از اینکه در یک وعده غذا میان ماهی و تخم مرغ در شکم جمع کنی پرهیز کن زیرا آن دو وقتی در شکم انسان مجتمع شدند نقرس و قولنج و بو اسیر و درد دندان تولید میکنند همچنین شیر (یا ماست) با نبیذ که اهلش می آشامند هر گاه با هم جمع شوند ناخوشی نقرس و برص پدید می آید.
بسیاری از غذاها با هم ناسازگار هستند بعضی چون با هم ترکیب و آمیخته شوند خاصیت همدگر را خنثی میکنند در این صورت غذائیت آن نابود می شود و چنانچه بخوردن این نوع غذاها ادامه دهیم دچار کمبود املاح و ویتامین های لازم شده مستعد انواع بیماریها خواهیم شد بعضی چون با هم خورده شوند از ترکیب آنها سمی تولید می شود که بدن را عرصه تاخت و تاز میکربها و امراض میکند و بعض دیگر از آنها هضم نمیشود و در معده تولید عفونت و کرم میکند و مقدمه بیماری نقرس، روماتیسم قولنج و بواسیر و پیوره میگردد، بعضی جذب بدن نمیشود و در خون رسوب میکند و در نتیجه امراضی مانند انواع سوداها و اگزماها تولید میکند.
پس بهتر آنست تا آنجا که از غذاشناسی اطلاع نداریم هر وعده به یک رقم غذای ساده قناعت کنیم.
کک مک
مداومة اکل البیض یعرض منه الکلف فی الوجه.مداومت در خوردن تخم مرغ عارضه کلف را در صورت پدید می آورد.
کلف دانه هائی است شبیه بکنجد که در روی پوست صورت پیدا می شود.
تخم مرغ بیشتر بلکه تمام ویتامین هائی را که تاکنون کشف شده دارا است باستثنای ویتامین ث که از آن عاری است و این مطلب دلیلیست بر اینکه ویتامین ث در ترکیب بدن مرغ (و شاید همه حیوانات) دخالتی ندارد هر چند ویتامین ها بطور کلی بر خلاف فلزات جزء مصالح ساختمانی بدن نیستند و در ترکیب آن دخالتی ندارند یعنی جزء مرکب آن نیستند ولی وسیله ترکب اجزاء و بهم پیوستگی مواد ترکیبی بدن هستند یعنی میانجی و واسطه ای میباشند که اجزاء خارجی را بجای اجزای تحلیل رفته می نشانند اما ویتامین ث محرقی (سوزاننده) است که سایر ویتامین ها را محترق (سوزنده) میکند و باین عمل مواد لازم را جذب بدن میکند و چون جوجه در میان تخم برای تغذیه محتاج بسوخت و کالری نیست لذا نیازمند به ویتامین ث نیز نمیباشد.
باری همان طور که در پیش گفتیم کمبود ویتامین ث باعث ایجاد رسوبات در بدن می شود و همین رسوباتند که مولد بثورات و جوشها و لک ها و انواع اگزمای در روی پوست میگردند.
بنا بر این زیاده روی در خوردن تخم مرغ خوب نیست خصوصا بعلت داشتن کلسترول برای اشخاص پیر مناسب نمی باشد.
منبع: حوزه نت
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
