خدا با دنیاطلبان چگونه برخورد می کند؟
خداوند در آیه 15 سوره هود می فرماید:«مَنْ کانَ یُریدُ الْحَیاةَ الدُّنْیا وَ زینَتَها نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمالَهُمْ فیها وَ هُمْ فیها لا یُبْخَسُونَ»
«کسانی که زندگی دنیا و زینت آن را بخواهند (نتیجه) اعمالشان را در همین دنیا به طور کامل به آنها می دهیم و چیزی کم و کاست از آنها نخواهد شد»
خداوند در این آیه دنیاطلبان را که از آخرت خود غافل اند تهدید می کند. شیوه الهی در این باره به این صورت است که دنیاطلبان را در همین دنیا به کمال مطلوب شان می رساند و نتایج اعمال شان را نیز به طور کامل در همین دنیا به آن ها واصل می کند. همانطور که می دانید نظشام جاری عالم بر اساس علت و معلول است و برای هم عملی بدون در نظر گرفتن نیت آن یک عکس العمل در نظر گرفته شده است. این در حالی است که آرمان های اخروی علاوه بر عمل باید نیتش نیز برای رضایت خدا باشد تا اجر اخروی به همراه داشته باشد. خداوند در آیه بعدی می فرماید:
«أُولئِکَ الَّذینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فیها وَ باطِلٌ ما کانُوا یَعْمَلُونَ»
«(ولی) آنها در آخرت، جز آتش (سهمی) نخواهند داشت و آنچه را در دنیا (برای غیر خدا) انجام دادند بر باد می رود و آنچه را عمل می کردند باطل و بی اثر می شود»
دنیا طلبان بر اساس این ایه نتیجه سعی شان را در دنیا می گیرند و در آخرت هیچ بهره ای جز آتش جهنم نخواهند برد. بنابراین در دنیا که وظیفه انسان عبادت است و نیاز به قصد قربت دارد، عمل بدون قصد قربت باطل است و اگر عملی بدون قصد قربت و به خاطر دنیا انجام شده نتیجه آن نیز محدود به دنیا خواهد بود و در قیامت اجری نخواهد داشت.
زیبایی های دنیا وسیله ازمایش است
اگر در جهان مادی بنگریم پر است از زیبایی هایی که می تواند انسان را مسحور خودش کند. عشق به زن و فرزند، آرزوی ثروت فراوان و... از جمله این نعمت ها هستند اما خداوند در آیه 14 سوره آل عمران تاکید کرده است که این ها همه وسیله ازمایش هستند و نباید روی ان ها سرمایه گذاری بلند مدت برای آخرت نمایید:«زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنینَ وَ الْقَناطیرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَ الْأَنْعامِ وَ الْحَرْثِ ذلِکَ مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ»
«محبت امور مادی، از زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسبهای ممتاز و چهارپایان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است (تا در پرتو آن، آزمایش و تربیت شوند ولی) اینها (در صورتی که هدف نهایی آدمی را تشکیل دهند) سرمایه زندگی پست (مادی) است و سرانجام نیک (و زندگیِ والا و جاویدان) نزد خداست.»
خداوند بعد از این که مادیات و خصوصیات آن ها را بیان می کند در آیه بعد تعدادی از نعمت های بهشتی خود را متذکر می شود که قرار است افراد باتقوا از آن بهره مند شوند:
«قُلْ أَ أُنَبِّئُکُمْ بِخَیْرٍ مِنْ ذلِکُمْ لِلَّذینَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصیرٌ بِالْعِبادِ»
«بگو: «آیا شما را از چیزی آگاه کنم که از این (سرمایه های مادی) بهتر است؟» برای کسانی که پرهیزگاری پیشه کرده اند (و از این سرمایه ها در راه مشروع و حق و عدالت استفاده می کنند) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر) باغهایی است که نهرها از پایِ درختانش می گذرد همیشه در آن خواهند بود و همسرانی پاکیزه و خشنودی خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امورِ) بندگان بیناست.»
عاقبت دنیاطلبان چیست؟
وقتی که آیه 30 سوره آل عمران را بخوانید به آخر و عاقبت دنیاطلبان پی خواهید برد:«یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَیْنَها وَ بَیْنَهُ أَمَداً بَعیداً وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»
«روزی که هر کس آنچه را از کار نیک انجام داده حاضر می بیند و آرزو می کند میان او و آنچه از اعمال بد انجام داده فاصله زمانیِ زیادی باشد. خداوند شما را از (نافرمانی) خودش بر حذر می دارد و (در عین حال) خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است.»
مقایسه دنیاطلبان با مومنان
خداوند در آیات 18 و 19 سوره اسرا به مقایسه کسانی می پردازد که فقط دنیا را می بینند و خواهان جلوه های آن هستند با کسانی که دنیا را سرای گذرایی می دانند برای رسیدن به آخرت. قطعا دنیاطلبان بهره ای جز آتش جهنم نخواهند برد:«مَنْ کانَ یُریدُ الْعاجِلَةَ عَجَّلْنا لَهُ فیها ما نَشاءُ لِمَنْ نُریدُ ثُمَّ جَعَلْنا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاها مَذْمُوماً مَدْحُوراً. وَ مَنْ أَرادَ الْآخِرَةَ وَ سَعی لَها سَعْیَها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ کانَ سَعْیُهُمْ مَشْکُوراً»
« آن کس که (تنها) زندگی زودگذر (دنیا) را می طلبد آن مقدار از آن را که بخواهیم -و به هر کس اراده کنیم- می دهیم سپس دوزخ را برای او قرار خواهیم داد که در آتش سوزانش می سوزد در حالی که نکوهیده و رانده (درگاه خدا) است. و آن کس که سرای آخرت را بطلبد و برای آن سعی و کوشش کند -در حالی که ایمان داشته باشد- سعی و تلاش او (از سوی خدا) پاداش داده خواهد شد.»
منبع: سایت ستاره
