گنج انتظار
در بین قصه هاى کهن ایرانى، قصّه پیرمردى را مى خوانیم که وقتى مرگ خویش را نزدیک مى یابد، پسرانش را فرا مى خواند و سخن از گنجى بزرگ به میان مى آورد که در مزرعه مدفون است. او بدون آنکه مکان دقیق نهانى گنج را به آنان بگوید چشم از دنیا فرو مى بندد.
فرزندان او در طلب گنج سرتاسر زمین مزرعه را مى کاوند و در پایان ناامید از پیدا کردن گنج، بر زمین زیر و رو شده و به خوبى شخم خورده، بذر مى پاشند. چند ماهى بعد، زمانى که انبوه چشم نوازِ گیاهانِ روییده از خاک خوب و آماده، به بار مى نشینند و محصولى سرشار و ثروتى فراوان به ارمغان مى آورند، راز گنج مزرعه گشوده مى شود و عاقبت اندیشى پیرمرد حکیم بر فرزندان آشکار مى گردد.
انتظار را از آن رو که خود کندوکاوى جهادگرانه است و از آن جهت که حرکت و تلاش و مقاومت و صبر را به همراه دارد، مى توان به جستجوى بى امان فرزندان در طلب گنج موعودِ پیرمرد شبیه دانست. با این تفاوت که گنج موعود انتظار، خود نیز حقیقتى تردید ناپذیر است.
انتظار دوران با شکوه امام زمان(علیه السلام) تنها بهانه اى براى حرکت پیگیر منتظران نیست، بلکه خود نیز براستى گنجى واقعى است، گنجى که پربهاتر از آن در سرتاسر آفرینش وجود ندارد.
و انتظار دوران امام زمان(علیه السلام) یعنى انتظار عصاره همه تاریخِ سراسر نور و هدایت پیامبران.
اگر انتظار کشیدى و به مقصود رسیدى، او را دیدى، کلام جانبخشش را شنیدى، دست عنایتش را برسرت احساس نمودى، در سایه حکومتش حکومت توحید و عدالت و انسانیت را تجربه کردى، و در دوران خلافتش، خلیفه اللّهىِ انسان را مجسّم یافتى، کامیاب خواهى بود.
و اگر انتظار کشیدى و به مقصود نرسیدى، او را ندیده مُردى، و طعم عدالت موعود را نچشیده وعده حق را اجابت کردى، باز هم کامیاب خواهى بود; زیرا انتظار فرج خود از بالاترین مصادیق فرج و گشایش است.
« انتظار الفرج من اعظم الفرج» 1
فرزندان او در طلب گنج سرتاسر زمین مزرعه را مى کاوند و در پایان ناامید از پیدا کردن گنج، بر زمین زیر و رو شده و به خوبى شخم خورده، بذر مى پاشند. چند ماهى بعد، زمانى که انبوه چشم نوازِ گیاهانِ روییده از خاک خوب و آماده، به بار مى نشینند و محصولى سرشار و ثروتى فراوان به ارمغان مى آورند، راز گنج مزرعه گشوده مى شود و عاقبت اندیشى پیرمرد حکیم بر فرزندان آشکار مى گردد.
انتظار را از آن رو که خود کندوکاوى جهادگرانه است و از آن جهت که حرکت و تلاش و مقاومت و صبر را به همراه دارد، مى توان به جستجوى بى امان فرزندان در طلب گنج موعودِ پیرمرد شبیه دانست. با این تفاوت که گنج موعود انتظار، خود نیز حقیقتى تردید ناپذیر است.
انتظار دوران با شکوه امام زمان(علیه السلام) تنها بهانه اى براى حرکت پیگیر منتظران نیست، بلکه خود نیز براستى گنجى واقعى است، گنجى که پربهاتر از آن در سرتاسر آفرینش وجود ندارد.
و انتظار دوران امام زمان(علیه السلام) یعنى انتظار عصاره همه تاریخِ سراسر نور و هدایت پیامبران.
اگر انتظار کشیدى و به مقصود رسیدى، او را دیدى، کلام جانبخشش را شنیدى، دست عنایتش را برسرت احساس نمودى، در سایه حکومتش حکومت توحید و عدالت و انسانیت را تجربه کردى، و در دوران خلافتش، خلیفه اللّهىِ انسان را مجسّم یافتى، کامیاب خواهى بود.
و اگر انتظار کشیدى و به مقصود نرسیدى، او را ندیده مُردى، و طعم عدالت موعود را نچشیده وعده حق را اجابت کردى، باز هم کامیاب خواهى بود; زیرا انتظار فرج خود از بالاترین مصادیق فرج و گشایش است.
« انتظار الفرج من اعظم الفرج» 1
پی نوشت ها :
1ـ امام سجاد(علیه السلام)، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲.
