امنیت کودکان در مدرسه: ۱۰ نکته کاربردی برای والدین
جای هیچ شکی نیست که با فرستادن فرزندانمان به مدرسه در هر سال باعث می شویم که احساسات متفاوت و در هم ریخته ای را تجربه کنند.احساس ترس همیشه برای چیز هایی که از آن ها شناختی نداریم طبیعی است. ما فرزندانمان را به ماشین سرویس و یا اتوبوس می فرستیم که اصلاً آن ها را نمی شناسیم و یا در موردشان اطلاعاتی نداریم.
وقتی برای اولین با فرزند خود را به مدرسه می فرستیم به طور دقیق از فعالیت هایی که در طول روز در مدرسه انجام می دهد یا وقتش را با چه کسی می گذراند مطلع نیستیم. همین طور در مورد معلمی که قرار است با فرزند شما سر و کله بزند و این که فرزند شما در مدرسه گریه یا دعوا کرد و یا فراموش کرد که ناهارش را ببرد معلمش چگونه با این موضوع برخورد خواهد کرد؟
وقتی که ما نمی توانیم شخصاً در مدرسه ی فرزندمان حضور پیدا کنیم تا مراقبشان باشیم و آن ها را از خطرات حفظ کنیم، می توانیم فرزند خود را قوی و هوشیار تربیت کنیم که بتوانند در چنین مواقعی از خودشان مراقبت کنند و نیاز های خود را برطرف کنند.
با توجه به این که فصل مدرسه شروع شده است، ۱۰ نکته ی کاربردی را به اصطلاح رژیم مدرسه می نامیم که به شما نیز پیشنهاد می کنیم:
1.اطمینان حاصل پیدا کنید که فرزند شما اطلاعات تماس خود و والدینش که شما باشید را می داند. فرزندی که به مدرسه می فرستید باید حتماً نام کامل خود، آدرس خانه، نام پدر و مادر و یک شماره که بتواند با شما تماس بگیرد را بداند.
2.از برچسب زدن به لباس ها، کوله پشتی یا ژاکت فرزند خود با نامش آن هم در جایی که تابلو است و دیده می شود جلوگیری نمایید. چنین کاری باعث می شود که غریبه ها نام فرزند شمارا بدانند و او را به اسم صدا بزنند. حتماً از این که نام فرزند شما برای همه بر روی لباس و کیف مدرسه اش قابل مشاهده باشد جلوگیری نمایید.
3.از فرزند خود بخواهید که به سؤال های شما پاسخ بدهد. از فرزند خود بپرسید که معمولاً بعد از مدرسه کجا می رود و چه کار می کند. اگر هر چیزی شما را نگران می کند، آن را با معلمش در میان بگذارید. به کودک خود یاد بدهید که اگر با معلم خود در مورد نیاز ها و نگرانی هایش صبحت کند مشکلی برایش به وجود نمی آید و شما اجازه این کار را به او می دهید.
4.حتماً به دقت با شماره ها و راه های ارتباطی تماس اضطراری با مدرسه آشنا شوید و به فرزند خود نیز یاد بدهید که وقتی که در موقعیت اضطراری قرار گرفت با چه کسی تماس بگیرد.
5.حضور داشته باشید. دقت داشته باشید که همیشه در تمامی فعالیت های مدرسه ای فرزندتان حضور داشته باشید. در انجمن والدین مدارس شرکت کنید و داوطلب شوید. اجازه دهید حضورتان معرف این باشد که شما به موفقیت کودک خود در مدرسه علاقه دارید.
6.راه های به فرزند خود ارائه کنید که بتواند دوستانی پیدا کند. به فرزند خود اجازه دهید در کارهایی که به انجام آن ها علاقه دارد شرکت کند، در اوقات بازی با دوستان خوبش تشویقش کنید. شرکت کردن در کار های گروهی به کودک شما احساس مثبتی را در مدرسه اش القاء می کند.
7.اگر فرزند شما تا خانه پیاده روی می کند و یا با اتوبوس به خانه می آید، حتماً در مورد موارد امنیتی با او صحبت کنید و ساعت رسیدن به خانه را برایش تعریف کنید تا وقتی که از مدرسه به خانه رسید و حتی شما در خانه نبودید با شما تماس بگیرد و بگوید که به موقع رسیده است.
8.با نقش بازی کردن در موقعیت های متفاوت به کودک خود آموزش دهید. این کار باعث می شود که کودک شما در موقعیت های مختلفی که امکان رخ دادنش برایش وجود دارد برخورد مناسب و از پیش تعیین شده ای داشته باشد. این روش بازی کودکان پایه دوم ابتدایی می تواند بهتر کمک کند. مثلاً اگر فرزند شما در مدرسه پول خوراکی خود را گم کرد چه کار باید بکند، مثلاً باید به معلمش بگوید و یا به نگهبان مدرسه اطلاع دهد و یا با خانه تماس بگیرد و موضوع را اطلاع دهد.
9.به فرزندان خود تلفن های از پیش برنامه ریزی شده بدهید تا بتوانند در مواقع ضروری با شما تماس بگیرند. اگر در بازار بگردید تلفن هایی را خواهید یافت که قادر هستند شماره تماس والدین را در خود ذخیره کنند و با چند دکمه ی ساده به فرزند شما کمک می کنند که با شما تماس بگیرد.
10.به تغییراتی که در خورد و خوراک و شخصیت فرزند شما ایجاد می شود اهمیت بدهید و توجه کنید. اگر متوجه شدید که فرزند شما به راحتی نمی خوابد و یا ناراحتی ای دارد جای پرسش دارد. تغییرات در رفتار کودکان نشان می دهد که یک جای کار می لنگد.
کودکان ما برای اطمینان نهایی شان درباره ی مدرسه به ما نگاه می کنند. اگر ما نگران به نظر برسیم، نمی توانیم برای کودکانمان مؤثر واقع شویم و حتماً باید مراقب پیام هایی که به فرزندانمان می فرستیم باشیم.
منبع: سایت نظارت بر خانواده
.jpg "شخصیت معنوى امام خمینی (رحمه الله)")
