Raid بر روي لينوکس
استفاده بهينه از هارد ديسک ها
اکثر کامپيوترهاي خانگي امروزه با دو هارد ديسک ارائه مي شوند، قيمت ديسک هاي سخت، امروزره بسيار ارزان شده است و افزودن بيش از يک عدد آن به سيستم هزينه زيادي را به سيستم تحميل نمي کند. در اکثر موارد اين فضاي اضافه شده بدرستي و بهينه استفاده نمي شود، در سيستم هاي ويندوزي به عنوان يک درايو ديگر مانند :D تعريف شده و به عنوان يک فضاي اضافي براي نصب يا ذخيره نرم افزارها مورد استفاده قرار مي گيرد.
اما در سيستم عامل هاي مبتني بر لينوکس از يک ديسک هاي اضافي به شکل بهتري استفاده مي شود. در اينجا لينوکس انتخاب شده، آبانتا مي باشد.
اما چرا Raid:
دو دليل براي اين کار وجود دارد:
اگر بر روي يک کامپيوتر که داراي يک هارد ديسک است و به چند پارتيشن مجزا تقسيم شده است. جهت حفظ اطلاعات اکثر کاربران يک کپي از يک پارتيشن بر روي پارتيشن ديگر دارند. اما اگر بر روي سيستم دو هارد ديسک وجود داشته باشد، اوضاع کمي متفاوت خواهد شد. در اين حالت افزونگي Mirroring را مي توان داشته که نسبت به حالت قبل از امنيت بالاتر، بهره وري و سرعت برخوردار مي گردد. Raid نرم افزاري:
در حالت معمول سيستم عامل، ديسک هاي سخت را به صورت درايوهايي مانند /dev/sda و /dev/sdb شناسائي مي کند. در صورتي که بخواهيد اين ديسک ها را مديريت کنيد، به صورت معمول آن ها را پارتيشن بندي مي کند. اما اگر تصميم داشته باشيد که آن را به صورت Raid مديريت کنيد بايد به شکل ديگري آن را تقسيم بندي کنيد. فرض کنيد که دو ديسک سخت با ظرفيت 500GB داريد که دو پارتيشن 100GB خالي بر روي هر کدام از ديسک ها وجود دارد. ابتدا هر کدام از ديسک ها را (sdb2 و sda2) را عضو درايو مجازي /dev/mdo مي کنيم، سپس نوع Raid را تعيين مي کنيم، اگر نوع Raid صفر باشد، يک پارتيشن واحد به حجم200GB خواهيد داشت. در صورتي که نوع آن را يک (1) بسته باشيد يک پارتيشن 100GBخواهيد داشت که درايو ديگر تصويري از درايو اول خواهد بود. در صورتي که براي هر کدام از درايوها مشکلي پيش بيايد، درايو ديگر بدون قطع شدن سيستم به راحتي کار مي کند. Raid کردن پارتيشن ها بدين شکل بر روي لينوکس به سادگي ممکن است و اين يکي از قابليت هايي است که مي تواند سودمندي زيادي براي کاربران داشته باشد.
بوت شدن از روي Raid:
بايوس و گراب وظيفه قرار دادن و تعيين پارتيشن قابل بوت را دارند. Raid نرم افزاري به طور کامل توسط سيستم عامل مديريت مي شود. در اين جا يک مشکل بوجود مي آيد: سيستم عامل بايد اجرا شود تا بتواند درايوها را Mount نمايد، اما قبل از اين که سيستم عامل بخواهد بالا بيايد بايد بتوان به درايوها دسترسي داشته باشيم. گراب اين مشکل را به شکل ديگري حل کرده است. پارتيشن /boot بر روي يکي از پارتيشن ها مانند/dev/sda1 تعريف مي شود از اين به بعد گراب مستقيم به سراغ اين درايو فيزيکي رفته و کرنل را که در آن قرار دارد، اجرا مي کند و از اين قسمت به بعد درايوهاي ديگر Raid شده مي توان دسترسي پيدا نمود.
نصب آبانتا:
Raid کردن را مي توان در هنگام نصب سيستم عامل لينوکس انجام داد (اين جا سيستم عامل انتخاب شده آبانتا مي باشد). پس از قرار دادن سي در درايو گزينه نصب را انتخاب کنيد، متاسفانه از پنجره هاي حرفه اي جهت نصب در اينجا خبري نيست و بايد با استفاده از منوهاي متني به ارث رسيده از Debian کار نصب از انجام دارد. نصب به اين صورت ممکن است که شما را دچار مشکل کند، پيشنهاد مي گردد که از ماشين هاي مجازي مانند Virtual PC و يا VMWare استفاده مي شود و يا ان که از يک سيستمي که بر روي ديسک هاي آن اطلاعاتي وجود ندارد، عمل نصب را انجام دهيد. باز هم تاکيد مي نمائيم که اگر به عمل نصب زياد آشنايي نداريد بهتر است که از اطلاعات خود يک نسخه پشتيبان تهيه کنيد. در اين جا عمل نصب را با استفاده از درايوهاي مجازي ايجاد شده بر روي VMWare خود يک نسخه پشتيبان تهيه کنيد. در اين جا عمل نصب را با استفاده از درايوهاي مجازي ايجاد شده بر روي VMWare انجام مي دهيم. پس از شروع عمل نصب و رسيدن به گزينه پارتيشن بندي از گزينه هاي پيشنهاد شده دستي (Manual) را انتخاب کنيد.
در اين قسمت مي توانيد تمامي پارتيشن هاي موجود بر روي سيستم خود را مشاهده کنيد و يا اگر پارتيشن بندي نشده باشند، کل را ببينيد.
اولين مرحله قبل از ايجاد سيستم Raid به وجود آوردن پارتيشن /boot مي باشد. فضايي که براي اين قسمت در نظر مي گيريد، در حدود 200MB بايد باشد. نوع فرمت آن ext3است. پس از اين مرحله ايجاد پارتيشن هاي مورد نياز براي Raid است. دو پارتيشن ايجاد کنيد، هر کدام بر روي يک درايو. اين بار به جاي انتخاب فرمت ext3 نوع آن را "Physical;Volume" انتخاب کنيد.
هر دو پارتيشن ايجاد شده بايد يک اندازه باشند.
در اين مثال پارتيشن هاي ايجاد شده بر روي /de/sdb1 و 5/dve/sda قرار دارند. پس از اين مرحله گزينه جديدي جهت انتخاب با نام "Configure Software Raid" ظاهر مي شود. از اين گزينه مي توان Raid جديد و يا Raid هاي قديمي را پاک کنيد. با انتخاب اين گزينه ، نوع Raid هاي قابل انتخاب براي شما نمايش داده مي شود:0,1,5 . در صورتي که Raid0 را انتخاب کنيد هر دو پارتيشن به هم چسبيده و يک درايو واحد را تشکيل مي دهند. اگر Raid1 را انتخاب مي کنيد، هر درايو تصويري از درايو ديگر است. Raid5 نياز به حداقل 3 ديسک سخت براي پياده سازي دارد. حالا Raid شما به وجود آمده و از آن مي توانيد به مانند يک درايو فيزيکي استفاده کنيد. نوع فرمت آن را ext انتخاب کنيد و آن را "/" نام گذاري نمائيد. اگر کارها به خوبي پيش نرفته باشد بايد چنين چيزي شبيه به شکل زير را مشاهده کنيد: دو پارتيشن 21GB در اين مثال ما که به صورت Raid0 هم بندي شده، تشکيل يک پارتيشن 42GB رامي دهد. کار پارتيشن بندي به پايان رسيده و مي ت وانيد نصب را ادامه دهيد.
مشکلات معمول: پارتيشن بندي به صورت Raid، نيازمند آن مي باشد که حداقل دو پارتيشن بر روي دو درايو مجزا باشد، اما در لينوکس مي توان پارتيشن ها را بر روي يک ديسک سخت ايجاد و Raid را بر روي آن ايجاد کرد، اما از اين مسئله باعث پائين آمدن بهره وري و عدم امنيت اطلاعات در صورت بروز مشکل براي ديسک خواهد شد. جهت هم بندي به صورت Raid5 حداقل به 3 هارد ديسک نياز است. از ديگر مشکلات موجود در هنگام نصب مجدد، پارتيشن هاي Raid و اطلاعات آن ها ممکن است شما را دچار دردسر کند. جهت رفع اين مشکل مي توانيد پارتيشن Raid را پاک کنيد. در آخر باز تذکر مي دهيم که در صورتي که پارتيشن به صورت Raid ايجاد کرده ايد، مي بايست پارتيشن /boot را نيز به وجود آوريد، اگر اين کار را انجام ندهيد، عمل نصب انجام شده و بدون هيچ خطايي به پايان مي رسد. اما پس از راه اندازي مجدد سيستم ، سيستم قادر به بوت شدن نخواهد بود.
مهمترين مورد در ايجاد و پياده سازي Raid، وجود پارتيشن هاي مورد نظر بر روي ديسک هاي مجزا و مختلف مي باشد. در صورتي که پارتيشن به صورت Raid ايجاد کرده ايد، مي بايست پارتيشن /boot را نيز به وجود آوريد، اگر اين کار را انجام ندهيد، عمل نصب انجام شده و بدون هيچ خطايي به پايان مي رسد. اما پس از راه اندازي مجدد سيستم ، سيستم قادر به بوت شدن نخواهد بود.
منبع:ماهنامه ي رايانه شماره 188
اکثر کامپيوترهاي خانگي امروزه با دو هارد ديسک ارائه مي شوند، قيمت ديسک هاي سخت، امروزره بسيار ارزان شده است و افزودن بيش از يک عدد آن به سيستم هزينه زيادي را به سيستم تحميل نمي کند. در اکثر موارد اين فضاي اضافه شده بدرستي و بهينه استفاده نمي شود، در سيستم هاي ويندوزي به عنوان يک درايو ديگر مانند :D تعريف شده و به عنوان يک فضاي اضافي براي نصب يا ذخيره نرم افزارها مورد استفاده قرار مي گيرد.
اما در سيستم عامل هاي مبتني بر لينوکس از يک ديسک هاي اضافي به شکل بهتري استفاده مي شود. در اينجا لينوکس انتخاب شده، آبانتا مي باشد.
اما چرا Raid:
دو دليل براي اين کار وجود دارد:
اگر بر روي يک کامپيوتر که داراي يک هارد ديسک است و به چند پارتيشن مجزا تقسيم شده است. جهت حفظ اطلاعات اکثر کاربران يک کپي از يک پارتيشن بر روي پارتيشن ديگر دارند. اما اگر بر روي سيستم دو هارد ديسک وجود داشته باشد، اوضاع کمي متفاوت خواهد شد. در اين حالت افزونگي Mirroring را مي توان داشته که نسبت به حالت قبل از امنيت بالاتر، بهره وري و سرعت برخوردار مي گردد. Raid نرم افزاري:
در حالت معمول سيستم عامل، ديسک هاي سخت را به صورت درايوهايي مانند /dev/sda و /dev/sdb شناسائي مي کند. در صورتي که بخواهيد اين ديسک ها را مديريت کنيد، به صورت معمول آن ها را پارتيشن بندي مي کند. اما اگر تصميم داشته باشيد که آن را به صورت Raid مديريت کنيد بايد به شکل ديگري آن را تقسيم بندي کنيد. فرض کنيد که دو ديسک سخت با ظرفيت 500GB داريد که دو پارتيشن 100GB خالي بر روي هر کدام از ديسک ها وجود دارد. ابتدا هر کدام از ديسک ها را (sdb2 و sda2) را عضو درايو مجازي /dev/mdo مي کنيم، سپس نوع Raid را تعيين مي کنيم، اگر نوع Raid صفر باشد، يک پارتيشن واحد به حجم200GB خواهيد داشت. در صورتي که نوع آن را يک (1) بسته باشيد يک پارتيشن 100GBخواهيد داشت که درايو ديگر تصويري از درايو اول خواهد بود. در صورتي که براي هر کدام از درايوها مشکلي پيش بيايد، درايو ديگر بدون قطع شدن سيستم به راحتي کار مي کند. Raid کردن پارتيشن ها بدين شکل بر روي لينوکس به سادگي ممکن است و اين يکي از قابليت هايي است که مي تواند سودمندي زيادي براي کاربران داشته باشد.
بوت شدن از روي Raid:
بايوس و گراب وظيفه قرار دادن و تعيين پارتيشن قابل بوت را دارند. Raid نرم افزاري به طور کامل توسط سيستم عامل مديريت مي شود. در اين جا يک مشکل بوجود مي آيد: سيستم عامل بايد اجرا شود تا بتواند درايوها را Mount نمايد، اما قبل از اين که سيستم عامل بخواهد بالا بيايد بايد بتوان به درايوها دسترسي داشته باشيم. گراب اين مشکل را به شکل ديگري حل کرده است. پارتيشن /boot بر روي يکي از پارتيشن ها مانند/dev/sda1 تعريف مي شود از اين به بعد گراب مستقيم به سراغ اين درايو فيزيکي رفته و کرنل را که در آن قرار دارد، اجرا مي کند و از اين قسمت به بعد درايوهاي ديگر Raid شده مي توان دسترسي پيدا نمود.
نصب آبانتا:
Raid کردن را مي توان در هنگام نصب سيستم عامل لينوکس انجام داد (اين جا سيستم عامل انتخاب شده آبانتا مي باشد). پس از قرار دادن سي در درايو گزينه نصب را انتخاب کنيد، متاسفانه از پنجره هاي حرفه اي جهت نصب در اينجا خبري نيست و بايد با استفاده از منوهاي متني به ارث رسيده از Debian کار نصب از انجام دارد. نصب به اين صورت ممکن است که شما را دچار مشکل کند، پيشنهاد مي گردد که از ماشين هاي مجازي مانند Virtual PC و يا VMWare استفاده مي شود و يا ان که از يک سيستمي که بر روي ديسک هاي آن اطلاعاتي وجود ندارد، عمل نصب را انجام دهيد. باز هم تاکيد مي نمائيم که اگر به عمل نصب زياد آشنايي نداريد بهتر است که از اطلاعات خود يک نسخه پشتيبان تهيه کنيد. در اين جا عمل نصب را با استفاده از درايوهاي مجازي ايجاد شده بر روي VMWare خود يک نسخه پشتيبان تهيه کنيد. در اين جا عمل نصب را با استفاده از درايوهاي مجازي ايجاد شده بر روي VMWare انجام مي دهيم. پس از شروع عمل نصب و رسيدن به گزينه پارتيشن بندي از گزينه هاي پيشنهاد شده دستي (Manual) را انتخاب کنيد.
در اين قسمت مي توانيد تمامي پارتيشن هاي موجود بر روي سيستم خود را مشاهده کنيد و يا اگر پارتيشن بندي نشده باشند، کل را ببينيد.
اولين مرحله قبل از ايجاد سيستم Raid به وجود آوردن پارتيشن /boot مي باشد. فضايي که براي اين قسمت در نظر مي گيريد، در حدود 200MB بايد باشد. نوع فرمت آن ext3است. پس از اين مرحله ايجاد پارتيشن هاي مورد نياز براي Raid است. دو پارتيشن ايجاد کنيد، هر کدام بر روي يک درايو. اين بار به جاي انتخاب فرمت ext3 نوع آن را "Physical;Volume" انتخاب کنيد.
هر دو پارتيشن ايجاد شده بايد يک اندازه باشند.
در اين مثال پارتيشن هاي ايجاد شده بر روي /de/sdb1 و 5/dve/sda قرار دارند. پس از اين مرحله گزينه جديدي جهت انتخاب با نام "Configure Software Raid" ظاهر مي شود. از اين گزينه مي توان Raid جديد و يا Raid هاي قديمي را پاک کنيد. با انتخاب اين گزينه ، نوع Raid هاي قابل انتخاب براي شما نمايش داده مي شود:0,1,5 . در صورتي که Raid0 را انتخاب کنيد هر دو پارتيشن به هم چسبيده و يک درايو واحد را تشکيل مي دهند. اگر Raid1 را انتخاب مي کنيد، هر درايو تصويري از درايو ديگر است. Raid5 نياز به حداقل 3 ديسک سخت براي پياده سازي دارد. حالا Raid شما به وجود آمده و از آن مي توانيد به مانند يک درايو فيزيکي استفاده کنيد. نوع فرمت آن را ext انتخاب کنيد و آن را "/" نام گذاري نمائيد. اگر کارها به خوبي پيش نرفته باشد بايد چنين چيزي شبيه به شکل زير را مشاهده کنيد: دو پارتيشن 21GB در اين مثال ما که به صورت Raid0 هم بندي شده، تشکيل يک پارتيشن 42GB رامي دهد. کار پارتيشن بندي به پايان رسيده و مي ت وانيد نصب را ادامه دهيد.
مشکلات معمول: پارتيشن بندي به صورت Raid، نيازمند آن مي باشد که حداقل دو پارتيشن بر روي دو درايو مجزا باشد، اما در لينوکس مي توان پارتيشن ها را بر روي يک ديسک سخت ايجاد و Raid را بر روي آن ايجاد کرد، اما از اين مسئله باعث پائين آمدن بهره وري و عدم امنيت اطلاعات در صورت بروز مشکل براي ديسک خواهد شد. جهت هم بندي به صورت Raid5 حداقل به 3 هارد ديسک نياز است. از ديگر مشکلات موجود در هنگام نصب مجدد، پارتيشن هاي Raid و اطلاعات آن ها ممکن است شما را دچار دردسر کند. جهت رفع اين مشکل مي توانيد پارتيشن Raid را پاک کنيد. در آخر باز تذکر مي دهيم که در صورتي که پارتيشن به صورت Raid ايجاد کرده ايد، مي بايست پارتيشن /boot را نيز به وجود آوريد، اگر اين کار را انجام ندهيد، عمل نصب انجام شده و بدون هيچ خطايي به پايان مي رسد. اما پس از راه اندازي مجدد سيستم ، سيستم قادر به بوت شدن نخواهد بود.
مهمترين مورد در ايجاد و پياده سازي Raid، وجود پارتيشن هاي مورد نظر بر روي ديسک هاي مجزا و مختلف مي باشد. در صورتي که پارتيشن به صورت Raid ايجاد کرده ايد، مي بايست پارتيشن /boot را نيز به وجود آوريد، اگر اين کار را انجام ندهيد، عمل نصب انجام شده و بدون هيچ خطايي به پايان مي رسد. اما پس از راه اندازي مجدد سيستم ، سيستم قادر به بوت شدن نخواهد بود.
منبع:ماهنامه ي رايانه شماره 188
