مقدمه:
تاثیر نماز بر کاهش اضطراب در حقیقت همان توجه کامل به نماز با تمام اعضاء و حواس که باعث روی گردانی از مشکلات زندگی و اشتغالات فکری و رفع نگرانی،با عدم احساس گناه و انسجام خانوادگی در بین اعضا خانواده و افزایش اعتماد به نفس و بالا رفتن عزت نفس و عشق و علاقه و عاطفه در محیط خانواده همه از تاثیر نماز بر این بیماری و در نهایت به وجود آمدن حالتی از آرامش روانی و کاهش اضطراب می گردد.
اضطراب چیست؟
اضطراب عبارت است از تشویشی فراگیر، ناخوشایند و مبهم که اغلب با علائمی مانند سردرد، تعریق، تپش قلب، درد قفسه سینه، ناراحتی مختصر معده و ... همراه است.
به علاوه اضطراب، بر تفکر، ادراک و یادگیری فرد اثر می گذارد.اضطراب طبیعی، پاسخی مفید به واقعیتی تهدید کننده است.
در حالی که اضطراب مرضی به دلیل شدت یا مدتش، پاسخی است نامتناسب به یک محرک فرضی.
تاثیر نماز بر کاهش اضطراب در حقیقت همان توجه کامل به نماز با تمام اعضاء و حواس که باعث روی گردانی از مشکلات زندگی و اشتغالات فکری و رفع نگرانی،با عدم احساس گناه و انسجام خانوادگی در بین اعضا خانواده و افزایش اعتماد به نفس و بالا رفتن عزت نفس و عشق و علاقه و عاطفه در محیط خانواده همه از تاثیر نماز بر این بیماری و در نهایت به وجود آمدن حالتی از آرامش روانی و کاهش اضطراب می گردد.
اضطراب چیست؟
اضطراب عبارت است از تشویشی فراگیر، ناخوشایند و مبهم که اغلب با علائمی مانند سردرد، تعریق، تپش قلب، درد قفسه سینه، ناراحتی مختصر معده و ... همراه است.
به علاوه اضطراب، بر تفکر، ادراک و یادگیری فرد اثر می گذارد.اضطراب طبیعی، پاسخی مفید به واقعیتی تهدید کننده است.
در حالی که اضطراب مرضی به دلیل شدت یا مدتش، پاسخی است نامتناسب به یک محرک فرضی.
عصر ما را عصر اضطراب نامیده اند و اختلالات اضطراب از اختلالات شایع در جمعیت عمومی جهان است. منظور از اضطراب، هیجان ناخوشایندی است که با اصطلاحاتی مانند نگرانی، دلشوره، وحشت و ترس بیان می شود.
"اضطراب" بیماری شایع قرن اتم و کهکشان است. پیشرفت سریع و پیچیده تمدن و در عین حال بی توجهی به ارزش های مذهبی و خانوادگی هر روز بیش از پیش برای افراد و اجتماع اضطراب های جدید به وجود می آورد.(۱)
اضطراب از منظر روانشناسان
از نظر روان پزشکان، اضطراب با یک احساس منتشر و مبهم دلواپسی که اغلب ناخوشایند و بدون دلیل است مشخص می شود که معمولا با یک یا چند مشکل جسمی همراه می گردد.
از جمله شخص ممکن است علامت های جسمی چون احساس تپش قلب، تنگی نفس و درد قفسه سینه، خالی شدن سردل، تعریق، سردرد، تکرر ادرار، اسهال، گزگز دست و پاها، لرزش و… را نیز به همراه داشته باشد.
تحقیقات نشان داده است که بیشتر بیماری های روانی ناشی از ناراحتی های روحی و تلخ کامی های زندگی، در میان افراد غیرمذهبی، بیشتر دیده می شود. از طرفی شیوع اضطراب در میان زنان بیشتر از مردان است.
دکتر توماس هایسلوپ میگوید: «مهمترین ایجاد آرامش در روان واعصاب انسان که من تاکنون شناختهام نماز است».
چگونگی بروز اضطراب
اضطراب، گاهی به شکل طبیعی در اشخاص سالم بروز می کند و گاهی به صورت بیمارگونه و دائمی در می آید که نیاز به درمان و مراقبت پزشکی دارد.
با اینکه دلایل علمی گوناگونی از دیدگاه های مختلف به عنوان دلایل بروز اضطراب و تشدید آن ارائه شده است اما همچنان دور شدن از ایمان مذهبی، به عنوان یک عامل مهم در بروز اضطراب نقش غیرقابل انکاری دارد(۲)
و به این ترتیب نقش پیشگیری کننده و حتی درمانگر مذهب در مورد اضطراب قابل بررسی است.
آرامش حاکم بر روح و روان و در نتیجه آن سلامت جسم اشخاص مذهبی، در مقایسه با آشفتگی روانی و جسمی و اضطراب لامذهب ها از دیر باز مورد توجه پزشکان بوده است.
از طرفی در بعد درمان بیماران مبتلا به اضطراب، امروز علاوه بر درمان های دارویی، از روش های چون آموزش انبساط آرامش عضلانی و همچنین تلقین بوسیله هیپنوتیزم نیز استفاده می شود(۳) که ما در مورد آرامش عضلانی ناشی از نماز در نکته چهارم از این مجموعه مقالات، سخن گفته ایم و درباره تلقین های سازنده ناشی از نماز نیز در آینده سخن خواهیم گفت.
شخص نمازگزار با ایمان به قدرت لایتناهی پروردگاری که در مقابلش کرنش می کند، خود را در مقابل هر عاملی که قصد به خطر انداختن و ترساندن (و در نتیجه مضطرب ساختن) او را داشته باشد ایمن می یابد و ضمن تکرار باور اعتقادی خود طی نمازهای پنجگانه یومیه این ایمنی همه جانبه را، به روان خود تلقین می کند و سرانجام آرامش عمیق را در وجود خود ملکه می سازد.
در راستای این موضوع تحقیقات علمی در برخی کشورهای مسلمان نشان می دهد که بیماران مضطربی که در کنار درمان های رایج ضد اضطراب، به خواندن نماز و قرآن و حتی احادیث نبوی مشغول شده اند(۴)، از بهبودی بالاتری نسبت به سایرین برخوردار بوده اند.
اضطراب از منظر روانشناسان
از نظر روان پزشکان، اضطراب با یک احساس منتشر و مبهم دلواپسی که اغلب ناخوشایند و بدون دلیل است مشخص می شود که معمولا با یک یا چند مشکل جسمی همراه می گردد.
از جمله شخص ممکن است علامت های جسمی چون احساس تپش قلب، تنگی نفس و درد قفسه سینه، خالی شدن سردل، تعریق، سردرد، تکرر ادرار، اسهال، گزگز دست و پاها، لرزش و… را نیز به همراه داشته باشد.
تحقیقات نشان داده است که بیشتر بیماری های روانی ناشی از ناراحتی های روحی و تلخ کامی های زندگی، در میان افراد غیرمذهبی، بیشتر دیده می شود. از طرفی شیوع اضطراب در میان زنان بیشتر از مردان است.
دکتر توماس هایسلوپ میگوید: «مهمترین ایجاد آرامش در روان واعصاب انسان که من تاکنون شناختهام نماز است».
چگونگی بروز اضطراب
اضطراب، گاهی به شکل طبیعی در اشخاص سالم بروز می کند و گاهی به صورت بیمارگونه و دائمی در می آید که نیاز به درمان و مراقبت پزشکی دارد.
با اینکه دلایل علمی گوناگونی از دیدگاه های مختلف به عنوان دلایل بروز اضطراب و تشدید آن ارائه شده است اما همچنان دور شدن از ایمان مذهبی، به عنوان یک عامل مهم در بروز اضطراب نقش غیرقابل انکاری دارد(۲)
و به این ترتیب نقش پیشگیری کننده و حتی درمانگر مذهب در مورد اضطراب قابل بررسی است.
آرامش حاکم بر روح و روان و در نتیجه آن سلامت جسم اشخاص مذهبی، در مقایسه با آشفتگی روانی و جسمی و اضطراب لامذهب ها از دیر باز مورد توجه پزشکان بوده است.
از طرفی در بعد درمان بیماران مبتلا به اضطراب، امروز علاوه بر درمان های دارویی، از روش های چون آموزش انبساط آرامش عضلانی و همچنین تلقین بوسیله هیپنوتیزم نیز استفاده می شود(۳) که ما در مورد آرامش عضلانی ناشی از نماز در نکته چهارم از این مجموعه مقالات، سخن گفته ایم و درباره تلقین های سازنده ناشی از نماز نیز در آینده سخن خواهیم گفت.
شخص نمازگزار با ایمان به قدرت لایتناهی پروردگاری که در مقابلش کرنش می کند، خود را در مقابل هر عاملی که قصد به خطر انداختن و ترساندن (و در نتیجه مضطرب ساختن) او را داشته باشد ایمن می یابد و ضمن تکرار باور اعتقادی خود طی نمازهای پنجگانه یومیه این ایمنی همه جانبه را، به روان خود تلقین می کند و سرانجام آرامش عمیق را در وجود خود ملکه می سازد.
در راستای این موضوع تحقیقات علمی در برخی کشورهای مسلمان نشان می دهد که بیماران مضطربی که در کنار درمان های رایج ضد اضطراب، به خواندن نماز و قرآن و حتی احادیث نبوی مشغول شده اند(۴)، از بهبودی بالاتری نسبت به سایرین برخوردار بوده اند.
تاثیر نماز بر کاهش اضطراب
1-تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با عدم احساس گناه
قرآن می فرماید «لا تقربوا الصّلاة و انتم سکاری» آنگاه که مست هستید، نزدیک نماز نشوید. پس لازمه مقبولیت و پذیرش نماز، دور بودن از ناهشیاری و مستی است.
نماز آدمی را از فحشا و منکرات باز می دارد. «انّ الصّلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر» شرب خمر، مستی، غفلت و دیگر گناهان و آلودگیها در پرتو نماز محو و نابود می شوند.
با حذف گناهان فضای روح و روان انسان پاک و مصفّا می شود و در نتیجه آرامش و اعتماد به نفس به دست می آید. نماز شستشوگر روان از گناه است و قلبی که در آن تاریکی گناه نباشد از آرامش و اطمینان و صفا لبریز می شود.
چنان که پیامبر فرموده انسانی که نمازهای پنجگانه را به جای میآورد، مانند آن است که در رودی پنج بار شنا کرده و از آلودگیها به در آمده است.
پس نماز مانع ابتلا به آلودگی و گناهان است و نیز به سبکی بار گناه آدمی می انجامد. زیرا قرآن میفرماید: «انّ الحسنات یذهبن السّیئات» به درستی نیکیها، بدیها و گناهان را می زدایند و از بین میبرند و نماز یکی از برترین حسنات است.
پس اگر احساس گناه را عامل ایجاد اضطراب و نا امنی بدانیم و گناه نکردن و یا انجام عملی را که گناه و احساس گناه را تخفیف بدهد وسیله ایجاد مانع انجام گناه میگردد و اگر فردی گناهی را مرتکب شده انجام نماز که یکی از حسنات ممتاز است ـ گناه او را تخفیف میدهد و آدمی در اثر عدم انجام گناه و یا داشتن احساس تخفیف گناه آرامش پیدا میکند،
میتوان نتیجه گرفت که به این دلیل نماز عامل مهمی در جهت دست یافتن به آرامش روانی است و چون این امر در خانه رخ دهد، و یکایک اعضای خانواده نمازگزار باشند، همگی با هم آرامش روانی را در خانه به ارمغان می آورند و در پناه آن با موفقیت زندگی می کنند. زیرا احساس گناه در همه آنان کاهش می یابد.
2 - تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با انسجام خانوادگی
خواندن نماز موجب دست یافتن به وحدت شخصیت می شود.حال باید پرسید نماز چگونه موجبات تحقق وحدت را در شخصیت آدمی فراهم می آورد؟
انسان مؤمن به هنگام نماز سخن از خدای واحد و یگانه به میان می آورد، او را اللّه خطاب میکند و رب عالمیان می نامد. (آیه قل هو اللّه احد به نحو بارزی حکایت از وحدت باری دارد.) و همین باور داشتن به خدای یگانه، پیام آور وحدتی درونی برای آدمی است.
آنچه که باعث تشتت و تفرقه میشود، ایمان داشتن به ربّهای گوناگون است.
اعضای خانواده نیز اگر همه با یکدیگر به اقامه نماز بپردازند و همه به وحدت درونی دست یابند، در بیرون نیز با یکدیگر همگونی و هماهنگی خواهند داشت و این موجبات آرامش روانی را برای آنان در پی خواهد داشت. زیرا نه با یکدیگر تضادی دارند و نه والدین با فرزندان خویش اختلافی جدی خواهند داشت.
سؤال این است که چه کسانی بیشتر فرزندان را در موقعیت مضاعف قرار می دهند. آنها که در درون خویش تضادی دارند و یا آنها که با دیگری دارای تضاد هستند.
نماز، تضادهای درونی فرد را کاهش می دهد. زیرا که به شخصیت فرد وحدت و یکپارچگی میب خشد و دیگر آن که افراد وحدت یافته در سایه نماز را با یکدیگر منسجم و متحد می سازد.
لذا بین آنها تفرقه و تضادی جدی و عمیق وجود ندارد و تعارض مهم هم در خانواده دیده نمیشود. در اثر نبود تعارض و یا از بین رفتن آن، کمتر شاهد بروز اضطراب در محیط خانه خواهیم بود.
بدین ترتیب امنیت بیرونی در محیط خانواده حاصل امنیت درونی اعضای آن است که در پرتو انوار الهی ظهور و بروز پیدا می کند. پس نماز میتواند وحدت و امنیت درونی و بیرونی را فراهم آورد
و محیط خانواده را متحد و یکپارچه سازد تا همگی به راحتی بتوانند به ریسمان الهی چنگ زنند و متفرق نگردند «و اعتصموا بحبل اللّه جمیعاً و لا تفرقوا».
بدین ترتیب ملاحظه میشود افرادی که به وحدت درونی دست یافته اند در وحدت بخشیدن به محیط بیرونی (که یکی از مصداقهای آن خانواده است) توفیق بیشتری دارند و وحدت در خانواده یکی از رموز آرامش آن است.
3ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با افزایش اعتماد به نفس
نماز خواندن موجبات افزایش اعتماد به نفس را فراهم میآورد. زیرا وقتی آدمی با خدا سخن میگوید، از او استعانت می جوید.
«ایّاک نعبد و ایّاک نستعین» توان بیشتری را در خود احساس میکند که ناشی از اتکای به خدای تعالی است و داشتن چنین نقطه اتکایی باعث افزایش اعتماد به نفس در فرد می گردد.
او در این حال خود را بسان قطرهای میداند که با دریا پیوند خورده است.
در محیط خانوادهای که اعضای آن نماز را بر پا میدارند و همگی از اعتماد به نفس خوبی برخوردارند، فضای آرامی حاکم است و اعتماد به نفس یکدیگر را تقویت می نمایند.
آنان همچون ظروف مرتبطی هستند که به هنگام برداشتن آب از یکی از آن ظرفها، ظرفهای دیگر جای خالی آن را پر میکنند، با این تفاوت که در اینجا، اعتماد به نفس خود آنان کاهش نمی یابد.
در حالی که وقتی ظرفهای مرتبط، جای خالی شده آب ظرفی را پر میکنند، از میزان کمتری از آب برخوردار می شوند.
آنها شکرانه بازوی توانا را به گرفتن دست ناتوان میدانند و دست افتادگان را به هنگام ایستادن میگیرند و بدین ترتیب آنها که از اعتماد به نفس بیشتری برخوردارند،
در محیط خانواده، زمینه افزایش اعتماد به نفس را در دیگر اعضای خانواده فراهم میکنند تا آنها هر چه بیشتر استعدادهای خویش را به کار گیرند و به درجه بالاتری از شناخت معبود و عبادت دست یابند و به خود شکوفایی برسند،.
انسانی که به خود شکوفایی رسیده از آرامش بیشتری برخوردار است. اولیای الهی مصداق بارز چنین حالتی هستند، زیرا توانسته اند همه توان خویش را در راه عبادت معبود به کار گیرند.
4ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با بالا رفتن عزت نفس
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نماز را معراج مؤمن دانسته و می فرماید: الصّلاة معراج المؤمن. انسانی که عروج یافته و اوج گرفته است، از عزت نفس برخوردار است. عزت نیز با رفتن به پیشگاه معبود حاصل می شود.
پس تواضع در مقابل خالق رمز کمال آدمی است و انسان برخوردار از کمال در همه جا و از جمله محیط خانواده احترام دیگران را پاس میدارد و نیاز به داشتن عزت نفس و برخورداری از احترام،
به نظر «مازلو» یکی از نیازهای اساسی روانی آدمی است که با تأمین آن سلامت روانی انسان تأمین میگردد به نحوی که او را از تعادل روانی برخوردار می سازد.
در خانهای که پیر و جوان و کودک و خردسال همه از احترام و عزت نفس بهره گرفتهاند همه میتوانند از آرامش روانی برخوردار باشند.
در خصوص احترام به پیران و کودکان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: «لیس منّا من لم یرحم صغیرنا و لم یوقّر کبیرنا» از ما نیست کسی که به کودکان ما ترحم و لطف نکند و بزرگترهای ما را محترم نشمارد. پس در خانهای که همه در برابر معبود متواضع اند و حرمت یکدیگر را نمی شکنند،
همه از عزت نفس برخوردارند و ضمن برخورداری از آرامش روانی تن به جرائم نیز نمیدهند اما دور شدن از وادی بندگی و عدم انجام فرایض دینی، آدمی را به بندگی این و آن میکشاند و این در اثر نداشتن آگاهی و بصیرت است
5ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با معنا دادن به زندگانی
نماز برترین جلوههای عشق را به نمایش می گذارد، میتواند در خانواده، زوجین را به یکدیگر علاقه مند و عطوف نماید و آنان که عاشق خدایند، جلوه های دیگر خالق را نیز دوست می دارند
و به همسر و فرزندان خویش به عنوان نشانه های خالق مین گرند و در میان آنها عشق و علاقه فراوان است و به تعبیر قرآن «رحماء بینهم» را مد نظر قرار می دهند و چون به شکرگزاری معبود می پردازند،
نمی توانند نسبت به مخلوق خدا شاکر نباشند. چرا که «من لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق» در خانه ای که تشکر و سپاسگذاری از یکدیگر وجود داشته باشد دلسردی ها و ناپایداری ها ره نمی یابد
و این ابراز عشق و علاقه و سپاس و تشکر احساس تعلق به جمع خانواده را پدید می آورد، که یکی دیگر از نیازهای اساسی روانی است که با تأمین آن تعادل و بهداشت روانی فرد تحقق می یابد.
نماز اگر چه به معنای بندگی در برابر خالق است اما دل آدمی را رقت میب خشد و او را به سوی محبت به مخلوق سمت و سو می دهد و جمعی صمیمی را در محیط خانه پدید می آورد،
چرا که اگر مسلمان از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) الهام نگیرد و رقیق القلب نباشد، اعضای خانواده و دیگران از گرد او پراکنده می شوند و قرآن خطاب به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: که «لو کنت فظّا غلیظ القلب لا نفضّوا من حولک» ای پیامبر هر آینه اگر تو سخت دل بودی مردم از گرد تو می پراکندند.
وجود دلهای پر محبت و با صفا کانون خانواده را گرم و روابط عاطفی را در آن مستحکم می سازد و آدمی در برخورد با افراد صمیمی و مهربان کمتر احساس آزردگی و سرخوردگی می کند و خود را در محیطی آرام و سرشار از روابط گرم می یابد زیرا عبادت و نماز به زندگی او معنا داده و آرامش بخشیده است.
6ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با کاهش فشارهای روانی
نماز موجب کاهش استرس ها می گردد و فشارهای روحی را کم می کند. زیرا آنگاه که آدمی در برابر خالق متعال می ایستد و لب به نماز و دعا می گشاید و او را رحمن و رحیم خطاب می کند،
امید به رأفت و رحمت در دلش موج میزند و آنگاه که اشک ندامت از چشمانش جاری می شود، و دردهای خویش را با خدا باز می گوید، پالایش روانی انجام میشود و انسان خود را سبک تر از قبل می یابد چون به بندگی خدا تن می دهد و با تأکید می گوید: «ایّاک نعبد و ایّاک نستعین» فقط تو را عبادت میکنیم و فقط از تو یاری می جوییم.
پس در نماز اذکاری وجود دارد که بیان آنها و بازگو کردن آن کلمات ارزشمند که آدمی بر نفس خود تلقین میکند به او آرامش میبخشد و بهداشت روانی او را تأمین می نماید و افراد فاقد استرس ذهای روانی، در خانواده و در برخورد با دیگران فشار و دشواری کمتری را متوجه آنان می سازد و خانواده نیز از فضایی آرام و کم استرس برخوردار می گردد.
7ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با حضور در نماز جماعت
یکی از راههای رهایی از گوشه گیری، خواندن نماز در مساجد و حضور در اجتماع است؛ چنانکه امام صادق علیه السلام دراین باره میفرماید:
بر شماست که در مساجد نماز بگزارید و با مردم خوشرفتار باشید و از اقامه شهادت و گواهی دادن نهراسید و در تشیع جنازه مردم حاضر شوید؛ زیرا شما نیازمند مردمید. هرگز زندگی کسی از دیگری بینیاز نیست، بلکه هریک از افراد، نیازمند تعاون و کمک دیگران است.(وسائل الشیعه، ج8، ص399.)
نمازگزاری که در مسجد حاضر می شود و در میان صفوف نماز جماعت میایستد و با دوستان و دیگر نمازگزاران سلام و احوالپرسی میکند، صلهرحم به جا میآورد و در جلسات و تشییع جنازه مسلمین و عیادت بیماران شرکت می کند، به فقیران و محرومان کمک میکند و زکات می دهد،
در راه نیکی و پرهیزکاری با مردم تعاون و همکاری می کند، چگونه به تنهایی و گوشه گیری کشیده می شود؟
احساس وابستگی فرد به گروه و توجه به نقش فرد در جامعه، که در نماز جماعت مطرح میگردد، اهمیت زیادی در سلامت روان دارد به طوری که باعث کاهش انزوا و گوشهگیری در انسان میشود.
قرآن می فرماید «لا تقربوا الصّلاة و انتم سکاری» آنگاه که مست هستید، نزدیک نماز نشوید. پس لازمه مقبولیت و پذیرش نماز، دور بودن از ناهشیاری و مستی است.
نماز آدمی را از فحشا و منکرات باز می دارد. «انّ الصّلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر» شرب خمر، مستی، غفلت و دیگر گناهان و آلودگیها در پرتو نماز محو و نابود می شوند.
با حذف گناهان فضای روح و روان انسان پاک و مصفّا می شود و در نتیجه آرامش و اعتماد به نفس به دست می آید. نماز شستشوگر روان از گناه است و قلبی که در آن تاریکی گناه نباشد از آرامش و اطمینان و صفا لبریز می شود.
چنان که پیامبر فرموده انسانی که نمازهای پنجگانه را به جای میآورد، مانند آن است که در رودی پنج بار شنا کرده و از آلودگیها به در آمده است.
پس نماز مانع ابتلا به آلودگی و گناهان است و نیز به سبکی بار گناه آدمی می انجامد. زیرا قرآن میفرماید: «انّ الحسنات یذهبن السّیئات» به درستی نیکیها، بدیها و گناهان را می زدایند و از بین میبرند و نماز یکی از برترین حسنات است.
پس اگر احساس گناه را عامل ایجاد اضطراب و نا امنی بدانیم و گناه نکردن و یا انجام عملی را که گناه و احساس گناه را تخفیف بدهد وسیله ایجاد مانع انجام گناه میگردد و اگر فردی گناهی را مرتکب شده انجام نماز که یکی از حسنات ممتاز است ـ گناه او را تخفیف میدهد و آدمی در اثر عدم انجام گناه و یا داشتن احساس تخفیف گناه آرامش پیدا میکند،
میتوان نتیجه گرفت که به این دلیل نماز عامل مهمی در جهت دست یافتن به آرامش روانی است و چون این امر در خانه رخ دهد، و یکایک اعضای خانواده نمازگزار باشند، همگی با هم آرامش روانی را در خانه به ارمغان می آورند و در پناه آن با موفقیت زندگی می کنند. زیرا احساس گناه در همه آنان کاهش می یابد.
2 - تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با انسجام خانوادگی
خواندن نماز موجب دست یافتن به وحدت شخصیت می شود.حال باید پرسید نماز چگونه موجبات تحقق وحدت را در شخصیت آدمی فراهم می آورد؟
انسان مؤمن به هنگام نماز سخن از خدای واحد و یگانه به میان می آورد، او را اللّه خطاب میکند و رب عالمیان می نامد. (آیه قل هو اللّه احد به نحو بارزی حکایت از وحدت باری دارد.) و همین باور داشتن به خدای یگانه، پیام آور وحدتی درونی برای آدمی است.
آنچه که باعث تشتت و تفرقه میشود، ایمان داشتن به ربّهای گوناگون است.
اعضای خانواده نیز اگر همه با یکدیگر به اقامه نماز بپردازند و همه به وحدت درونی دست یابند، در بیرون نیز با یکدیگر همگونی و هماهنگی خواهند داشت و این موجبات آرامش روانی را برای آنان در پی خواهد داشت. زیرا نه با یکدیگر تضادی دارند و نه والدین با فرزندان خویش اختلافی جدی خواهند داشت.
سؤال این است که چه کسانی بیشتر فرزندان را در موقعیت مضاعف قرار می دهند. آنها که در درون خویش تضادی دارند و یا آنها که با دیگری دارای تضاد هستند.
نماز، تضادهای درونی فرد را کاهش می دهد. زیرا که به شخصیت فرد وحدت و یکپارچگی میب خشد و دیگر آن که افراد وحدت یافته در سایه نماز را با یکدیگر منسجم و متحد می سازد.
لذا بین آنها تفرقه و تضادی جدی و عمیق وجود ندارد و تعارض مهم هم در خانواده دیده نمیشود. در اثر نبود تعارض و یا از بین رفتن آن، کمتر شاهد بروز اضطراب در محیط خانه خواهیم بود.
بدین ترتیب امنیت بیرونی در محیط خانواده حاصل امنیت درونی اعضای آن است که در پرتو انوار الهی ظهور و بروز پیدا می کند. پس نماز میتواند وحدت و امنیت درونی و بیرونی را فراهم آورد
و محیط خانواده را متحد و یکپارچه سازد تا همگی به راحتی بتوانند به ریسمان الهی چنگ زنند و متفرق نگردند «و اعتصموا بحبل اللّه جمیعاً و لا تفرقوا».
بدین ترتیب ملاحظه میشود افرادی که به وحدت درونی دست یافته اند در وحدت بخشیدن به محیط بیرونی (که یکی از مصداقهای آن خانواده است) توفیق بیشتری دارند و وحدت در خانواده یکی از رموز آرامش آن است.
3ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با افزایش اعتماد به نفس
نماز خواندن موجبات افزایش اعتماد به نفس را فراهم میآورد. زیرا وقتی آدمی با خدا سخن میگوید، از او استعانت می جوید.
«ایّاک نعبد و ایّاک نستعین» توان بیشتری را در خود احساس میکند که ناشی از اتکای به خدای تعالی است و داشتن چنین نقطه اتکایی باعث افزایش اعتماد به نفس در فرد می گردد.
او در این حال خود را بسان قطرهای میداند که با دریا پیوند خورده است.
در محیط خانوادهای که اعضای آن نماز را بر پا میدارند و همگی از اعتماد به نفس خوبی برخوردارند، فضای آرامی حاکم است و اعتماد به نفس یکدیگر را تقویت می نمایند.
آنان همچون ظروف مرتبطی هستند که به هنگام برداشتن آب از یکی از آن ظرفها، ظرفهای دیگر جای خالی آن را پر میکنند، با این تفاوت که در اینجا، اعتماد به نفس خود آنان کاهش نمی یابد.
در حالی که وقتی ظرفهای مرتبط، جای خالی شده آب ظرفی را پر میکنند، از میزان کمتری از آب برخوردار می شوند.
آنها شکرانه بازوی توانا را به گرفتن دست ناتوان میدانند و دست افتادگان را به هنگام ایستادن میگیرند و بدین ترتیب آنها که از اعتماد به نفس بیشتری برخوردارند،
در محیط خانواده، زمینه افزایش اعتماد به نفس را در دیگر اعضای خانواده فراهم میکنند تا آنها هر چه بیشتر استعدادهای خویش را به کار گیرند و به درجه بالاتری از شناخت معبود و عبادت دست یابند و به خود شکوفایی برسند،.
انسانی که به خود شکوفایی رسیده از آرامش بیشتری برخوردار است. اولیای الهی مصداق بارز چنین حالتی هستند، زیرا توانسته اند همه توان خویش را در راه عبادت معبود به کار گیرند.
4ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با بالا رفتن عزت نفس
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نماز را معراج مؤمن دانسته و می فرماید: الصّلاة معراج المؤمن. انسانی که عروج یافته و اوج گرفته است، از عزت نفس برخوردار است. عزت نیز با رفتن به پیشگاه معبود حاصل می شود.
پس تواضع در مقابل خالق رمز کمال آدمی است و انسان برخوردار از کمال در همه جا و از جمله محیط خانواده احترام دیگران را پاس میدارد و نیاز به داشتن عزت نفس و برخورداری از احترام،
به نظر «مازلو» یکی از نیازهای اساسی روانی آدمی است که با تأمین آن سلامت روانی انسان تأمین میگردد به نحوی که او را از تعادل روانی برخوردار می سازد.
در خانهای که پیر و جوان و کودک و خردسال همه از احترام و عزت نفس بهره گرفتهاند همه میتوانند از آرامش روانی برخوردار باشند.
در خصوص احترام به پیران و کودکان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: «لیس منّا من لم یرحم صغیرنا و لم یوقّر کبیرنا» از ما نیست کسی که به کودکان ما ترحم و لطف نکند و بزرگترهای ما را محترم نشمارد. پس در خانهای که همه در برابر معبود متواضع اند و حرمت یکدیگر را نمی شکنند،
همه از عزت نفس برخوردارند و ضمن برخورداری از آرامش روانی تن به جرائم نیز نمیدهند اما دور شدن از وادی بندگی و عدم انجام فرایض دینی، آدمی را به بندگی این و آن میکشاند و این در اثر نداشتن آگاهی و بصیرت است
5ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با معنا دادن به زندگانی
نماز برترین جلوههای عشق را به نمایش می گذارد، میتواند در خانواده، زوجین را به یکدیگر علاقه مند و عطوف نماید و آنان که عاشق خدایند، جلوه های دیگر خالق را نیز دوست می دارند
و به همسر و فرزندان خویش به عنوان نشانه های خالق مین گرند و در میان آنها عشق و علاقه فراوان است و به تعبیر قرآن «رحماء بینهم» را مد نظر قرار می دهند و چون به شکرگزاری معبود می پردازند،
نمی توانند نسبت به مخلوق خدا شاکر نباشند. چرا که «من لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق» در خانه ای که تشکر و سپاسگذاری از یکدیگر وجود داشته باشد دلسردی ها و ناپایداری ها ره نمی یابد
و این ابراز عشق و علاقه و سپاس و تشکر احساس تعلق به جمع خانواده را پدید می آورد، که یکی دیگر از نیازهای اساسی روانی است که با تأمین آن تعادل و بهداشت روانی فرد تحقق می یابد.
نماز اگر چه به معنای بندگی در برابر خالق است اما دل آدمی را رقت میب خشد و او را به سوی محبت به مخلوق سمت و سو می دهد و جمعی صمیمی را در محیط خانه پدید می آورد،
چرا که اگر مسلمان از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) الهام نگیرد و رقیق القلب نباشد، اعضای خانواده و دیگران از گرد او پراکنده می شوند و قرآن خطاب به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: که «لو کنت فظّا غلیظ القلب لا نفضّوا من حولک» ای پیامبر هر آینه اگر تو سخت دل بودی مردم از گرد تو می پراکندند.
وجود دلهای پر محبت و با صفا کانون خانواده را گرم و روابط عاطفی را در آن مستحکم می سازد و آدمی در برخورد با افراد صمیمی و مهربان کمتر احساس آزردگی و سرخوردگی می کند و خود را در محیطی آرام و سرشار از روابط گرم می یابد زیرا عبادت و نماز به زندگی او معنا داده و آرامش بخشیده است.
6ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با کاهش فشارهای روانی
نماز موجب کاهش استرس ها می گردد و فشارهای روحی را کم می کند. زیرا آنگاه که آدمی در برابر خالق متعال می ایستد و لب به نماز و دعا می گشاید و او را رحمن و رحیم خطاب می کند،
امید به رأفت و رحمت در دلش موج میزند و آنگاه که اشک ندامت از چشمانش جاری می شود، و دردهای خویش را با خدا باز می گوید، پالایش روانی انجام میشود و انسان خود را سبک تر از قبل می یابد چون به بندگی خدا تن می دهد و با تأکید می گوید: «ایّاک نعبد و ایّاک نستعین» فقط تو را عبادت میکنیم و فقط از تو یاری می جوییم.
پس در نماز اذکاری وجود دارد که بیان آنها و بازگو کردن آن کلمات ارزشمند که آدمی بر نفس خود تلقین میکند به او آرامش میبخشد و بهداشت روانی او را تأمین می نماید و افراد فاقد استرس ذهای روانی، در خانواده و در برخورد با دیگران فشار و دشواری کمتری را متوجه آنان می سازد و خانواده نیز از فضایی آرام و کم استرس برخوردار می گردد.
7ـ تاثیر نماز بر کاهش اضطراب با حضور در نماز جماعت
یکی از راههای رهایی از گوشه گیری، خواندن نماز در مساجد و حضور در اجتماع است؛ چنانکه امام صادق علیه السلام دراین باره میفرماید:
بر شماست که در مساجد نماز بگزارید و با مردم خوشرفتار باشید و از اقامه شهادت و گواهی دادن نهراسید و در تشیع جنازه مردم حاضر شوید؛ زیرا شما نیازمند مردمید. هرگز زندگی کسی از دیگری بینیاز نیست، بلکه هریک از افراد، نیازمند تعاون و کمک دیگران است.(وسائل الشیعه، ج8، ص399.)
نمازگزاری که در مسجد حاضر می شود و در میان صفوف نماز جماعت میایستد و با دوستان و دیگر نمازگزاران سلام و احوالپرسی میکند، صلهرحم به جا میآورد و در جلسات و تشییع جنازه مسلمین و عیادت بیماران شرکت می کند، به فقیران و محرومان کمک میکند و زکات می دهد،
در راه نیکی و پرهیزکاری با مردم تعاون و همکاری می کند، چگونه به تنهایی و گوشه گیری کشیده می شود؟
احساس وابستگی فرد به گروه و توجه به نقش فرد در جامعه، که در نماز جماعت مطرح میگردد، اهمیت زیادی در سلامت روان دارد به طوری که باعث کاهش انزوا و گوشهگیری در انسان میشود.
نتیجه:
با به کارگیری روان درمانی مثل استفاده از آموزشهای قرآنی و احادیث و ترغیب به نماز و دعا و ذکر به عنوان یک نوع مراقبه و تاثیر نماز بر کاهش اضطراب ، بهبود بیشتر و درمان سریعتری نسبت به گروه مشابهشان که درمانهای غیر مذهبی دریافت داشته اند، دست می یابند هر قدر تقید به نماز بیشتر باشد، فرد از آرامش روانی بیشتری نیز برخوردار خواهد بود.بیان این خواستهها و نیازها و باز گفتن رازها و طلب مغفرت همگی موجبات کاهش غم میشود و آدمی به هنگام بیان غم ها احساس میکند که سبک می شود .به این ترتیب در بعد پیشگیری از اضطراب و برای آرامش دائمی جسم و روان، "نماز" نقش خارق العاده ای را ایفا می کند.
پی نوشتها:
(۱)و(۲) ـ ترجمه فارسی سیناپس کاپلان ـ سادوک ـ ج دوم ـ صفحه ۴۷۳
(۳)- همان منبع، صفحه ۵۱۷
(۴) سخنرانی دکتر محمود گلزاری در اولین اجلاس نماز
http://pajuhesh.irc.ir/Product/book/show.text/id/1968/book_keyword//occasion//index/1/indexId/235253
http://www.sibtayn.com
http://www.tadabbor.org/?page=article&AID=447
https://elmnet.ir/article/20655066-1741
http://ensani.ir/fa/article/385050
https://qunoot.net/App/reads.item.php?showid=1591
https://pasokh.org/fa/Article/View/11253
*این مقاله در تاریخ 1401/5/23 ویرایش گردیده است