امامزاده سید ابراهیم، ملقب به عفیف الدین، فرزند سید جلال الدین، فرزند سید ابراهیم، فرزند امیر جمال الدین فرزند ابراهیم، فرزند حسین، فرزند ابی جعفر محمد، فرزند امام هادی علیه السلام است. همان طور که ملاحظه میشود نسب سید ابراهیم کراماتی با دو واسطه به امیر جمال الدین فرج می رسد. بر اساس شجره نامه موجود و منابعی دیگر، امیر جمال الدین در سال ۳۸۰ هجری قمری از سبزوار به قصد دفع اشرار و ارشاد خلق به این منطقه می آید و با تلاش های فراوان خود و یارانش، اکثر سکنه را به سوی خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) هدایت می نماید.
مادر سید ابراهیم نیز بنا به همان شجره نامه، زنی صالحه به نام بی بی زینب بنت شیخ الأجل حسن بن عبدالله انصاری، مدفون در کتابخانه بردستان است. مادر بی بی زینب نیز زنی جلیل القدر به نام خدیجه الکبری بنت حسین بن ابراهیم بن مرتضی بن حسین الأصغر بن عون بن مهدی بن محمد بن حسن بن جعفر بن موسى الکاظم بن جعفر الصادق (علیهما السلام)، یعنی خواهر سید عفیف الدین زندوی، معروف به شاه زندو و مدفون در بیرم لارستان است. چون در شرح امامزاده امیرکبیر - مدفون در چاه پیر - به شاه زند و هم اشارتی شده، طالبین جهت اطلاع بیشتر می توانند به آن قسمت مراجعه فرمایند.
سید ابراهیم فردی عالم، عارف و صاحب کرامت بود و میان نوادگان امیر جمال الدین از لحاظ علو مقام و کرامات از شهرت بیشتری برخوردار است. سال تولد و وفاتش مشخص نیست؛ همین قدر میدانیم که در بردستان میزیست و پس از عمری نشر معارف اسلامی، در همان جا نیز فوت نمود و در سرداب مسجد جامع بردستان مدفون گردید و قبرش تاکنون مورد زیارت و احترام مردم است.
ناگفته نماند، سرداب مزبور که زیر یک رواق قرار دارد، دارای مساحتی قریب دوازده متر مربع و دو در ورودی است؛ یکی درون رواق قرار دارد و دیگری بیرون مسجد که البته راه دوم اکنون مسدود است. قبر کاملا در وسط سرداب قرار گرفته و تا کف رواق به ارتفاع حدود 1.5 متر با سنگ و گچ بالا آورده اند. روی قبر باز و حاوی خاکی نرم و معطر است که دوستان برای تبرک و شفا وعلاج امراض از آن برمیدارند.
منابع:
۱- دکتر محمد حسین پاپلی یزدی، فرهنگ آبادی ها و مکان های مذهبی کشور، ص ۹۶.
۲- محمد باقر وثوقی، بیرم دارالاولیاء لارستان، ص ۴۳.
3- شجره نامه موجود به خط جناب آقای حاج سید محمد موسوی کراماتی فالی؛ گفت و گو با حاج سید محمد موسوی کراماتی ، فال، مورخ 1387/1/20
منبع: زیارتگاه‌های استان بوشهر، دفتر اول، غلامحسین هادی نژاد دشتی، انتشارات وثوق، چاپ اول، قم، 1388ش، صص 33-32
