با توجه به تأثیرات بالقوه تحول پذیرِ فن آوری آینده بر کشاورزی - مثبت و منفی - بسیار مهم است که قبل از انقلاب متوقف شویم و تأمل کنیم. این انقلاب باید برای همه کار کند، خواه کشاورزان باشند (صرف نظر از اندازه و بنگاه اقتصادی آنها)، یا صاحبان زمین، کارگران مزرعه، جوامع روستایی یا عموم مردم. بحث و جدال پیرامون محصولات تراریخته (که با قرار دادن DNA از موجودات دیگر ایجاد می شوند) یک یاد آوری صریح است که هیچ تضمینی برای پذیرش فناوری های جدید توسط مردم وجود ندارد. با این وجود، در مطالعه ای که اخیراً به هدایت محقق هانا بارت انجام شد دریافتیم که سیاست گذاران و رسانه ها بدون توجه زیاد به پیامدهای منفی احتمالی آن، چهارمین انقلاب کشاورزی را بسیار مثبت ارزیابی می کنند.
اولین انقلاب کشاورزی زمانی اتفاق افتاد که بشر از 12000 سال پیش کشاورزی را شروع کرد. دومین انقلاب کشاورزی سازماندهی مجدد زمین های کشاورزی از قرن هفدهم به بعد بود که پس از پایان فئودالیسم در اروپا صورت گرفت. و سومین (که به آن انقلاب سبز نیز گفته می شود) معرفی کودهای شیمیایی، سموم دفع آفات و نژادهای جدید محصولات پر بار در کنار ماشین آلات سنگین در دهه های 1950 و 1960 بود.
انقلاب چهارم کشاورزی، دقیقاً مانند انقلاب چهارم صنعتی، به تغییرات پیش بینی شده در فن آوری های جدید، به ویژه استفاده از هوش مصنوعی برای تصمیم گیری دقیق تر در زمینه برنامه ریزی و قدرت دادن به روبات های خود مختار اشاره دارد. از چنین ماشین های هوشمندی می توان برای پرورش دادن و چیدن محصولات، هرس علف های هرز، دوشش دام ها و توزیع مواد شیمیایی کشاورزی از طریق هواپیماهای بدون سرنشین استفاده کرد. سایر فن آوری های خاص کشاورزی شامل انواع جدید ویرایش ژن برای تولید محصولات مقاوم در برابر بیماری با بازده بالاتر، مزارع عمودی، و گوشت مصنوعی پرورش یافته در آزمایشگاه است.
این فن آوری ها بودجه و سرمایه گذاری عظیمی را در تلاش برای تقویت تولید غذا و در عین حال کمینه کردن
تخریب بیشتر محیط زیست به خود جلب می کنند. این ممکن است تا حدی به پوشش مثبت رسانه ای مربوط باشد. تحقیقات ما نشان داد که پوشش فناوری های جدید کشاورزی در انگلستان خوش بینانه است و آنها را به عنوان کلیدی برای حل چالش های کشاورزی نشان می دهد.
با این حال، بسیاری از فناوری های کشاورزی قبلی نیز که با شور و اشتیاق مشابهی مورد استقبال قرار گرفتند بعداً منجر به جنجال شدند، مانند اولین محصولات اصلاح شده ژنتیکی و مواد شیمیایی مانند سموم دفع آفات DDT که اکنون ممنوع شده اند. با توجه به بحث های گسترده تری که پیرامون فن آوری های نوظهور مانند فن آوری نانو و اتومبیل های بدون راننده وجود دارد، خوش بینی بیش از حد و رو آوردن به فن آوری کنترل نشده یا کورکورانه عاقلانه نیست.
ما نباید تصور کنیم که همه این فن آوری های جدید کشاورزی بدون غلبه بر موانع خاص به تصویب خواهند رسید. سابقه به ما می گوید که بعید به نظر می رسد منافع به طور مساوی در جامعه توزیع شود و خواهی نخواهی برخی از افراد بازنده اند. ما باید بفهمیم چه کسی ممکن است ضرر کند و در مورد او چه کاری می توانیم انجام دهیم ، و سؤالات گسترده تری مانند این که آیا فناوری های جدید طبق نوید داده شده ارائه می شوند را بپرسیم.
تصویر: گاوها را در یک دستگاه شیردوش بزرگ روباتیک دایره ای شکل مشاهده می کنید. دوشش روباتیک ممکن است کارآمد باشد اما استرس های جدیدی را ایجاد می کند. مارک براندون / شاتر استوک
دوشش روباتیک گاوها مثال خوبی است. در تحقیقات ما، یک کشاورز به ما گفت که استفاده از روبات توازن کار – زندگی او را بهبود بخشیده است و به یک کارگر معلول مزرعه اجازه داده است از انجام کارهای یدی در مزرعه اجتناب کند. چنین موفقیت هایی می تواند طیف وسیعی از مردم را قادر سازد تا با از بین بردن کلیشه های شکننده با استفاده بیشتر از ماشین آلات، به کار کشاورزی بپردازند. اما آنها همچنین "نوع دیگری از استرس" را ایجاد کرده اند که ناشی از اضافه اطلاعات منتج از آن و این تصور است که کشاورز نیاز به نظارت بیست و چهار ساعته هفت روز در هفته داده ها دارد.
اتحادیه ملی کشاورزان (NFU) استدلال می کند که فناوری های جدید می توانند افراد جوان و دارای مهارت فنی بیشتر را به سمت نیروی کار پیر جذب کنند. چنین موفقیت هایی می تواند طیف وسیعی از مردم را قادر سازد تا با از بین بردن کلیشه های شکننده با استفاده بیشتر از ماشین آلات، به کار کشاورزی بپردازند.
اما کارگران موجود در مزرعه که در معرض خطر جایگزینی با نیروی ماشین قرار می گیرند و یا مهارت آنها برای سبک جدید کشاورزی نامناسب است، به طور حتم با احتمال تغییر کمتری هیجان زده خواهند شد. ولی ممکن است آنها از این که مجبور شوند وقت کمتری را به کار در محیط باز بگذرانند لذت ببرند و به جای دانش خود، بیشتر به ماشین اعتماد کنند.
عدم توازن قدرت
همچنین نابرابری های بالقوه قدرت در این انقلاب جدید وجود دارد. تحقیقات ما نشان داد که برخی از کشاورزان نسبت به آینده با فن آوری پیشرفته خوشبین هستند. اما بقیه از خود می پرسند که چگونه افرادی با سرمایه کمتر، ضعف دسترسی به پهنای باند وسیع و به مهارت های فناوری اطلاعات و به مشاوره در مورد چگونگی استفاده از این فناوری می توانند از مزایای آن بهره مند شوند.تاریخ نشان می دهد که شرکت های فناوری و مشاغل بزرگتر مزرعه ای اغلب برنده این نوع تغییرات هستند و این گونه نیست که همواره مزارع خانوادگی کوچکتر نصیبی ببرند. در چارچوب انقلاب چهارم کشاورزی، این می تواند به معنای این باشد که کشاورزان، مالک یا قادر به دسترسی کامل به داده های جمع آوری شده در مزارع خود توسط فن آوری های جدید نیستند. یا به شرکت ها برای نگهداری تجهیزاتی که به طور روزافزون مهم و پیچیده می شوند تکیه نمی توان کرد.
تصویر: تراکتور و پهپاد بدون خلبان از روی یک مزرعه عبور می کنند. ماشین آلات پیشرفته می توانند کشاورزان را به شرکت های فناوری گره بزنند. شارفسین / شاتر استوک
بحث و جدال پیرامون محصولات تراریخته (که با قرار دادن DNA از موجودات دیگر ایجاد می شوند) یک یاد آوری صریح است که هیچ تضمینی برای پذیرش فناوری های جدید توسط مردم وجود ندارد. واکنشی مشابه هنگامی اتفاق می افتد که عموم مردم ویرایش ژن (که در عوض شامل ایجاد تغییرات کوچک و کنترل شده در DNA ارگانیسم زنده است) را برابر با اصلاح ژنتیکی تصور کنند. سیاست گذاران و رسانه ها بدون توجه زیاد به پیامدهای منفی احتمالی آن، چهارمین انقلاب کشاورزی را بسیار مثبت ارزیابی می کنند. طرفداران فن آوری پوشیدنی برای دام ها ادعا می کنند که این فن آوری ها رفاه انسان را بهبود می بخشند، اما ممکن است مردم استفاده از چنین دستگاه هایی را رفتار با حیوانات همچون رفتار با ماشین تلقی کنند.
به جای خوش بینی کور، باید مشخص کنیم که مزایا و معایب یک فن آوری جدید کشاورزی در کجا و برای چه کسی رخ می دهد. این فرایند باید طیف وسیعی از افراد را شامل شود تا به ایجاد چشم اندازهای مسئولانه در سراسر جامعه برای آینده کشاورزی کمک کند.
اتحادیه ملی کشاورزان (NFU) گفته است که انقلاب چهارم کشاورزی "مهیج - و همچنین کمی ترسناک است ... اما سپس این دو در هم فرو می شوند ". زمان آن فرا رسیده است که جنبه های ترسناک را با همان قوت قسمت هیجان انگیز مورد بحث قرار دهیم.
منبع: دیوید رُز، University of Reading، شارلوت آن چیوِرز، University of Gloucestershire
