جهانی شدن به هیچ وجه پدیده جدیدی نیست؛ این پدیده خواه به واسطه تجارت آزاد، مهاجرت جمعیت، فتوحات نظامی، فناوری یا تغییرات مذهبی شکل گرفته باشد، به لحاظ تاریخی به صورت امواج دوره ای رخ داده است مسلما، هم امپراطوری روم باستان و هم قرون وسطی تحت حکومت شارلمانی، جلوه های اولیه این فرآیند محسوب می گردند. اختراع خدمات پستی، تلگراف برقی، راه آهن و کشتی بخار در عصر صنعتی، باعث اتصال سرزمین هایی گردید که زمانی از هم فاصله داشتند. شبکه‌های قرن نوزدهمی تجار، مبلغان، سربازان و دیپلمات ها، مردم و مکان - ها را به هم پیوند داد. جهانی شدن دوره هایی از رشد و افول را تجربه کرده است. جهانی شدن را به عنوان یک فرایند مستمر، می توان به عنوان فرایندی در حال شدن» . و نه فرایندی خاتمه یافته - مفهوم بندی کرد. اما همانگونه که شرح خواهیم داد، ما در اواخر قرن ۲۰ شاهد افزایش محسوسی در دامنه، تراکم و سرعت تعاملاتی هستیم که مرزهای ملی را در نوردیدند.
به واسطه این پیشرفت ها، مکان هایی که زمانی دور افتاده و منزوی بودند، اکنون به طور فزاینده به هم متصل شده اند. شواهد چنین پدیده ای، در محیط اطراف ما قابل مشاهده است. زمانی که ما (مؤلفان کتاب حاضر ) در میشیگان و ماساچوست ساکن بودیم، اخبار فوری رخدادهای دارفور یا بغداد را از طریق لپ تاپ هایمان دنبال می کردیم. تیتر اخبار مربوط به پیروزی باراک اوباما به صورت مستمر در سراسر جهان منتشر می گردید و بدین صورت جشن های مردم کینا در روستاهای این کشور با شادمانی مردم آمریکا در میدان تایمز به هم پیوند می خورد. برای مسافرین و گردشگران، امکان دسترسی به کافی نت در جزیره بالی، شبکه سی. ان. ان. در فرودگاه دوحه و فیلم های دی هارد در پکن فراهم شده است.
شبکه‌های ماهواره ای مانند الجزیره و العربیه به پخش نمایش های تلویزیونی موسیقی و اخبار برای ۲۰۰ میلیون مخاطب عرب زبان از مراکش گرفته تا سوریه می پردازند. مردمی که در بلژیک، هلند و سویس زندگی می کنند از طریق تلویزیون به دهها شبکه خارجی زبان کشورهای بریتانیا، آلمان، ایتالیا و فرانسه دسترسی دارند. اکنون درام های مکزیکی و برزیلی در تلویزیون کشورهای آمریکای لاتین، سریال های طنز آمریکایی در کانادا، فیلم های استرالیایی در بریتانیا، سریال های جنایی بریتانیایی در ایالات متحده و فیلم های سینمایی بالیوود در آسیای جنوبی حضور یافته اند. رویترز، آسوشیتدپرس و آژانس فرانس پرس رخدادهای خارجی را به اتاق های خبر سراسر جهان منتقل می کنند. بازارهای بین المللی به واسطه شبکه اخبار اقتصادی بلوم برگ، داو جونز و نمایشگرهای مالی مرتبط با آنها، به شکل لحظه ای به هم پیوند خورده اند. تله ستترهای بنگلور و تورنتو به مشتریان مایکروسافت در لندن، برلین و سیدنی کمک می کند. تلفنهای سلولی و پیام رسانی های متنی به طور مداوم، کارگران مهاجر مکزیکی، چینی و ترک تبار را با امکان کسب خبرهای مربوط به بستگان خود در کشور بومیشان، به هم متصل می کند. امروزه تمامی این فناوری ها توسط نوجوانان آمریکایی و اروپایی عادی پنداشته می شوند اما یادآوری این نکته که چگونه این فناوری ها زندگی افراد را تغییر داده اند، از اهمیت اساسی برخوردار است. شبکه جهانی اینترنت که در سال ۱۹۸۹ متولد شد هنوز دوران نوجوانی خود را سپری می کند.
پیشرفت‌های متعدد، سبب گسترش حجم و سرعت جریان اطلاعات در سراسر مرزهای ملی شده است. این فرایند از طریق جابه جایی مستقیم افراد برای مثال مسافرت های بین المللی، توریسم خارجی و مهاجرت به عمل می کند و به واسطه ارتباطات بین فردی از طریق ارسال نامه های پستی بین المللی به شکل سنتی، تماس های تلفنی بین المللی، تلگرام و فکس و اخیر، ایمیل و پیام های متنی اتفاق می افتد. امروزه این فرآیند به طور فزاینده از طریق کانال های مختلف ارتباطات جمعی عمل می کند. این کانال ها شامل انتشارات چاپی سنتی (تجارت خارجی در حوزه مجلات، روزنامه‌ها و کتاب و رسانه های صوتی و تصویری بازار بین المللی در حوزه اخبار رادیو - تلویزیون و برنامه های سرگرم کننده ویدئوهای خارجی، دی وی دی، فیلم های سینمایی، موسیقی عامه پسند و ماهواره های تلویزیونی فراملی و سخن پراکنی کابلی) و نیز جریان پیچیده ای می شوند که از طریق اشکال جدیدتر فناوری های اطلاعاتی دیجیتالی رخ می دهد. بسیاری از این کانالهای ارتباطات بین فردی را در اشکال جمعی و تودهای عموما از طریق وب سایت ها، ویدئوهای آنلاین، وبلاگها، اجتماعات مجازی، بازی های ویدئویی تعاملی و ایمیله ترکیب می کنند.
منبع: جهانی شدن و تنوع فرهنگی، پیپا نوریس و رونالد اینگلهارت، ترجمه: عبدالله فاضلی و ساجده علامه،صص18-16، چاپ و نشر سپیدان، تهران، چاپ اول، ۱۳۹۵
