مرحله چهار سرطان کبد

سرطان کبد معمولاً در مراحل آخر بیماری تشخیص داده می‌شود. این سرطان دارای دو نوع اولیه و ثانویه می‌باشد. در سرطان کبد اولیه، سلول‌ها و یا تومورهای سرطانی در بافت‌های کبد تشکیل می‌شود و این نوع سرطان به ندرت رخ می‌دهد. از طرف دیگر، در سرطان ثانویه کبدی، توده‌های سرطانی در برخی اندام‌های دیگر بدن تشکیل شده و به سمت کبد گسترش می‌یابند.

سرطان کبد به مراحل اول، دوم، سوم و چهارم، بسته به میزان گسترش آن تقسیم می‌شود. مراحل سرطان کبد با کمک اطلاعات مربوط به اندازه و تعداد تومورهای اولیه، میزان گسترش سرطان به غده‌های لنفاوی نزدیک و همچنین اندام‌های دور و نزدیک مشخص می‌گردد. پزشکان می‌توانند ایده دقیقی درباره پیش بینی زمان زنده ماندن بیمار با کمک سیستم مرحله یابی ارائه دهند و آن‌ها می‌توانند بر همین اساس مناسب‌ترین شیوه درمانی را نیز ارائه دهند. در مرحله اول، سلول‌های سرطانی بسیار کوچک و محدود به کبد می‌باشند. در صورتی‌که سرطان در طول این مرحله تشخیص داده شود، امکان برداشتن توده سرطانی با عمل جراحی وجود دارد.

با این‌حال، مرحله چهار سرطان کبد به عنوان مرحله پیشرفته این بیماری در نظر گرفته می‌شود. در این مرحله، آسیب زیادی به کبد و اندام‌های دیگر بدن وارد می‌گردد. گفته می‌شود که سرطان کبد در مرحله چهار پیشرفت زیادی کرده و به بخش‌های مختلف بدن مانند عروق خونی، غده‌های لنفاوی، ریه‌ها و غیره گسترش می‌یابد و به عنوان مرحله آخر سرطان کبد شناخته می‌شود. روش‌های درمانی مانند سی تی اسکن، اشعه ایکس، ام آر آی، اسکن استخوان و غیره می‌توانند به تعیین این مرحله کمک کنند.

افزایش خطر سرطان کبد

برخی عوامل خطرناک مانند سن بیمار، جنسیت، سابقه خانوادگی و نژاد قابل تغییر نیست، در حالی‌که برخی عوامل مانند سیگار کشیدن می‌تواند کنترل گردد. چاقی، دیابت، انواع خاصی از بیماری‌های کبدی مانند عفونت‌های ویروس هپاتیت B یا C، سیروز کبدی، سوء مصرف نوشیدنی‌های مضر، استفاده طولانی مدت از استروئیدهای آنابولیک، نوشیدن آب حاوی آرسنیک، مواجهه طولانی مدت با آفلاتوکسین‌ها و غیره می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش دهد. داشتن روحیه‌ای قوی و ایمان به خدا نقش مهمی در مبارزه با سرطان داشته و نگرش مثبت در این زمینه در درمان سرطان بسیار مؤثر خواهد بود. بر اساس آمار منتشر شده توسط مؤسسه سرطان ملی آمریکا، در سال 2010 تقریبا 22 هزار آمریکایی به سرطان کبد مبتلا شدند.

علائم سرطان کبد

غم انگیزترین بخش سرطان کبد این است که در مراحل اولیه این بیماری هیچ‌گونه علائمی وجود ندارد. در طول مراحل اولیه، هنگامی‌که تومور بسیار کوچک است، هیچ علامتی توسط بدن مشاهده نمی‌شود. علائمی مانند مشکلات هضم، تب خفیف، سطوح پایین انرژی، از دست دادن اشتها و غیره در این مرحله نباید نادیده گرفته شود. همچنان‌که تومور رشد می‌کند و وارد مراحل پیشرفته می‌شود، برخی علائم این بیماری بروز می‌کند.

علائم سرطان کبد در مراحل پیشرفته بیماری شامل تهوع و استفراغ، خستگی شدید، تب بالا، کاهش وزن غیر منتظره، درد در استخوان‌ها، کاهش ظرفیت ریه‌ها، تورم شکم، و درد در سمت راست شکم می‌باشد.

از دست دادن عملکرد نرمال کبد می‌تواند منجر به بروز انسفالوپاتی کبدی شود. به واسطه تولید سموم و مواد زائد در یدن، فرد ممکن است علائمی مانند سرگیجه، کاهش حافظه، تغییرات قابل توجه در شخصیت، افزایش تحریک پذیری، اختلالات خواب، عدم توانایی تمرکز، نارسایی کلیوی، فروپاشی ریه‌ها و به حالت کما رفتن را تجربه کند.

سیروز کبدی که شامل زخم بافت کبد می‌باشد، منجر به از دست دادن عملکرد کبد، خونریزی داخلی، بزرگ شدن طحال، تعداد پایین پلاکت و غیره می‌گردد. علاوه بر این، تولید بیلی روبین در خون به واسطه اختلال در عملکرد کبد موجب زردی می‌گردد. علائم زردی شامل زردی پوست، زردی سفیده چشم‌ها، رنگی شدن ادرار و بوی نامطبوع، مدفوع رنگی، از دست دادن اشتهاء و ضعف عمومی بدن می‌باشد.

درمان سرطان کبد

متاسفانه، هیچ گزینه درمانی قطعی برای مرحله نهایی سرطان کبد وجود ندارد. پیوند کبد گزینه مناسبی در این مرحله نیست، چون سرطان به اندام‌های دیگر بدن گسترش یافته است. سرطان معمولاً در این مرحله به ریه‌ها، استخوان‌ها، کلیه‌ها، پانکراس، عروق خونی، گره های لنفاوی و غیره گسترش می‌یابد.

داروهای ضددرد به منظور کاهش درد در این مرحله تجویز می‌شود. بیماران مبتلا به سرطان اولیه کبد ممکن است در یک آزمایش بالینی شرکت کنند. آن‌ها ممکن است نام خود را برای آزمایش بالینی بیولوژی درمانی، شیمی درمانی یا پرتو درمانی ثبت کنند. این شیوه‌های درمان ممکن است باعث بهبود کیفیت زندگی بیمار گردد، اما گزارشات بالینی قطعی برای انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه مفید است. از آن‌جا که بیماری در این مرحله قابل درمان نیست، بنابراین، درمان موقت تنها گزینه موجود در این مرحله خواهد بود. پزشکان در مراحل پیشرفته سرطان کبد تلاش‌هایی جهت بهبود کیفیت عمر بیماران با کنترل درد و مشکلات دیگر ناشی از سرطان انجام می‌دهند. این تلاش‌ها شامل بهبود سلامت روحی بیمار می‌باشد.

بر اساس نظرات متخصصان، برخی مواقع، درمان‌های جایگزین در ترکیب با شیوه‌های درمانی متعارف اثر بخشی بیشتری را خواهد داشت. دنبال کردن رژیم غذایی سالم و متعادل، گنجاندن میوه تازه، سبزیجات، غلات، گوشت بدون چربی، ماهی، بوقلمون و مرغ در رژیم غذایی به منظور تقویت سیستم ایمنی بدن ضروری می‌باشد. استفاده از رژیم غذایی کم چرب و کم شکر به پیشگیری از بدتر شدن شرایط بیماری کمک می‌کند. از مصرف غذاهای فراوری شده و غذاهای سرخ کردنی باید به شدت اجتناب ورزید. دنبال کردن سبک زندگی عاری از استرس به منظور حفظ قدرت فیزیکی و ذهنی بدن ضروری می‌باشد.

داروهای خانگی ساده مانند مصرف عصاره گندم یا عصاره قارچ می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کرده و باعث افزایش سطوح انرژی گردد. بیمار و اعضاء خانواده بیمار هرگز نباید امید خود را از دست بدهند. داشتن روحیه‌ای قوی و ایمان به خدا نقش مهمی در مبارزه با سرطان داشته و نگرش مثبت در این زمینه در درمان سرطان بسیار مؤثر خواهد بود.

پیش بینی و امید به زندگی در سرطان کبد

در طول مرحله چهارم سرطان کبد، کنترل بیماری بسیار مشکل خواهد بود. پیش بینی این بیماری اشاره به نتیجه احتمالی سرطان دارد. معمولاً شانس زنده ماندن در مرحله چهار سرطان کبد تنها 6 ماه خواهد بود. با این‌حال، برخی از بیماران زمان بیشتری را می‌توانند زنده بمانند.

بیماران در این مرحله هرگز نباید امید خود را از دست بدهند، چون بیماری برای هر شخص منحصر به فرد می‌باشد و سرعت رشد سرطان از یک بیمار تا بیمار دیگر متفاوت است. پیش بینی شانس زنده ماندن وابسته به سن، جنسیت، شرایط فیزیکی و روحی کلی بیمار، فاکتورهای وراثتی و نحوه واکنش بیمار به درمان می‌باشد. حمایت دوستان و خانواده نقش مهمی در بالا بردن روحیه بیمار در این مرحله ایفا می‌کند.

همان طور که در بالا ذکر شد، شانس زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان کبد بر اساس وضعیت روحی و جسمی بیمار متفاوت است. بر اساس آمار موجود، حدود 22 درصد از بیماران مبتلا به سرطان کبد هنگامی‌که به مرحله پیشرفته بیماری رسیده‌اند، بیماری آن‌ها تشخیص داده شده است. بنابراین، شانس زنده ماندن این بیماران بسیار ضعیف می‌باشد. شانس زنده ماندن در مرحله چهار سرطان کبد حدود 5/3 درصد است که این آمار به این معنی است که 3 تا 4 بیمار از هر 100 بیمار شانس زنده ماندن در این مرحله را دارا می‌باشند. به خاطر داشته باشید که شما نمی‌توانید طول عمر یک بیمار سرطانی را به طور قطعی با کمک آمار موجود پیش بینی کنید. این آمار بر اساس مشاهدات بعد از مطالعه برخی گروه های بیمار مبتلا به این بیماری ارائه شده است. هر بیمار مبتلا به سرطان منحصر به فرد بوده و شانس زنده ماندن یک بیمار با بیمار دیگر متفاوت است. آمار و ارقام ذکر شده در بالا فقط به عنوان راهنمایی باید مورد استفاده قرار گیرد و از تعمیم دادن این آمار به همه بیماران باید اجتناب ورزید.

منبع: Leena Palande - HealthHearty