مشخصات
| کشور | ایران |
| استان | گیلان |
| شهرستان | رودبار |
| بخش | عمارلو |
| دهستان | داماش |
| روستا | داماش |
| جمعیت | ۳۳۷ نفر |
| مذهب | شیعه جعفری |
| زبان گفتار | دیلمی |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۸۰۰ متر |
| شرایط آب و هوا | کوهستانی |
| پیش شماره تلفن | 0132622 |
| ره آورد | جوراب و گلیم های دستباف، گردو و فندق و لبنیات محلی مانند شیر، ماست و کره |
منطقه داماش از جاهای دیدنی رودبار است و در دامنه رشته کوه‌های البرز در جاده رشت به تهران و بین لوشان و منجیل قرار دارد. این روستا در دهستان جیرنده از توابع بخش عمارلو شهرستان رودبار محسوب می‌شود و در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی رودبار و ۱۳۰ کیلومتری رشت قرار دارد. مختصات جغرافیایی داماش، ۴۹ درجه و ۴۸ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۴۴ دقیقه عرض شمالی است. داماش از شمال به روستای صیقلده خورگام، از جنوب به زمین‌ها و مراتع روستاهای گزنه چاک و قوشه لانه خورگام، از شرق به اراضی جنگلی و مراتع و از غرب به جنگل شینه چاک و مراتع لاباربن محدود می‌شود. فاصله تهران تا داماش، ۲۹۰ کیلومتر است و برای دسترسی به آن باید حدود چهار ساعت و نیم رانندگی کنید. روستای داماش با ارتفاع ۱۸۰۰ متری از سطح دریا از روستاهای بسیار مرتفع استان گیلان است که نسبت به دیگر نقاط این استان، خشک‌تر و پوشش گیاهی گسترده‌تری دارد؛ یک منطقه کوهستانی با آب و هوای فوق‌العاده که در گذشته منطقه‌ای ییلاقی بوده است و اهالی جیرنده، پنج ماه گرم سال را به این منطقه کوچ می‌کردند. البته در حال حاضر، این روستا یک سکونتگاه دائمی است. داماش از ترکیب دو کلمه «دا» و «ماش» تشکیل شده است و در گویش کرمانجی به‌معنای «به کسی ماش داده» است. داماش، زمرد سبزرنگ استان گیلان با پیشینه‌ای کهن با عنوان سرزمین چشمه‌های گوارا و سرسبز شناخته می‌شود. متوسط دما و بارندگی سالانه در این منطقه به‌ترتیب ۱۰ درجه سانتی‌گراد و ۴۵۰ میلی‌متر است. داماش، اقلیمی نیمه مرطوب و معتدل دارد و گیاهانی چون سوسن چلچراغ، اقطی، گزنه، بنفشه، انواع سرخس، گل قاصد، شبدر وحشی و سرخ ولیک در آن می‌رویند. گل سوسن چلچراغ، یکی از نادرترین گونه‌های گیاهی است که برای رشد به یک محیط خشک و آفتابی در کنار خاک قابل نفوذ نیاز دارد و این شرایط رشد برای این گل در داماش فراهم است. گویش مردم داماش، دیلمی است. باغداری، پرورش طیور و دامداری و همچنین تولید صنایع دستی از جمله پیشه‌هایی هستند که مردم روستای داماش از طریق آن‌ها امرار معاش می‌کنند. در داماش، امکان کشاورزی وجود ندارد؛ زیرا این روستا با موقعیت کوهستانی و شیب‌دار، فاقد زمین‌های هموار مناسب کشاورزی است.
مردم روستای داماش هم‌اکنون نیز از لباس های بومی و محلی خود استفاده می‌کنند. آن‌ها در مراسم و جشن‌های روستا مانند جشن عروسی و جشنواره‌های بومی و محلی، لباس محلی می‌پوشند و فرهنگ بومی خود را به نمایش می‌گذارند. مردان داماش با پوششی متشکل از جلیقه، شلوار، کت و چموش (نوعی کفش) و زنان نیز با لباس‌های محلی و رنگارنگ گیلانی در بازارچه‌های محلی حاضر می‌شوند. قدمت تاریخی لباس محلی استان گیلان و همچنین روستای داماش به اشیای کشف‌شده در چراغ علی تپه رستم‌آباد (مارلیک) برمی‌گردد. جالب است بدانید که انواع تزئیناتی که روی دامن، پیش‌‌بند و پیراهن‌های پر زرق و برق و زیبای زنان گیلانی دیده می‌شود، از این اشیای تاریخی الهام گرفته شده‌اند. صنایع دستی داماش مانند جوراب و گلیم‌های دستباف و همچنین محصولات تازه کشاورزی و دامداری مانند گردو و فندق و لبنیات محلی مانند شیر، ماست و کره از جمله سوغاتی‌های این منطقه هستند که در سفر به داماش، بهتر است از خرید آن‌ها غافل نشوید تا ضمن کمک به اقتصاد مردم داماش، هدایای زیبا و خوشمزه‌ای را به خانه ببرید. روستای داماش نیز مانند دیگر نقاط استان گیلان دارای غذاهای محلی لذیذی است که از میان آن‌ها می‌توان به سیاه قاتق، قیمه پلو، انواع کباب (کباب شیشلیک، کباب کوبیده، کباب برگ و کباب چنجه)، ترشه تره، باقلاقاتق، ناز خاتون و مرغ ترش اشاره کرد. در سفر به این منطقه زیبا مزه کردن این غذاهای خوشمزه را به‌هیچ‌وجه فراموش نکنید. رای رسیدن به روستای داماش باید از تهران به‌سمت قزوین حرکت کنید و سپس مسیر شهر لوشان را در پیش بگیرید تا به جاده فرعی جیرنده برسید. این جاده بسیار ناهموار و پیچ‌درپیچ است و از دامنه‌های خشک و با پوشش کم گیاه عبور می‌کند. پس از حدود ۴۲ کیلومتر رانندگی در این جاده و گذر از روستاهای مختلفی مثل سنگرود، کرماک، بیوزرین، معدن زغال‌سنگ و پاکده به شهر جیرنده خواهید رسید. از جیرنده تا روستای داماش، ۴۰ کیلومتر راه دارید. این جاده، کوهستانی و دارای سربالایی و سرازیری‌های زیادی است و دارای هیچ‌گونه تابلوی راهنمایی نیست؛ به همین دلیل بهتر است که با یک راهنمای محلی به این منطقه بروید یا با سوال از مردم محلی و ماشین‌های عبوری، روستای داماش را پیدا کنید. زمانی که به بالاترین نقطه از کوه رسیدید، به‌سمت پایین دره سرازیر شوید؛ داماش، اولین روستای سرسبز در مسیر شما استو مسر دوم در بزرگراه قزوین به رشت، در ابتدای شهر رستم آباد، وارد بخش خورگام شوید. خورگام در فاصله ۴۰ کیلومتری از شهرستان رودبار قرار دارد. جاده خورگام، آسفالته است؛ اما پیچ‌وخم‌های بسیاری دارد. در نظر داشته باشید که این جاده کوهستانی است و تردد کمی در آن صورت می‌گیرد. پس بهتر است که با خودروی مجهز، باک بنزین پر و تجهیزات کامل از این جاده عبور کنید. با گذر از روستاهای سنرس، انار کول، چره، دشتویل، دره دشت، حشمت آباد، چلکاسر و چهار محل به تابلوی شهر «بره سر» می‌رسید. این شهر تا داماش، تنها ۶ کیلومتر فاصله دارد. جاده بره سر به داماش، یکی از زیباترین جاده‌های استان گیلان است و با آب و هوایی مطبوع از میان ابرها عبور می‌کند. آب و هوای روستای داماش در بهار و تابستان، معتدل و خنک و در فصل‌های پاییز و زمستان سرد است. آب و هوای داماش در بیشتر مواقع سال، بارانی و مه‌آلود است. بیشتر گردشگران، ماههای خرداد و تیر را برای سفر به داماش انتخاب می‌کنند؛ زیرا سوسن چلچراغ در اوایل خرداد ماه آماده گلدهی می‌شود و در نهایت در اواسط خرداد گل می‌دهد. گل‌های سوسن چلچراغ عمر زیادی ندارند و فقط تا اواسط تیرماه دوام می‌آورند. برای همین، بهترین زمان سفر برای تماشای سوسن چلچراغ، از اواسط خرداد تا اواسط تیر است. البته شما می‌توانید در دیگر ماههای فصل بهار و تابستان و همچنین فصل پاییز نیز به داماش سفر کنید تا از آب و هوای مطبوع این منطقه لذت ببرید.
