همه آنچه که باید درباره روستای افجه بدانید

مشخصات

کشور	ایران
استان	تهران
شهرستان	شمیرانات
بخش	لواسانات
دهستان	لواسان کوچک
روستا	افجه
جمعیت	۱۲۵۷ نفر
مذهب	شیعه
زبان گفتار	زبان مازنی
ارتفاع از سطح دریا	۲۰۲۰ متر
شرایط آب و هوا	کوهستانی و سردسیر
پیش شماره تلفن	021
ره آورد	گندم و جو و بن‌ شن و عسل، سیب و گیلاس و آلبالو

افجه یکی از روستاهای دهستان لواسان کوچک بخش لواسانات در شهرستان شمیرانات استان تهران ایران است. افچه که مرکز دهستان لواسان کوچک است، روستایی بزرگ و آباد و در فاصله پنج کیلومتری از شمال خاور شهر لواسان مرکز بخش لواسانات واقع گشته و ناحیه‌ای کوهستانی و سردسیر است. آب افچه از رودخانه و چشمه ساران تأمین می‌گردد. افچه ۴۴ هکتار باغ و قلمستان و ۲۸ هکتار کشتزار گندم و جو دارد، محصولش گندم و جو و بن‌ شن و عسل و میوه‌ اش سیب و گیلاس و آلبالو است. شغل مردمش کشاورزی و گله‌داری است و ۲۲۰۰ گوسفند و بز در افچه نگهداری می‌شود. اهالی محلی افجه در دشت لار کوچک و دشت لار بزرگ حق چرا دارند و از دیرباز تا کنون در آن پهنه وسیع به دامداری می‌ پردازند. براساس سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۹۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۱۲۵۷ نفر بوده‌ است.

جای‌ های دیدنی روستای افجه

دشت هویج

از جاذبه های طبیعی این منطقه می توان دشت هویج را نام برد. دشت هویج در ناحیه گلندوک و لواسان و در منطقه زیر قله ریزان واقع شده است. این دشت که مردم محلی به آن گرچال یا گیاه چال یا یخچال می گویند از جاذبه‌های طبیعی روستا و از جاذبه های پرطرفدار ییلاقی در اطراف شهر تهران است. گذر رود خانه افجه از دل این دشت ،زیبایی و طراوت خاصی به این دشت بخشیده است. برای رسیدن به دشت هویج باید بخشی از مسیر را پیاده روی کنید.

آبشار موآب

آبشار موآب یکی از آبشارهای زیبای افجه است که از قله ساکا که از ارتفاعات منطقه است سرازیر می گردد. ارتفاع آبشار موآب که موقعیت آن قبل از دشت هویج است به حدود ۱۸۰ متر می‌رسد. منطقه آبشار مو آب استراحتگاهی برای کوهنوردان نیز می‌باشد. بعد از بازدید آبشار موآب و کمی استراحت مجدد می توانید به سمت دشت هویج به راه خود ادامه بدهید.

آبشار پسچویک

آبشار پسچویک یا پسکوهک یکی دیگر از آبشارهای منطقه افجه می باشد که در شمال شرقی روستا و در ارتفاعات مشرف به دشت هویج قرار دارد. البته مردم محلی این آبشار را بیشتر به نام آبشار افجه می گویند . ارتفاع آبشار در حدود ۱۵ متر است و درختان افرای زیبایی پیرامون آن را فرا گرفته است.

باغ های میوه

باغات میوه در منطقه زیبایی بسیاری را به روستا بخشیده اند. به ویژه باغ‌های گیلاس که می توانید آنها را در پیرامون دشت هویج و حدفاصل آبشار پسچویک و دشت ببینید. این منظره ای ناب از یک روستای ییلاقی است.

قصر ناصری

قصر ناصری یکی از آثار تاریخی روستای افجه قصر ناصری است. همانطور که از نامش پیدا است این قصر به دوره قاجار تعلق دارد و به ناصرالدین شاه قاجار تعلق داشته است. قصر ناصری در میان باغی در شمال منطقه افجه واقع شده است. گفته شده که قصر ناصرالدین شاه توسط اعتماد الدوله ساخته شده است. متاسفانه امروزه از قصر ناصری کمتر از ۲ متر دیوار باقی مانده است و بنای آن کاملاً تخریب گردیده است. از قصری تاریخی تنها ویرانه ای ودیواری با انبوهی از آجرهای قرمز رنگ متعلق به تاریخ باقی مانده است.

دشت سبو استان

دشت سبو استان در مسیر صعود به قله آتشکده قرار دارد. دشت سبو استان در شمال غرب دشت هویج می باشد و دشتی با درختان گردو و گیلاس است. در این دشت آبشاری به نام آبشار چرند با ارتفاعی در حدود ۵۰ متر نیز روان است و به سوی دره می‌رود.

خانه ها و عمارت های تاریخی

خانه های تاریخی در روستای افجه یکی از جاذبه های این روستا و یادگار تاریخ هستند. خانه هایی مانند خانه حاج قاسم و یا خانه حاج اکبر از خانه‌های تاریخی روستا هستند که مربوط به دوره قاجار می باشند. از جاذبه ها و دیدنی های منطقه افجه و این دهستان می توان عمارت قصر رفیعی و بنای مرحوم میرزا آقاخان صدراعظم نوری را نام برد.

حمام تاریخی

حمام تاریخی افجه ،حمام قدیمی روستا است که به اواخر دوران صفوی و به گفته برخی به اوایل دوره قاجار تعلق دارد. حمامی که طاق و گنبد های عرق چین و قوس های جناغی در معماری آن استفاده شده است.شورا و دهیاری روستای افجه بخش‌هایی از حمام تاریخی را بازسازی کرده است و مورد استفاده مردم محلی و گردشگران است.

قلعه ساکا

قلعه سربند یکی دیگر از آثار تاریخی روستا است. قلعه ساکا بر فراز قله سربند مرتفع ترین قله منطقه قراردارد. قلعه سربند یا قلعه ساکا از آثار ملی می باشد که متعلق به دوران صفویه است. از فراز قلعه چشم‌انداز زیبایی از روستاهای اطراف مانند روستای کند سفلا و علیا و روستای امامه و ناصرآباد پیش رو دارید. مصالح ساخت این قلعه ملات گچ، ساروج آجر و خشت و سنگ لاشه می باشد. قدمت این قلعه را به قرن های دوم و سوم هجری می دانند. قلعه تا دوران صفویان نیز مورد استفاده بوده است. اما متاسفانه قلعه مانند قصر ناصری به سرنوشتی مشابه دچار شده است.

محله چراغان

محله چراغان سری از محله‌های قدیمی روستا می باشد که بافت قدیمی روستا را در خود حفظ کرده است. ماننده سایر محله های قدیمی سقاخانه حضرت ابوالفضل یکی از دیدنی‌های این محله است.چنار کهنسال ۴۰۰ ساله ویژگی منحصر به فرد محله چراغان سری است. داستان قصابی که در درخت بوده است ، داستان جالبی است. گفته می شود که تا حدود ۴۰ سال پیش قصاب قدیمی روستا دام را از دامداران محلی خریداری کرده و گوشت را از تنه درخت آویزان می نموده و در همانجا گوشت را تا انتهای شب به فروش می‌رسانده است. گفته می شود که حسین آقا قصاب لواسان چوب خطی داشته و مشتریان بر اساس چوب خط خود با او تسویه حساب می‌کردند. بعد از فوت این قصاب محلی تنه درخت دیگر به عنوان مغازه استفاده نشده است.

دشت لار

دشت لار یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی منطقه است. دشت لار در نزدیکی روستا و در منطقه رینع قرار دارد و در فصل بهار زیبایی بی‌بدیلی دارد. شقایق های دامنه دماوند در فصل بهار خصوصاً اردیبهشت و خرداد ماه منظره ای ناب از این دشت را پیش روی شما قرار می دهند. برای رسیدن به دشت لار می توانید از مسیر روستای افجه و یا از جاده هراز استفاده کنید.

افراد مشهور و مشاهیر روستای افجه

سید جمال الدین افجه‌ ای لواسانی تهرانی

سید جمال الدین افجه‌ ای لواسانی تهرانی از علمای دین ومشروطه خواهان زمان قاجار بود. جد وی میرقوام الدین حسینی است که در افجه تهران دفن است. تولد او در حدود سال ۱۲۵۰. ق اتفاق افتاده است و پس از تحصیلات مقدماتی راهی عتبات عراق می‌شود. سید جمال تحصیلات خود را در نجف در عصر شیخ انصاری پی گرفت و نزد بزرگانی چون شیخ راضی نجفی و میرزا حسین خلیلی تهرانی ادامه تحصیل داد و مدتی پس از سال ۱۲۹۰. ق به تهران برگشته و مشغول انجام اموری اجتماعی و سیاسی شد. او داماد میرزا حسین خلیلی تهرانی است. افجه‌ای از پیشگامان مشروطه خواهی تهران بود و در زمان به توپ بستن مجلس از پامنار تهران به سمت مجلس حرکت کرد و در درگیری‌ها شرکت نمود. وی داماد میرزا حسین خلیلی تهرانی (از آیات ثلاث مشروطه خواه نجف) بود. شیخ آقا بزرگ تهرانی در سال ۱۳۱۰. ق به دست سید جمال‌الدین افجه‌ای معمم شد. پدر آقا بزرگ تهرانی از شاگردان درس سید جمال افجه‌ای است. سید جمال در حدود سال ۱۳۳۰ قمری (حدود ۱۲۹۰ شمسی) در تهران وفات یافت و در وادی السلام نجف به خاک سپرده شد.