مشخصات
کشور | ایران |
استان | تهران |
شهرستان | فیروزکوه |
بخش | ارجمند |
دهستان | قزقانچای |
روستا | لَزور |
جمعیت | ۹۶۵ نفر |
مذهب | شیعه |
زبان گفتار | گویش فیروزکوهی |
ارتفاع از سطح دریا | ۲۳۵۰ متر |
شرایط آب و هوا | کوهستانی |
ره آورد | جاجیم، گلیم بافی، جورابهای پشمی، صنایع چوبی، نان گلاج و .... |
لَزور نام روستایی گردشگری و تفریحی در دهستان قزقانچای بخش ارجمند شهرستان فیروزکوه واقع در ۴۷٫۵ کیلومتری دماوند، ۳۹ کیلومتری شمال باختری فیروزکوه و ۲۶ کیلومتری شمال راه شوسه فیروزکوه به تهران است. این روستا در کنار رود فرح رود، در دامنهٔ جنوبی کوه معراج، که کوهی در رشته کوه البرز است، قرار دارد. روستای لزور در ارتفاع ۲۳۵۰ متر از سطح آبهای آزاد واقع شدهاست. مردم روستای لزور به گویش فیروزکوهی که یکی از گویشهای اصیل مازندرانی است، صحبت میکنند و بیشتر آنها به شغلهای کشاورزی، دامداری، نجاری و خیاطی مشغول هستند. دشتهای سرسبز و رودهای جاری پرآب در روستای لزور انگیزهای قوی برای مردم این روستاست تا به کشاورزی و دامداری بپردازند. در زمینهای روستای لزور محصولات کشاورزی مثل گندم، جو، سیبزمینی و میوههای گیلاس، گلابی و آلبالو کاشت و برداشت میشود. روستای لزور جزو روستاهای اطراف تهران با قدمت تاریخی ۴۰۰ ساله است و به این روستا در قدیم دارالمومنین میگفتند. ماجرای استفاده از روستای لزور از این قرار بوده که در زمانهای خیلی قدیم که وسایل حملونقل بهشکل امروزی نبوده، در مسیر جنوب به شمال و شمال به جنوب این روستا محلی برای توقف و استراحت بوده است. این ماجرا تا زمانی ادامه پیدا کرد که راهآهن تهران- فیروزکوه هنوز افتتاح نشده بود، اما همین که این راهآهن شروع بهکار کرد، دیگر خبری از توقف در روستای لزور نشد. روستای لزور از آنجا که در مرز استان تهران و مازندران قرار گرفته؛ اسمش بهزبان مازندرانی است. شاید برایتان عجیب باشد؛ اما لزور در زبان مازندرانی بهمعنای انسانی با شکلوشمایل درشت و قوی است که زیاد غذا میخورد. این روستا آب و هوایی کوهستانی دارد. در فصل های سرد مثل پاییز و زمستان آب و هوای روستا آنقدری سرد میشود که تحملش در بعضی روزها واقعا سخت است؛ اما در فصل بهار و تابستان هوا نه گرم است و نه سرد و خنکی مطبوعی دارد. البته گاهی ممکن است در فصلهای بهار و تابستان، سرما را با وزش باد در اوایل صبح، حس کنید.