نحوه شهادت امام جواد (ع)
در مورد چگونگی شهادت امام جواد (ع) نقل شده است که ایشان در سال ۲۲۰ هجری قمری به دستور معتصم عباسی و توسط ام الفضل، دختر مأمون و برادرزاده معتصم که همسر امام جواد (ع) بود مسموم شد و به شهادت رسید.
محل دفن امام جواد (ع)
امام جواد (ع) را در کنار پدربزرگش امام موسی کاظم (ع) در شهر کاظمین به خاک سپرده شد. به عبارت دیگر پدر و فرزند امام رضا (ع) در کنار یکدیگر و در شهر کاظمین مدفون می‌باشند.
تاریخچه حرم امام جواد (ع) و امام موسی کاظم (ع)
حرم کاظمین در طول سالیان دراز توسط افراد مختلفی بازسازی شد و توسط افرادی هم دچار خسارت‌هایی گردید علاوه بر این که بعضی از عوامل طبیعی از جمله طغیان رودخانه هم در زمان‌هایی باعث وارد آمدن خسارت به این حرم شریف شده است. در ادامه به طور خلاصه تاریخچه‌ای از این بازسازی‌ها را مرور می‌کنیم.امام موسی کاظم (ع) پدربزرگ امام جواد (ع) زمانی که در شهر بغداد به سر می‌بردند زمینی را در قبرستان قریش خریداری کردند تا بعد از وفات در آنجا دفن شوند. این زمین امروزه در شهر کاظمین قرار دارد و بعد از امام موسی کاظم (ع) امام جواد (ع) در پشت قبر ایشان مدفون شدند.
در سال ۲۲۰ قمری بعد از شهادت امام جواد (ع) بر روی قبر ایشان و مزار امام موسی کاظم (ع) بقعه‌ای بنا کردند و نامش را کاظمیه گذاشتند. در کنار این بقعه هم مسجد باب التین ساخته شد که مزار این دو امام در آن مسجد زیارت می‌شد.
در سال ۳۳۶ قمری احمد ابن بویه از پادشاهان شیعی آل‌بویه بقعه‌ای باشکوه‌تر از قبل برای این دو امام بنا کرد و بر روی هر کدام از قبر‌ها ضریح جداگانه‌ای از چوب ساج گذاشت. در این بقعه جدید برای هر یک از دو امام یک گنبد ساخته شده بود.
در سال ۳۶۹ قمری عضد الدوله دیلمی حرم کاظمین را توسعه داد. او دور تا دور شهر را دیوار کشید و بیمارستانی بین کاظمین و بغداد تأسیس کرد تا به زائران خدمات بدهد.
در سال ۴۴۱ قمری در پی درگیری بین شیعیان و اهل سنت در بغداد آتش‌سوزی بزرگی رخ داد که خسارت‌های زیادی به حرم کاظمین وارد کرد. ابوالحرث ارسلان بساسیری به کمک ابونصر فیروز حرم و مناره‌ها را بازسازی کردند و دو صندوق بر روی مزار دو امام نصب کردند.
در سال ۴۹۰ قمری مجدالملک ابوالفضل براوستانی، وزیر شیعی پادشاهان سلجوقی حرم کاظمین را بازسازی کرد و بنا‌های جدیدی را در اطراف آن ساخت. او دیوار‌ها را کاشی‌کاری کرد و در قسمت شمالی حرم مسجد بزرگی ساخت و استراحتگاهی برای زائران در نظر گرفت.
در سال ۵۶۹ قمری رود دجله طغیان کرد و آسیب‌هایی به حرم وارد شد. این مسئله باعث شد تا در سال ۵۷۵ قمری الناصر لدین الله، خلیفه عباسی به کمک وزیر شیعه خود تعمیراتی را بر روی حرم انجام دهد. آن‌ها حجره‌هایی را در اطراف حرم ساختند که دارالضیافه نام داشت و میزبان زائرانی بود که تمکن مالی نداشتند. این خلیفه و فرزندش چند بار دیگر نیز حرم کاظمین را ترمیم کردند.
در سال ۶۵۶ قمری هلاکو خان به شهر کاظمین حمله کرد و این شهر را طعمه تاراج و حریق کرد. دو سال بعد از آن عطاملک جوینی در زمانی که بر عراق حکومت می‌کرد حرم کاظمین را بازسازی نمود.
بعد از آن باز هم حرم به خاطر طغیان رود دجله خسارت‌هایی دید که سلطان اویس جلایری آن‌ها را بازسازی کرد.
در سال ۹۲۶ قمری و در دوران حکومت صفویه و توسط شاه اسماعیل صفوی عمده‌ترین تعمیرات بر روی حرم کاظمین انجام شد. در این دوران تمامی بنا‌های حرم خراب شد و بنای باشکوهی شامل رواق در چهارسو، صحن، حرم و دو گنبد کاشی‌کاری شده ساخته شد. همچنین دو صندوق زیبای خاتم بر روی قبر دو امام قرار داده شد.
سلطان محمد خدابنده برادر شاه اسماعیل کار‌های او را تکمیل کرد.
سلیمان قانونی بعد از سلطه عثمانی‌ها بر بغداد منبری زیبا از آجر و کاشی به حرم کاظمین تقدیم کرد.
شاه عباس صفوی برای اولین بار ضریحی از جنس فولاد بر روی قبر دو امام مدفون در کاظمین ساخت.
در سال ۱۰۴۵ قمری شاه صفی چهار مناره در گوشه‌های صحن ساخت.
در سال ۱۲۱۱ قمری در دوران قاجار آغامحمدخان تعمیراتی را بر روی حرم کاظمین انجام داد. او دو گنبد کاظمین را از پایین تا بالا با طلای ناب پوشاند و ایوان جنوبی را هم طلاکاری کرد و کف حرم را هم با سنگ مرمر سنگفرش نمود.
در سال ۱۲۲۱ قمری فتحعلی شاه داخل رواق‌ها را آینه‌کاری و کاشی‌کاری کرد.
در سال ۱۲۸۳ قمری ناصرالدین‌شاه ضریحی از جنس نقره بر روی دو مزار قرار داد.
امروزه حرم کاظمین ۱۴۵۱۴ مترمربع مساحت دارد.
منبع: سایت ستاره
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
