التهاب مخاط بيني؛ انواع و اقسام
نويسنده:دکتر عليرضا محبي*
علايم شايع التهاب مخاط بيني يا «رينيت» عبارتند از گرفتگي و آبريزش بيني، ترشح پشت حلق (خلط)، خارش درون بيني و حلق و کاهش بويايي. اولين عامل زمينهساز اين مشکل، بيماريهاي ويروسي يا همان سرماخوردگيهاي معمولي است که اگر تعدادش از حد معيني در سال تجاوز بکند، ميتواند زمينهساز ايجاد سينوزيت مزمن شود.
مساله دوم، محرکهاي محيطي مانند آلودگيهاي هوا است که در شهرهاي بزرگ، زياد است. سوم، دود سيگار است که باعث فلج مژکهاي داخل راههاي هوايي ميشود. افرادي که در سنين کودکي در معرض دود سيگار قرار ميگيرند، بسيار مستعد ابتلا به رينيت و سينوزيت هستند. در اين يادداشت، قصد دارم با بيان حقايقي در اين باره ياريتان کنم تا اين علايم را چه براي خودتان و چه براي کودکانتان جدي بگيريد و به متخصص مراجعه کنيد.
گرفتگي يا احتقان بيني، اگر کوتاهمدت يا موقتي باشد (زير 7 تا 10 روز) معمولا شايعترين علتش، بيماريهاي ويروسي يا همان سرماخوردگيهاي معمولي است؛ اما اگر اين علايم بيش از 10 روز طول بکشد يا زياد تکرار شود، نياز به مراجعه به پزشک دارد. پزشک با معاينه ميتواند انواع رينيتها را از هم جدا کند.
مخاط بيني در امتداد مخاط سينوسهاست؛ يعني اينکه در فاز حاد سرماخوردگي، شما علاوه بر اينکه مبتلا به رينيت ميشويد، مخاط سينوسهايتان نيز ملتهب ميشود و همينطور شخصي که دچار آلرژي است، در فاز حاد آلرژي، مخاط سينوسهايش هم درگير ميشود؛ يعني اين علايم همپوشاني دارند و به همين دليل جدا کردن اينها از هم بهصورت دقيق امکانپذير نيست و پزشک جهت اطمينان از تشخيص درست بايد از سينوسها تصويربرداري کند يا برخي تستهاي پوستي را انجام دهد. طبقهبندي رينيتها بسيار مهم است و تا علت رينيت معلوم نباشد درمان مناسب صورت نميگيرد. درنتيجه، مشکل اصلي بر جا ميماند و مزمن ميشود.
بهعنوان نمونه، رينيت آلرژيک از رينيتهاي شايع محسوب ميشود که يکي از علتهاي آن ژنتيک است. نوع ديگري از رينيت که آلودهکنندههاي محيطي يا مصرف برخي داروها باعث ايجاد آن ميشود نيز وجود دارد که با وجود شايع بودن، خيلي شناختهشده نيست و معمولا براي اين بيماران، متاسفانه درمان رينيت آلرژيک در نظر گرفته ميشود که خيلي هم موثر نيست يا يکي از عوامل موثر در ايجاد آن که گاهي اوقات شناخته نميشود، برگشت اسيدمعده است. وقتي که حالتهاي رينيت به درمانهاي عمومي ما جواب نميدهد، بايد به برگشت اسيدمعده هم توجه کنيم. به علاوه، در کودکان بايد به اين نکته توجه کرد که يکي از عوامل بروز رينيت نقص ايمني است. با اينکه اين حالت شايع نيست اما اگر کودکي دچار رينيتهاي مکرر شود و به درمانهاي عادي و آنتيبيوتيکهاي معمول جواب ندهد و همراه با آن عفونت ساير نواحي نيز ديده شود، ممکن است سطح ايمنياش پايين باشد. اميدوارم متوجه حساسيت موضوع شده باشيد و به موقع جهت تشخيص صحيح و درمان مراجعه کنيد.
/ج
مساله دوم، محرکهاي محيطي مانند آلودگيهاي هوا است که در شهرهاي بزرگ، زياد است. سوم، دود سيگار است که باعث فلج مژکهاي داخل راههاي هوايي ميشود. افرادي که در سنين کودکي در معرض دود سيگار قرار ميگيرند، بسيار مستعد ابتلا به رينيت و سينوزيت هستند. در اين يادداشت، قصد دارم با بيان حقايقي در اين باره ياريتان کنم تا اين علايم را چه براي خودتان و چه براي کودکانتان جدي بگيريد و به متخصص مراجعه کنيد.
گرفتگي يا احتقان بيني، اگر کوتاهمدت يا موقتي باشد (زير 7 تا 10 روز) معمولا شايعترين علتش، بيماريهاي ويروسي يا همان سرماخوردگيهاي معمولي است؛ اما اگر اين علايم بيش از 10 روز طول بکشد يا زياد تکرار شود، نياز به مراجعه به پزشک دارد. پزشک با معاينه ميتواند انواع رينيتها را از هم جدا کند.
مخاط بيني در امتداد مخاط سينوسهاست؛ يعني اينکه در فاز حاد سرماخوردگي، شما علاوه بر اينکه مبتلا به رينيت ميشويد، مخاط سينوسهايتان نيز ملتهب ميشود و همينطور شخصي که دچار آلرژي است، در فاز حاد آلرژي، مخاط سينوسهايش هم درگير ميشود؛ يعني اين علايم همپوشاني دارند و به همين دليل جدا کردن اينها از هم بهصورت دقيق امکانپذير نيست و پزشک جهت اطمينان از تشخيص درست بايد از سينوسها تصويربرداري کند يا برخي تستهاي پوستي را انجام دهد. طبقهبندي رينيتها بسيار مهم است و تا علت رينيت معلوم نباشد درمان مناسب صورت نميگيرد. درنتيجه، مشکل اصلي بر جا ميماند و مزمن ميشود.
بهعنوان نمونه، رينيت آلرژيک از رينيتهاي شايع محسوب ميشود که يکي از علتهاي آن ژنتيک است. نوع ديگري از رينيت که آلودهکنندههاي محيطي يا مصرف برخي داروها باعث ايجاد آن ميشود نيز وجود دارد که با وجود شايع بودن، خيلي شناختهشده نيست و معمولا براي اين بيماران، متاسفانه درمان رينيت آلرژيک در نظر گرفته ميشود که خيلي هم موثر نيست يا يکي از عوامل موثر در ايجاد آن که گاهي اوقات شناخته نميشود، برگشت اسيدمعده است. وقتي که حالتهاي رينيت به درمانهاي عمومي ما جواب نميدهد، بايد به برگشت اسيدمعده هم توجه کنيم. به علاوه، در کودکان بايد به اين نکته توجه کرد که يکي از عوامل بروز رينيت نقص ايمني است. با اينکه اين حالت شايع نيست اما اگر کودکي دچار رينيتهاي مکرر شود و به درمانهاي عادي و آنتيبيوتيکهاي معمول جواب ندهد و همراه با آن عفونت ساير نواحي نيز ديده شود، ممکن است سطح ايمنياش پايين باشد. اميدوارم متوجه حساسيت موضوع شده باشيد و به موقع جهت تشخيص صحيح و درمان مراجعه کنيد.
پي نوشت ها :
* متخصص گوش و حلق و بيني و سر و گردن
منبع:www.salamat.com/ج