22 بهمن 1388 / 26 صفر 1431 / 11 فوریه 2010

1) پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي ايران و سقوط رژيم 2500 ساله شاهنشاهي (1357ش): از هفدهم تا 22 بهمن 57، ايران يكي از دوران‏هاي استثنايي تاريخ سياسي جهان را گذرانيد. در اين ايام، دو دولت در يك مركز و بدون هيچ گونه مرزبندي مواجه بودند. دولتي كه پشتوانه و عامل مشروعيت خود را از دست داده و از قدرت نظامي محروم گشته و با انقلابي عظيم روبرو بود. و دولتي ديگر متكي به رهبري انقلاب توده‏هاي ميليوني مردم كه به جاي قدرت نظامي، تنها به ارتش مردم وابستگي داشت. با وسعت يافتن دامنه‏هاي انقلاب، قرار بر اين شد كه سران ارتش رژيم پهلوي، دست به كودتا زده و با به دست گرفتن قدرت، انقلاب مردمي را سركوب سازند. از اين رو از ساعت چهار بعدازظهر روز 21 بهمن 57، حكومت نظامي اعلام شد. پس از اعلان حكومت نظامي، حضرت امام خميني(ره) اعلام كرد كه مردم به حكومت نظامي اعتنايي نكنند. مردم نيز همچنان به يورش خود به مراكز دولتي و نظامي و انتظامي ادامه دادند و تقريباً تمام اين مراكز با اندك درگيري و مقاومت، تسخير شد و به دست مردم افتاد. اين درگيري‏ها در روز بعد نيز به شدت ادامه يافت و در اين روز هزاران زن و مرد و پير و جوان، هريك به اندازه توان خود براي سرنگوني نهايي رژيم ظلم و جور، كوشش كردند. آنها با سنگربندي در خيابان‏ها، سينه سپركردن در برابر تانك‏ها و با فداكاري و جانفشاني، انقلاب را به پيروزي رساندند. نه فقط در تهران، بلكه در تمامي شهرهاي ايران، درگيري مردم با بقاياي رژيم شاه جريان داشت. هنگامي كه خبر حركت نيروهاي نظامي از شهرهاي مختلف ايران به سمت تهران براي سركوب قيام مردم پخش شد، مردم شهرهاي مسير به درگيري با نيروهاي نظامي پرداختند و با بستن راه، مانع حركت آنها به سمت تهران شدند. برخي از فرماندهان رده بالاي ارتش در اين درگيري‏ها به دست مردم كشته شدند تا سرانجام، ارتش، بي‏طرفي خود را اعلام كرد. سرانجام روز سرنوشت فرارسيد و در 22 بهمن 1357، نظام پوسيده ستمشاهي فروريخت و ريشه‏هاي فاسد دودمان سياه پهلوي از اين كشور اسلامي، كنده شد. مبارزه پانزده ساله ملت مسلمان ايران به رهبري امام خميني(ره) به ثمر رسيد و با سرنگوني نظام 2500 شاهنشاهي، انقلاب شكوهمند اسلامي ايران پيروز گرديد.

2) قتل "گريبايدوف" سفير كبير روسيه تزاري در ايران به دست مردم معترض تهران (1207 ش): پس از شكست ايران در دوره دوم جنگ با روس، معاهده تركمنچاي به امضا رسيد كه همانند معاهده گلستان، بر ضرر ايران بود. پس از مدتي گريبايدوف به عنوان سفير كبير روسيه، براي نظارت بر اجراي مفاد آن به ايران آمد. او مي‏خواست با زور و خشونت، مردم مسلمان ايران را به قبول و اجراي اين قرارداد خفت‏بار وادار كند. يكي از مواد قرارداد تركمانچاي، بازگشت مردم سرزمين‏هاي جدا شده از ايران، به آن مناطق بود. در همين حال، شماري از زنان گرجي كه در ايران مسلمان شده و ازدواج كرده بودند، حاضر به رها كردن خانواده‏هاي خود و بازگشت به گرجستان نبودند. گريبايدوف نيز قصد داشت به زور، آنان را به سفارت روسيه برده و به گرجستان منتقل نمايد. اما ميرزا مسيح مجتهد از روحانيون برجسته تهران، مردم را به اجتماع، مقاومت و دفاع از نواميس مسلمانان فرا خواند. مردم مسلمان تهران نيز با تظاهراتي اعتراض‏آميز به نزديكي سفارت روسيه رفتند. با تيراندازي مأموران سفارت و كشته شدن سه نفر از مردم بي‏دفاع، خشم و انزجار عمومي برانگيخته شد و مردم به سفارت روسيه حمله كردند. در اين حمله، گريبايدوف و شماري از همراهان او به قتل رسيدند. اين حادثه، واكنش طبيعي مردم مسلمان ايران، در برابر ستمگري، تجاوزگري و افزون‏خواهي دولت روسيه تزاري و بي‏كفايتي حكومت فتحعلي شاه قاجار بود. اما فتحعلي شاه از اين حادثه بسيار ترسيد و براي جلوگيري از بروز جنگي ديگر، هيئتي را براي عذرخواهي به روسيه فرستاد. در آن زمان چون روسيه در حال جنگ با عثماني بود، عذر فتحعلي شاه را پذيرفت و دولت ايران هم ميرزا مسيح مجتهد را به عتبات عاليات در عراق تبعيد نمود.

3) آغاز دوره سوم مشروطه با ديكتاتوري رضاخان سردار سپه (1303 ش): در حالي كه رضاخان با به دست گرفتن نخست وزيري، قدرت بدون عناني در كشور به دست آورده بود، انتخابات زود هنگام مجلس پنجم در شرايط تبليغات توأم با زد و بند و اتهامات و اعمال فشار و اختناق آغاز شد و اين انتخابات در بيشتر مراكز به دست امراي لشكر و دست‏نشانده‏هاي وزارت جنگ و گروه‏هاي متنفّذ انجام گرفت. با افتتاح مجلس پنجم در تايخ 22 بهمن 1302، اكثريت نمايندگان مجلس كه مرعوب قدرت رضاخان شده بودند، نمي‏توانستند كاري از پيش ببرند، در چنين جوّي آيت‏اللَّه سيد حسن مدرس، رهبري اقليت مجلس را بر عهده گرفت و در برابر اكثريت مجلس كه از طرح عوامفريبانه و منافقانه نهضت جمهوري‏خواهي سردار سپه حمايت مي‏كردند، ايستاد. به اين ترتيب دوره سوم مشروطه با توطئه‏اي حساب شده آغاز گرديد و در حقيقت تنها نشانه مشروطه كه وجود مجلس شوراي ملي بود، بدين وسيله از ميان رفت و ديكتاتوري، جاي همه انديشه‏هاي آزادي‏خواهان و مشروطه‏طلبان و آرمان‏هاي اسلامي كه روزي در مشروطيت متجلّي شده بود، گرفت. اين دوره شوم و سياهِ مشروطه تا سال 1320 ش - كه رضاخان به دست همان قدرت‏هاي بيگانه‏اي كه بر اريكه سلطنت رسيده بود، با خواري از كشور بيرون رفت - به مدت بيش از شانزده سال ادامه يافت. در اين مدت، با توجه به اختناق و بريده شدن نَفَس‏ها و حكومت رعب و وحشت ناشي از قتل‏ها و شكنجه‏هاي رضاخاني، عمر مجلس‏هاي شوراي ملي تا دوره دوازدهم به آرامش مرگباري گذشت وسياست اسلام زدايي، عمده‏ترين خط مشي سياسي‏اي بود كه اسلام‏ستيزان در كشور به اجراي آن همت گماشتند.

4) انتشار روزنامه رسمي كشور (1323 ش): تاريخ‏نويسان براي مطبوعات ايران، هشت دوره را بر شمرده‏اند كه دوره نخست آن، از ابتداي چاپ روزنامه تا زمان مشروطه را در برمي‏گيرد و اين دوره‏ها ادامه يافته و دوره هشتم، از استقرار نظام جمهوري اسلامي به بعد را شامل مي‏شود. بر اين اساس از سقوط رضاخان در شهريور 1320 تا پايان سال 1326 كه آغاز نهضت ملي صنعت نفت قلمداد مي‏شود، دوره چهارم مطبوعات به حساب مي‏آيد. در اين دوره، ملت ايران پس از رهايي از استبداد رضاخاني و نيز هرج و مرج ناشي از جنگ جهاني دوم، از آزادي عمل نسبي برخودار شدند به طوري كه بيش از پانصد روزنامه و مجله منتشر مي‏شد. در اين ميان روزنامه‏ها و مجلاتي انتشار يافت كه به عنوان جرايد رسمي محسوب مي‏گرديدند. روزنامه رسمي كشور، عنوان جريده‏اي بود كه از طرف مجلس شوراي ملي چاپ مي‏شد و مجموعه مذاكرات مجلس و قوانين مصوبه مجلس را منتشر مي‏كرد.

5) رحلت فقيه جليل، آيت اللَّه "حسين نجفي اهري" (1345 ش): آيت اللَّه شيخ حسين نجفي اهري در سال 1244 ش (1282 ق) در شهرستان اهر به دنيا آمد و پس از فراگيري قرآن و مقدمات علوم حوزوي، راهي تبريز شد. وي پس از اقامت نه ساله در تبريز، رهسپار نجف اشرف گرديد و مدت 35 سال، از محضر آيات عظام: سيد محمدكاظم يزدي و...به كسب علم مشغول بود. ايشان در جريان نهضت اسلامي ايران و پس از دستگيري امام خميني(ره) پس از وقايع 15 خرداد 1342، به همراه ديگر علماي تهران و شهرستان‏ها راهي شهر ري گرديد و خواهان آزادي آن حضرت شد. از اين فقيه بزرگوار كتب متعددي بر جاي مانده كه شرح رسائل، شرح مكاسب، شجره طوبي و كتابي در ردّ بهائي‏گري از آن جمله‏اند. همچنين ايشان در سال‏هاي اقامت در نجف اشرف كتاب حديقَةُالاحباب را به نگارش درآورد كه مورد تاييد مرجع تقليد وقت، آيت اللَّه سيد ابوالحسن اصفهاني قرار گرفت. آيت اللَّه نجفي اهري سرانجام در 22 بهمن 1345 ش برابر با اول ذي‏قعده 1386 ق در صد و يك سالگي بدرود حيات گفت و پس از انتقال پيكرش به قم، در اين شهر به خاك سپرده شد.

6) تشكيل تيپ محمدرسول‏اللَّه(صلی الله علیه و آله و سلم) (1360ش)

7) عمليات كوچك فتح 4 توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامي (1365ش): مرحله اول عمليات پارتيزاني فتح 4 در بامداد بيست و دوم بهمن 1365 با رمز مبارك "يااللَّه" آغاز شد. در اين عمليات نيروهاي ويژه سپاه پاسداران به همراه تعدادي از كردهاي مخالف رژيم بعث، پس از ده‏ها كيلومتر پياده‏روي و عبور از كوهستان‏هاي صعب‏العبور، خود را به منطقه عملياتي اربيل عراق رسانده و تاسيسات اقتصادي و نظامي عراق را در اين منطقه كوبيدند. رزمندگان اسلام در ادامه اين عمليات علاوه بر انهدام تاسيسات چند شهر اطراف و يك گردان دشمن، موفق شدند خود را به پادگان رواندوز رسانده و آن را با تمام امكانات موجودش به آتش بكشند. در مرحله دوم عمليات فتح 4، نيروهاي اسلام پس از عبور از كوهستان‏هاي مرتفع در عمق 70 كيلومتري خاك عراق، با شليك بي امان موشك‏هاي آرپي‏جي، تعداد زيادي از تانك‏ها و نفربرهاي دشمن را به آتش كشيدند. در نهايت، اين عمليات با انهدام چندين واحد نظامي، اقتصادي، دولتي، امنيتي و موتوري دشمن و كشته و زخمي شدن بيش از 1100 نفر از نيروهاي بعث پايان يافت.

8) 26صفرسال1423هجري قمري: ثابت بن قُرّه حرّاني طبيب، رياضيدان و منجم برجسته بغدادي وفات يافت. او ازبزرگترين دانشمندان زمان خود بود و درترجمه متون علمي اززبانهاي شرياني و يوناني به زبان عربي مهارتي بسزا داشت. بسياري ازآثاريونانيان به همّت ثابت بن قُرّه و يا تحت سرپرستي وي به عربي برگردانده شده است. برخي ازمورخان تعداد آثارترجمه شده به همت اين عالم عرب بيش از130كتاب و رساله برشمرده اند.

9) 26صفرسال521هجري قمري: «ابونصركاشي» ملقب به « مُختَص الملك» از وزيران شيعه مذهب سلطان سنجر سلجوقي درگذشت. او درايام حكومت سلطان محمد رياست ديوان انشا را به عهده داشت اما به واسطه توطئه اي كه برضدّ وي طرح ريزي شد او را به اتهامات واهي ازكاربركناركردند. اندكي بعد پس ازآشكارشدن توطئه ابونصراززندان آزاد شد و به رياست ديوان استيفا منصوب شد و تاسال511هجري قمري دراين مقام باقي ماند. درهمين ايام با دسيسه هاي اهل ديوان مجدداً ازكاربركنارشد و تاسال518هجري قمري كه سلطان سنجروي را به وزارت دربارخود فراخواند. منصب ديواني نداشت. وزارت ابونصرسه سال بطول انجاميد. او ازرجال ديندارو بخشنده دستگاه سلجوقيان بود و شاعراني چون ناصحُ الدّين اَرَّجاني و اميرمعزّي دراشعارخود وي را مدح گفته اند.

10) 26صفرسال529هجري قمري: « ابوعبدالله محمدبن ابراهيم» مشهوربه « ابن حاجّ»، قاضي، محدث و فقيه و نامدار قرن ششم هجري قمري به هنگام اداي فريضه نماز در مسجد قُرطُبه بدست كفار كشته شد. او ضمن فراگيري فقه و ادبيات نزد استادان ممتازعصرخود ازبسياري ازمحدثان حديث شنيد؛ پس ازآن به تدريس و پرورش شاگردان بسيارمشغول شد. ازابن حاجّ چند اثربجاي مانده كه «نَوازلُ الاحكام» ازمهمترين آنهاست.

11) درگذشت "ثابت بن قره حراني" رياضي‏دان، طبيب و فيلسوف عراقي (288 ق): ثابت بن قره حراني رياضي‏دان و منجم عراقي در سال 211 ق متولد شد. او از دانشمندان بزرگ زمان خود به شمار مي‏رفت و در ترجمه‏ي متون علمي از زبان‏هاي سرياني و يوناني به عربي مهارت زيادي داشت. بسياري از آثار يونانيان توسط ثابت و يا تحت سرپرستي او به زبان عربي برگردانده شده است و او از اين نظر سهم مهمي در پيشرفت علوم دارد. برخي از مورخان، تعداد آثار ترجمه شده توسط اين دانشمند را متجاوز از 130 كتاب و رساله ذكر كرده‏اند. ثابت بن قره، علاوه بر ترجمه‏ي بسياري از كتب، تاليفات ارزنده‏اي نيز از خود به يادگار گذاشته است كه از آن ميان، كتاب مسايل الهندسه و اعداد قابل ذكر مي‏باشد. وفات ثابت در 77 سالگي روي داد.

12) حمله‏ي "سلطان مراد عثماني" به ايران (986 ق): در سال 986 ق، سلطان مراد عثماني لشكري متجاوز از صد هزار تن، از جمله نيروي بزرگي از تاتارهاي كِريمه را براي تسخير آذربايجان فرستاد. با اين اقدام، دوره‏ي طولاني صلح ايران و عثماني به پايان رسيد. در اين جنگ نيروهاي صفويه متحمل شكست‏هاي پي در پي شدندو بخش‏هاي بزرگي از گرجستان به اشغال عثماني درآمد.

13) آغاز حكومت امپراتوري و سلطنت اولين امپراتور ژاپن (660 ق.م): در 11فوريه 660 ق . م اولين امپراتور ژاپن به نام "يى مو" به تخت سلطنت نشست. به اين ترتيب، قديمي‏ترين و ماندگارترين نظام سلطنتي در جهان كه هنوز ادامه دارد، آغاز شد. اين نظام در طول زمان، دستخوش دگرگوني‏هاي فراوان شده است و امروزه، امپراتور در كشور ژاپن، مقامي تشريفاتي است و قدرت اصلي در دست نخست وزير است. با اين حال، ژاپني‏ها روز آغاز سلطنت در اين كشور را عيد ملي مي‏نامند و همه ساله اين روز را جشن مي‏گيرند.

14) درگذشت "رِنِه دكارْتْ" فيلسوف و رياضي‏دان معروف فرانسوي (1650م): رِنِه دكارْتْ فيلسوف شهير فرانسوي در 31 مارس 1596م، در فرانسه به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات مقدماتي، به فراگيري علوم رياضي و طب مشغول شد و پس از چندي وارد خدمت نظام گرديد. دكارت به زودي از زندگي نظامي خسته شد و در 24 سالگي آن را رها نمود. وي در اين زمان تصميم گرفت كه در زندگي هيچ سؤالي را بي‏جواب نگذارد و درباره مسائل، تفكر كند. از اين رو به رياضيات و هندسه روي آورد و توانست قانون انكسار يا شكست نور را كشف كند. دكارت سپس خود را وقف مطالعه در فلسفه كرد. از كشوري به كشور ديگر رفت، كتاب‏ها خواند و يادداشت‏هاي بسيار برداشت تا آنكه در سي و سه سالگي در هلند رحل اقامت افكند. كارهاي علمي دكارت از اين هنگام آغاز شد. وي در ابتدا رساله فلسفي جهان را نگاشت ولي چون پس از اتمام آن، از محكوميت گاليله در ايتاليا اطلاع يافت، احتياط كرد و از نشر آن احتراز نمود. اما آن‏چه نخست سبب شهرت وي گرديد مجموعه رساله‏هايى مشتمل بر تفكرات فلسفي بود. فلسفه او سيري بود از شك كامل به ايمان كامل؛ هرچند در اين ميان، نوعي رياضيات عمومي به وجود آورد كه حساب و جبر و هندسه در آن داراي نقش بيشتري باشند. دكارت معلوماتي را علم مي‏دانست كه مبرهن و يقيني باشند و به همين دليل، رياضيات را نمونه كامل علم مي‏شمرد و مي‏خواست روش رياضيات را در همه رشته‏هاي علوم انساني به كار بَرد. از اين روست كه روش‏شناسي دكارت كه وجهه اصلي فلسفه اوست، ناشي از همين انديشه مي‏باشد. وي در انديشه برپايى انقلاب بود، اما براي ايمان قصري ساخت كه مصالح آن را شك و ترديد تشكيل مي‏داد. دكارت بر اين عقيده بود كه فرد براي وصول به حقيقت، بايد يك‏بار در زندگي، خويشتن را از همه عقايدي كه پذيرفته است خلاص كند و از نو و از اساس، همه دستگاه‏هاي معارف خود را بنيان نهد. از اين جهت دكارت روش فلاسفه نقلي را به يك‏سو نهاد و بنا را بر اين نهاد كه درهمه چيز شك كند. وي معتقد بود كه هيچ چيز را نبايد واقعيت دانست مگر آن كه به اثبات برسد. بايد از دروازه شك وارد شد. بنابراين مي‏گفت: يك چيز هست كه نمي‏توان در آن شك كرد و آن اين است كه شك مي‏كنم. چون شك مي‏كنم، فكر دارم و مي‏انديشم، و چون مي‏انديشم، پس هستم. وي هم‏چنين اعتقاد داشت كه هر چه را عقلِ روشن و متمايز دريابد، حق است. سپس به وجود مي‏پردازد و مي‏گويد: چون خدا كامل است، بنابراين منشاء همه كمالاتي است كه تصوري از آنها دارم و از سوي ديگر آن‏چه را كامل است مي‏توان به خدا نسبت داد. ذهنْ متفكر را فريب نمي‏دهد، پس تصورات روشن و متمايزي كه خداوند در ذهن ما نهاده است حق است. تأثير دكارت در فلسفه بيش از حد است و اغلب، او را پدر فلسفه جديد مي‏خوانند، ولي در سال‏هاي اخير، بعضي از محققين با ارائه دلايلي، اهميت او را مورد ترديد قرار داده‏اند. رنه دكارت سرانجام در 11 فوريه 1650م در 54 سالگي در استكهلم سوئد درگذشت.

15) تولد "هنري راوْلينْ سون" محقق و مستشرق انگليسي (1810م) (ر.ك: 5 مارس)

16) تولد "گوتفريد كِلِر" شاعر و داستان‏نويس بزرگ سوئيسي (1819م) (ر.ك: 30 اوت)

17) تولد "توماس آلوا اديسون" مخترع نابغه امريكايي (1847م): توماس آلوا اديسون مخترع معروف امريكايى در 11 فوريه 1847م در ايالت اوهايو در امريكا به دنيا آمد. وي تنها سه ماه براي تحصيل به مدرسه رفت و از آن پس، تحت تربيت مادرش قرار گرفت. اديسون از كودكي به آزمايش و تحقيق علاقه فراوان داشت به طوري كه در جواني در واگن كوچكي، آزمايشگاه خود را داير كرد و در آن‏جا دست به انتشار روزنامه زد. وي در 17 سالگي تلگراف دوسره را اختراع كرد كه بدان وسيله مي‏توان روي يك سيم، از دو طرف مخابره كرد. از آن پس همه وقت خود را صرف آزمايش كرد و از سال 1886م كارخانه و آزمايشگاهي در منزل خود برپا نمود كه چهل و پنج سالِ باقي عمر را در آن‏جا به كار و تفكر و اختراع پرداخت. اديسون مردي پركار و كم‏خواب بود و چون از كار روزانه فارغ مي‏شد، مطالعات علمي خود را درباره برق دنبال مي‏كرد. او اختراعات فراواني به ثبت رساند اما مهم‏ترين اختراع اديسون، چراغ برق بود. وي در اين راه هرگز نااميد نشد و سرانجام پس از ده هزار بارآزمايش براي ذخيره برق در باتري، به نتيجه مطلوب رسيد. از ديگر اختراعات وي، ميكروفون، ضبط صوت، گرامافون، لامپ الكتريكي نور سفيد، دينام برقي، لوكوموتيو برقي، دستگاه انتقال برق، فيلم و دوربين فيلم‏برداري، و دستگاه ذخيره برق و قابل ذكرند. اديسون علاوه بر آن، اختراعات ديگران هم‏چون تلفن، ماشين تحرير، سينما و ژنراتورهاي برقي را نيز تكميل كرد. از اين مخترع شهير كه در اواخر عمر از ناشنوايي در رنج بود، بيش از 1300 اختراع به ثبت رسيده كه موارد ثبت نشده، بيشتر است. وي سرانجام در 18 اكتبر 1931م در 84 سالگي درگذشت.

18) پايان كنفرانس "يالتا" در اواخر جنگ جهاني دوم (1945م): در سال‏هاي جنگ جهاني دوم، سران كشورهاي بزرگ متفق در جنگ عليه كشورهاي محور، سه كنفرانس مهم در تهران، يالتا و پوتِسدام تشكيل دادند كه در جريان آن، ضمن طرح نقشه‏هاي جنگي و استراتژي نظامي خود در طول جنگ، درباره اوضاع جهان بعد از پايان جنگ و تقسيم ممالك جهان به مناطق نفوذ به توافق‏هايى رسيدند. قسمتي از اين توافق‏ها، پس از پايان جنگ جامه عمل پوشيد و برخي ديگر موجب بروز اختلاف شرق و غرب و آغاز جنگ سرد و تقسيم جهان به دو بلوك شرق و غرب گرديد. پس از كنفرانس تهران كه در دسامبر 1943م در ايران تشكيل شد، كنفرانس يالتا در چهارم فوريه 1945م، يعني در ماه‏هاي آخر جنگ جهاني دوم، با حضور سران متفقين شامل ژوزف استالين، وينستون چرچيل و فرانكْلين روزوِلت رهبران شوروي، انگلستان و امريكا در شهر بندري يالتا واقع در ساحل شمالي درياي سياه آغاز به كار كرد. در آستانه اين كنفرانس، نيروهاي شوروي به سمت برلين پيشروي كردند و يك هزار هواپيماي امريكايى نيز در يك حمله هوايى بي سابقه، برلين را در هم كوبيدند. اين بمباران وحشتناك كه ويراني‏هاي عظيم و تلفات سنگيني به بار آورد، روحيه هيتلر و اطرافيان او را به شدت تضعيف كرد. در جريان كنفرانس يالتا، توافق‏هاي مهمي حاصل گرديد كه عبارتند از: ادامه جنگ تا شكست كامل آلمان و تسليم بدون قيد و شرط اين كشور، تقسيم آلمان بين دول متفق، خلع سلاح آلمان و اخذ غرامت جنگي از آن كشور، تجديد نظر در مرزهاي لهستان، انجام انتخابات در كشورهاي آزاد شده، اعلان جنگ شوروي به ژاپن، حمله قواي امريكا و شوروي به مناطق تحت اشغال ژاپن به ويژه در كره، پذيرش منشور آتلانتيك مبني بر حاكميت ملي كشورها و نيز تأسيس سازمان بين‏المللي جديد جاي‏گزين جامعه ملل با نام سازمان ملل متحد. علاوه بر اين اصول مورد توافق، يك رشته توافق‏هاي محرمانه درباره مناطق نفوذ و حريم امنيتي شوروي در اروپا، وضع لهستان و يوگسلاوي و نيز تصميم‏گيري در مورد حضور و خروج نيروهاي انگليس و شوروي از ايران نيز در اين كنفرانس به دست آمد. كنفرانس يالتا سرانجام در يازدهم فوريه 1945م به پايان رسيد و سه ماه پس از آن، جنگ جهاني دوم، در اروپا پايان پذيرفت.

19) آزادي "نلسون ماندلا" رهبر كنگره ملي افريقا از زندان آپارتايد (1990م): نلسون ماندلا، معروف‏ترين زنداني سياسي جهان، در سال 1918 به دنيا آمد. وي در سال 1944م در حين تحصيلاتْ عاليه به كنگره ملي افريقا كه پيش از آن با هدف مبارزه عليه رژيم اقليت سفيدپوستان حاكم بر افريقاي جنوبي و احقاق حقوق سياهان به وجود آمده بود پيوست و در سال‏هاي دهه چهل و پنجاه از چهره‏هاي اصلي اين كنگره در مبارزه عليه آپارتايد به شمار مي‏رفت. در سال 1960م، پليس رژيم نژادپرست افريقاي جنوبي، ده‏ها تن از سياه‏پوستان را به قتل رساند. اين امر باعث شد تا ماندلا در همان سال شاخه نظامي كنگره ملي افريقا را ايجاد كند و از سال بعد حملات مسلحانه خود را عليه مراكز و مقرهاي پليس و انتظامي رژيم آپارتايد انجام داد. نلسون ماندلا در سال 1962م به اتهام تلاش براي سرنگوني دولت افريقاي جنوبي به حبس ابد محكوم شد و تا سال 1989م بيست و هفت سال را در زندان گذراند. با اين حال در پي تغييرات در كادر رهبري رژيم افريقاي جنوبي و پاره‏اي اصلاحات كمرنگ سياسي در اين كشور، نلسون ماندلا در نهايت در يازدهم فوريه 1990م از زندان آپارتايد آزاد شد و به هدف خود كه رفع تبعيض نژادي در افريقاي جنوبي بود، رسيد. نلسون ماندلا سرانجام در اول ماه مه سال 1994م به عنوان اولين سياست مدار سياه پوست به رياست جمهوري افريقاي جنوبي انتخاب شد اما در پايان مدت پنج ساله رياست جمهوري خود در اوج محبوبيت از اين سمت كناره‏گيري كرد. وي كه در صحنه بين‏المللي نيز از اعتبار و مشروعيت گسترده‏اي برخوردار است از آن پس به عنوان ميانجي در حل اختلافات بين‏المللي فعاليت مي‏نمايد.

22 بهمن 1388 / 26 صفر 1431 / 11 فوریه 2010

مقالات مرتبط

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته