30 مهر 1388 / 3 ذی القعده 1430 / 22 اکتبر 2009 |
1) اعزام سپاهيان انگليسي و هندي به جنوب ايران و تشكيل پليس جنوب (1290 ش) در زمان صدارت مستوفي الممالك كه دولت درصدد اعاده امنيت و ايجاد رفاه براي مردم بود، دولت انگليس با تباني دولت روسيه اخطاريه شديدي براي دولت ايران فرستاد و با اشاره به ناامنيها و دستبردها به قافلهها و اموال بازرگانان انگليسي و هندي متذكر شد كه با اين روند، دولت انگلستان خود را ناگزير ميبيند تا در جنوب ايران و فارس، قواي نظامي تشكيل دهد و سازماني شبيه قزّاقخانه كه روسها در شمالِ كشور اداره ميكند، در جنوب سازماندهي كنند. در اين اخطاريه آمده بود كه هزينه نگهداري اين قشون را دولت ايران بايد از محل سود گمرك جنوب و ماليات فارس تأمين كند. هر چند مجلس در برابر اين خواست نامشروع، انگليسيها مقاومت كرد ولي با شروع جنگ جهاني اول، استعمارگر پير، خود را به ايران تحميل نمود و پس از مدتي، پليس جنوب را در اين منطقه تشكيل داد. |
2) اعلام قطع رابطه سياسي ايران و انگليس (1331 ش) در روز سي مهر 1331، قطع رابطه سياسي ايران و بريتانيا پس از تصويب هيئت وزيران تسليم كاردار سفارت انگلستان در تهران شد و دكتر سيد حسين فاطمي وزير امور خارجه وقت دولت مصدق، آن را اعلام كرد. علت قطع رابطه ايران با انگلستان، بياعتنايي لندن به خواستهاي ملت ايران در احقاق حقوق خود به ويژه در ملي كردن صنعت نفت عنوان گرديد. پس از دهها سال نفوذ بيحد و حصر استعمارگران انگليسي در حكومت ايران از دوران قاجار تا پهلوي، اين نخستين بار بود كه به حضور انگلستان در ايران، اگرچه به شكل ظاهري، پايان داده شد. هرچند انگلستان، پس از كودتاي 28 مرداد 32 بار ديگر در كنار آمريكا، سياستهاي قبلي خود را در پيش گرفت. |
3) صدور قطعنامه مجمع عمومي سازمان ملل متحد درباره جنگ ايران و عراق (1361 ش) بنا به تقاضاي عراق، موضوع جنگ براي اولين بار با عنوان تبعات طولاني شدن منازعه مسلحانه بين ايران و عراق، در دستور كار سي و هفتمين اجلاس عمومي سازمان ملل متحد قرار گرفت. مجمع عمومي در 30 مهر 22 ( 1361 اكتبر 1982 م) با 119 رأي موافق، 1 رأي مخالف (جمهوري اسلامي ايران)، 15 رأي ممتنع و 20 غايب، قطعنامه 37/3 را تصويب كرد كه مهمترين اقدام مجمع در قبال جنگ ايران و عراق به حساب ميآيد. عنوان اين قعطنامه خود حاكي از آن بود كه آنچه مجمع را وادار به صدور قطعنامه كرد ادامه منازعه است و نه شروع جنگ و تجاوز. همچنين تا زماني كه عراق در داخل خاك ايران پيشروي كرده بود، مجمع، سكوت و انفعال اختيار كرده بود ولي با آزادسازي خرمشهر و عقبنشيني و شكست سهمگين رژيم بعث، مجمع به فكر صدور قطعنامه افتاد. وجود تنها يك رأي مخالف به قطعنامه مجمع، جمهوري اسلامي ايران را به كلي از مجمع، در خصوص جنگ عراق با ايران، نااميد كرد. |
4) عمليات عاشوراي 4 در منطقه هورالهويزه (1364ش) عمليات عاشوراي 4 با هدف انهدام نيروهاي دشمن در منطقه عملياتي غرب درياچه ام النعاج واقع در هورالهويزه توسط سپاه پاسداران و در وسعتي در حدود 110 كيلومتر مربع صورت گرفت. در اين عمليات 64 پايگاه و 7 آبراه در غرب درياچه ام النعاج آزاد و بيش از صد فروند قايق بزرگ و كوچك و انواع سلاحهاي سنگين و نيمه سنگين و چندين انبار مهمات و... از دشمن منهدم شد. به غنيمت گرفتن 27 فروند قايق، 4 قبضه خمپارهانداز، 2 قبضه توپ ضدهوايي و تعداد زيادي سلاح دوشكا و آرپيجي هفت از ديگر نتايج اين عمليات بود. در اين عمليات، دشمن بيش از سيصد نفر كشته و زخمي به جاي نهاد، 25 پاسگاه منهدم شد، يك فروند هواپيماي دشمن سقوط كرد و 110 كليومتر مربع از زمينهاي منطقه آزاد شد. |
5) راهاندازي شبكه پيام (تله تكست) سيما (1374 ش) |
6) تولد "ابن مُنَيِّر" فقيه و مفسر مسلمان مصري(620 ق) ابوالعبّاس ناصرالدين احمد بن محمد بن منصور معروف به ابن مُنَيِّر در اسكندريه در مصر زاده شد. وي علوم مقدماتي را نزد پدرش فراگرفت و سپس رشتههاي مختلف علوم ديني چون فقه، ادبيات عرب و علوم قرآن را نزد اساتيد مشهور زمان آموخت و در اين رشتهها تخصص يافت. ابن مُنَيِّر در دوران زندگي خود، مناصب مختلفي داشته و مدتي متصدي قضاوت بوده است، هرچند كه با سعايت و حسادت جمعي از دشمنانش از اين كار بركنار شد. از اين دانشمند مسلمان، آثار متعددي در زمينهي تفسير قرآن و ديگر علوم برجاي مانده كه كتاب الانصاف فيما تَضَمَّنَهُ الكَشّاف مِن الاعتِزال، بارها در قاهره به چاپ رسيده است. همچنين البحر الكبير و نيز تحريرُ التَنزيه و تَحذيرُ التشبيه از ديگر آثار اوست. ابن مُنَيِّر در 63 سالگي در اسكندريهي مصر درگذشت و در مسجدي كه امروزه به جامع المُنَيِّر معروف است به خاك سپرده شد. |
7) رحلت استاد كبير "آيتاللَّه سيدمحمد فشاركي" فقيه محقق و عالم امامي(1316 ق) سيدمحمد بن امير سيد قاسم طباطبايى فشاركي اصفهاني، از بزرگان علماي شيعه در اوايل قرن چهاردهم هجري و از شاگردان ميرزاي شيرازي است. او در همان زمان، مرجعِ تدريسِ افاضل بسياري در سامرا بود. پس از وفات استاد، راهي نجف اشرف گرديد و حوزهي درس وي نيز در آن سامان برپا شد. ميرزاي ناييني و حاج شيخ عبدالكريم حائري و ديگر بزرگان از شاگردان ايشان هستند. مراتب علم و فضل آيت اللَّه فشاركي به اندازهاي است كه دركلمات برخي از بزرگان به "استادِ كبير" معروف ميباشد. علي رغم فراهم بودن شرايط لازم جهت به دست گرفتن رياست علمي و مرجع ديني، به اين امور اعتنايي نكرد و تنها به تدريس و تاليف پرداخت. اِصالةُ البَرائه، الاغتسالِ و الفُروعُ المُحَمَّديَّه ازآثار اوست. مدفن اين عالم بزرگ در نجف واقع شده است. |
8) اختراع باتري در هلند (1740م) |
9) مرگ "پُل سِزان" نقاش معروف قرن نوزدهم فرانسه (1906م) پُل سِزان نقاش شهير فرانسوي، در 19 ژانويه 1839م در فرانسه به دنيا آمد. وي از كودكي علاقه وافري به نقاشي داشت ولي بنا به اصرار پدرش، وارد دانشكده حقوق شد و سپس در بانك پدر به كار پرداخت. سزان، مدتها با پدر در مبارزه بود تا بالاخره در 24 سالگي پدرش به او اجازه داد براي تحصيل نقاشي به پاريس برود. در اين هنگام، مبارزه ديگري براي او آغاز شد زيرا سِزان عليرغم تلاش فراوان، موفق به قبولي در آزمون ورودي براي تحصيل در رشته نقاشي، نگرديد. در اين دوره، از تابلوهاي سزان كمترين استقبالي به عمل نيامد و كارهاي او با انتقادهاي شديد مواجه شد. اين دوره تا پنجاه سالگي سزان ادامه يافت تا اينكه وي با فروش تابلوهاي خود، كم كم شهرت پيدا كرد، با اين حال او را نابغه شكست خورده ميناميدند. اما سزان دست از تلاش برنداشت. وي با كار پيگيرانه و كنكاشهاي سرسختانهاش، نقاشي اروپايي را از قيد تابعيت قوانين رؤيت رهانيد و در پژوهشهاي خود به تعالي دقيقي ميان واقعيت و انتزاع رسيد. پل سزان به قصد ايجاد يك روش جديد در نقاشي حركت كرد و با تلاش خود به طريقي نو دست يافت كه راه را براي تحول بعدي نقاشي گشود. از اينجاست كه هنر آبستْرِه يا انتزاعي ايجاد شد كه در ميان هنرمندان نسل بعد تاثير نهاد. در اين ميان، كوبيستها، كه نقاشي آنها مبتني بر نقاشي اشيا و حتي موجودات به شكل هندسي است، بيش از سايرين از نتيجه كشفهاي پل سزان بهره بردند. اين امر به آنجا رسيد كه پل سزان به سبب تجربههاي نو و دستآوردهاي ارزشمند هنرياش به عنوان پدر نقاشي مدرن شناخته شد. وي، مسير واقعگرايي را پيمود و با طغيان عليه ابتذال آكادمي گرايي، در طلب سلامتي و درستي هنر بود. پل سزان در اواخر عمر شهرت فراوان يافت تا آنكه در 22 اكتبر 1906م در 67 سالگي درگذشت. با اين حال قيمت آثار او در سالهاي پس از مرگ، به طرز شگفتآوري، افزايش يافت. |
10) ارائه نخستين ماشين فتوكپي (1938م) |
11) درگذشت "پول تريستان برنار" نويسنده فكاهينويس و انتقادي فرانسه (1947م) پول تريستان برنار، نمايشنامه نويس و رماننويس فرانسوي در هفتم سپتامبر 1866م در شهر برانسون فرانسه به دنيا آمد. وي در پاريس به تحصيلات خود در رشته حقوق ادامه داد و پس از اشتغال به مشاغل گوناگون ديگر، به كار ادبي پرداخت. تريستان پس از موفقيت در انتشار دو رمان، استعداد خود را در نوشتن كمدي به كار انداخت و آثاري در اين زمينه منتشر كرد كه همه، با استقبال كم نظير مردم مواجه گرديد. طنزي كه در برخي نمايشنامههاي تريستان به كار رفته از استادي و جاذبهاي برخوردار است كه خاص اوست. رمانهاي طنزآميز و آميخته با بذلهگويى و مزاح برنار نيز مانند كمديهايش از پيروزي بسيار برخودار شد. برنار از محبوبترين چهرهها در عالم ادب و در جامعه زمان خويش است. نمايشنامههاي كوتاه و فراوان و خندهآور او هم سرگرم كننده است و هم تجزيه و تحليلي است از زندگي طبقه كاسبكار كه با طنزي هوشيارانه و هجوي دلپذير پيش چشم بيننده گذارده ميشود. از مهمترين آثار برنار ميتوان به كافه كوچك، خاطرات جوان سر به راه و دلدادگان و دزدان اشاره كرد. برنار تريستان سرانجام در 22 اكتبر 1947م در 81 سالگي درگذشت. |
12) اجلاس مقامات انگليس، فرانسه و اسرائيل در پي ملي شدن كانال سوئز (1956م) در روز 22 اكتبر 1956م اجلاس وزيران خارجه فرانسه، انگليس و نخستوزير رژيم صهيونيستي در پاريس برگزار شد. رژيم اشغالگر قدس نيز كه در آن زمان، مصر را بزرگترين دشمن خود در جهان عرب ميدانست، در نظر داشت با سوء استفاده از اين فرصت، ضربهاي اساسي بر مصر وارد كند. يك هفته پس از اين اجلاس سري، ارتشهاي اين كشورها به طور مشترك به مصر حمله كردند، هر چند در رسيدن به اهداف خود، ناكام ماندند. |
13) روز ملي "واتيكان" واتيكان با وسعتي كمتر از نيم كيلومتر مربع و جمعيتي در حدود هزار نفر در جنوب قاره اروپا، به دور از درياي آزاد، در كشور ايتاليا و در قسمت غربي شهر رم واقع شده است. زبان رسمي كشور كوچك واتيكانْ ايتاليايي و زبان رسمي كليسا لاتين است. مردم واتيكان پيرو مذهب كاتوليك بوده و واحد پول آن يورو است. حكومتِ واتيكان مذهبي است و تحت نظر رهبر كاتوليكهاي جهان، اداره ميشود. در حقيقت، واتيكان، مركز سازمانِ جهاني كاتوليكهاي جهان است. استقلال واتيكان در سال 1929 از ايتاليا به دست آمد. نوع حكومت در كشور واتيكان پاپنشين است. 22 اكتبر سالروز انتخاب پاپ ژان پل دوم در سال 1978 روز ملي واتيكان نامگذاري شده است. (ر.ك: 7 ژوئن) |