27 دی 1388 / 1 صفر المظفر 1431 / 17 ژانویه 2010 |
1) 27دي ماه سال1334هجري شمسي:
سيد مجتبي ميرلوحي مشهور به نواب صفوي ازرهبران اصلي سازمان فداييان اسلام همراه سه تن ازهمرزمانش شهيد شد. بدين ترتيب رژيم طاغوت مبارزي متعهد و انقلابي را كه فقط برمبناي اسلام خواهي سخن گفته بود به شهادت رساند. شهيد نواب صفوي درسال1305هجري شمسي درخانوادهاي روحاني متولد شد و تحصيلات متداول را دركنارتحصيلات حوزوي ادامه داد. وي بنيانگذاراولين سازمان انقلابي- مكتبي است كه كه راه گشاي مبارزات مسلحانه اسلامي بود. فداييان اسلام مبارزه با شاه و عوامل او را درداخل و نيز مبارزه با استعمارگران و قدرتهاي خارجي و روشنفكرنماهاي وابسته به غرب را سرلوحه اهداف خود قرارداده بودند. سرانجام درچنين روزي نواب صفوي و يارانش كه جزنواي اسلام برنياوردند و جزتشكيل حكومت اسلامي و اجراي احكام الهي نيتي نداشتند درخون خويش غلطيدند و به شهادت رسيدند. |
2) پيام امام خميني به مناسبت فرار محمدرضا شاه پهلوي از ايران (1357 ش):
حضرت امام خميني(رحمت الله علیه) به مناسبت فرار شاه از كشور در پيامي خطاب به ملت ايران فرمودند: "فرار محمدرضا پهلوي را كه طليعه پيروزي ملت و سرلوحه سعادت و دست يافتن به آزادي و استقلال است به شما ملت فداكار تبريك عرض ميكنم" امام در ادامه اين پيام، علاوه بر درخواست از ملت ايران به ادامه دادن تظاهرات پرشور خود بر ضد رژيم سلطنتي و دولت غاصب بختيار، بار ديگر از قواي نظامي و انتظامي خواستند كه به ملت بپيوندند. از سوي ديگر با فرار شاه از ايران، مردم، مجسمههاي شاه فراري را در شهرهاي مختلف پايين كشيدند. در شهرهاي آمل، نهاوند، اليگودرز و ايلام نيز، مأموران رژيم شاه، به مردم حمله و شماري از آنان را شهيد و مجروح كردند. |
3) دريافت 60 فروند ميراژ "اف يك" ساخت فرانسه از جانب عراق در اوايل جنگ تحميلي (1359ش):
فرانسويها در مقايسه با ساير كشورهاي غربي، بيشترين تسليحات مورد نياز عراق را به اين كشور واگذار كردند. ميراژ اف يك و 2000، موشكهاي هوا به هواي ماژيك 1، موشكهاي اگزوسه 39 - آ. ام و پس از آن، هواپيماهاي سوپراتاندارد از جمله تسليحاتي بودند كه از جانب فرانسه، به رژيم بعثي ارسال گرديد. در اوايل جنگ عراق با ايران، فروش تسليحات نظامي فرانسه به عراق از مرز ده ميليارد دلار گذشت كه هفت ميليارد دلار از اين معاملات به صورت وام و اعتبارات بود. افزون بر اين، فرانسه در ساخت راكتورهاي اتمي و فراهم كردن زمينه دستيابي عراق به سلاح اتمي نيز نقش برجستهاي داشت. |
4) شهادت آيتاللَّه "سيدمهدي حكيم" در كشور سودان توسط مزدوران بعثي عراق (1366ش):
آيتاللَّه سيدمهدي حكيم فرزند آيتاللَّه سيدمحسن حكيم و عضو برجسته مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق در سال 1313 ش در خاندان اهل علم و تقوا در نجف اشرف به دنيا آمد. وي پس از گذراندن دروس مقدمات و سطح به درس خارج آيتاللَّه شهيد سيدمحمد باقر صدر حاضر شد و به جرگه مخالفان سرسخت رژيم صدام رييس جمهور بعث عراق پيوست. از جمله فعاليتهاي اجتماعي و فرهنگي وي ميتوان به ايجاد جماعت علماي بغداد و كاظمين و نيز تأسيس مراكز علمي و آموزشي براي طلاب علوم ديني اشاره كرد. ايشان در سال 1348 ش (1969 م) از طرف حكومت جور به تلاش براي سرنگوني رژيم بعث متهم شد و در همان سال مخفيانه از عراق مهاجرت كرد. شهيد آيتاللَّه حكيم از آن پس به كشورهاي پاكستان، امارات، سوريه و لبنان سفر نمود و سرانجام در لندن استقرار يافت. وي در آن جا سرپرستي انجمن اهل البيت را بر عهده گرفت و به فعاليتهاي ضد رژيم بعث ادامه داد. او كه از پيشگامان انقلاب اسلامي عراق و از چهرههاي فعال آن به شمار ميرفت چندين بار به جمهوري اسلامي ايران مسافرت كرده و با حضرت امام خميني ديدار داشته است. اين عالم مجاهد همچنين در كنفرانس بررسي جنايات صدام و كنفرانس نيروهاي مبارز عراقي و كنفرانس همياري ملت عراق شركت نمود و نقش فعالي در سازماندهي مبارزات مجاهدين مسلمان عليه رژيم صدام داشت. اين فعاليتها بر رژيم خونخوار عراق گرانآمد تا اين كه اين مبارز والا مقام در چنين روزي توسط دو تن از مزدوران بعثي در شهر خارطوم پايتخت سودان ترور شد و شربت شهادت نوشيد. اين ترور با محكوميتهاي گستردهاي همراه بود و رسوايي رژيم بعث را بيشتر از قبل آشكار ساخت. پيكر پاك آيتاللَّه سيد مهدي حكيم پس از تشييعي باشكوه در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) به خاك سپرده شد. |
5) اول ماه صفرسال37هجري قمري:
جنگ صفّين ميان سپاه حضرت علي (علیه السّلام) و معاويه دركناررود فرات درگرفت. ساه معاويه ابتدا ازياران مولا علي (علیه السّلام) شكست سختي خوردند اما درآخرين لحظات با حيله عمروعاص قرآنها را برسرنيزه كردند و پيشنهاد صلح دادند. دشمن با اين حيله خواستارحاكميت قرآن شد و نيرنگ آنان درسپاه حضرت علي (علیه السّلام) ناچارحكميت را پذيرفتند. درحكميت معاويه عمروعاص را برگزيد و ابوموسي اَشعري هم برحضرت علي (علیه السّلام) تحميل شد زيرا مولاي متّقيان علي (علیه السّلام) مالك اشتررا شايسته حكميت مي دانستند. سرانجام ابوموسي اشعري با نيرنگ به خلافت معاويه رأي داد و معاويه به ناحق خليفه مسلمين شد. |
6) اول ماه صفرسال1306هجري قمري:
آقا محمد رضا قمشه اي متخلص به صَهبا عارف و مدرس برجسته عرفان ابن عربي درتهران بدرود حيات گفت. صهبا ساليان متمادي درمدرسه صدرتهران جلسات درس و بحث داشت. «رساله ولايت و رسالةً في وَحدَةِ الوجود بَل اَلموجود» ازآثارعارف وارسته آقا محمد رضا قمشه اي بشمارمي رود. |
7) ورود كاروان اهلبيت امام حسين(علیه السّلام) به شام (61 ق):
پس از واقعهي كربلا، خاندان پيامبر اكرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) كه به اسارت يزيديان درآمده بودند، وارد شام مركز حكومت يزيد شدند. در شام، حضرت زينب(سلام الله علیها) و امام سجاد(علیه السّلام) در مقاطع مختلف، از جمله در دربار يزيد و مسجد شام به افشاگري عليه يزيد پرداختند و پيام خون شهيدان كربلا را به بهترين نحو به مردم رساندند، به طوري كه مردم شام از واقعيت جنايات سپاه يزيد در كربلا آگاه و نسبت به وي و مزدوران او خشمگين شدند. اين موضوع باعث شد كه يزيد به كلي صدور فرمان قتل امام حسين(علیه السّلام) و يارانش را تكذيب كند و گناه آن را به گردن عبيداللَّه بن زياد والي كوفه، بيندازد. همچنين به دليل فشار افكار عمومي، يزيد مجبور شد پس از چندي، كاروان اهل بيت پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) را به مدينه، باز گرداند. |
8) آغاز فرمانروايي "امير بهادرخان" فرمانرواي مغول (717 ق) |
9) تولد "آنيسيس بوئس" سياستمدار و فيلسوف ايتاليايي (475م) (ر.ك: 3 اوت) |
10) مرگ "آبْراهام دوپرون" مستشرق فرانسوي و بنيانگذار ايرانشناسي در جهان (1805م):
آبراهام هياسينت آنكيتل دوپرون خاورشناس فرانسوي، در هفتم دسامبر 1731م در پاريس به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات متوسطه، وارد دانشگاه اين شهر شد. در اين زمان بود كه به زبانهاي شرقي علاقهمند گرديد و زبانهاي فارسي، عربي و عبري را فراگرفت. وي سپس براي تكميل آموختهها و تحقيق درباره مذاهب ايرانيان قديم راهي هند شد و پس از آشنايى با زبانهاي سانسكريت و پهلوي، به ترجمه آثاري از اين خطه، از قبيل اوستا پرداخت. خطابهها و گزارشهاي دوپرون در فرهنگستان علوم ادبي فرانسه و نيز ترجمه كاملي كه از اوستا انجام داد، نه تنها فرانسويان را با نام ايران و اَوِستا آشنا كرد، بلكه دانشمندان ديگر كشورهاي اروپايى را نيز بر آن داشت كه در مباحثات مربوط به اين علم شركت كنند. پس از انتشار ترجمه اوستا، علماي زرتشت، ترجمه و تحقيقات دوپرون را عاري از حقيقت دانستند و آن را فاقد هر گونه ارزش تاريخي اعلام كردند. انتقادات و اتهاماتي كه به دوپرون وارد آمد، به جاي اينكه از ارزش تحقيقات وي بكاهد، آثار او را در جهان مشهور ساخت. همچنين نقش دوپرون در تعميم و نشر فرهنگ ايران در فرانسه و اروپا، فقط به ترجمه اوستا ختم نميشود. بلكه او به هنگام بازگشت از ايران،180 نسخه خطي نفيس با خود به همراه داشت و اين نسخههاي گرانبها، سهم بزرگي در شناساندن فرهنگ ايراني در اروپا ايفا نمود. گنجينهاي كه دوپرون در دست علاقهمندان به فرهنگ و تمدن ايراني نهاد، تحول عظيمي در زمينه پژوهشهاي ادبي درباره ايران پديد آورد، هرچند در اين ميان نبايد تاراج فرهنگي دوپرون را نيز از ياد بُرد. از دوپرون آثار متعددي بر جاي مانده كه قانونگزاري شرقي، تتبّعات تاريخي و جغرافيايي درباره هند و نيز فرهنگ و زبان پهلوي به فرانسه از آن جملهاند. آنكيتل دوپرون كه از او به عنوان بنيانگذار ايرانشناسي در جهان ياد ميشود سرانجام در 17 ژانويه 1805م در 74 سالگي درگذشت. |
11) تعطيلي دادگاه مخوف تفتيش عقايد در اسپانيا به دستور ناپلئون بُناپارت (1808م):
دادگاه تفتيش عقايد يا انكيزيسيون، محكمهاي بود كه از طرف كليساهاي اروپا از قرن دوازدهم ميلادي در اين قاره به وجود آمد و به تفتيش عقايد مردم و تعقيب متخلفان در مقررات مذهبي ميپرداخت. اين دادگاه كه از طرف پاپ اداره ميشد در قرن شانزدهم در تمام اروپا به جز انگلستان تسلط پيدا كرد، ولي بعد از يك قرن رو به ضعف گذاشت. اين بنگاه وحشتناك و هولانگيز، در بيدادگري و تعدي چنان گستاخ و گسترده بود كه حتي به كردار و رفتار و توجه و پندار دروني و قلبي و وجدان مردم تهمت ميزد و متهمان را فقط با همين تهمتها، زنده زنده به كورههاي آدمسوزي ميسپرد. دوشيزه ژاندراك نوزده ساله، رهبر آزادي بخش و چهره ملي فرانسه در همين آتش اتهام واهي و بياساس، زنده زنده سوزانيده شد. همچنين گاليله منجم و ستارهشناس مشهور ايتاليايى، در 22 ژوئن سال 1633م در اين دادگاه محاكمه گرديد. تنها در كشور اسپانيا در مدت 350 سال، بيش از سيوچهارهزار نفر سوزانده و در حدود سيصدهزار نفر ديگر توسط اين دادگاه به اعمال شاقه، زندان ابد و تبعيد محكوم شدند. اين دادگاه سرانجام پس از حدود ششصد سال فعاليت، در هفدهم ژانويه 1808م به دستور ناپلئون بُناپارت تعطيل شد.(ر.ك:27آوريل) |
12) كشف "اِوِرِسْت" بلندترين قله جهان در رشته كوه هيماليا (1841م):
قله اورست با بيش از 8848 متر ارتفاع به عنوان بلندترين قله دنيا در مرز كشور نپال و تبَّت در چين و در رشته كوههاي هيماليا واقع شده است كه در 17 ژانويه 1841م توسط جورج اِوِرِست كوهنورد و نقشهبردار انگليسي كشف، اندازهگيري و به نام وي نامگذاري شد. با اين حال، جورج اورست نتوانست اين قله را خود فتح كند. كوششهاي بسياري براي صعود به قله اورست به عمل آمد و انسانهاي زيادي نيز جان خود را بر سر اين كار گذاشتند. در سال 1951م يك كوهنورد انگليسي راهي از جنوب اورست كشف كرد كه صعود به قله را ممكن ساخت. نهايتاً در 29 مه سال 1953م عدهاي از كوهنوردان سوئيسي عازم بالا رفتن از اورست شدند و تا ارتفاع 8/600 متري از آن صعود كردند و اين بيشترين ارتفاعي بود كه بشر تا آن تاريخ از كوه بالا رفته بود. اين قله سرانجام در سال 1953 توسط دو كوهنورد از هند و انگلستان فتح شد. |
13) تولد "آنتوان چخوف" نويسنده شهير و برجسته روسي (1860م):
آنتوان پاولوويچ چخوف نويسنده بلندآوازه روسي در 17 ژانويه سال 1860م در خانوادهاي فقير در روسيه به دنيا آمد و پس از اتمام تحصيلات پزشكي به طبابت پرداخت. ولي اين روال چندان طول نكشيد و با انتشار نوشتههايش از نوزده سالگي، چنان مورد استقبال قرار گرفت كه از طبابت دست كشيد و كار نويسندگي و ادبيات را دنبال كرد. چخوف طبعي روان و نبوغ درخشاني در زمينه نويسندگي داشت و در داستانهاي خود، پستيهاي طبع آدمي را به سختي مورد انتقاد قرار ميداد. وي در صنعت ايجاز و خلاصهنويسي و هنر داستان نويسي و نگارش داستانهاي كوتاه قدرتي شگرف و در خلق شخصيتهاي جالب، مهارتي بسزا داشت. علاوه بر اين، چخوف، بشر دوستي و نيك نفسي و خدمت به مردم را نيز وظيفه هر انسان شرافتمندي ميدانست و اين علاقه شديد انسان دوستي به شكلي گيرا و دلانگيز، در آثارش به چشم ميخورد. آثار چخوف در عين حال كه خواننده را ميخندانَد، به فكر و دقت نيز واميدارد و معايب اجتماعي را در نظرش جلوهگر ميسازد. چخوف يكي از بزرگترين استادان داستانهاي كوتاه است كه آثار درخشان و نافذ او از حيث انشاء فوق العاده روان، حاكي از مهارت عجيب وي در برگردانيدن ناگهاني يك وضعيت مضحك به صحنهاي حزنانگيز و دردناك است. چخوف در ادبيات روسيه، خالق سبكي تازه در شيوه نمايشنامهنويسي و داستان نويسي شده است. آثار چخوف مورد ستايش نويسندگان بزرگ زمان واقع شد و به طور مستقيم يا غيرمستقيم در بيشتر رماننويسان معاصر او نفوذ فراوان برجاي گذاشت. چخوف از بزرگترين و برجستهترين داستاننويسان رئاليسم و واقع بين روسيه در دوران قبل از انقلاب اين كشور به شمار ميآيد. از آثار متعدد چخوف ميتوان فاجعه در شكارگاه، دهقانان، سه خواهر، مرغ دريايي، اتاق شماره شش، گمگشتهها و باغ آلبالو را نام برد. آنتوان چخوف سرانجام در 2 ژوئيه سال 1904 در 44 سالگي درگذشت. |
14) تولد "ايليا اِرِنْبورْگْ" اديب و نويسنده بزرگ روس (1891م) (ر.ك: 2 سپتامبر) |
15) مرگ "ريچارد هايْز" نوزدهمين رئيس جمهور امريكا (1893م) (ر.ك: 4 اكتبر) |
16) قتل "پاتْريس لومومْبا" مبارز افريقايي و باني استقلال كنگو (1961م):
پاتريس لومومبا، انقلابي معروف افريقايى و باني استقلال كشور كنگو، در 2 ژانويه سال 1925م به دنيا آمد. او پس از اتمام تحصيلات متوسطه در اداره پست مشغول به كار شد و سپس در رشته حقوق تحصيلات عالي خود را به پايان برد. لومومبا در نهضت آزادي افريقا عامل اصلي استقلال كشورش كنگو بود. او در سال 1958 به عضويت دائمي كنفرانس مردم سراسر افريقا درآمد و به رياست نهضت ملي كنگو و استقلال كنگو از بلژيك نيز انتخاب شد. لومومبا در سال 1960 پس از تأسيس جمهوري دموكراتيك كنگو به مقام نخستوزيري و وزارت دفاع منصوب گرديد. اما كمي پس از استقلال، نظاميان به تحريك عوامل بيگانه سر به شورش برداشته و ايالت "كاتانگا" را مستقل اعلام نمودند. وي براي جلوگيري از اين شورشها دست به دامان سازمان ملل شد، ولي چون از اين امر نتيجهاي نيافت خود وارد عمل گرديد و نيروهاي نظامي كنگو را به جنگ با نيروهاي شورشي اعزام كرد. در پي اين اقدام كه مخالف با نظرات رئيس جمهور وقت كنگو بود، لومومبا از سوي رئيس جمهور از سمتهايش بركنار و پس از يك سلسله تحولات سياسي، توسط نظاميان در محل اقامتش تحت نظر گرفته شد. اين مسئله باعث شد كه شورشيان كه از جانب دولت بلژيك حمايت و تحريك ميشدند، دست از شورش خود بردارند. لومومبا پس از مدتي، موفق به فرار از زندان شد. با اين حال وي پس از چندي به اتهام نقض امنيت ملي، توسط نيروهاي دولتي دستگير و در يك اقدام خائنانه، تحويل نيروهاي شورشي به رهبري موسي چومبه شد. پاتريس لومومبا سرانجام در 17 ژانويه 1961 به همراه جمعي از يارانش توسط عوامل چومبه، پس از شكنجههاي فراوان تيرباران شد. لومومبا در شرايطي در 36 سالگي، اعدام شد كه بيمار بود و انتشار خبر كشته شدن لومومبا، موجي از اعتراضات مردمي كنگو و ديگر كشورهاي افريقايي را به دنبال آورد. لومومبا چند كتاب از خود بر جاي گذاشته است كه مشهورترين آنها "ميهن من كنگو" نام دارد. گفته ميشود كه پاتريس لومومبا توسط موسي چومبه رهبر شورشيان كنگو در خمره اسيد انداخته شد تا اثري از وي باقي نماند. |
17) حمله نيروهاي متحد غربي به سركردگي امريكا به عراق (1991م): به دنبال اشغال كويت توسط ارتش بعث عراق در دوم اوت 1990م و اتمام اولتيماتوم غرب به عراق جهت ترك كويت و عدم توجه عراق به اين هشدار، نيروهاي متحد، عمليات تهاجمي گستردهاي را با عنوان توفان صحرا عليه عراق آغاز كردند. در جريان بمبارانهاي وسيع هواپيماهاي نيروهاي متحد، بخش اعظم تاسيسات زيربنايى عراق ويران شد و صدها نفر از مردم بيدفاع عراقي كشته و زخمي گرديدند. ساعاتي پس از شروع عمليات نيروهاي چند مليتي، عراق اقدام به حمله موشكي به رژيم اسرائيل و عربستان كرد. در ادامه حملات هوايى نيروهاي متحد غرب، حمله زميني عليه عراق در روز 24 فوريه 1991م آغاز شد و پس از چهار روز با شكست و هزيمت كامل نيروهاي عراق و تسليم بلاقيد و شرط عراق خاتمه يافت. نيروهاي امريكا و متحدين آن كشور ميتوانستند با ادامه جنگ به مدت 48 ساعت ديگر، بغداد را به تصرف خود درآورده و حكومت ديكتاتوري صدام حسين را سرنگون كنند، ولي ادامه حكومت صدام ذليل و شكست خورده را بر جانشينان احتمالي او ترجيح دادند. امريكايىها از آن بيم داشتند كه پس از سقوط صدام حسين، يك حكومت اسلامي طرفدار ايران در بغداد بر سر كار بيايد، زيرا اكثريت مردم عراق كه شيعه و طرفدار ايران هستند در آخرين روزهاي جنگ سر به شورش برداشتند و اين شورش تا چند ماه ادامه داشت اما صدام با سركوب بيرحمانه اين قيام اسلامي، نگراني امريكا را از اين جهت برطرف ساخت. پس از اين حملات و كشته و زخمي شدن تعداد زيادي از نيروهاي عراقي و مردم بيگناه اين كشور و تخريب اماكن عمومي، سرانجام در تاريخ دوم مارس 1991م با عقبنشيني نيروهاي عراقي از كويت و پذيرفته شدن شرايط نيروهاي چند مليتي توسط عراق، آتشبس برقرار گرديد. هرچند دخالت غرب در مسئله كويت، به بهانه حفظ امنيت منطقه و بيرون راندن متجاوز از كويت بود، ولي اين حضور، در واقع بهانهاي براي حفظ منافع غرب و تثبيت نيروهاي نظامي آنان در منطقه بود. از اينرو بسياري از تحليلگران، با ارائه شواهدي، معتقدند، حمله عراق به كويت با چراغ سبز امريكا عملي گرديد. |