عکس، مزرعه ای از شبدر قرمز در حال رشد را در کنار یک مزرعه ذرت در یک آزمایش چرخش محصول در مزرعه آزمایشی دانشگاه ایالتی آیووا در بون کانتری نشان می دهد.
شبدر سرخ (پیش زمینه) در کنار ذرت (پس زمینه) رشد می کند.
اعتبار: پائولا آر وسترمن
یونجه ، جو و شبدرِ سرخ در قطعه های باریک دراز از نور خورشید بهره فراوان می برند ، و دریای ذرت و سویا را که حاکم بر این چشم انداز در قلب کمربند زراعی ایالات متحده است تفکیک می کنند. بخش های 18 در 85 متری، بخشی از یک مزرعه آزمایشی در بون کانتری، آیووا است ، که در آن زراعت شناسان در حال آزمایش رویکردی جایگزین برای کشاورزی هستند که درست ممکن است بخشی از یک انقلاب کشاورزی سبزتر و بخشنده تر باشد.
به کشاورزی ارگانیک اغلب به عنوان کشاورزی سبز و خوب برای طبیعت اندیشیده می شود. در مقابل ، کشاورزی متعارف بزرگ و بد مطرح می شود. و، بله ، کشاورزی معمولی ممکن است در نگاه اول مضرتر برای محیط زیست به نظر برسد ، با اشتهای آن به سموم دفع آفات و کودهای مصنوعی ، سیستمهای اختصاص یافته آن به یک یا دو محصول انبوه و نه یک درخت یا پرچین در منظره برای پرورش حیوانات وحشی. همانطور که به طور معمول تعریف شده است ، کشاورزی ارگانیک عاری از ورودی های مصنوعی است و تنها از مواد آلی مانند کود کشاورزی برای تغذیه خاک استفاده می کند. عقیده ارگانیک قویاً خواستار مراقبت از آن خاک و محافظت از ارگانیسم های موجود در آن از طریق روش هایی مانند کاشت محصولات زراعی‌ای مانند شبدر قرمز است که به نیتروژن خاک می افزاید و با فرسایش مبارزه می کند.
اما دانشمندانِ متمایل به یافتن راه هایی برای تولید مواد غذایی بیشتر در سطح جهان با کمترین ضربه ممکن زیست محیطی، در حال دریافت این موضوع هستند که کشاورزی ارگانیک آنقدرها که به نظر می رسد سبز نیست. در یک مشاجره ساده در مورد مزایای محیط زیست محلی ، ارگانیک مسلماً برنده است، هرچند این امر در یک مقیاس جهانی صادق نیست ، زیرا کشاورزی ارگانیک نمی تواند با عضلات پر بازده کشاورزی بزرگ مطابقت داشته باشد. محققان پیش بینی می کنند که یک تغییر گسترده به ارگانیک ، میلیاردها نفر را گرسنه رها خواهد کرد ، مگر آنکه کشاورزان، با تبدیل بوم هایی که اکنون کشت نشده اند به مزارع تولید کننده مواد غذایی، زمین های بیشتری را به کار اختصاص دهند – که این بیش از این که خوب باشد به اکوسیستم های طبیعی صدمه وارد می آورد.
وِرِنا سِفِرت، یک جغرافیدان محیط زیست در VU آمستردام ، که مشغول مطالعه سیستم های غذایی پایدار است ، می گوید: "کشاورزی ارگانیک اغلب به عنوان مترادف با کشاورزی پایدار دیده می شود ، اما آن مزار مقدسِ کشاورزی پایدار نیست!" ولی استراتژی هایی که در این زمینه در آیووا مورد آزمایش قرار می گیرند ، و روش های مشابهی که مشغول یافتن راه خود در صدها میلیون هکتار از اراضی مزرعه‌ای در سطح جهانی هستند ، ممکن است درست همان مزار مقدس باشند. در آزمایشاتی در اروپا و در سراسر آمریکای شمالی ، زراعت شناسان رویکردهایی ترکیبی را آزمایش می کنند که لمس سبز کشاورزی ارگانیک را با استفاده اندک از کود شیمیایی و سموم دفع آفات که فقط در صورت لزوم استفاده می شوند ، به هم می بافد – رویکردی که به عنوان کشاورزی کم مصرف شناخته می شود. آنها امیدوار هستند که این ترکیب از تکنیک های کشاورزی ، کشاورزی آینده را به سوی یک پایه واقعاً پایدار سوق دهد.
این تغییر به سمت کشاورزیِ تلفیقی در شرایطی صورت می گیرد که علاقه سیاسی رو به افزایش، به سمتِ کشاورزی سبزتر و پربازده تر است. سران دولت ها و حکومت ها در ماه سپتامبر در سازمان ملل متحد در نیویورک ملاقاتی دارند برای اجلاسی تا در مورد پیشرفت 17 هدف پایداری جهانی که قرار است تا سال 2030 برآورده شوند ، بحث کنند. کشاورزی ارگانیک آنقدرها که به نظر می رسد سبز نیست. تولید مواد غذایی بیشتر با اثرات مخرب کمتر کلید رسیدن به بسیاری از این اهداف مهم است که شامل پایان دادن به گرسنگی و کاهش اساسی آلودگی آب است. این همچنین در امتداد تحقق مجموعه جداگانه ای از اهداف است که کشورهای عضو کنوانسیون تنوع زیستی بر روی آن کار می کنند.
بسیاری از کارشناسان نگران این هستند که پیشرفت کمی حاصل شده است ، به ویژه در زمینه نجات تنوع زیستی. اما دیگرن اطمینان دارند که وقوع یک انقلاب کشاورزی سبزتر دور نیست. ژولز پرِتی ، متخصص اکولوژی زراعت در دانشگاه اسکس در بریتانیا ، که در زمینه کشاورزی پایدار تحصیل می کند ، می گوید: "این خوش بینانه است ، اما یک امید واهی نیست." "کشاورزی می تواند اکنون در یک نقطه عطف باشد."
اندرو بالمفورد ، دانشمند حفاظت از منابع طبیعی که در زمینه تأثیرهای مخرب زراعت بر تنوع زیستی در دانشگاه کمبریج در بریتانیا تحقیق می کند ، می گوید می تواند را به باید برگردانید. "کشاورزی به مقداری زیاد بزرگترین تهدید برای تنوع زیستی است و این تنها بدتر می شود اگر ما در آینده بخواهیم 10 میلیارد نفر را تغذیه کنیم."
شبدر سرخ (پیش زمینه) در کنار ذرت (پس زمینه) رشد می کند.
اعتبار: پائولا آر وسترمن
یونجه ، جو و شبدرِ سرخ در قطعه های باریک دراز از نور خورشید بهره فراوان می برند ، و دریای ذرت و سویا را که حاکم بر این چشم انداز در قلب کمربند زراعی ایالات متحده است تفکیک می کنند. بخش های 18 در 85 متری، بخشی از یک مزرعه آزمایشی در بون کانتری، آیووا است ، که در آن زراعت شناسان در حال آزمایش رویکردی جایگزین برای کشاورزی هستند که درست ممکن است بخشی از یک انقلاب کشاورزی سبزتر و بخشنده تر باشد.
به کشاورزی ارگانیک اغلب به عنوان کشاورزی سبز و خوب برای طبیعت اندیشیده می شود. در مقابل ، کشاورزی متعارف بزرگ و بد مطرح می شود. و، بله ، کشاورزی معمولی ممکن است در نگاه اول مضرتر برای محیط زیست به نظر برسد ، با اشتهای آن به سموم دفع آفات و کودهای مصنوعی ، سیستمهای اختصاص یافته آن به یک یا دو محصول انبوه و نه یک درخت یا پرچین در منظره برای پرورش حیوانات وحشی. همانطور که به طور معمول تعریف شده است ، کشاورزی ارگانیک عاری از ورودی های مصنوعی است و تنها از مواد آلی مانند کود کشاورزی برای تغذیه خاک استفاده می کند. عقیده ارگانیک قویاً خواستار مراقبت از آن خاک و محافظت از ارگانیسم های موجود در آن از طریق روش هایی مانند کاشت محصولات زراعی‌ای مانند شبدر قرمز است که به نیتروژن خاک می افزاید و با فرسایش مبارزه می کند.
اما دانشمندانِ متمایل به یافتن راه هایی برای تولید مواد غذایی بیشتر در سطح جهان با کمترین ضربه ممکن زیست محیطی، در حال دریافت این موضوع هستند که کشاورزی ارگانیک آنقدرها که به نظر می رسد سبز نیست. در یک مشاجره ساده در مورد مزایای محیط زیست محلی ، ارگانیک مسلماً برنده است، هرچند این امر در یک مقیاس جهانی صادق نیست ، زیرا کشاورزی ارگانیک نمی تواند با عضلات پر بازده کشاورزی بزرگ مطابقت داشته باشد. محققان پیش بینی می کنند که یک تغییر گسترده به ارگانیک ، میلیاردها نفر را گرسنه رها خواهد کرد ، مگر آنکه کشاورزان، با تبدیل بوم هایی که اکنون کشت نشده اند به مزارع تولید کننده مواد غذایی، زمین های بیشتری را به کار اختصاص دهند – که این بیش از این که خوب باشد به اکوسیستم های طبیعی صدمه وارد می آورد.
وِرِنا سِفِرت، یک جغرافیدان محیط زیست در VU آمستردام ، که مشغول مطالعه سیستم های غذایی پایدار است ، می گوید: "کشاورزی ارگانیک اغلب به عنوان مترادف با کشاورزی پایدار دیده می شود ، اما آن مزار مقدسِ کشاورزی پایدار نیست!" ولی استراتژی هایی که در این زمینه در آیووا مورد آزمایش قرار می گیرند ، و روش های مشابهی که مشغول یافتن راه خود در صدها میلیون هکتار از اراضی مزرعه‌ای در سطح جهانی هستند ، ممکن است درست همان مزار مقدس باشند. در آزمایشاتی در اروپا و در سراسر آمریکای شمالی ، زراعت شناسان رویکردهایی ترکیبی را آزمایش می کنند که لمس سبز کشاورزی ارگانیک را با استفاده اندک از کود شیمیایی و سموم دفع آفات که فقط در صورت لزوم استفاده می شوند ، به هم می بافد – رویکردی که به عنوان کشاورزی کم مصرف شناخته می شود. آنها امیدوار هستند که این ترکیب از تکنیک های کشاورزی ، کشاورزی آینده را به سوی یک پایه واقعاً پایدار سوق دهد.
این تغییر به سمت کشاورزیِ تلفیقی در شرایطی صورت می گیرد که علاقه سیاسی رو به افزایش، به سمتِ کشاورزی سبزتر و پربازده تر است. سران دولت ها و حکومت ها در ماه سپتامبر در سازمان ملل متحد در نیویورک ملاقاتی دارند برای اجلاسی تا در مورد پیشرفت 17 هدف پایداری جهانی که قرار است تا سال 2030 برآورده شوند ، بحث کنند. کشاورزی ارگانیک آنقدرها که به نظر می رسد سبز نیست. تولید مواد غذایی بیشتر با اثرات مخرب کمتر کلید رسیدن به بسیاری از این اهداف مهم است که شامل پایان دادن به گرسنگی و کاهش اساسی آلودگی آب است. این همچنین در امتداد تحقق مجموعه جداگانه ای از اهداف است که کشورهای عضو کنوانسیون تنوع زیستی بر روی آن کار می کنند.
بسیاری از کارشناسان نگران این هستند که پیشرفت کمی حاصل شده است ، به ویژه در زمینه نجات تنوع زیستی. اما دیگرن اطمینان دارند که وقوع یک انقلاب کشاورزی سبزتر دور نیست. ژولز پرِتی ، متخصص اکولوژی زراعت در دانشگاه اسکس در بریتانیا ، که در زمینه کشاورزی پایدار تحصیل می کند ، می گوید: "این خوش بینانه است ، اما یک امید واهی نیست." "کشاورزی می تواند اکنون در یک نقطه عطف باشد."
اندرو بالمفورد ، دانشمند حفاظت از منابع طبیعی که در زمینه تأثیرهای مخرب زراعت بر تنوع زیستی در دانشگاه کمبریج در بریتانیا تحقیق می کند ، می گوید می تواند را به باید برگردانید. "کشاورزی به مقداری زیاد بزرگترین تهدید برای تنوع زیستی است و این تنها بدتر می شود اگر ما در آینده بخواهیم 10 میلیارد نفر را تغذیه کنیم."
گرافیک تعداد مطالعاتی را نشان می دهد که آشکار کننده اثرات مثبت ، منفی یا خنثای کشاورزی ارگانیک بر فراوانی ارگانیسم هایی مانند عنکبوت ، کرم خاکی ، پروانه ها و گیاهان بوده اند. کشاورزی ارگانیک می تواند برای تنوع زیستی مفید باشد ، به خصوص برای موجوداتی مانند پرندگان ، عنکبوتها و حشرات ساکن خاک. این تأثیر برای حیواناتی مانند پروانه ها کمتر بیان می شود و برای بعضی از حیوانات مانند سوسک ها که بسته به مطالعه ، ترکیبی از اثرات منفی ، مثبت یا هیچ را نشان داده اند ، نامعلوم است.
اقتصاددانان کشاورزی حدس می زنند طی 30 سال آینده ، با افزایش جمعیت جهانی ، تولید مواد غذایی حداقل باید دو برابر شود تا میلیاردها شکم اضافی را تغذیه کند. کارشناسان نتیجه می گیرند ، اما سیستم کشاورزی فعلی نمی تواند همانطور که هست ، ادامه یابد و آسیب نبیند. بنابراین نیاز به انقلابی در کشاورزی داریم.
منبع: ناتاشا گیلبرت
