بیشتر خوابیدن ممکن است واقعا ولع خوردن شیرینی را فرونشاند!
آیا راه حل کاهش ولع غذاهای شیرین، به سادگی داشتن خواب شبانهی بیشتر است؟ یک مطالعهی کوچک جدید نشان میدهد که ممکن است همینطور باشد.جای تعجب نیست که این پهلو و آن پهلو شدن در تمام شب باعث شود فرد در صبح روز بعد احساس خستگی، بداخلاقی و بیحوصلگی کند. تحقیقات نشان داده است که نداشتن حداقل خواب شبانه (۷ ساعت) با ابتلا به بیماریهای مختلفی مانند چاقی و بیماریهای قلبی متابولیک مانند دیابت، بیماری قلبی و سکتهی مغزی نیز مرتبط است.
با توجه به این مطالعه، تحقیقات قبلی نشان دادهاند که بیش از یکسوم از بزرگسالان هرشب ۶ ساعت یا کمتر از ۶ ساعت میخوابند که این مقدار، کمتر از میزان توصیهشدهی ۷ تا ۹ ساعت خواب است.
با توجه به این مسئله، محققان تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا یک مشاورهی خواب میتواند به بزرگسالان کمک کند خواب بیشتری داشته باشند و چگونه انجام این کار ممکن است بر مصرف مواد مغذی روزانهشان تأثیر بگذارد.
در این مطالعه، محققان از ۲۱ شرکتکننده خواستند در یک جلسهی مشاورهی ۴۵ دقیقهای در مورد خواب که برای افزایش طول خوابشان تا ۱٫۵ ساعت در هر شب طراحی شده بود، شرکت کنند. یک گروه ۲۱ نفرهی دیگر نیز تحت نظر قرار گرفتند اما مداخلهای در الگوی خوابشان دریافت نکردند و درواقع بهعنوان گروه کنترل عمل کردند.
از تمام شرکتکنندگان خواسته شد که به مدت ۷ روز، الگوهای خواب و تغذیهشان را ثبت کنند. همچنین در طول این مدت، شرکتکنندگان به مچهایشان حسگرهای حرکتی بسته بودند که مقدار دقیق خواب هر شبشان به علاوهی مقدار زمانی که قبل از به خواب رفتن در رختخواب بودند، اندازه میگرفت.
نتایج نشان داد شرکتکنندگانی که مقدار خواب شبانهشان را افزایش دادند، مقدار قند افزودهی مصرفیشان را در روز بعد ۱۰ گرم کاهش دادند – در مقایسه با مقدار قندی که در آغاز مطالعه مصرف کرده بودند. همچنین این شرکتکنندگان، روزانه کربوهیدرات کمتری نسبت به گروهی که الگوهای خوابشان را طولانی نکردند، مصرف نمودند.
وندی هال، سخنگوی ارشد دپارتمان دیابت و علوم تغذیه در کالج سلطنتی لندن میگوید:«این واقعیت که افزایش میزان خواب به کاهش در مقدار مصرف قندهای افزوده – یعنی قندهایی که توسط کارخانجات یا در آشپزی خانگی به غذاها اضافه میشوند و همچنین شکر موجود در عسل، شربتها و آب میوه – منجر شد، نشان میدهد که یک تغییر ساده در شیوهی زندگی ممکن است واقعا به افراد کمک کند رژیم غذایی سالمتری داشته باشند.»
گروهی که خواب بیشتری داشتند، یک لیست شامل پیشنهاداتی برای داشتن خواب بهتر – مانند اجتناب از مصرف کافئین قبل از خواب، ایجاد یک روال آرامشبخش و نخوابیدن با شکم بیشازحد پر یا خالی – و همچنین یک زمان خواب توصیهشده که مناسب سبک زندگیشان بود، دریافت کردند.
هیا ال ختیب، محقق ارشد و استاد گروه علوم تغذیه در کالج سلطنتی لندن میگوید: «مدت زمان و کیفیت خواب از نگرانیهای مهم در سلامت عمومی است و بهعنوان یک عامل خطر برای ابتلا به بیماریهای مختلف درنظر گرفته میشود. ما نشان دادهایم که عادات خواب میتواند با استفاده از یک رویکرد فردی به آسانی در بزرگسالان سالم، تغییر داده شود.»
در مجموع، نتایج این مطالعه نشان داد که ۸۶ درصد از شرکتکنندگانی که مشاورهی خواب دریافت کردند، میزان کل زمان سپریشده در رختخواب شان را افزایش دادند و ۵۰ درصد از شرکتکنندگان، مدت خوابشان را حدود ۵۲ تا ۹۰ دقیقه در هر شب بیشتر کردند – در مقایسه با گروه کنترل. به علاوه، ۳ شرکتکننده در گروه افزایش خواب به میزان متوسط هفتگی توصیهشدهی ۷ تا ۹ ساعت خواب شبانه دست یافتند.
با این حال محققان گفتند که دادهها نشان میدهند گروهی که میزان خوابشان را افزایش دادند، خواب کمکیفیتتری در مقایسه با گروه کنترل داشتند. دلیل آن احتمالا این است که هر روال جدید به یک دورهی تطبیق نیاز دارد.
ال ختیب میگوید: «همچنین نتایج ما نشان میدهد که افزایش زمان ماندن در رختخواب برای یک ساعت یا بیشتر ممکن است به انتخابهای غذایی سالمتر منجر شود. این مسئله، رابطهی بین خواب کوتاه و رژیمهای غذایی کمکیفیتتر را بیشتر تقویت میکند. ما امیدواریم که با انجام مطالعات طولانیمدتتر که مصرف مواد مغذی را بررسی میکند و ادامه دادن به رفتارهای تقویت خواب با جزئیات بیشتر – بخصوص در جمعیتهایی که در معرض خطر ابتلا به چاقی یا بیماری های قلبی یا سکته مغزی قرار دارند – در مورد این یافته، بیشتر تحقیق کنیم.»
منبع: سایت راستینه