واقیعتهایی دربارهی بوقلمون
گوشت تیرهی بوقلمون دارای ویتامین و مواد معدنی بیشتری است. درمقابل گوشت روشنتر بوقلمون دارای چربی و کالری بیشتری است.برای پخته شدن، دمای داخلی گوشت بوقلمون باید به ۷۴ درجه سانتیگراد برسد.
بوقلمون مزرعهای نسبت به بوقلمون صنعتی دارای امگا ۳ بیشتری است.
با جدا کردن پوست بوقلمون بیشترِ چربی آن هم استخراخ میشود.
مواد غذایی در گوشت بوقلمون
گوشت سفید و قرمز بوقلمون هر یک دارای مواد ریزمغذی متفاوتی هستند.۸۵ گرم گوشت کبابی و فراورینشدهی سینهی بوقلمون دارای این مواد است:
۱۳۵ کالری؛
۳/۲۶ گرم چربی؛
صفر گرم کربوهیدرات؛
۲۴/۷ گرم پروتئین.
مواد غذایی در همین مقدار گوشت تیرهی بوقلمون عبارتاند از:
۱۷۳ کالری؛
۵/۱۳ گرم چربی؛
صفر گرم کربوهیدرات؛
۲۳/۵۵ گرم پروتئین.
گوشت بوقلمون همچنین دارای ریزمغذیهای زیر است:
ویتامین B6؛
ویتامین B12؛
نیاسین یا ویتامین B3؛
کولین؛
سلنیوم؛
زینک.
گوشت تیرهی بوقلمون ویتامینها و مواد معدنی بیشتر دارد اما در مقابل چربی و کالری آن هم بیشتر است.
گوشت بوقلمون دارای آمینواسید تریپتوفان است. برخی باور دارند به همین دلیل افراد بعد از میل کردن خوراک سنگین بوقلمون دلشان میخواهد چرت بزنند. بااینحال مقدار تریپتوفان موجود در بوقلمون آنقدر نیست که باعث احساس خوابآلودگی شود. درحقیقت همهی انواع گوشت دارای تریپتوفان هستند.
خواص گوشت بوقلمون
مقدار تریپتوفان موجود در گوشت بوقلمون نهتنها باعث خوابآلودگی نمیشود بلکه میتواند باعث سرزندگی بیشتر شود!میل کردن غذاهایی مانند گوشت بوقلمون با مقدار پروتئین بالا باعث تقویت احساس سیری در افراد میشود و بنابراین فرد برای مدت بیشتری احساس سیری میکند.
جذب پروتئین کافی به حفظ ماهیچهها و ثبات سطح انسولین در بدن کمک میکند. به یاد داشته باشید که پروتئین را میتوانید از انواع گوشت دریافت کنید و بدن انسان در هر وعده امکان جذب مقدار معینی پروتئین را دارد.
بنابراین منبع پروتئین سالم و کمچرب را در وعدههای غذایی مختلف داشته باشید تا بدنتان بتواند در وعدههای مختلف پروتئین جذب کند. میتوانید پروتئین را از منابع دیگری مانند آجیل، ماهی، لبنیات، سویا و حبوبات دریافت کنید.
چون بیشتر چربی بوقلمون در پوست آن است، خیلی ساده با جداکردن آن میتوانید خوارکی سالمتر و کمچربتر داشته باشید.
تریپتوفان موجود در بوقلمون ممکن است به افزایش سطح سروتونین در بدن کمک کند که نتیجهی آن هشیاری و سرزندگی بیشتری است. هرچند مقدار آن کم است اما چنین تأثیری بههمراه دارد.
سینهی بوقلمون نسبت به دیگر قسمتها چربی و کالری کمتری دارد. اینطور نیست که غذایی که با بوقلمون تهیه شده باشد، سالمتر باشد. بهطور مثال همبرگر بوقلمون ممکن است بهاندازهی همبرگر گوشت گاو چربی اشباع داشته باشد؛ بستگی به این دارد که چقدر گوشت تیرهی بوقلمون در تهیهی خوراک بهکار رفته باشد.
همیشه مواد غذایی را از نظر اندازهی چربی و مقدار گوشت کمچرب بررسی، محصولات مختلف را مقایسه و سالمترین را انتخاب کنید.
رژیم غذایی
از مصرف خوراکیهای فراوریشدهی بوقلمون مانند هاتداگ، سوسیس یا کالباس خودداری کنید یا دستکم مصرف آنها را کاهش دهید. حتی مواد کمتر فراوریشده مانند همبرگر آمادهی بوقلمون دارای مقدار زیادی نمک و مواد نگهدارنده هستند.بهدنبال بوقلمون تازه، کمچرب و ارگانیک باشید که در مزرعه، در شرایطی انسانی و بدون آنتیبیوتیک پرورش یافتهاند. در پرورش بوقلمون بهروشهای صنعتی و کارخانهای، به آنها آب، نمک و مواد نگهدارنده تزریق میشود تا اندازهی بزرگتر و ماندگاری بیشتری داشته باشند. بوقلمونهای پرورشیافته در مزرعه و مرتع به روش طبیعی همچنین امگا۳ بیشتری دارند.
برای رفع احتمال انتقال بیماری، هنگام پخت بوقلمون مطمئن شوید دمای لایههای درونی گوشت به ۷۴ درجه سانتیگراد میرسد.
خطرات احتمالی مصرف گوشت بوقلمون
محصولات فراوریشدهی بوقلمون دارای مقدار زیادی سدیم هستند که برای سلامتی زیان دارد. بیشتر گوشتهای فراوریشده دودی میشوند یا دارای نیتریت سدیم هستند. این مواد با آمینها که بهطور طبیعی در گوشت وجود دارند، ترکیب میشود و ترکیبات ان-نیترو (N-nitro) را تشکیل میدهند که سرطانزا هستند.پژوهشهای مختلفی رابطهی بین خوراکیهای فراوریشده و بروز سرطان را نشان دادهاند. احتمال چاقی، بروز بیماریهای قلبی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، سرطان و ناباروری با افزایش مقدار مصرف این موارد بیشتر میشود. تاجاییکه میتوانید مصرف بوقلمون فراوریشده را کاهش دهید.
بوقلمون دارای مادهی معدنی سلنیوم است. بنا بر برخی پژوهشها جذب مقدار زیاد سلنیوم ممکن است احتمال بروز سرطان رودهی بزرگ، پروستات، ریه، مثانه، پوست، مری و معده را افزایش دهد.
نمیتوان ادعا کرد تنها با تنظیم مقدار مصرف گوشت بوقلمون میتوانیم سلامتیمان را تقویت کنیم؛ رژیم غذایی بهطورکلی در این مسئله تأثیرگذار است. بهتر است دامنهی متنوعی از خوراکیها و غذاهای سالم و سودمند را به مقدار مناسب در برنامهی غذاییتان قرار بدهید و تنها روی یک مادهی غذایی تمرکز نکنید.
منبع: سایت چطور