شیرها در مقایسه با سایر گربه‌های بزرگ حیوانات اجتماعی تری هستند و در گروه‌هایی زندگی می‌کنند که معمولا شامل ماده‌های یک خانواده و بچه هایشان و چند شیر نر می‌شود. شیرها نر در نهایت گروه را ترک می‌کند تا گروه خودش را راه بیندازد.
شیر‌های نر در حال کشتن توله‌های کم سن گروه جدید مشاهده شده اند. آنها این کار را می‌کنند تا ماده‌ها را تحریک کنند و فرصتی برای جفتگیری و پدر شدن پیدا کنند.
شیرها بلندترین غرش را در میان گربه سانان دارند، غرش شیر نر از فاصله ۸ کیلومتری شنیده می‌شود. آنها به دلایل مختلف غرش می‌کنند، یکی از این دلایل مکان‌یابی اعضای گروهشان است که به دنبال غذا رفته اند.
شیرها تنها گربه‌سانانی هستند که نر و ماده تفاوت ظاهری آشکاری دارند. شیر نر یال دارد ولی ماده ندارد. اما یک استثنا هم وجود دارد، شیر‌های نر کنیا یال ندارند. زیست شناسان هنوز علت آن را نمی‌دانند.
اگر فکر می‌کردید شیرها حیوانات تنبلی هستند اشتباه می‌کنید. آنها بسیار باهوش هستند، غدد عرق نسبتا کمتری دارند و تا ۲۰ ساعت در روز استراحت می‌کنند تا توان خود را حفظ کنند. آنها غروب و شب فعال می‌شوند که هوا خنک‌تر است و بینایی شان به آنها یک مزیت تاکتیکی درمقابل طعمه می‌دهد.
شیر‌های ماده شکارچیان اصلی گروه هستند. آنها به صورت گروهی عمل می‌کنند و طعمه‌های مختلف را شکار می‌کنند. نر‌ها از قلمروی گروه حفاظت می‌کنند و از آن دربرابر نر‌های جوانی که به دنیال تصرف منطقه و گروه هستند دفاع می‌کنند.
شیرها دندان‌های خاصی دارند که در پاره کردن گوشت طعمه به آنها کمک می‌کند. دندان‌های سگی آنها در طرفین دندان‌های پیشین قرار دارند و تا ۷ سانتیمتر رشد می‌کنند.
شیر‌های ماده فصل جفت گیری خاصی ندارند و چند بار در سال این کار را می‌کنند. ماده‌های یک گروه، جفت گیری خود را با هم هماهنگ می‌کند تا بچه‌های هم سن داشته باشند و وظایفشان تقسیم شود.
شیر‌های در حیات وحش بین ۴.۵ تا ۱۱ کیلوگرم غذا در روز می‌خورند. اما شیر‌های در قفس کمتر از این مقدار و روزی ۳-۴ کیلوگرم می‌خورند.
شیرها به طور متوسط در طبیعت ۱۲ سال و حداکثر ۱۶ سال و در قفس تا ۲۵ سال عمر می‌کنند. بیشتر نر‌ها و ماده‌ها از سه سالگی آماده جفت گیری هستند. شیر‌های ماده چهار ماه باردارند و در هر زایمان دو تا سه بچه به دنیا می‌آورند.
هرچند شیرها سریعترین گربه سانان نیستند، اما تا ۸۰ کیلومتر بر ساعت در فواصل کوتاه می‌دوند. آنها چابک هستند و می‌تواند فاصله ۱۱ متر را بپرند. در حالی که یوزپلنگ (سریعترین پستاندار) تا ۱۱۳ کیلومتر بر ساعت می‌دود و پلنگ برقی تا فاصله ۱۵.۲ متر می‌پرد.
اگر آب در دسترس باشد، بیشتر شیرها هر روز آب می‌خورند. اگر نباشد (که در ماه‌های خشک نیست) تا ۵ روز بدون آب زنده می‌مانند. در مناطق خشک و بیابانی شیرها از رطوبت محتویات شکم طعمه شان استفاده می‌کنند.
منبع: سایت برترینها
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
