اتاقی چهار گوش است که از سنگ لاشه و سیمان درست شده و ابعاد آن 7.50 × 5.5 است؛ در آهنی 1.10 متری آن رو به شرق باز شده و در شمال و جنوب دارای دو طاقچه برای نهادن وسایل و در شرق، یک پنجره آهنی ۸۰ سانتی متری جهت خنکی هوا وجود دارد؛ دیوارهایش از بیرون پلاستر سیمان و از داخل کفمال گچ است.
دارای گنبدی عرقچین و کم خیز به رنگ سبز است که در زیر آن قبری به ابعاد 1.65 در ۷۰ وارتفاع ۲۸ سانتی متر با پوشش سنگ نما قرار گرفته است. روی قبر زیارت اهل قبور حکاکی شده و فاقد ضریح است. از بنای نخستین بقعه اطلاعی در دست نیست ولی تاکنون در چند نوبت توسط اهالی محل تجدید بنا شده است.
صاحب این بقعه، شاه چراغ است؛ اما کسی از نام اصلی و نسبش اطلاعی ندارد. مردم روستا اعتقاد کامل به وی داشته و کرامات بسیار درباره اش نقل می کنند. اهالی روستا در گذشته هر وقت باران نمی بارید و یا تاخیر داشت، دسته جمعی به زیارتش می رفته و طی مراسمی، نماز باران می خوانده اند. قبرستان روستا نیز کنار همین بقعه واقع شده و امکانات مختصری مانند فرش، آب، برق و دستشویی نیز دارد.
منابع:
1. سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، فرهنگ جغرافیایی آبادی های کشور جمهوری اسلامی ایران، جلد ۱۱۱ (خورموج)، ص ۷۸
2. گفتگو با علی روزمه، ۶۵ ساله، ساکن فقیه حسنان، مورخ 1383/10/10
3. مشاهدات نگارنده، مورخ 1386/11/1
منبع: زیارتگاه‌های استان بوشهر، دفتر دوم، غلامحسین هادی نژاد دشتی، انتشارات وثوق، چاپ اول، قم، 1388ش، صص 35-34
