سینوزیت در کدام قسمت از بدن قرار دارد؟ پشت ابروها، پشت استخوان های گونه و بین چشم هایتان سینوس های شما قرار دارند. حفره های پر از هوا که با غشای مخاطی پوشانده شده و هوای استنشاق شما را فیلتر و مرطوب می کند.
این غشا برای تولید گرد و غبار، ذرات و میکروب ها از هوایی که تنفس می کنید، مخاط را در داخل سینوس و مجاری بینی تولید و گردش می دهد. سلول های ریز مانند مو به نام مژک، مخاط را به منافذی که به پشت حلق منتهی می شوند جارو می کنند و اجازه می دهند به سمت پایین معده شما بلغزد.
سینوزیت حاد زمانی اتفاق می افتد که سینوس ها به دلیل عفونت ویروسی، باکتریایی یا قارچی، ملتهب و متورم شوند. عفونت می تواند حاد یا مزمن باشد.
سینوزیت چیست؟
سینوزیت زمانی اتفاق می افتد که غشای مخاطی ملتهب یا متورم شود. انسداد سینوس اغلب قبل از التهاب اتفاق می افتد. اگرچه اصطلاحات سینوزیت و سینوزیت حاد اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما برای تجربه سینوزیت نیازی به عفونت ندارید.
آیا عفونت های سینوسی مسری هستند؟
آیا عفونت سینوس به خودی خود برطرف می شود؟
عفونت سینوس چه مدت می تواند ادامه داشته باشد؟
آیا عفونت سینوسی، سرماخوردگی یا آلرژی است؟
علائم و نشانه های عفونت سینوسی
علائم برجسته عفونت سینوسی، چه حاد و چه مزمن، عبارتند از:
- گرفتگی بینی.
- ترشحات بینی ضخیم که به رنگ زرد تا سبز است.
- کاهش یا از بین رفتن حس بویایی.
- احساس درد، فشار یا پری در سینوس ها.
- قطره پس از بینی هنگامی که مخاط از پشت گلو می ریزد.
- درد دندان
- بوی بد دهان
- تب بیشتر از 100.4 درجه فارنهایت
- گلو درد
- حساسیت صورت
- فشار گوش
علل و عوامل خطر عفونت سینوزیت حاد
اصطلاحات سینوزیت حاد و سینوزیت اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما سینوزیت حاد به سادگی به التهاب سینوس ها، با عفونت یا بدون آن اشاره دارد. اصطلاح پزشکی سینوزیت، است زیرا این بیماری بر غشای مخاطی در سینوس ها و بینی تاثیر می گذارد.
سینوزیت حاد در نهایت به دلیل انسداد سینوس و بینی ایجاد می شوند که منجر به التهاب سینوس می شود. دلایل مختلفی برای انسداد سینوس وجود دارد، از جمله عوامل مختلف محیطی، تشریحی و ژنتیکی. اما شایعترین علت انسداد، التهاب یا تورم مجاری بینی به دلیل سرماخوردگی یا آلرژی است.
در افراد سالم، ترشحات مخاطی همیشه در حال جابجایی و تخلیه در حفره بینی هستند. ولی هنگامی که انسداد رخ می دهد، مخاط به درستی تخلیه نمی شود، ضخامت آن افزایش می یابد و فضاهای سینوس را پر می کند.
مژک ها همچنین جارو کردن و تمیز کردن را کاهش می دهند و تخلیه مخاط را حتی دشوارتر می کنند.
وقتی مخاط نتواند تخلیه شود، به محیط مناسبی برای رشد خارج از کنترل میکروب ها و ایجاد عفونت تبدیل می شود.
سرماخوردگی و عفونت های سینوسی
عفونت ویروسی همراه با سرماخوردگی رایج ترین علت سینوزیت حاد است و در این حالت به سینوزیت حاد ویروسی نیز معروف است.
این ویروس ممکن است به سراغ افراد دیگر برود و باعث سرماخوردگی شود که ممکن است به سینوزیت حاد ویروسی نیز تبدیل شود.
فقط در 0.5 تا 2 درصد موارد افراد دچار سینوزیت باکتریایی می شوند، که به طور معمول یک عارضه سینوزیت ویروسی است و سینوزیت باکتریایی مسری نیست.
در موارد نادر، قارچ ها می توانند باعث سینوزیت حاد شوند، به خصوص اگر شخصی به آلرژی قارچی مبتلا باشد. اما سینوزیت قارچی به طور کلی بر افرادی که دارای سیستم ایمنی سالم هستند تاثیر نمی گذارد.
مهمترین دلایل التهاب، تورم و لخته شدن سینوزیت حاد
دلایل متعددی برای انسداد و التهاب سینوس وجود دارد که می تواند عفونت های سینوسی را بیشتر محتمل کند.
این شامل:
- پولیپ بینی (رشد غیر طبیعی داخل بینی)
- انحراف تیغه بینی (خم شدن دیواره بین دو سوراخ بینی)
- سیستم ایمنی ضعیف شده، مانند اچ آی وی / ایدز
- شکستگی صورت (ناشی از ضربه) که مجاری بینی را محدود می کند
- بیماری های مادرزادی، مانند فیبروز کیستیک
- آسم و سایر بیماری های واکنشی
انواع سینوزیت حاد یا عفونت های سینوسی مزمن
در حالی که سینوزیت حاد غالبا شامل عفونت است، اما سینوزیت حاد اینگونه نیست. گاهی اوقات، بیماری طولانی مدت به دلیل عفونت ایجاد شده است که به درستی پاک نشده است، اما اغلب اوقات علت دقیق سینوزیت حاد مشخص نیست.
اما پزشکان ممکن است بسته به ویژگی های موجود، سینوزیت حاد را به یکی از سه نوع دسته بندی کنند.
متداول ترین نوع بیماری، سینوزیت حاد بدون پولیپوز بینی، شامل تورم و التهاب غشای مخاطی توسط عوامل مختلف غیر پولیپ مانند آلرژی یا تحریک مانند از مواد حساسیت زا و سموم موجود در هوا و عفونت ها است.
از طرف دیگر، سینوزیت حاد همراه با پولیپوز بینی شامل پولیپ های بینی است که به اندازه کافی بزرگ هستند تا سینوس را مسدود کنند. همیشه مشخص نیست که چرا بعضی از افراد به این پولیپ ها مبتلا می شوند و دیگران نه.
تشخیص عفونت سینوزیت حاد
برای تشخیص اگر به سینوزیت حاد مبتلا هستید، پزشک در مورد علائم و بازه زمانی آنها سوال می کند و شما را معاینه می کند.
این معاینه ممکن است شامل جستجوی علائم پولیپ در بینی، انجام آزمایش ترانس لومیناسیون برای شناسایی التهاب و ضربه زدن به ناحیه سینوس برای تشخیص عفونت ها باشد.
اگر به عفونت مزمن سینوس مبتلا هستید، ممکن است پزشک آزمایشات دیگری انجام دهد، از جمله:
- جراحی بینی یا آندوسکوپی بینی برای بررسی سینوس ها و بررسی اینکه آیا غشای شما ملتهب است یا خیر.
- کشت مخاط برای تعیین علت خاص عفونت شما
- آزمایش آلرژی برای تعیین اینکه چه ماده آلرژی زایی ممکن است باعث عفونت های مزمن یا عود کننده شما شود.
- سی تی اسکن برای شناسایی ناهنجاری های سینوسی، مانند پولیپ یا سپتوم انحرافی.
- با ام آر آی اسکن بررسی می شود که آیا تومور بینی یا عفونت قارچی دارید.
پیش آگهی عفونت سینوسی
بیشتر افراد مبتلا به سینوزیت حاد بدون دریافت مراقبت های پزشکی بهبود می یابند.
مراجعه به پزشک اغلب مورد نیاز نیست. و از آنجا که عفونت های سینوسی معمولا مربوط به سرماخوردگی هستند، آنتی بیوتیک ها کمکی نمی کنند.
برداشتن اقداماتی برای جلوگیری از سرماخوردگی می تواند از ابتلا به عفونت سینوسی جلوگیری کند.
چه موقع در مورد عفونت سینوس به پزشک مراجعه کنم؟
از طرف دیگر، ممکن است یک عفونت باکتریایی حاد ثانویه ایجاد شود، بنابراین توصیه می شود اگر علائم بیش از 10 روز طول کشید یا علائم شما در ابتدا بهبود یافت اما دوباره در 7 روز اول دوباره بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید.
در صورت تجربه موارد زیر، فورا به پزشک مراجعه کنید:
- تب مداوم بالاتر از 102 درجه فارنهایت (تب طبیعی عفونت سینوسی حداقل 100.4 درجه فارنهایت است)
- تغییراتی در بینایی، از جمله دید دوتایی.
- علائمی که با داروهای بدون نسخه از بین نمی روند.
- طی یک سال گذشته چندین عفونت وجود دارد.
- درد ناگهانی و شدید در صورت یا سر.
- تورم یا قرمزی دور چشم.
- گردن درد.
سینوزیت حاد باعث التهاب و علائمی می شود که اغلب به سرعت ایجاد میشوند و در صورت ایجاد عفونت ویروسی 7 تا 10 روز طول می کشند. اما این بیماری در صورت ایجاد عفونت باکتریایی ممکن است تا 4 هفته ادامه داشته باشد.
سینوزیت حاد 12 هفته یا بیشتر ادامه دارد. این التهاب می تواند برای ماه ها یا سال ها بیشتر ادامه داشته باشد، و مردم اغلب آنها را به عنوان یک سرماخوردگی پایان ناپذیر توصیف می کنند.
سینوزیت همچنین می تواند به عناوین زیر دسته بندی شود:
- زیر حاد، که در آن علائم بیش از 4 هفته اما کمتر از 12 هفته ادامه دارد.
- در طی یک سال حداقل چهار دوره حاد عفونت سینوسی وجود دارد.
- تشدید حاد رینوسینوزیت مزمن، که در آن علائم در یک فرد مبتلا به بدتر می شود.
- اما داشتن علائم سینوزیت همیشه به معنای ابتلا به عفونت سینوس نیست.
طبق آکادمی آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا، تا 70 درصد افراد مبتلا به سینوزیت حاد بدون داروهای تجویز شده بهبود می یابند.
درمان عفونت های سینوزیت حاد بر کاهش علائم مانند:
- نوشیدن مایعات زیاد و استراحت کافی
- شستشوی سینوس ها با یک شستشوی بینی شور مانند یک اسپری بینی شور.
- استنشاق بخار چند بار در روز.
- با استفاده از یک مرطوب کننده.
- یک دستشویی گرم و مرطوب یا کمپرس گرم را روی بینی و گونه های خود قرار دهید.
گزینه های دارویی برای سینوزیت حاد
داروهای مختلف بدون نسخه می توانند به تسکین علائم عفونت سینوسی کمک کنند. این شامل:
- داروهای ضد نسخه بدون درد، از جمله استامینوفن یا ایبوپروفن.
- اسپری بینی کورتیکواستروئید.
- داروهای ضد احتقان بینی که نباید بیش از سه روز متوالی استفاده شوند.
- داروهای ترشحات نازک برای کمک به پاکسازی مخاط.
- اسپری های آنتی کولینرژیک بینی، مانند ایپراتروپیوم بروماید، برای کاهش علائم آبریزش بینی.
- آنتی بیوتیک ها ممکن است بخشی از برخی از رژیم های درمانی عفونت سینوسی باشند، اما فقط در صورتی که عفونت سینوسی باکتریایی باشد.
- آنتی هیستامین های خوراکی ممکن است علائم را بهبود ندهند و باعث عوارض جانبی شوند. آنها برای عفونت های سینوسی توصیه نمی شوند.
برخی از درمان های جایگزین و مکمل ممکن است به علائم عفونت سینوسی کمک کنند، مانند:
- مکمل هایی مانند آنزیم بروملین
عفونت های مزمن سینوس به طور معمول علت مرموزی نسبت به عفونت های حاد دارند. افراد مبتلا به عفونت های مزمن سینوسی معمولا به درمان مادام العمر نیاز دارند تا علائم را از بین ببرند.
علاوه بر گزینه های بالا، درمان عفونت های مزمن سینوسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تغییر سبک زندگی، مانند ترک سیگار و تغییر شرایط خانه یا محل کار برای کاهش قرار گرفتن در معرض سموم محیطی و مواد آلرژی زا، مانند گرد و غبار، شوره حیوانات خانگی یا سوسک.
- استروئیدهای خوراکی.
- اصلاح کننده های لکوترین، که از طریق مکانیزمی متفاوت از استروئیدها، التهاب را کاهش می دهند.
- جراحی برای باز کردن سینوس ها که تحت تأثیر موضوعاتی مانند پولیپ بینی و انحراف تیغه بینی قرار دارند.
- پروبیوتیک های بینی باکتریهای مفید لاکتوباسیل.
- داروی dupilumab، مشتق شده از آنتی بادی انسانی، که سازمان غذا و دارو برای درمان عفونت های مزمن سینوس با پولیپ بینی در سال 2019 تصویب کرده است
- رژیم ترکیبی از آبیاری کورتیکواستروئیدهای خوراکی و داخل بینی
عفونت سینوس مسری نیست اما بسته به اینکه چه چیزی باعث التهاب فرد شود، ممکن است افراد دیگر نیز به این بیماری مبتلا شوند. به عنوان مثال، سرماخوردگی و آنفولانزا هر دو بیماری مسری هستند که می توانند منجر به عفونت سینوسی شوند.
برداشتن گام هایی برای کاهش خطر ابتلا به عفونت های ویروسی می تواند به جلوگیری از عفونت های سینوسی کمک کند. این شامل:
- بهداشت را رعایت کنید، مثلا وقتی سرفه می کنید و عطسه می کنید، مرتبا دست های خود را بشویید و دهان خود را بپوشانید.
- واکسن های توصیه شده مانند واکسن آنفولانزا و واکسن پنوموکوک را دریافت کنید.
