ویتامینها و شیوه استفاده از آنها
ویتامین ب-12
موارد استفاده:
تحقیقات اخیر مشخص كرده است كه ویتامین ب-12 در جلوگیری از بیماریهای قلبی دخالت دارد. افرادی كه تركیبی از اسید فولیك، ویتامین ب-12 و ویتامین ب-6 استفاده می كنند سطح خونی پایینی از هوموسیستئین (كه به نظر می رسد مرتبط با خطر بیشتر برای بیماری قلبی باشد) دارند.
منابع غذایی:
اشكال دیگر:
نحوه مصرف:
موارد احتیاط:
تداخل های احتمالی:
ویتامین ب-6
ویتامین ب-6 یك ویتامین محلول در آب است.
(پیریدوكسینPN)، پیرویدوكسال (PL) و پیریدوكسامین (PM بیشتر مواقع منظور از ویتامین ب-6 پیریدوكسین است.)
ویتامین ب-6 عملكرد های متفاوتی در بدن دارد كه عبارت است از: شكستن كربوهیدراتها برای ایجاد انرژی، تشكیل هموگلوبین و دیگر موادی كه بدن به آن نیاز دارد.
موارد استفاده :
* بهبود علایم ناشی از كمبود ویتامین ب-6 ، این علایم شامل التهاب (قرمزی ، ورم ، درد) ، دهان ، ترك و خشك شدن لبها ، تحریك پذیری ، افسردگی و گیجی است.
* درمان كم خونی و اختلالات سیستم عصبی ناشی از داروهای ضد سل.
* درمان بیمارانی كه میزان زیادی ایزونیازید (داروی ضد سل) مصرف كرده اند.
* كاهش علایم سندرم پیش از قاعدگی (PMS).
* كاهش تهوع و استفراغ در طی حاملگی.
* جلوگیری از بیماریهای قلبی. مطالعات اخیر نشان می دهد كه ویتامین ب-6، ویتامین ب-12 و فولات می تواند باعث كاهش سطح هوموسیستین خون (ماده ای كه خطر بیماریهای قلبی را افزایش می دهد) شود.
منابع غذایی:
مخمر ، سبوس گندم ، غلات ، سیب زمینی ، موز و جو دوسر. ویتامین ب-6 در غذاهای فریزشده یا فرآورده های غذایی (مانند گوشت) از بین می رود.
اشكال دیگر:
هایی كه به صورت قطره و مایع هستند و بچه ها استفاده می كنند نیز وجود دارد.
نحوه مصرف:
موارد احتیاط:
ویتامین "ب-1" تیامین نیز خوانده میشود. شما برای شكستن كربوهیدرات های بدنتان نیاز روزانه به این ویتامین دارید. انرژی آزاد شده از این سوخت و ساز صرف فعالیتهای تنفسی و حركتی بدن میشود. ناكافی بودن ویتامین "ب-1" در رژیم غذایی منجر به بیماری «بربری» میشود. در این بیماری سیستم عصبی و قلب گرفتار هستند. الكلی ها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند زیرا مصرف زیاد الكل ذخائر ویتامین "ب-1" بدن را كاهش می دهد.
موارد استفاده:
علایم دیگر "بربری" شامل اشكال در نفس كشیدن ، ورم پاها و افزایش ضربان قلب است. بعضی از دیورتیك ها (ادرارآور) باعث از دست دادن این ویتامین از طریق ادرار شده باعث كمبود آن میشوند.
تحقیقات اخیر نشان می دهد كه ویتامین "ب-1" در درمان نارسایی احتقانی قلب مؤثر است. ویتامین "ب-1" همچنین در شیمی درمانی سرطان نقش منفی بازی می كند. تحقیقات نشان می دهد كه مصرف زیاد این ویتامین در طی شیمی درمانی باعث رشد سریع تومور میشود.
منابع غذایی:
شیر، میوه جات و سبزیجات اگر به میزان كافی مصرف شوند منابع خوبی برای ویتامین "ب-1" هستند.
اشكال دیگر:
نحوة مصرف:
خانم های حامله روزانه 1/5 میلی گرم و زنان شیرده 1/6 میلی گرم از این ویتامین در روز استفاده كنند. قبل از دادن مكمل ویتامین "ب-1" به بچه ها با پزشك مشورت كنید. در صورتی كه خانم حامله بخواهد از این ویتامین استفاده كند نیز باید قبل از مصرف با پزشك مشورت كند.
تداخل های احتمالی:
ویتامین E
موارد استفاده:
ویتامین «ای» بدن را در مقابل بعضی از اختلالات حفظ می كند و به درمان بعضی دیگر از بیماری ها كمك می كند.
در زیر لیستی از این بیماریها آورده شده است.
* سرطان. ویتامین "ای" نقش مهمی در درمان در بسیاری از سرطان ها از جمله سرطان پوست، دهان و گلو، معده، رودة بزرگ پستان و غذه پروستات ایفا می كند. همچنین خطر ابتلا به سرطان های ریه، مری و دهانة رحم را كاهش می دهد به نظر می رسد ویتامین «ای» از طریق پیام های كنترلی اكسیژن مانع از رشد سلولهای طبیعی بدن را در مقابل اثرات شیمی درمانی حفظ می كند، اما سلولهای سرطانی زخم پذیر را باقی می گذارد.
حملات و سكته های قلبی. تحقیقات نشان می دهد كه ویتامین «ای» مانع از انسداد شریان ها توسط «كلسترول تبدیل شده به فرم خطرناك» میشود. هم چنین ویتامین «ای» یك صد انعقاد قوی است كه به جریان راحت تر خون در شریان هایی كه دارای پلاكهای چربی چسبیده به دیواره هستند كمك می كند.
* بیماریهای سیستم ایمنی. این بیماریها دفاع بدن را در مقابل بیماری كاهش می دهد، اما ویتامین «ای» سطح ایمنی بدن را در مقابل آنها بالا می برد.
* بیماریهای وابسته به سن. ویتامین های «ای» از پیشرفت بعضی از بیماریها مانند بیماری آلزایمر كه باعث كاهش قدرت ذهنی و فیزیكی میشود، جلوگیری می كند.
* آب مروارید و دژنراسیون ماكولر. ویتامین «ای» می تواند با این بیماریها كه باعث كاهش دید و كوری میشود، مقابله كند.
* دیابت. ویتامین «ای» خطر بیماری قلبی را كه افراد مبتلا به دیابت كاهش می دهد.
ویتامین «ای» همچنین در موارد زیر كمك كننده است:
1. * كند كردن پدیده پیری سلول ها و بافتها.
2. * تقویت فرد در مقابل آلوده كننده های محیط.
3. * نگهداری و سلامت سلولهای قرمز خون و مقابله با كم خونی.
4. * درمان اختلالات وابسته به «چربیهای بدهضم».
5. * مؤثر در درمان بیشتر بیماریهای پوستی.
6. * كمك به بهبود سریعتر زخم ها.
7. * كمك به درمان اختلالات تولید مثل.
8. * كاهش ناراحتی های قبل از شروع قاعدگی.
9. * كاهش علایم و نشانه های لوپوس
منابع غذایی:
اشكال دیگر:
ویتامین «ای» به صورت كپسول، قرص و ژل نرم در اختیار است و به میزان های 50، 100، 200، 400، 500، 600 و 1000 موجود است.
نحوة مصرف:
در صورتی كه فشارخون دارید و یا اینكه از رقیق كننده های خون نظیر كومادین یا وارفارین استفاده می كنید قبل از مصرف ویتامین «ای» با پزشكتان مشورت كنید.
تداخل های احتمالی:
* مانع از جذب ویتامین «كا» (كه به انعقاد خون كمك می كند) میشود.
* باعث افزایش خطر خونریزی غیرطبیعی در افرادی كه ضد انعقاد مصرف می كنند، میشود.
* با مصرف مكمل های آهن، از بین می رود و در صورت مصرف كلسترامین و كلستی پول جذب آن كاهش می یابد.
* استفادة بدن از ذخیره های ویتامین «آ» را افزایش می دهد، افزایش جذب ویتامین «ای» می تواند ذخیره های ویتامین «آ» بدن را كاهش دهد.
* افزایش جذب در صورت همراهی با سلنیوم (یك عنصر كمیاب موجود در غذاها).
* كاهش جذب در صورت مصرف زیاد الكل
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سایت: hasan119
/ن
