتی که از دهه 1980 میلادی شروع به شکل گیری کرد، قدیمی ترین و رایج ترین کلمه برای بوم گردی است. کلمات کلیدی جدید در صنعت شامل گردشگری پایدار، گردشگری سبز، طبیعت گردی، گردشگری مسئول، گردشگری اخلاقی، مسافرتی آگاهانه، سفر آگاهانه، گردشگری طرفدار فقیر و بسیاری دیگر است. صرف نظر از آنچه شما آن را می نامید، مفاهیم اصلی که این فلسفه ها مشترک هستند این است که صنعت سفر به عنوان یک کل باید شیوه های سازگار با محیط زیست را اتخاذ کند، از میراث طبیعی و فرهنگی یک مقصد محافظت کند و از جوامع محلی حمایت کند. با توجه به اینکه سازمان ملل متحد سال 2017 را به عنوان سال جهانی گردشگری پایدار برای توسعه معرفی کرده است، این به نظر می رسد زمان بسیار خوبی برای تعمیق گفتگو درباره اینکه بوم گردی یا اکوتوریسم چیست، می باشد.
آشنایی با مفهموم بوم گردی در پاسخ به سوال بوم گردی یا اکوتوریسم چیست:
طبق فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد، کلمه ecotour برای اولین بار در سال 1973 ضبط شد و در سال 1982 با "اکوتوریسم" همراه بود. در آنجا، این کلمه اینگونه تعریف شده است: جهانگردی به مناطقی که مورد توجه زیست محیطی قرار دارند (به طور معمول محیط های عجیب و غریب و غالباً در معرض تهدید)، به ویژه برای حمایت از تلاش های حفاظت و مشاهده حیوانات وحشی. مشخصات دسترسی به یک محیط در معرض خطر، کنترل شده تا حداقل اثر سوء ممکن را داشته باشد.اکوتوریسم شاید به بهترین وجه در سال 1990 توسط مگان اپلر وود، بنیانگذار انجمن بین المللی اکوتوریسم (TIES) و نویسنده شش کتاب تأثیرگذار در این زمینه) تعریف شود. آخرین، جهانگردی پایدار او در سیاره محدود، راه حل های زیست محیطی، تجاری و سیاسی، در سال 2017 منتشر شد.
اکنون مدیر مؤسسه بین المللی گردشگری پایدار در هاروارد، اکوتوریسم را چنین توصیف کرد، "سفر با مسئولیت پذیری به مناطق طبیعی که محیط زیست را محافظت می کند و بهزیستی مردم محلی را بهبود می بخشد." به زبان ساده، معنی اکوتوریسم مسافرت است که تأثیر مثبتی در هر دو ECOlogy و ECOnomy یک مقصد معین دارد. یک اشتباهی که بسیاری از افراد مرتکب می شوند این است که فرض می کنند اکوتوریسم همه چیز در مورد حفظ طبیعت و حیات وحش با هر وسیله ضروری است. اما اگر استراتژی توسعه گردشگری یک مقصد یا تجارت به طور فعال منافع مالی مشخصی را برای بومیان فراهم نکند، در واقع اکوتوریسم نیست.
سازمان های غیردولتی دیگر، مانند مرکز مسافرتی با مسئولیت پذیری (CREST که بنیانگذار آن دکتر مارتا هانی نیز به مدت چهار سال به عنوان مدیر اجرایی TIES فعالیت داشته است)، از آن زمان روی مفهوم اپل وود گسترش یافته اند تا تعاریف عمیق تری از اکوتوریسم ارائه دهند.
CREST در حال حاضر اکوتوریسم را چنین تعریف می کند، "سفر با مسئولیت پذیری به مناطق طبیعی که محیط زیست را حفظ می کند، از نظر اجتماعی و اقتصادی رفاه مردم محلی را حفظ می کند و دانش و درک را از طریق تفسیر و آموزش همه افراد درگیر (از جمله کارکنان، مسافران و ساکنان جامعه) ایجاد می کند".
تاریخچه عجیب در مورد اینکه بوم گردی یا اکوتوریسم چیست؟
نخستین ریشه های اکوتوریسم به طرز بحث برانگیز با برنامه Outing Club Sierra شروع می شود، سفرهای سالانه که در سال 1901 راه اندازی شد، کوهنوردان را به منظور نشان دادن شگفتی های طبیعی به اعضاء سرگردانی سیرا نوادا بردند، "تا این افراد بتوانند برای حفظ جنگل ها به عنوان کارگر فعال شوند."جنبش مدرن شروع به ریشه کنی در فعالیت های زیست محیطی دهه 1970 کرد.
برخی منابع بیان می کنند که اصطلاح اکوتوریسم در ابتدا توسط معمار مکزیک محور مکزیکی، هکتور کابلوس-لاسکورین ساخته شده است. وی برای لذت بردن از زیبایی و فرهنگ طبیعی خود از این کلمه برای توصیف سفر به مناطق آسیب دیده استفاده کرد. در سال 1981 سبالوس-لاسکورین رئیس جمهور بنیانگذار انجمن حفاظت از طبیعت مکزیک، با نفوذ ترین سازمان های غیر دولتی مکزیک در عرصه حفاظت شد. وی در سال 1984 نخستین آژانس اکوتوریسم مکزیک، ECOTOURS را تأسیس کرد. کتاب 315 صفحه ای وی در مورد جهانگردی، اکوتوریسم و مناطق حفاظت شده در سال 1996 توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت IUCN) ) منتشر شد.
وی سالها به عنوان مشاور اکوتوریسم هم در IUCN و هم در سازمان جهانگردی جهانی سازمان ملل خدمت کرد. مگان اپلر وود یکی دیگر از نخستین پذیرندگان جنبش اکوتوریسم بود. او یک زیست شناس جوان حیات وحش بود که توسط بنیانگذار صندوق حیات وحش (و مدیر سابق سازمان حفاظت محیط زیست) استخدام شد. تیم تمام ستاره آنها در این زمان همچنین شامل راسل میترمایر (رئیس جمهور فعلی کنسول حفاظت بین المللی) و توماس لاویو بود که به "خدای تنوع زیستی" معروف است. گفتگوی بزرگی در مورد یافتن راه هایی برای بهره مندی از مردم محلی که می خواستند مناطق طبیعی را حفظ کنند، بود.
افرادی که از جنگلهای بارانی بازدید می کنند، اکثر مزایایی را که مردم محلی می دیدند به دست می آوردند. برای اکوتوریسم در دهه 90 و قبل از بازگشت به خانه در سال 1988، اِلپر وود برای ساخت PBS به تولید توریست محیطی پرداخت. او شروع به رونق بخشیدن به سازمان های غیردولتی حفاظت از مستندات مربوط به اکوتوریسم کرد که اولین تحقیق جهانی در مورد چگونگی کمک گردشگری به حفظ منابع طبیعی و رفاه محلی است.
هنگامی که آن پروژه بودجه خود را از دست داد، در تماس با وی قرار گرفت و انجمن بین المللی اکوتوریسم را آغاز کرد. هدف این سازمان مشارکت در توسعه اکوتوریسم به عنوان ابزاری مناسب برای حفاظت، محافظت از تنوع زیستی فرهنگی و توسعه پایدار جامعه بود.
در اصل باید گردشگری به گونه ای انجام شود که برای حفاظت از محیط زیست و جوامع محلی و احترام به فرهنگ های محلی مفید باشد. تغییر غذا، کشاورزی ارگانیک، بشردوستانه، نگرانی در مورد قاچاق انسان و سوءاستفاده جنسی کودکان، تجارت عادلانه، جبران کربن و رفاه حیوانات همه شاخه های اصلی اکوتوریسم هستند.
در حال حاضر اکوتوریسم یکی از سریعترین بخش ها در صنعت مسافرتی محسوب می شود (سالانه حدود 5٪) و تقریباً 6٪ از تولید ناخالص داخلی جهان را به خود اختصاص می دهد. حتی هنگامی که بازار گردشگری سنتی راکد می شد، پیش بینی جهانی UNWTO رشد سریع صنعت اکوتوریسم را طی یک دهه آینده پیش بینی می کرد.
بوم گردی یا اکوتوریسم چیست و اصول آن چگونه است؟
اکوتوریسم اساساً همه چیز را در مورد گرد هم آوردن حفاظت از طبیعت / حیات وحش، جوامع محلی و صنعت سفر مسئول برای اطمینان از توسعه متمرکز بر پایداری بلند مدت و نه سود کوتاه مدت دارد.
هدف، توسعه اقامتگاه ها، فعالیت ها و جاذبه های گردشگری است که به نفع همه افراد می شود: جانوران محلی، افراد محلی، ذینفعان صنعت سفر و مسافران به طور یکسان. با توجه به این ماموریت، صنعت اکوتوریسم طی چند دهه گذشته به طور جمعی تعدادی از اصول اصلی راهنما را توسعه داده است. اگرچه مقررات بین المللی و اعتباربخشی همچنان مبهم مانده است، این دستورالعمل ها یک طرح کلی برای توسعه مسئولانه گردشگری ارائه می دهند. بسیاری از این اصول مطابق با شورای جهانگردی پایدار جهانی است که لیست گسترده ای از معیارها را برای مقصد، هتل ها و اپراتورهای تور پایدار تهیه کرده است.
منبع: greenglobaltravel.com
