1) 14 بهمن ماه سال 1357 هجري شمسي:حضرت امام خميني رهبر فقيه انقلاب اسلامي در مصاحبه مطبوعاتي در مدرسه علوي اعلام كردند شوراي انقلاب و حكومت يقين خواهند كرد و حكومت موقت موظف خواد بود مقدمات رفراندم را...
1) 14 بهمن ماه سال 1357 هجري شمسي:حضرت امام خميني رهبر فقيه انقلاب اسلامي در مصاحبه مطبوعاتي در مدرسه علوي اعلام كردند شوراي انقلاب و حكومت يقين خواهند كرد و حكومت موقت موظف خواد بود مقدمات رفراندم را آماده كند. همچنين پس از تدوين قانون اساسي اين قوانين به آراي عمومي گذاشته مي شود. حضرت امام دولت بختيار را غير قانوني اعلام كردند و فرمودند:« كاري نكنيد كه مردم را به جهاد دعوت كنم » حضرت امام در گفتگويي اعلام كردند: تا زماني كه بختيار استعفا ندهد او را به حضور نخواهم پذيرفت . در اين اوضاع ، بختيار سر سپرده بيگانه در كوچه ها و خيابانهاي تهران اقدام به كشتار مردم انقلابي مي كردند و در شهرستانها نيز به قلع و قمع مردم بي دفاع مي پرداخت.
2) 14 بهمن ماه سال 1368 هجري شمسي: شادروان دكتر سيد حسين سادات ناصري از استادان برجسته زبان و ادبيات فارسي در مأموريتي علمي به افغانستان دارفاني را وداع گفت . استاد سادات ناصري عمر خود را وقف تدريس و تعليم زبان و ادبيات فارسي كرد و آثار ارزنده اي چون كتاب سرآمد فرهنگ و نصر ايراني و نيز تصحيح ايران محتشم كاشاني تصحيح ديوان حافظ ، تصحيح نهج البلاغه و تصحيح تاريخ كامل ابن اسير را از خود به يادگار گذاشت.
3) امضاي قرارداد نفتي گس - گلشاييان بين ايران و انگلستان (1327 ش): محيطي كه پس از سركوبي مخالفان دولت محمد ساعد نخست وزير محمد رضا پهلوي در كشور فراهم شده بود، به نظر عوامل انگليس، براي حل مسأله نفت و تحكيم نيروي استعماري آن دولت مناسب بود، زيرا اكثريت مجلس از نظر دولت وقت حمايت ميكردند، بسياري از مخالفين مرعوب شده بودند و رهبر روحاني مردم، آيتاللَّه كاشاني، در تبعيد بود. بنابراين، مجلس پانزدهم درصدد بود كه خدمت خود را در جهت تثبيت غارتگري انگليس انجام دهد. به همين مناسبت، هيئت نمايندگي شركت نفت انگليس و ايران به رياست گس وارد تهران شد و قرارداد الحاقي گس - گلشاييان با مذاكراتي تنظيم گرديد كه ادامه حضور انگلستان را توجيه ميكرد. اين لايحه با شتابزدگي تمام در حاليكه بيش از چند روز از عمر مجلس پانزدهم باقي نمانده بود، به اميد اينكه هيچ نيروي مخالفي وجود نخواهد داشت با قيد دوفوريت تقديم مجلس گرديد. اما با وجود اصرار دربار و دولت، اقليت مجلس با پشتيباني افكار عمومي و با نطقهاي مفصّل، وقت مجلس را گرفتند و مانع تصويب آن شدند. اين قرارداد در جريان دولتهاي بعد، محل اختلاف بود تا اين كه در جريان ملي شدن صنعت نفت ايران در 29 اسفند 1329 ش، ملغي گرديد.
4) تشريح مواضع آينده نظام اسلامي توسط حضرت امام خميني(ره) (1357 ش): در حالي كه جشن و سرور مردم به مناسبت ورود حضرت امام خميني(ره) به ايران، همچنان در سراسر كشور ادامه داشت، آن حضرت در يك مصاحبه مطبوعاتي كه نزديك به سيصد خبرنگار ايراني و خارجي از كشورهاي آمريكاي لاتين، آفريقا، اروپا و كشورهاي عربي و آسيا حضور داشتند، به تشريح مواضع آينده نظام اسلامي ايران پرداختند و اعلام كردند كه به زودي دولت موقت انقلاب را تشكيل خواهند داد. ايشان اظهار داشتند كه دولت موقت موظف است مقدمات همهپرسي را فراهم كند تا پس از تدوين قانون اساسي، آن را به همهپرسي بگذارد. امام خميني همچنين به دولت بختيار، نخستوزير دست نشانده شاه، هشدار دادند كه در صورت ادامه سركوب مردم، ايشان حكم جهاد خواهند داد. امام همچنين از ارتش خواست تا به مردم بپيوندند. از طرف ديگر اعلام شد كه تا آن زمان، 35 هزار آمريكايي، خاك ايران را ترك كردهاند و دههزار نفر ديگر نيز به زودي از ايران خارج ميشوند.
5) اوج گرفتن تظاهرات مردم عليه "بختيار" در آستانه پيروزي انقلاب اسلامي ايران (1357ش)
6) رحلت عالم نستوه آيت اللَّه "شيخ عبدالرسول قائمي" (1372 ش): آيتاللَّه شيخ عبدالرسول قائمي در سال 1275 ش (1316 ق) در يكي از روستاهاي توابع اصفهان ديده به جهان گشود. پس از پشت سر گذاشتن دوران كودكي و نوجواني، به عشق تحصيل علوم ديني، به حوزه علميه اصفهان شتافت و پس از سالياني راهي حوزه نجف شد. آيتاللَّه قائمي در نجف از محضر آيت اللَّه سيد ابوالحسن اصفهاني استفاده برد و پس از چند سال به حكم ايشان براي مقابله با تبليغات ضد كمونيستي و بهاييها به آبادان رفت. وي در اين راه تا پايان زندگي خويش از هيچ كوششي دريغ ننمود و به تأسيس حوزه علميه آبادان، پرورشگاه ايتام، بناي چند مسجد و نيز كانون فرهنگي ديني دختران همت گماشت. ايشان قبل از پيروزي انقلاب اسلامي، نقطه اتكاي مبارزان و مجاهدان بود و بسياري از كساني كه تحت تعقيب رژيم ستمشاهي بودند، توسط وي از كشور خارج ميشدند. آيتاللَّه قائمي كه از ناحيه مراجع بزرگي همچون سيد ابوالحسن اصفهاني، سيد حسين بروجردي، سيد محسن حكيم، سيد ابوالقاسم خويي، سيد محمدرضا گلپايگاني و حضرت امام خميني داراي نمايندگي تامالاختيار بود، در سال 1360 ش به اصفهان كوچيد و به ارشاد و هدايت مردم پرداخت. اين عالم بزرگوار سرانجام پس از عمري سرشار از توفيق و خدمات بزرگ ديني در 14 بهمن 1372 برابر با 21 شعبان 1414 ق در 97 سالگي چشم از جهان فروبست و در صحن مطهر حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) به خاك سپرده شد.
7) 18صفرسال 693هجري قمري:« صفي الدين مومن ارموي » از فاضلان وهنر مندان خوشنويس ،واز موسيقي دانان قرن هفتم هجري قمري در زندان خليفه عباسي دارفاني را وداع گفت.او ايراني بود ودر جواني به بغداد رفت و پس سالها تحصيل در ادبيات ، تاريخ ، موسيقي ، وهنر خطاطي نام آور شد ، اورموي مدتي در دستگاه خلافت مستعصم عباسي مقام و منزلتي يافت وبعد از فتح بغداد به خدمت خاندان جويني درآمد ودر ديوان انشا به كار مشغول شد . از آثار ارموي رساله شرقيه ؛وادوار را مي توان بر شمردكه كتاب اخير بزبان تركي هم ترجمه شده است .
8) 18صفرسال1172هجري قمري :ميرزا حسن زنوزي از علماي بزرگ ادب ، عرفان وتاريخ در زنوز از توابع آذربايجان متولد شد و اين عالم فرزانه فرصت بهره گيري از دانش بزرگاني چ.ن محمد باقر بهبهاني ، ميرزامحمد شهرستاني را داشت و از اين رهگذر به مراتب والاي علمي رسيد . رياض الجنه درباره تاريخ ؛دوائر علوم و بحرالعلوم از آثار ارزشمند ميرزا حسن زنوزي بشمار مي روند . گفتني است كه از زنوزاشعار باتخلص فاني بجاي مانده است .
9) 18صفرسال 1326 هجري قمري: شيخ باقر كاظميني عالم و فقيه بزرگ عراقي وفات يافت . اين عالم فاضل دوره تحصيل خود را در زادگاهش كاظمين آغاز كرد ودر نجف اشرف به پايان رساند. از آثار شيخ باقر كاظميني ميزان الحق مي توان اشاره كرد .
10) شهادت "اويس قرني" صحابي امام علي(علیه السلام) در جنگ صفين (37 ق): اويس بن عامر تميمي از پارسايان نامدار صدر اسلام، ملقب به سيّدالتابعين و از اصحاب و حواريون حضرت علي(علیه السلام) بود. وي در "قَرَن" از نواحي يمن ديده به جهان گشود و زماني كه خبر رسالت پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به او رسيد، ايمان آورد. اويس به خاطر پرستاري از مادرش نتوانست پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) را از نزديك زيارت كند. پيامبر او را "نَفَسُ الرَّحمان" ناميد و فرمود: "من از سوي يمن، بوي خدا ميشنوم". اويس قرني يك بار براي ديدن پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به مدينه آمد، اما چون مادرش اجازه توقف بيش از نيم روز در مدينه را به وي نداده بود، براي حفظ حرمت كلام مادرش، بدون اين كه موفق به زيارت پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) گردد به يمن بازگشت. سرانجام در جنگ صفين به ياري حضرت علي(علیه السلام) شتافت و در نبردي سخت با سپاهيان معاويةبنابيسفيان، به درجهي رفيع شهادت نايل آمد.
11) درگذشت "اصمعي" دانشمند و اديب لغوي (214 ق): ابوسعيد عبدالملك بن قريب بن عبدالملك بصري بغدادي معروف به اصمعي، از بزرگان ادباي عرب است كه در شعر، متون ادب، نحو، لغت و اخبار، گوي سبقت را از هم عصران خود گرفته بود. شيوايي كلام او شهره است و هارون الرشيد وي را شيطان الشعر ميناميد. اصمعي مدتي از نزديكان خليفهي عباسي و مورد علاقهي هارون ومأمون بود. وي دهها كتاب در لغت و... تاليف كرد كه النِحَل، لغاتُ القرآن و المصادر از آن جمله است.
12) آغاز بناي ساختمان مسجد امام اصفهان به فرمان شاه عباس صفوي (1021 ق)
13) رحلت علامه "ميرحامد حسين هندي" عالم برجستهي اهل هند (1306 ق): ميرحامد حسين، از علماي بزرگ شيعه و از بزرگان فقهي اثني عشريه و جامع علوم عقلي و نقلي ميباشد. وي علاوه بر فقاهت، در ديگر علوم ديني مانند حديث و اخبار، آثار، معرفت، احوال رجال فريقين و علم كلام، به ويژه در مبحث امامت داراي مقام عالي بود. بيشتر عمر ميرحامد حسين به تحرير و كتابت ونشر آثار ديني مصروف گشت تا آن جا كه دست راستش از كار بازماند و از آن پس به ناچار با دست چپ نويسندگي مينمود. اثر معروف وي، "عَبَقاتُ الانوار" نام دارد.
14) درگذشت عالم و فقيه وارسته "شيخ باقر كاظميني" (1326 ق): آيت اللَّه شيخ باقر كاظميني از علماي شهير عراق در سال 1258 ق در كاظمين به دنيا آمد. تحصيلات خود را در كاظمين و سپس نجف اشرف دنبال كرد و از محضر علماي بزرگي همچون شيخ انصاري بهره برد. سرانجام در رديف فقهاي برجستهي نجف اشرف قرار گرفت و به تدريس و تأليف پرداخت. ميزانُ الحق و رسائلي در بيع از كتب اوست. آيت اللَّه كاظميني در 68 سالگي دار فاني را وداع گفت.
15) سوم فوريه سال 1882 ميلادي : نخستين بار در تاريخ بشر براي هدايت جريان برق از سيم مسي استفاده شد. ساموتل مورس اولين دانشمندي بود كه از مس به منزله بهترين هادي الكتريسيته استفاده كرد. 1100 فوت سيم مسي را بدور اتاق خود كشيد و از يك سر آن جريان الكتريسيته را عبور داد و از سر ديگر آن نيروي برق دريافت كرد. مورس با اين آزمايش دريافت كه مس بيشتر از هر فلز ديگري قدرت هدايت جريان الكتريسيته را دارد.
16) سوم فوريه سال 1915 ميلادي : در دورا جنگ جهاني اول نخستين بار كانال سوئز مورد حمله قرار گرفت. در اين روز نيروهاي آلماني و قواي عثماني باهم به كانال سوئز كه تحت حمايت و سلطه انگليس بود حمله كردند. اما نيروهاي متحد آلمان و عثمان در اين نبرد شكست خوردند و كانال سوئز در تصرف انگليسيها باقي ماند.
17) سوم فوريه سال 1943 ميلادي : نبرد استالينگراد از خونين ترين و مشهورترين جنگهاي جهاني دوم در جبهه شرق اروپا در روسيه شوروي آغاز شد. اين نبرد حدود دويست روز بطول انجاميد و با شكست كامل آلماني ها و اسارت كليه افراد آلماني پايان يافت. گفتني است كه در سال 1992 ميلادي اولين بار مورخان روس فاش كردند. كه در نبرد استالينگراد بيش از يك ميليون سرباز روسي جان خود را از دست دادند.
18) روز استقلال "يونان" از امپراتوري عثماني (1830م): يونان كشوري در جنوب شرقي اروپا و بر كرانه شمالي درياي مديترانه واقع شده است. مساحت آن 131/957 كيلومتر مربع و جمعيت آن قريب به 11 ميليون نفر ميباشد. پايتخت يونان شهر آتن و شهرهاي مهم آن تسالونيكي،پيرايوس و پاتراي است. بيش از 95% مردم يونان مسيحي ارتدوكس و 1/3 درصد مسلمانند. نظام سياسي يونان جمهوري است و واحد پول آن "دراخما" بود كه با رواج يافتن پول واحد اروپائي، يورو جايگزين آن گرديد. اكثريت مردم يونان ملّيت يوناني داشته و به زبان يوناني جديد صحبت ميكنند. 25 مارس سال 1821م، يادآور آغاز نبرد آزادي بخش عليه عثماني در يونان به نام روز ملّي نام گذاري شده است. يونان يكي از قديميترين تمدنهاي جهان است كه از هزار سال قبل از ميلاد واحدهاي مسكوني و سياسي در آن تشكيل شده بود. 338 سال قبل از ميلاد، پادشاه مقدونيه، يونان را ضميمه امپراتوري روم گرداند. امپراتوري عثماني از سال 1456م دوران تسلط چهارصد ساله خود را بر اين كشور آغاز كرد. از سال 1821م، قيام يونانيها عليه عثماني، با حمايت برخي دولتهاي اروپايي به ويژه روسيه، فرانسه و انگليس آغاز شد و سرانجام، در سوم فوريه سال 1830، يونان باحكومت پادشاهي به استقلال دست يافت. يونان در طول قرن نوزدهم، درگير نزاعهاي داخلي و جنگهاي خارجي بود و با اعلام پايان حكومت سلطنتي در 1973، آرامش در اين كشور حاكم گرديد.
19) آغاز اولين شورش سياهان امريكا براي احقاق حقوق سياسي و اجتماعي خود (1859م)
20) آغاز استفاده از فلز مس به عنوان بهترين رساناي جريان برق (1882م)
21) حمله قواي آلمان وعثماني به كانال سوئز در جريان جنگ جهاني اول (1915م): در جريان جنگ جهاني اول، كانال سوئز كه تحت تصرف انگليس بود، مورد حمله نيروهاي مشترك آلمان و امپراتوري عثماني قرار گرفت. از آن جا كه كانال سوئز، درياي مديترانه را به درياي سرخ متصل ميكند تسلط بر اين نقطه براي هر دو طرف جنگ، بسيار حائز اهميت بود. اگر انگليس اين كانال را از دست ميداد، مستعمراتش در آسيا نيز در معرض خطر جدي قرار ميگرفت. به همين علت نيروهاي انگليسي در مقابل تهاجم مشترك آلمان و عثماني براي تصرف كانال سوئز به شدت مقاومت كردند و مهاجمين را شكست دادند. اين كانال تا 1956م كه جمال عبدالناصر رهبر مصر، آن را ملي اعلام كرد در اشغال انگليس باقي ماند.
22) مرگ "وودرو ويلسون" بيست و هشتمين رئيس جمهور امريكا (1924م): وودرو ويلسون بيست و هشتمين رئيس جمهور امريكا در 28 دسامبر 1856م در ايالت ويرجينيا متولد شد. وي پس از طي تحصيلات خود، وارد فعاليتهاي سياسي شد. ويلسون در سال 1912 فرماندار ايالت نيوجرسي گرديد و در 1913م در 57 سالگي به رياست جمهوري امريكا دست يافت. ويلسون به مراتب بيش از رؤساي جمهور قبلي امريكا توسعهطلب و ماجراجو بود. او نيز مانند حاكمان پيشين ايالات متحده، بيشترين حجم مداخلات خود را در منطقه امريكاي مركزي متمركز كرد. حجم دخالتهاي نظامي ويلسون در محدوده حوزه كارائيب و امريكاي مركزي از حجم مداخلات ساير دولتهايى كه قبل از وي در طول تاريخ پس از استقلال امريكا به دست تعرض و تجاوز در اين منطقه زده بودند، بيشتر بود. اين امر بيشتر به خاطر آغاز استفاده از كانال استراتژيك پاناما در سال 1914م بود. كانالي كه در آغاز حكومت ويلسون، ميدان رزمايش نيروي دريايى را در دو سمت كشورهاي امريكاي مركزي در اقيانوس اطلس و آرام توسعه ميداد. دوران حكومت ويلسون مملو از مداخلات و تجاوزات نظامي اين كشور به نقاط مختلف جهان بود. به طوري كه امريكا در نيمي از سالهاي زمامداري ويلسون درگير جنگهاي خانمانبرانداز بود.گويى گذشت زمان نسبت مستقيمي با ميزان تعرّضات خارجي امريكايىها داشت. ويلسون در سال 1915 به هائيتي، در سال 1916 به دومينيكن، در سال 1917 به كوبا و در سال 1920 به گواتمالا، حمله نظامي كرد. تمامي اين تجاوزات و لشكركشيها در شرايطي اتفاق افتاد كه حكومت ويلسون در دومين سال زمامداري خود، در جبهههاي مختلف جنگ جهاني اول به سختي درگير بود در خلال جنگ و در سالهاي پس از آن، دولت ويلسون بزرگترين وام دهنده و كمككننده به كشورهاي خسارت ديده جنگ به شمار ميرفت. در خلال جنگ جهاني اول و پس از آن، ضعف عمومي دولتهاي اروپايى فرصت مناسبي به گروههاي انحصاري مهم امريكا داد تا با طرحريزي نقشههاي بلند مدت اقتصادي، نهايت بهرهبرداري را از وضع موجود ببرند و سرمايهگذاري و سود فراواني نمايند، به طوري كه باعث شد كه مراكز ثقل اقتصاد عمومي و سياست جهاني از اروپا به امريكا متصل شود. در طول سالهاي بعد از جنگ جهاني اول، ايالات متحده كوشيد با دادن وامهاي كلان به دولتهاي امريكاي لاتين و با برسر كار آوردن رژيمهاي دست نشانده در اين كشورها، جاي پاي خود را در منطقه بيش از پيش محكم كند. همچنين ويلسون با انجام سرمايهگذاريهاي وسيع در كشورهاي ديگر، سود هنگفتي را روانه خزانه امريكا نمود به طوري كه ذخيره طلاي امريكا كه در سال 1914م 1800 ميليون دلار بود در سال 1925م به رقم شگفت آور 4500 ميليارد دلار ترقي يافت كه معادل نيمي از ذخاير طلاي جهان بود. ويلسون پس از پايان جنگ جهاني اول، چون سهم امريكا را از منابع زرخير كشورهاي افريقا و آسيا را ناچيز ديد، فريبكارانه اعلام كرد كه صلح آتيه نبايد متكي به قدرت و تسلط استعماري باشد، بلكه يك سيستم بينالمللي بايد به وجود آيد تا آزادي و حرمت و حقوق كليه دولتها براساس آن محترم شناخته شود و كليد اين سيستم نيز در دستقرار گيرد. برهمين اساس، ويلسون در هشتم ژانويه 1918م اعلاميه چهارده مادهاي خود را صادر كرد و تلاش نمود تا از اين راه قدرتي به اصطلاح معنوي براي امريكا دست و پا كند. ويلسون همچنين مبتكر و رئيس كنفرانسصلح وِرساي در سال 1919م بود كه منجر به انعقاد معاهده ورساي و ظهور جامعه ملل از متن پيمان گرديد. وودرو ويلسون تا سال 1921م به مدت دو دوره، رياست جمهوري امريكا را بر عهده داشت و سرانجام دو هفته پس از مرگ لنين، در سوم فوريه 1924م در شصت و هشت سالگي درگذشت.
23) انتخاب "ياسر عرفات" به رهبري سازمان آزاديبخش فلسطين (1968م): محمد عبدالرئوف ياسر معروف به ياسر عرفات مبارز فلسطيني و رئيس سازمان آزاديبخش فلسطين در چهارم اوت سال 1929م در بيتالمقدس به دنيا آمد. او پس از تحصيل در دانشگاه قاهره به جامعه دانشجويان مبارز فلسطيني پيوست و در سال 1956م جنبش فتح را بنيان نهاد. عرفات در جريان جنگ 6 روزه در كنار ارتشهاي عربي، عليه رژيم اسرائيل جنگيد و بالاخره در سوم فوريه 1968 به رياست سازمان آزادي بخش فلسطين موسوم به ساف، متشكل از هشت گروه چريكي مسلح، رسيد. ياسر عرفات پس از آن كه در سپتامبر 1970م، تعداد زيادي از نيروهايش به دست ارتش اردن در داخل آن كشور كشته شدند براي حفظ جان دهها هزار فلسطيني، رويّه همزيستي مسالمتآميز را در پيش گرفت و با وساطت برخي رهبران دول عربي، با شاه حسين اردني كنار آمد. عرفات در دهه 1980م به عنوان يك عنصر سياسي مطرح، از روشهاي خشونتبار چريكي فاصله گرفت و با سفرهاي مكرر به پايتختهاي عربي، ميليونها دلار پول نقد براي مخارج گروه فتح جمعآوري نمود. با اين حال، حوادث سال 1982م لبنان و لشكركشي نيروهاي رژيم صهيونيستي به اين كشور كه مقدمه خلع سلاح عموم فلسطينيان مقيم لبنان و سپس اخراج آنها از اين كشور گرديد، ضربه بزرگي بر پيكر فتح و وجهه عرفات وارد آورد. تلاش مشترك دولتهاي غربي در طول اين دهه، حذف تدريجي نقش و نفوذ عرفات و سازمانش در معادلات سياسي منطقه نيز با موفقيت نسبي توام بود. عرفات نيز متقابلاً تنها راه خروج خود از انزوا نزد دولتهاي منطقه و جهان را نزديك شدن هرچه بيشتر به امريكا و رژيم صهيونيستي ديد. حاصل تلاش عرفات در اين رهگذر و براي بازپسگيري اراضي اشغال شده فلسطين، در نهايت به انعقاد قراردادي منجر گشت كه تنها سه درصد از خاك فلسطين را در اختيار وي قرار ميداد، در حقيقت، پس از امضاي اين قرارداد، عرفات و نيروهاي وفادارش در اين اراضي، به عنوان حامي و مدافع منافع اسرائيل شناخته شدند. اين پيمان با موجي از محكوميت گروههاي اسلامي در سراسر جهان مواجه شد و عرفات از امضاي اين قرارداد و قراردادهاي مشابه بعدي، سودي براي فلسطينيان به ارمغان نياورد.
24) كودتا در پاراگوئه و سرنگوني "اِسْتِروسْنِر" ديكتاتور اين كشور (1989م): آلفرد اِستروسْنِر، رئيس جمهور سابق پاراگوئه و ديكتاتور اين كشور، در سال 1954م با يك كودتا به رياست جمهوري پاراگوئه دست يافت. وي از اين سال تا سال 1988م، طي هفت بار انتخابات رياست جمهوري پاراگوئه، خود را منتخب مردم خواند و به مدت 34 سال تمام بر اين كشور كوچك امريكاي جنوبي حكومت كرد. استروسْنر در اين مدت پاراگوئه را از نظر صنعتي توسعه بخشيد ولي سركوب شديد آزاديخواهان و وجود اختناق در اين كشور طي سالهاي حكومتش موجب شد كليساهاي كاتوليك عليه وي دست به كار شوند. همچنين پاراگوئه در سالهاي زمامداري استروسْنر، بالاترين رقم مهاجرت از كشور را در امريكاي جنوبي به خود اختصاص داده بود. حكومت آلفردو استروسنر سرانجام در سوم فوريه 1989م طي يك كودتاي نظامي ساقط شد و او مجبور به خروج از كشور گرديد. آندرز رودريگز رهبر كودتا كه از نظاميان نزديك استروسنر و از افراد مورد اطمينان او در هيأت رهبري پاراگوئه به شمار ميرفت، هنگام عزيمت رئيسجمهورِ ساقط شده اين كشور به شيلي وي را شخصاً تا فرودگاه بدرقه كرد. با سرنگوني استروسنر، ژنرال آندرز فرمانده نيروي زميني، حكومت را در دست گرفت و بلافاصله فرمان برگزاري انتخابات آزاد را در پاراگوئه صادر كرد. رودريگِز، خود تا سال 1993م در سمت رياست جمهوري بود و در اين سال، قدرت به دست غيرنظاميان منتقل شد.
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
.jpg "14 بهمن 1388 / 18 صفر المظفر 1431 / 3 فوریه 2010")
1) 14 بهمن ماه سال 1357 هجري شمسي:
حضرت امام خميني رهبر فقيه انقلاب اسلامي در مصاحبه مطبوعاتي در مدرسه علوي اعلام كردند شوراي انقلاب و حكومت يقين خواهند كرد و حكومت موقت موظف خواد بود مقدمات رفراندم را آماده كند. همچنين پس از تدوين قانون اساسي اين قوانين به آراي عمومي گذاشته مي شود. حضرت امام دولت بختيار را غير قانوني اعلام كردند و فرمودند:« كاري نكنيد كه مردم را به جهاد دعوت كنم » حضرت امام در گفتگويي اعلام كردند: تا زماني كه بختيار استعفا ندهد او را به حضور نخواهم پذيرفت . در اين اوضاع ، بختيار سر سپرده بيگانه در كوچه ها و خيابانهاي تهران اقدام به كشتار مردم انقلابي مي كردند و در شهرستانها نيز به قلع و قمع مردم بي دفاع مي پرداخت..jpg "14 بهمن 1388 / 18 صفر المظفر 1431 / 3 فوریه 2010")
12) آغاز بناي ساختمان مسجد امام اصفهان به فرمان شاه عباس صفوي (1021 ق) .jpg "14 بهمن 1388 / 18 صفر المظفر 1431 / 3 فوریه 2010"){kind=small}
22) مرگ "وودرو ويلسون" بيست و هشتمين رئيس جمهور امريكا (1924م):
وودرو ويلسون بيست و هشتمين رئيس جمهور امريكا در 28 دسامبر 1856م در ايالت ويرجينيا متولد شد. وي پس از طي تحصيلات خود، وارد فعاليتهاي سياسي شد. ويلسون در سال 1912 فرماندار ايالت نيوجرسي گرديد و در 1913م در 57 سالگي به رياست جمهوري امريكا دست يافت. ويلسون به مراتب بيش از رؤساي جمهور قبلي امريكا توسعهطلب و ماجراجو بود. او نيز مانند حاكمان پيشين ايالات متحده، بيشترين حجم مداخلات خود را در منطقه امريكاي مركزي متمركز كرد. حجم دخالتهاي نظامي ويلسون در محدوده حوزه كارائيب و امريكاي مركزي از حجم مداخلات ساير دولتهايى كه قبل از وي در طول تاريخ پس از استقلال امريكا به دست تعرض و تجاوز در اين منطقه زده بودند، بيشتر بود. اين امر بيشتر به خاطر آغاز استفاده از كانال استراتژيك پاناما در سال 1914م بود. كانالي كه در آغاز حكومت ويلسون، ميدان رزمايش نيروي دريايى را در دو سمت كشورهاي امريكاي مركزي در اقيانوس اطلس و آرام توسعه ميداد. دوران حكومت ويلسون مملو از مداخلات و تجاوزات نظامي اين كشور به نقاط مختلف جهان بود. به طوري كه امريكا در نيمي از سالهاي زمامداري ويلسون درگير جنگهاي خانمانبرانداز بود.گويى گذشت زمان نسبت مستقيمي با ميزان تعرّضات خارجي امريكايىها داشت. ويلسون در سال 1915 به هائيتي، در سال 1916 به دومينيكن، در سال 1917 به كوبا و در سال 1920 به گواتمالا، حمله نظامي كرد. تمامي اين تجاوزات و لشكركشيها در شرايطي اتفاق افتاد كه حكومت ويلسون در دومين سال زمامداري خود، در جبهههاي مختلف جنگ جهاني اول به سختي درگير بود در خلال جنگ و در سالهاي پس از آن، دولت ويلسون بزرگترين وام دهنده و كمككننده به كشورهاي خسارت ديده جنگ به شمار ميرفت. در خلال جنگ جهاني اول و پس از آن، ضعف عمومي دولتهاي اروپايى فرصت مناسبي به گروههاي انحصاري مهم امريكا داد تا با طرحريزي نقشههاي بلند مدت اقتصادي، نهايت بهرهبرداري را از وضع موجود ببرند و سرمايهگذاري و سود فراواني نمايند، به طوري كه باعث شد كه مراكز ثقل اقتصاد عمومي و سياست جهاني از اروپا به امريكا متصل شود. در طول سالهاي بعد از جنگ جهاني اول، ايالات متحده كوشيد با دادن وامهاي كلان به دولتهاي امريكاي لاتين و با برسر كار آوردن رژيمهاي دست نشانده در اين كشورها، جاي پاي خود را در منطقه بيش از پيش محكم كند. همچنين ويلسون با انجام سرمايهگذاريهاي وسيع در كشورهاي ديگر، سود هنگفتي را روانه خزانه امريكا نمود به طوري كه ذخيره طلاي امريكا كه در سال 1914م 1800 ميليون دلار بود در سال 1925م به رقم شگفت آور 4500 ميليارد دلار ترقي يافت كه معادل نيمي از ذخاير طلاي جهان بود. ويلسون پس از پايان جنگ جهاني اول، چون سهم امريكا را از منابع زرخير كشورهاي افريقا و آسيا را ناچيز ديد، فريبكارانه اعلام كرد كه صلح آتيه نبايد متكي به قدرت و تسلط استعماري باشد، بلكه يك سيستم بينالمللي بايد به وجود آيد تا آزادي و حرمت و حقوق كليه دولتها براساس آن محترم شناخته شود و كليد اين سيستم نيز در دستقرار گيرد. برهمين اساس، ويلسون در هشتم ژانويه 1918م اعلاميه چهارده مادهاي خود را صادر كرد و تلاش نمود تا از اين راه قدرتي به اصطلاح معنوي براي امريكا دست و پا كند. ويلسون همچنين مبتكر و رئيس كنفرانسصلح وِرساي در سال 1919م بود كه منجر به انعقاد معاهده ورساي و ظهور جامعه ملل از متن پيمان گرديد. وودرو ويلسون تا سال 1921م به مدت دو دوره، رياست جمهوري امريكا را بر عهده داشت و سرانجام دو هفته پس از مرگ لنين، در سوم فوريه 1924م در شصت و هشت سالگي درگذشت. .jpg "14 بهمن 1388 / 18 صفر المظفر 1431 / 3 فوریه 2010")
23) انتخاب "ياسر عرفات" به رهبري سازمان آزاديبخش فلسطين (1968م):
محمد عبدالرئوف ياسر معروف به ياسر عرفات مبارز فلسطيني و رئيس سازمان آزاديبخش فلسطين در چهارم اوت سال 1929م در بيتالمقدس به دنيا آمد. او پس از تحصيل در دانشگاه قاهره به جامعه دانشجويان مبارز فلسطيني پيوست و در سال 1956م جنبش فتح را بنيان نهاد. عرفات در جريان جنگ 6 روزه در كنار ارتشهاي عربي، عليه رژيم اسرائيل جنگيد و بالاخره در سوم فوريه 1968 به رياست سازمان آزادي بخش فلسطين موسوم به ساف، متشكل از هشت گروه چريكي مسلح، رسيد. ياسر عرفات پس از آن كه در سپتامبر 1970م، تعداد زيادي از نيروهايش به دست ارتش اردن در داخل آن كشور كشته شدند براي حفظ جان دهها هزار فلسطيني، رويّه همزيستي مسالمتآميز را در پيش گرفت و با وساطت برخي رهبران دول عربي، با شاه حسين اردني كنار آمد. عرفات در دهه 1980م به عنوان يك عنصر سياسي مطرح، از روشهاي خشونتبار چريكي فاصله گرفت و با سفرهاي مكرر به پايتختهاي عربي، ميليونها دلار پول نقد براي مخارج گروه فتح جمعآوري نمود. با اين حال، حوادث سال 1982م لبنان و لشكركشي نيروهاي رژيم صهيونيستي به اين كشور كه مقدمه خلع سلاح عموم فلسطينيان مقيم لبنان و سپس اخراج آنها از اين كشور گرديد، ضربه بزرگي بر پيكر فتح و وجهه عرفات وارد آورد. تلاش مشترك دولتهاي غربي در طول اين دهه، حذف تدريجي نقش و نفوذ عرفات و سازمانش در معادلات سياسي منطقه نيز با موفقيت نسبي توام بود. عرفات نيز متقابلاً تنها راه خروج خود از انزوا نزد دولتهاي منطقه و جهان را نزديك شدن هرچه بيشتر به امريكا و رژيم صهيونيستي ديد. حاصل تلاش عرفات در اين رهگذر و براي بازپسگيري اراضي اشغال شده فلسطين، در نهايت به انعقاد قراردادي منجر گشت كه تنها سه درصد از خاك فلسطين را در اختيار وي قرار ميداد، در حقيقت، پس از امضاي اين قرارداد، عرفات و نيروهاي وفادارش در اين اراضي، به عنوان حامي و مدافع منافع اسرائيل شناخته شدند. اين پيمان با موجي از محكوميت گروههاي اسلامي در سراسر جهان مواجه شد و عرفات از امضاي اين قرارداد و قراردادهاي مشابه بعدي، سودي براي فلسطينيان به ارمغان نياورد..jpg "14 بهمن 1388 / 18 صفر المظفر 1431 / 3 فوریه 2010")
24) كودتا در پاراگوئه و سرنگوني "اِسْتِروسْنِر" ديكتاتور اين كشور (1989م):
آلفرد اِستروسْنِر، رئيس جمهور سابق پاراگوئه و ديكتاتور اين كشور، در سال 1954م با يك كودتا به رياست جمهوري پاراگوئه دست يافت. وي از اين سال تا سال 1988م، طي هفت بار انتخابات رياست جمهوري پاراگوئه، خود را منتخب مردم خواند و به مدت 34 سال تمام بر اين كشور كوچك امريكاي جنوبي حكومت كرد. استروسْنر در اين مدت پاراگوئه را از نظر صنعتي توسعه بخشيد ولي سركوب شديد آزاديخواهان و وجود اختناق در اين كشور طي سالهاي حكومتش موجب شد كليساهاي كاتوليك عليه وي دست به كار شوند. همچنين پاراگوئه در سالهاي زمامداري استروسْنر، بالاترين رقم مهاجرت از كشور را در امريكاي جنوبي به خود اختصاص داده بود. حكومت آلفردو استروسنر سرانجام در سوم فوريه 1989م طي يك كودتاي نظامي ساقط شد و او مجبور به خروج از كشور گرديد. آندرز رودريگز رهبر كودتا كه از نظاميان نزديك استروسنر و از افراد مورد اطمينان او در هيأت رهبري پاراگوئه به شمار ميرفت، هنگام عزيمت رئيسجمهورِ ساقط شده اين كشور به شيلي وي را شخصاً تا فرودگاه بدرقه كرد. با سرنگوني استروسنر، ژنرال آندرز فرمانده نيروي زميني، حكومت را در دست گرفت و بلافاصله فرمان برگزاري انتخابات آزاد را در پاراگوئه صادر كرد. رودريگِز، خود تا سال 1993م در سمت رياست جمهوري بود و در اين سال، قدرت به دست غيرنظاميان منتقل شد. 
